Πώς γεμίζεις το κενό μεταξύ 1996-2016; Αρκούν δύο ονόματα. Μάικλ Τζόρνταν, ΛεΜπρον Τζέιμς. Τέλος. Το άγνωστο, το αχαρτογράφητο, το ασαφές, δεν υπάρχει. Το εκτόπισμα και η αξιοσύνη του ζευγαριού συνθέτουν μια χρυσοποίκιλτη γέφυρα που ενώνει διαφορετικά χρονικά τμήματα. Ακόμη και χωρικά. Η δράση τους μπορεί να έλαβε χώρα σε καθορισμένους, αποκλίνοντες μεταξύ τους χώρους, όμως η τύχη και η ικανότητα τους ένωσε. Έφτιαξε ένα κάδρο με δύο εικόνες χωρίς το διακριτικό χρονολογικό σημάδι. Μόνο η αλήθεια της στιγμής μένει να τις διαχωρίζει.

Ο “Βασιλιάς Τζέιμς”, μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, έχει περισσότερα να τον ενώνουν με τον “MJ”. Το μόνο που τους χωρίζει, πια, είναι τρία δαχτυλίδια. Θα φτάσει ο χρόνος για τη μεγάλη ένωση;

Σαν μικρά παιδιά

Ο ΛεΜπρον Τζέιμς αμέσως μετά τη λήξη του 7ου τελικού ξέσπασε σε λυγμούς. Ανενδοίαστα. Το ίδιο έκανε και ο Μάικλ Τζόρνταν 20 χρόνια πριν. Αμφότεροι την Ημέρα του Πατέρα. Όταν δύο από τους καλύτερους ενεργούν σαν μικρά παιδιά, τότε το άθλημα απογυμνώνεται και η ψυχή του διακρίνεται πεντακάθαρα.

Ο “MJ” στις 16 Ιουνίου 1996 μούσκεψε στα δάκρυα του μετά την κατάκτηση του τίτλου επί των Σόνικς. Ο πατέρας του είχε δολοφονηθεί τρία χρόνια πριν και απουσίαζε για πρώτη φορά από έναν θρίαμβο του γιου του. Ο Τζέιμς, αφού εξασφάλισε το τρίτο δαχτυλίδι πρωταθλητή ΝΒΑ, έπεσε στα γόνατα και άφησε τα δάκρυα να πλημμυρίσουν το πρόσωπο του. Συναισθήματα έντονα τον κατέλαβαν και ήταν ώρα να απελευθερωθούν. Η πόλη, το Κλίβελαντ, “υπέφερε” τόσα χρόνια για την έλλειψη τίτλου σε εθνικό επίπεδο, ενώ ο ίδιος μεγάλωσε δύσκολα, ορφανός από πατέρα.

Ο Τζέιμς... έπαιξε και για τον Τζόρνταν

Η ολοκλήρωση της φετινής σεζόν, με τους Καβς να θριαμβεύουν, σφράγισε την ένωση των δύο με συνεκτικό παράγοντα την (αθλητική) ιστορία. Οι Μπουλς της περιόδου 1995-96 υπογράμμισαν ανεξίτηλα την εκπληκτική πορεία στην κανονική περίοδο (72-10) κερδίζοντας τον τίτλο. Οι φετινοί Καβαλίερς του Τζέιμς “τρύπησαν” το ρεκόρ (73-9) των Ουόριορς και βρέθηκαν ένα βήμα πιο πάνω από τους “ταύρους” στη διαμάχη για την καλύτερη ομάδα.

