Αυτό το παράξενο συναίσθημα επιστρέφει. Αυτή η... αμήχανη στιγμή του «κι από αύριο τι;». Έτσι γίνεται πάντα όταν μια μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση φτάνει στο τέλος της. Είτε πρόκειται για Euro, είτε για Μundial, είτε ακόμη (έστω και σε μικρότερο βαθμό) και για Τσάμπιονς Λιγκ. Τίτλοι τέλους απόψε (Κυριακή) λοιπόν στην γιορτή της Γαλλίας.

Το Eυρωπαϊκό πρωτάθλημα που μας κράτησε ωραία συντροφιά για ένα μήνα φτάνει στο φινάλε του με την διεξαγωγή του μεγάλου τελικού. 56 χρόνια μετά από τον πρώτο τελικό της πρώτης διοργάνωσης, η τύχη (και η σύμπτωση) τα έφερε έτσι ώστε στην ίδια χώρα και στην ίδια πόλη (Παρίσι) να γίνεται ακριβώς την ίδια ημερομηνία.

Το... κιτρινισμένο ημερολόγιο έγραφε 10 Ιουλίου 1960. Στο Παρίσι. Ένα μίνι τουρνουά στο οποίο πήραν μέρος μόλις 4 ομάδες, έμελλε να είναι η αρχή για κάτι σπουδαίο που ακολούθησε και γιγαντώθηκε ως ένα από τα σπουδαιότερα ποδοσφαιρικά ραντεβού του πλανήτη! Έστω κι αν προκαλούσαν... κρότο απουσίες όπως αυτές της Αγγλίας, της Δυτικής Γερμανίας και της Ιταλίας.

Τότε ήταν που η UEFA... βάφτισε το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου κι αποφάσισε αυτό να... συναρπάζει εκατομμύρια φιλάθλους κάθε τέσσερα χρόνια. Μόλις 17 ήταν οι χώρες που μπήκαν σε μια διαδρομή προκριματικών και μόνο 4 έφτασαν στην... πηγή της Γαλλίας. Άλλωστε το πολιτικό σκηνικό της εποχής έπαιξε βασικό ρόλο και στο πως... στήθηκε το ποδοσφαιρικό τοπίο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η άρνηση της Ισπανίας του Φράνκο, να βρεθεί σε ένα τουρνουά όπου συμμετείχαν χώρες από το κομμουνιστικό μπλοκ, όπως η Σοβιετική Ένωση ή η Τσεχοσλοβακία. Τελικά η Γαλλία, αποφασίστηκε πως θα ήταν η διοργανώτρια χώρα και μαζί της στο πρώτο... Euro έλαβαν μέρος η Σοβιετική Ένωση, η Τσεχοσλοβακία και η Γιουγκοσλαβία.

Ήταν τότε ο έλαμψε το άστρο ενός θρύλου! Ο Λεβ Γιασίν, που πέρασε στην ιστορία ως «ο καλύτερος τερματοφύλακας του αιώνα» ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής για τους Σοβιετικούς. Ένας κίπερ που στο πέρασμα των χρόνων έγινε... μύθος. Ήταν βασικός συντελεστής άλλωστε προκειμένου η χώρα του με το εύκολο 3-0 επί των Τσεχοσλοβάκων να βρεθεί στον τελικό του Παρισίου.

Τότε που σαν σήμερα, (Κυριακή 10/7), κόντρα στους Γιουγκοσλάβους πήραν το πρώτο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ιστορίας. Αυτή η κούπα είναι άλλωστε μέχρι σήμερα η μοναδική της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά και της Ρωσίας στην συνέχεια.

Η ομάδα του Γιασίν, αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ με 1-0 από τους Γιουγκοσλάβους, ισοφάρισε με τον Σλάβα Μετρεβέλι και πήρε το τρόπαιο κερδίζοντας 2-1 στην παράταση με το ιστορικό γκολ του Βίκτορ Πονεντέλνικ, ενός από τους χαρισματικούς σκόρερ εκείνης της εποχής! Για την ιστορία την 3η θέση πήρε η Τσεχοσλοβακία που στον «μικρό τελικό» επικράτησε με 2-0 της οικοδέσποινας. Ο τελικός έλαβε χώρα στο Parc Des Princes που τότε η χωρητικότητα του ήταν μόλις 17.966 θεατές.

Η σύνθεση των πρώτων πρωταθλητών Ευρώπης ήταν η εξής: Γιασίν, Τσοκέλι, Μασλένκιν, Νέτο, Βοϊόνοφ, Κρουτίκοφ, Μετρεβέλι, Ιβάνοφ, Πονεντέλνικ, Μπουμπούκιν, Μέσκι.