Ο Άλεν Άιβερσον πήγε τον Ουίλιαμ Μπάροουζ ένα βήμα παραπέρα. Πώς; Φτιάχνοντας δικό του κόσμο μέσα σε αυτόν του επαγγελματικού αμερικάνικου μπάσκετ! Με αυτόν τρόπο κατάφερε να αποφύγει την παράνοια για την οποία προειδοποιούσε ο “πατέρας” του λογοτεχνικού κινήματος “Μπητ”. Έπρεπε όλοι οι υπόλοιποι να κατανοήσουν τι συμβαίνει στο σύμπαν “Άιβερσον” και να μην τρελαθούν. Ο άνθρωπος που είχε όλες τις απαντήσεις, βυθίστηκε στην παράνοια (του) και παρέσυρε τον μέχρι τότε δοσμένο κόσμο του ΝΒΑ. Έμεινε ο εαυτός του, ανυποχώρητος, θρασύς, κακός, δίχως αίσθηση του φόβου. Τίποτα δεν ήταν ωραίο σε αυτόν κόσμο, αλλά τίποτα δεν ήταν αδιάφορο, μικρό, συνηθισμένο. Το ανένταχτο, μόνιμα στα άκρα, πνεύμα, απαίτησε τη μεγαλύτερη πρόκληση, του δόθηκε και στο τέλος, όχι μόνο την κέρδισε, αλλά την άλλαξε για πάντα. Έγινε θρύλος πριν τον θρύλο.

Απέναντι στο Απόλυτο

Η στιγμή-πρόκληση που διήρκησε δευτερόλεπτα και πέρασε στο πάνθεον των ξεχωριστών εικόνων του ΝΒΑ. Αυτή που “γέννησε” τον θρύλο “AI”. Ο Άιβερσον απέναντι στο Απόλυτο. Τον Μάικλ Τζόρνταν. Ο “MJ” ενεργοποιεί τις υψηλού επιπέδου αμυντικές ικανότητες. Κι ας βρίσκεται ενώπιον του ένας ρούκι. Ξέρει, όπως και όλοι, ότι δεν είναι ένας ακόμη νέος, αλλά μια αστείρευτη πηγή ενέργειας. Ο Άιβερσον ήταν πάντα έτοιμος να επιτεθεί και εκείνη τη νύχτα του Μαρτίου, το 1997, δεν θα έπραττε διαφορετικά. Κι ας ήταν πάνω του ο Μάικλ Τζόρνταν.

Ο Άιβερσον έχει βγει από τα σκριν και βρίσκεται στην κορυφή της ρακέτας. Ο προπονητής των Μπουλς Φιλ Τζάκσον φωνάζει, “Μάικλ, πήγαινε πάνε του, Μάικλ”, εντολή να γίνει αλλαγή στο μαρκάρισμα και ο σούπερ σταρ να πάει πάει πάνω στον νέο. Ο “AI” είδε τον Τζόρνταν να έρχεται. Όσοι ήταν στο γήπεδο σηκώθηκαν περιμένοντας από τον Τζόρνταν να “κατασπαράξει” τον Άιβερσον με την άμυνα του. Ο “Answer” έκανε μια χαλαρή “σταυρωτή”. Ήθελε να τον δοκιμάσει, αλλά δεν σκόπευε να εκτελέσει κανονικά την κίνηση σήμα κατατεθέν του παιχνιδιού του. Στην ουσία δεν του βγήκε σωστά, όμως ο Τζόρνταν παρασύρθηκε στην “ψευτο-σταυρωτή”. Ο Άιβερσον ξαφνιάστηκε και είπε από μέσα του “Ω, σκ@#α. Δεν την έκανα κανονικά και όρμηξε”. Αυτό εκτόξευσε την αυτοπεποίθηση του να κλονίσει τον δάσκαλο με την ντρίμπλα-υπογραφή του. Αυτό ήταν. Μπαμ! Η κίνηση ήταν αστραπιαία αφήνοντας τα πόδια του Τζόρνταν μπερδεμένα. Ο “MJ” πίστεψε ότι θα ακολουθήσει συγκεκριμένη κατεύθυνση, ενώ ο Άιβερσον επέλεγε την αντίθετη για να εκτελέσει τζαμπ σουτ. Εύστοχο. Το κοινό ξέσπασε σε χειροκροτήματα.

