Από 14 ετών έτρεχε. Η Ιρίνα Πριβάλοβα ήταν σπρίντερ από την αρχή αλλά δοκίμαζε άλματα, έκανε εμπόδια. Το 1989 έτρεξε για πρώτη φορά 60μ κλειστού. Ποια άλλη θα μπορούσε να γράψει 7.13 στο ντεμπούτο της; Μόνο η μελλοντική κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ θα μπορούσε να το κάνει αυτό.
Η Πριβάλοβα έσπασε το φράγμα των 7 δευτερολέπτων μόλις την τρίτη χρονιά που έτρεχε τα 60μ, το 1992 στη Μαδρίτη όταν έτρεξε 6.97. Και το Παγκόσμιο ρεκόρ ήρθε μία χρονιά αργότερα, για να το επιβεβαιώσει ξανά το ‘95, στο ίδιο στάδιο στη Μαδρίτη. Στις 11 Φεβρουαρίου του 1993 και τις 9 Φεβρουαρίου 1995 η Πριβάλοβα κατέγραφε τις δύο κορυφαίες επιδόσεις όλων των εποχών, που γράφουν το όνομά τους και ανήκουν μόνο στην ίδια. Το 6.92 που έχει σημειώσει σε εκείνες τις δύο κούρσες, που έγιναν και οι δύο στη Μαδρίτη, είναι μόνο δύο από τις τέσσερρις πρώτες, γρηγορότερες κούρσες όλων των εποχών στο 60άρι ενώ η ίδια έχει τις έξι από τις πρώτες 10 στο αγώνισμα.
Η εκκίνησή της εκρηκτική και το mentality της τόσο δυνατό όσο και τα ατσάλινα νεύρα της, που της επέτρεπαν να διαχειριστεί κάθε πίεση που δεχόταν ή που έβαζε η ίδια στον εαυτό της. Στις 9 Φεβρουαρίου του 1995 ήταν η τελευταία φορά που τερμάτιζε σε χρόνους καλύτερους των 7 δευτερολέπτων. Από το 1991 μέχρι και το 1995 βρισκόταν στο βάθρο των Παγκοσμίων πρωταθλημάτων κλειστού στίβου αφού έκανε επιδόσεις που της χάριζαν πάντα μετάλλια. Είχε πάρει το ρεκόρ από τη θρυλική Τζαμαϊκανή Μερλέν Ότεϊ που ήταν 6.96 και οι μεταξύ τους μονομαχίες ήταν πάντα εντυπωσιακές και το κοινό τις ζητούσε. Αργότερα, επικεντρώθηκε στον ανοιχτό. Εκεί, και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πέτυχε και τη μεγαλύτερη ίσως διάκριση της καριέρας της όταν στο Σίδνεϊ 2000 κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό στα 400μ με εμπόδια.
Όταν πια είχε κατακτήσει τα πάντα συνέχιζε να αγωνίζεται με ζήλο αλλά η νίκη, σαν έννοια, είχε αλλάξει πια στο μυαλό της. Δεν ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου για εκείνη το να κερδίσει πια, όπως ήταν παλιότερα που η ήττα ήταν ένα τεράστιο βάρος για εκείνη. Αφού ήταν πλέον μητέρα τριών παιδιών και έχοντας ένα παλμαρέ γεμάτο πραγματοποιημένα όνειρα, δεν ένιωθε πως είναι χρήσιμο να ξοδέψει άλλη ενέργεια κυνηγώντας τη γραμμή του τερματισμού αλλά η όρεξη για αγώνες δεν έκλεινε ποτέ. Πλέον ήταν μόνο διασκέδαση. «Δέχομαι κάποια περίεργα βλέμματα από κάποιους που σκέφτονται «Τι κάνει αυτή η γιαγιά εδώ;». Νομίζουν ίσως πως παίρνω μία θέση από την ομάδα τους αλλά δεν υπάρχει χώρος για τέτοιες ευαισθησίες, είναι πολύ ανταγωνιστικό το περιβάλλον. Μπορεί να έχω ένα φρέκσο μυαλό αλλά το σώμα μου ξέρει πόσο χρονών είναι» είχε πει σε συνέντευξή της τότε.
Τριάντα ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που η Ρωσίδα τερμάτιζε στον ασύλληπτο χρόνο-παγκόσμιο ρεκόρ, 6.92, και έγραφε μια επίδοση που ελάχιστες κατάφεραν να πλησιάσουν. Μέσα στην περασμένη χρονιά τρεις σπρίντερ έσπασαν το φράγμα των 7 δευτερολέπτων όμως καμία δεν έφτασε αρκετά κοντά στην Πριβάλοβα. Η προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την κορυφαία 60άρα συνεχίζεται και ίσως κάποια καταφέρει να πετύχει αυτόν τον στόχο αλλά μέχρι τότε η Ιρίνα Πριβάλοβα θα παραμείνει η απόλυτη. Η ίδια ακόμη έχει την υπογραφή της στα παγκόσμια ρεκόρ των 50μ, 60μ και 300μ κλειστού, το ευρωπαϊκό ρεκόρ στα 200μ κλειστού και τα εθνικά ρεκόρ Ρωσίας σε 100μ, 200μ και σκυταλοδρομίες 4Χ100μ και 4Χ400μ.
Αυτή τη στιγμή τελεί Πρόεδρος της ρωσικής ομοσπονδίας στίβου.