Τα φώτα χαμηλώνουν, οι προβολείς είναι μόνο για μια μοναδική ομάδα, δέκα αθλητές που στέλνουν μήνυμα ελπίδας σε όλη την υφήλιο! Αυτοί οι Special - 10 θα στρέψουν πάνω τους τα βλέμματα εκατομμυρίων ανθρώπων και θα αναδείξουν το τεράστιο μέγεθος της προσφυγικής κρίσης. Δέκα πρόσφυγες θα λειτουργήσουν ως σύμβολο ελπίδας για όλους όσους αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους. Οι αθλητές θα διαγωνιστούν για την the Refugee Olympic Team (ROT) - πρώτη φορά στην ιστορία- σήκωσαν την Ολυμπιακή σημαία, αμέσως μετά τους Βραζιλιάνους.

Οπως οι άλλες ομάδες στους Ολυμπιακούς Αγώνες, έτσι και η ROT θα έχει δικό της περιβάλλον, αλλά και ό,τι χρειαστεί! Αρχηγός ο πρώην μαραθωνοδρόμος με το παγκόσμιο ρεκόρ, ο Κενυάτης Tegla Loroupe! Η ομάδα θα αποτελείται από τους:

Rami Anis (Α): χώρα προέλευσης Συρία, χώρα υποδοχής Βέλγιο, κολύμβηση

Yiech Pur Biel (Α): χώρα προέλευσης Νότιο Σουδάν, χώρα υποδοχής Κένυα, 800 μ.

James Nyang Chiengjiek (Α): χώρα προέλευσης Νότιο Σουδάν, χώρα υποδοχής Κένυα, 400 μ.

Yonas Kinde (Α): χώρα προέλευσης Αιθιοπία, χώρα υποδοχής Λουξεμβούργο, Μαραθώνιος.

Anjelina Nada Lohalith (Γ): χώρα προέλευσης Νότιο Σουδάν, χώρα υποδοχής Κένυα, 1.500 μ.

Rose Nathike Lokonyen (Γ): χώρα προέλευσης Νότιο Σουδάν, χώρα υποδοχής Κένυα, 800 μ.

Paulo Amotun Lokoro (Α): χώρα προέλευσης Νότιο Σουδάν, χώρα υποδοχής Κένυα, 1.500 μ.

Yolande Bukasa Mabika (Γ): χώρα προέλευσης Δημοκρατία του Κονγκό, χώρα υποδοχής Βραζιλία, τζούντο 70 κ.

Yusra Mardini (Γ): χώρα προέλευσης Συρία, χώρα υποδοχής Γερμανία, κολύμβηση.

Popole Misenga (Γ): χώρα προέλευσης Δημοκρατία Κονγκό, χώρα υποδοχής Βραζιλία, τζούντο 90 κ.

Οι ιστορίες τους συγκλονιστικές. Ανάμεσά τους και η Yusra Mardini, η κολυμβήτρια από τη Συρία! Τον Οκτώβριο μπήκε στην πισίνα του Spandau, η οποία χτίστηκε από τους Ναζί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936. Μπήκε στην ομάδα των προσφύγων, ένα κατόρθωμα που πριν ένα έτος ήταν αδιανόητο. Γιατί; Κολυμπούσε να σώσει τη ζωή της στα νερά της Μεσογείου. Τον περασμένο Αύγουστο η Mardini και η αδελφή της έφυγαν από τη Συρία και ξεκίνησαν μια οδυνηρή διαδρομή μέσα από τον Λίβανο, την Τουρκία και την Ελλάδα.

Πέρασε από τα Βαλκάνια για να βρεθεί στη Γερμανία. Πως θα ξεχάσει την εφιαλτική εικόνα όταν η λέμβος τους υπέστη βλάβη και αυτή μαζί με την αδελφή της πήδηξαν στο νερό και οδήγησαν το πλοίο με ασφάλεια. Οι Γερμανοί ενθουσιάστηκαν με την ιστορία της και μαζί η Ολυμπιακή Επιτροπή.

«Οταν ήμουν μικρή ήμουν συνεχώς στο νερό» τονίζει. Αλλωστε, ο πατέρας της στη Δαμασκό ήταν προπονητής κολύμβησης. Η ίδια ήταν εξαιρετική και στόχος της ήταν να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ωστόσο, σε ηλικία 13 ετών άρχισε ο πόλεμος στη χώρα της «Η μητέρα μου με πήρε τηλέφωνο και μου είπε γύρνα αμέσως σπίτι κάτι σοβαρό γίνεται. Το σχολείο ακυρώθηκε για πολλές ημέρες. Στους δρόμους άκουγες πυροβολισμούς κι έπρεπε να τρέξεις» θυμάται...

Οι πρόσφυγες δεν έχουν σπίτι, καμία ομάδα, καμία σημαία, κανέναν εθνικό ύμνο. Εχουν όμως ένα σπίτι! Ο Ολυμπιακός ύμνος ήταν αφιερωμένος γι αυτούς. Ενα μήνυμα προς τη διεθνή κοινότητα ότι οι πρόσφυγες είναι συνανθρωποι μας. Αυτοί οι αθλητές θα δείξουν στον κόσμο ότι παρά τις αφάνταστες τραγωδίες που έχουν αντιμετωπίσει, ο καθένας μπορεί να συνεισφέρει στην κοινωνία μέσα από το ταλέντο, τις δεξιότητες και τη δύναμη του ανθρωπινου πνεύματος τους.