Επιβιώνεις με τον “AI”

Το γεγονός ότι ο Άιβερσον επικράτησε του Τζόρνταν, του “έσπασε τους αστραγάλους”, υπογραμμίζει μια ξεχασμένη αθλητική κοινοτυπία: Το μπάσκετ είναι άθλημα που οι νέοι μεγαλώνουν για να αντιμετωπίσουν τους ήρωες τους. Ο “AI” θυμάται ότι “την πρώτη φορά που έπαιξα εναντίον του δεν έδειχνε ανθρώπινος. Τον έβλεπα στο γήπεδο όπως τον έβλεπα στην τηλεόραση όταν ήμουν δέκα ετών. Αυτός ήταν ο άνθρωπος που ήθελα να είμαι”. Σχεδόν 15 χρόνια μετά, η συγκεκριμένη κίνηση ενέπνευσε τον Drake, καλλιτέχνης χιπ-χοπ, να γράψει δίστιχο που συνοψίζει τη βίαιη μετάβαση μεταξύ στυλ και γενεών.

Και έρχεται η ώρα που τα είδωλα σου γίνονται αντίπαλοι σου/Γίνεσαι φίλος με τον Mike, αλλά έχεις τον AI για να επιβιώσεις.

Ο Άιβερσον δικαιολόγησε απόλυτα το προσωνύμιο του “Η Απάντηση”. Κατάφερε, έστω και για μια στιγμή, να λύσει τον γρίφο της παντοδυναμίας του Τζόρνταν στο παρκέ. Ενόχλησε τη θεότητα του με μια σατανική κίνηση που τον ζάλισε. Φυσικά είχαν προηγηθεί άπειρες δοκιμές στα μέσα της δεκαετίας του '90 στο Τζόρτζταουν, τότε που κυριαρχούσε στο NCAA. Σε αυτό το ματς, λοιπόν, ο Εκλεκτός του ΝΒΑ, γεύτηκε ένα κομμάτι της “αρρωστημένης” σταυρωτής ντρίμπλας του Άιβερσον. Ο εν λόγω προσδιορισμός φέρνει στο νου την περίπλοκη, ακόμη και βασανιστική, οδύσσεια του προς την επιτυχία, την καθιέρωση στο mainstream του ΝΒΑ. Όχημα μια κίνηση που δεν ανακάλυψε, αλλά επαναπροσδιόρισε. Η “σταυρωτή” αποτελείται από ίσα μέρη μαγείας και επιστήμης.

Η μυθική σταυρωτή

Ο Άιβερσον, αρχικά, δεν σκέφτηκε και πολύ τη φάση. Το κοινό πάντα ενθουσιαζόταν όταν εκτελούσε αυτή τη κίνηση. Όποιος κι αν ήταν αντίπαλος του. Όλα αυτά μέχρι να πάει σπίτι και να ανακαλύψει ότι ήταν σε όλα τα τοπικά ΜΜΕ και το στιγμιότυπο επαναλαμβανόταν σε εθνικό επίπεδο. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε ότι αυτό που έκανε ήταν ξεχωριστό.

Η βιομηχανία αθλητικού θεάματος δεν σταματά ποτέ και ψάχνει συνεχώς ξεχωριστά γεγονότα. Όσα συμβαίνουν σε τοπικό επίπεδο, περνάνε στο εθνικό όταν απομονώνονται, εξετάζονται και επαναλαμβάνονται. Έτσι, η σημασία τους ή θα φτάσει την υπερβολή ή θα σωθεί από τη διαγραφή. Το “SportsCenter” του ESPN αποτελεί τον μεγαλύτερο κόμβο για στιγμιότυπα όπως αυτό του Άιβερσον. Λειτουργεί ως ανεπίσημος επιμελητής μεγάλων αθλητικών στιγμών. Το τμήμα με τα δέκα κορυφαία καλάθια, καταγράφει σπουδαία αθλητικά επιτεύγματα στο αθλητικό φάσμα. Η “σταυρωτή” του “ΑΙ” δεν θα μπορούσε να λείψει από τη συλλογή και η αναμετάδοση της έγινε με αμείωτη ένταση. Η κάλυψη από το “SportsCenter” προσέδωσε στην κίνηση ιδιαίτερη βαρύτητα και και την κατέστησε μυθική διότι συνέβη απέναντι στον καλύτερο παίκτη όλων των εποχών.

Notorious

Η απότομη δημοσιότητα και η παραμονή στο προσκήνιο μπορεί να ωφέλησε τον Άιβερσον, όμως, την ίδια στιγμή, στράφηκε εναντίον του. Ήταν όσα ο Τζόρνταν δεν ήταν και το ΝΒΑ δεν ήταν έτοιμο να τον αντιμετωπίσει. Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ο “MJ” ήταν καλοξυρισμένος, κομψά ντυμένος, το πρόσωπο της λίγκας, αν όχι το έμβλημα της, ο χρυσός κανόνας του ΝΒΑ. Ο Άιβερσον από την άλλη, ήταν γεμάτος τατουάζ, με τα μαλλιά πλεξούδες, φαρδιά ρούχα, προκαλούσε ταραχή στους θεματοφύλακες της εικόνας του ΝΒΑ.

Το (αγωνιστικό) στιλ του Τζόρνταν απέπνεε σιγουριά, ηρεμία, ήταν το rhythm and blues και η γλυκιά τζαζ της λίγκας. Του Άιβερσον παρέπεμπε στο ανεπιτήδευτο χιπ-χοπ. Ταχύ βήμα, κοφτός ρυθμός, μιμούνταν τη μουσική και την αστική κουλτούρα από την οποία αμφότεροι προέρχονταν. Ο Τζόρνταν ήταν ο Kenny G, ο Άιβερον ήταν ο Notorious B.I.G. O “ΑΙ” μπορεί να μην είχε κερδίσει τίτλους, αλλά υπερασπίστηκε τη φιλοσοφία του δρόμου, την εξυπνάδα της πιάτσας, ενώ σφυρηλατούσε ισχυρούς δεσμούς με εκατομμύρια ανθρώπους που ζούσαν μέσα απ' αυτόν ανακηρύσσοντας τον θεό του γκέτο. Η αντιπαράθεση τους, λοιπόν, ήταν επική, όχι μόνο επειδή συναντήθηκαν σε ένα παιχνίδι όπου θα στεφόταν νέος νικητής, αλλά γιατί δύο ανταγωνιστικοί κόσμοι γκρεμίζονταν σε μια ασήμαντη αναμέτρηση δανείζοντας (στον κόσμο του μπάσκετ) το υπερβατικό τους νόημα.

Εχθρός του εαυτού του

Τα θεαματικά ακροβατικά, οι ατρόμητες εφορμήσεις στη ρακέτα απέναντι σε σέντερ “τυράννους όπως ο Σακίλ, είναι μέρος της αγωνιστικής παρακαταθήκης του Άλεν Άιβερσον. Παρ' όλα αυτά, στη συλλογική μνήμη υπάρχουν και πολλά εξωαγωνιστικά. Οι περίεργες πλεξούδες, τα τατουάζ, τα φαρδιά ρούχα, τα φανταχτερά κοσμήματα και φυσικά η φήμη του κακού παιδιού. Η τελευταία ξεκίνησε όταν έμπλεξε σε καβγά σε αίθουσα μπόουλινγκ ενώ πήγαινε ακόμη λύκειο. Κατέληξε στη φυλακή και η καριέρα του, πριν καλά καλά ξεκινήσει, κινδύνευε να λήξει. Ευτυχώς, γι' αυτόν, υπήρξε άνθρωπος που του έδωσε δεύτερη ευκαιρία και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή και την καριέρα του και απέδειξε την αρετή της πίστης των μαύρων στη λύτρωση.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό, πως όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε γι' αυτόν πολύ απλά δεν είναι αλήθεια, είναι εύκολα παρεξηγήσιμα ή μερικές φορές σκόπιμα παρερμηνευμένα, είτε γιατί τα ΜΜΕ ήταν τεμπέλικα ή ενίοτε γινόταν (ο ίδιος) ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του. Ο “AI” έμπαινε συχνά κάτω από τον παραμορφωτικό φακό μιας κουλτούρας που έδειχνε ελάχιστη ανοχή στους νεαρούς μαύρους. Ειδικά αυτούς που πέρναγαν απότομα από την απόλυτη φτώχεια στον πλούτο και τη δόξα.

Ο ίδιος παραδέχεται ότι η γρήγορη μετάβαση στην άνετη, εύπορη ζωή, που πολλοί παίκτες και ράπερ βίωναν τότε, μπορούσε να γίνει τοξική και αποπροσανατολιστική. “Είσαι νέος, 21, 22 ετών, δεν έχεις τίποτα και ξαφνικά αποκτάς εκατομμύρια, ε, θα κάνεις αυτό που θέλεις. Είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι: να αποκτήσεις ό,τι πάντα ήθελες, όλα όσα ονειρεύτηκες. Δεν διέφερα από τους υπόλοιπους και τότε ξεκίνησαν να με καταστρέφουν”.

“Με κατασπάραξαν”

Ο πουριτανισμός και η πολιτική ορθότητα (και) της αθλητικής κοινωνίας, και ειδικά του ΝΒΑ, με τη βοήθεια των ΜΜΕ φυσικά, “σταύρωσε” τον Άιβερσον ακόμη και για τους φίλους του. Τους κολλητούς του από τη γειτονιά. Αυτούς που ήταν μαζί του στα δύσκολα. Στη φτώχεια και την αφάνεια. Ο ίδιος θεωρούσε ότι θα ήταν άκαρδο, τώρα που ήταν πλούσιος και διάσημος, να τους εγκαταλείψει και να μην τους ανταμείψει για την πίστη τους σε αυτόν. Ωστόσο, παραδέχεται ότι “δεν άρεσε στον κόσμο και με κατασπάραξαν”.

Ο “Answer” έγινε είδωλο για τους λάθους λόγους. Για το ΝΒΑ φυσικά, μια και στην πραγματικότητα αντανακλούσε τη γενιά του και τον τρόπο της να αντιμετωπίζει τον κόσμο. Για παράδειγμα, ο ρουχισμός του δεν ήταν μέσο επίδειξης προκλητικής διαφορετικότητας απέναντι στους καθωσπρέπει κανόνες του ΝΒΑ (αν και σε αυτό κατέληξε). Ήταν ένας τρόπος να “αγκαλιάσει” τους συνομηλίκους του και τον τρόπο που ντύνονταν στις γειτονιές. Ο Άιβερσον προσπαθούσε να αφομοιώσει τα καλύτερα στοιχεία των καλύτερων. Ήτοι, να πασάρει σαν τον Μάτζικ, να σουτάρει σαν τον Μπερντ, να έχει το άλμα του Τζόρνταν, να παίρνει ριμπάουντ σαν τον Ρόντμαν. Ωστόσο, το ποιος ήταν εκτός γηπέδου, το στιλ, το ντύσιμο και οι παρέες του, δεν είχαν καμία σχέση με τους υπόλοιπους. Δεν ήθελε να μιμηθεί τη ζωή των άλλων. Ήταν ικανοποιημένος με τη δική του.

Τατουάζ και πλεξούδες

Η αυταρέσκεια του ενόχλησε τους παλαιότερους παίκτες και τους διοικούντες το ΝΒΑ. Μάλιστα, πέρασε γρήγορα και στο δέρμα του. Σκόπιμα και “τότε έκανα ένα τατουάζ... ύστερα εθίστηκα σε αυτά” αναφέρει “έκανα κι άλλο. Μετά κι άλλο”. Όταν το περιοδικό “Hoop”, επίσημη έκδοση του ΝΒΑ, αποφάσισε να αφαιρέσει τα τατουάζ και τα κοσμήματα του από το εξώφυλλο (Ιανουάριος 2000), έγινε έξαλλος. Δεν ήταν αντίδραση ανώριμου 25αρη, αλλά θυμός για την ασέβεια προς το πρόσωπο του και όσα σημαίνουν κάτι γι' αυτόν. “Δεν έχω το ουράνιο τόξο ή σχέδια στο σώμα μου, αλλά τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου, τα παιδιά μου, τη σύζυγο μου. Αυτά (τα τατουάζ) σημαίνουν κάτι για μένα”. Το σώμα του, πάντως, έγινε διέξοδος -ακριβέστερα θυσία- για την αποδοχή της δερματοστιξίας στους παίκτες. Σήμερα είναι σπάνιο να δεις αθλητή χωρίς γραμμένο μήνυμα στο κορμί του. Ο Άιβερσον άνοιξε τον δρόμο.

Τα τατουάζ δεν ήταν το μόνο που απασχόλησε κοινό, ΜΜΕ, ΝΒΑ. Η “επιθετική” νοοτροπία και η “προκλητική” συμπεριφορά αφορούσε ακόμη και το χτένισμα του. Η κόμμωση δεν ήταν όμως κάτι το ιδιαίτερο. Δεν μετέδιδε κάποιο ιδιαίτερο νόημα, δεν ήταν στις προθέσεις του να προσληφθεί ως κομμάτι “αλήτικης έκφρασης” (thug expression). Ο λόγος που έκανε πλεξούδες τα μαλλιά του ήταν πρακτικός. Επειδή θα ταξίδευε συχνά, ήταν πολύ πιθανό κάθε κομμωτής να του άλλαζε εμφάνιση. Για να το αποφύγει διάλεξε τις πλεξούδες, όμως θεωρήθηκε ότι ήταν κι αυτό μέρος της αλήτικης ζωής.

Αδικημένος στη “μετάφραση”

Ο σούπερ σταρ των Σίξερς, όσο και να προσπαθούσε δεν μπορούσε να ελέγξει τα εκτός γηπέδου. Παράδειγμα η φήμη για τη δυσανεξία στην προπόνηση. Τα ΜΜΕ που τον είχαν θεοποιήσει για τη “σταυρωτή” πάνω στον Τζόρνταν, τον επέκριναν για την τεμπελιά του. Λίγοι γνωρίζουν την αλήθεια για τη σχέση του με την προπόνηση.

Όλα ξεκίνησαν την περίοδο 01-02 όπου έπρεπε να αντιμάχεται τις φήμες για ανταλλαγή του. Η δημόσια κερδοσκοπία πάνω σε αυτό πυροδοτήθηκε από τις δηλώσεις του Λάρι Μπράουν, προπονητή, τότε, του Άιβερσον. Ο “AI” τον λάτρευε ως άνθρωπο και τον θαύμαζε ως προπονητή. Μολαταύτα, ο κόουτς είχε προβεί, σύμφωνα με τον παίκτη, σε απερίσκεπτες δηλώσεις, όπως ότι δεν μπορούσε να τον χειριστεί και ότι είχε απουσιάσει από προπόνηση. Μία προπόνηση. Αυτό “μεταφράστηκε”, για άγνωστο λόγο, στο ότι άφηνε την προπόνηση και απέφευγε τις ευθύνες του ως αρχηγός της ομάδας.

Η “προπόνηση” που έγινε viral

Η κατάσταση κλιμακώθηκε όταν το όνομα του μπήκε στη λίστα μετεγγραφών. Οι Σίξερς, αν και άργησαν, τον διαβεβαίωσαν ότι θα έμενε στην ομάδα. Ο ίδιος ήξερε ότι δεν ήταν άψογος και ήθελε να πάρει τον έλεγχο και να οδηγήσει τον σύλλογο δείχνοντας το καλό παράδειγμα. Η διοίκηση οργάνωσε συνέντευξη Τύπου για να ανακοινώσει τα νέα, όμως για τα ΜΜΕ μετρούσε περισσότερο η μετακίνηση του παίκτη και η φήμη για την απειθαρχία του. Οι δημοσιογράφοι δεν έχασαν καιρό. Με το “καλημέρα” έπεσαν να τον φάνε. “Μπορείτε να μας ξεκαθαρίσετε το ζήτημα σχετικά με τις συνήθειες σας στην προπόνηση, μια και δεν μπορούμε να σας δούμε να προπονείστε;” μία από τις ερωτήσεις. Ο Άιβερσον ανέφερε ότι έχασε μία προπόνηση, αλλά προφανώς αυτό αρκεί για να ξεκινήσει το γαϊτανάκι της αμφισβήτησης. Φευ! Ήταν μάταιο, τα ΜΜΕ ήθελαν αίμα και επέμειναν.

Ο “AI” άρχισε να μιλά για την “προπόνηση”. Η επανάληψη της λέξης πήρε διαστάσεις συνθήματος και ο Άιβερσον φάνηκε να εγκλωβίζεται σε μια αλλόκοτη έκσταση. Αξιοποίησε την απόχρωση της έννοιας της υπογραμμίζοντας διαφορετικές προφορές. Είχε χάσει τον έλεγχο. “Εάν δεν μπορώ να προπονηθώ, δεν μπορώ να προπονηθώ. Τόσο απλά. Δεν είναι όμως αυτό. Μπορείς εύκολα να το συνοψίσεις αν μιλάς μόνο γι' αυτό. Βρισκόμαστε εδώ, είμαι ο παίκτης του συλλόγου και μιλάμε για την προπόνηση”. Το κύμα συνειδησιακής ροής είχε πάρει τον έλεγχο και ο Άιβερσον δεν μπορούσε να σταματήσει. “Δηλαδή είμαστε εδώ και μιλάμε για προπόνηση. Όχι για αγώνα. Όχι για αγώνα. Όχι για αγώνα. Συζητάμε για την προπόνηση. Όχι για αγώνα όπου βγαίνω εκεί έξω και πεθαίνω γι' αυτόν, παίζω σαν να είναι ο τελευταίος μου. Μιλάμε για την προπόνηση. Πόσο ηλίθιο είναι αυτό;”. Το βίντεο έγινε ανάρπαστο. Μοιράστηκε παντού. “Τραύμα” στην καριέρα του και τραγική ειρωνεία, αφού τα ΜΜΕ και το βίντεο με τον Τζόρνταν τον είχαν εκτοξεύσει στην κορυφή.

Η καταδίκη και ο “πατέρας” Τόμπσον

Η ζωή και η καριέρα του Άιβερσον καθορίστηκαν από ένα αναπάντεχο γεγονός και ένα πρόσωπο. Στις 14 Φεβρουαρίου του 1993, στο Χάμπτον της Βιρτζίνια, βρίσκεται με συμπαίκτες του στο Λύκειο σε αίθουσα μπόουλινγκ. Διασκεδάζουν, χαλαρώνουν... Ορισμένοι έρχονται σε αντιπαράθεση με δυο λευκούς. Η κατάσταση ξεφεύγει, μια και ακούγονται ρατσιστικά υβριστικά λόγια ενώ ασκείται σωματική βία. Ο Άιβερσον κατηγορείται ότι χτύπησε λευκή γυναίκα στο κεφάλι με καρέκλα. Κάποιος έχει καταγράψει το περιστατικό και δεν φαίνεται πουθενά ανάμειξη του “AI”. Παρ' όλα αυτά μένει αβοήθητος, καθώς το βίντεο δεν επετράπη να χρησιμοποιηθεί για να αποδείξει την αθωότητα του.

Οι κατήγοροι ήταν αποφασισμένοι να καταδικάσουν τον Άιβερσον. Περίμεναν έξι μήνες να ενηλικιωθεί παρά το γεγονός ότι ο καβγάς συνέβη ενώ ήταν ανήλικος! Τελικά καταδικάστηκε με την κατηγορία “ακρωτηριασμός από όχλο”! Το περίεργο είναι ότι η εν λόγω εμπίπτει σε σπάνια εφαρμοζόμενη νομοθεσία της πολιτείας Βιρτζίνια. [...] Η ποινή ήταν 15 χρόνια φυλάκιση, 10 με αναστολή. Τέσσερις μήνες μετά την έκτιση της, ο κυβερνήτης της Βιρτζίνια, ο πρώτος μαύρος, L. Douglas Wilder, του έδειξε επιείκεια. Δεν ήταν πολύ πριν γνωρίσει τον Τζον Τόμπσον, προπονητή του κολεγίου Τζόρτζταουν. Η μητέρα του Ann, παρακάλεσε τον προπονητή να του δώσει θέση στο δυναμικό της ομάδας. Ο Τόμπσον ήταν καλόκαρδος, το έκανε και άλλαξε την πορεία της ζωής του Άιβερσον. Τον προστάτεψε από τις κακοτοπιές και τον βοήθησε να μείνει στο μπάσκετ. Αυτό που ήξερε καλύτερα. Κάθε φορά που οι δημοσιογράφοι ήθελαν να μάθουν για την περίοδο της φυλακής, ο κόουτς τους έκοβε τη φόρα. Ο Άιβερσον ένιωσε και κατάλαβε τη μεγαλοσύνη του Τόμπσον. Έτσι, αποφάσισε να κάνει τα πάντα για την ομάδα και τον προπονητή. Ο Τόμπσον ήταν αυτός που, σε μεγάλο βαθμό, διαμόρφωσε τον χαρακτήρα του και ισχυροποίησε την αυτοπεποίθηση του. Τελικά, ήταν αυτός που περιέγραψε με τον καλύτερο τρόπο τον “AI”, την προσωπικότητα, την αγωνιστική συμπεριφορά, το ύφος, την έκφραση του. Σε άτυπη συνάντηση των προπονητών του Τζόρτζταουν είπε γι' αυτόν: “Αυτός ο μικρός γαμ@#λης είναι κακός γαμ#@λης”.

Πηγή

-Slam