Ο “LBJ”, άθελα του, έπαιξε και για τον Τζόρνταν, μια και με τις ανυπέρβλητες εμφανίσεις του κράτησε τη μοναδικότητα του “αέρινου”. Γιατί; Διότι ο “MJ” είναι ο μόνος που έχει κάνει την τέλεια διαδρομή. Ήτοι, άψογη κανονική περίοδος, άψογο τελείωμα στα πλέι οφ. Φυσικά η επίδραση δεν ήταν μίας κατεύθυνσης, αφού οι υποστηρικτές του “Βασιλιά” ενίσχυσαν τη γνώμη τους για το ότι είναι ο Τζόρνταν της εποχής μας. Πως είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και σε ηλικία (31 ετών) που του επιτρέπει να φτάσει ή και να ξεπεράσει τον “Air”.

Συνεχώς κρινόμενοι

Η μνήμη φαίνεται να λειτουργεί αυτόνομα και οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Στην προκειμένη περίπτωση, η περίοδος Τζόρνταν αποτυπώνεται με φωτεινά χρώματα και με την “αλήθεια” ότι δεν ταλαιπωρήθηκε εντός και εκτός γηπέδου. Αντιθέτως, ο Τζέιμς θεωρείται από τους υπερασπιστές του ένας από τους πιο άδικα κριθέντες από τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η αλήθεια κρύβεται στις λεπτομέρειες που ηθελημένα (;) ξεχνιούνται. Ήτοι, ο Τζόρνταν δέχτηκε σκληρή κριτική για την εξωγηπεδική του συμπεριφορά. Το πάθος του για τον τζόγο και η άρνηση του να τοποθετηθεί στα κοινωνικά ζητήματα, είναι ψεγάδια που όταν αγωνιζόταν δεν έμεναν ανεκμετάλλευτα από τους επικριτές του. Από την άλλη, το πιο “βαρύ” για τον ΛεΜπρον είναι οι επιλογές του για το πού θα παίξει και πώς. Το σίγουρο είναι ότι αμφότεροι κρίθηκαν, κρίνονται και θα κρίνονται πολύ αυστηρά.

Η πίστη των συμπαικτών

Η ιδιαίτερη εγγύτητα τους τονίζεται φυσικά και από τις επιδόσεις στο παρκέ. Θα ήταν αδύνατον να μην έχουν άσχημες βραδιές αγωνιστικά. Ο Τζόρνταν ήταν πολύ καλός έως εξαιρετικός στους τελικούς του '96, όμως σε μερικά ματς το παιχνίδι του τον πρόδωσε. Όπως και τον ΛεΜπρον. Στον 6ο, και τελευταίο όπως αποδείχθηκε, αγώνα απέναντι στους Σόνικς πήρε 19 σουτ και πέτυχε τα 5! Χρειάστηκε να βοηθήσουν οι υπόλοιποι για να πανηγυρίσουν οι “ταύροι” άλλον έναν τίτλο.

Υπάρχει και κάτι άλλο, ίσως το πιο σημαντικό, που ενώνει Τζόρνταν-ΛεΜπρον: Η απόλυτη αφοσίωση των συμπαικτών τους.

Το 1997 οι Μπουλς αντιμετωπίζουν τους Τζαζ στους τελικούς. Η σειρά βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού και το 6ο παιχνίδι φαίνεται ότι θα κρίνει τα πάντα. Ο “Air” περίμενε ότι θα έρθουν δύο αμυντικοί πάνω του γι' αυτό και προειδοποίησε τον Στιβ Κερ να είναι ελεύθερος για πάσα. Ο κόουτς των Ουόριορς του είπε αμέσως, “θα είμαι έτοιμος” πριν πετύχει το σουτ που έδωσε το πρωτάθλημα στο Σικάγο. Τέτοια εμπιστοσύνη, σε αυτό το επίπεδο, δεν κατακτάται εύκολα. Ο Κερ γνωρίζει ότι η ομάδα του έχασε από την “παρέα του ΛεΜπρον”. Ξέρει πολύ καλά πως το βάρος του ηγέτη-σούπερ σταρ μπορεί να γίνει ασήκωτο βαρίδι. Να δυσπιστούν απέναντι του ακόμη και οι συμπαίκτες του. Ο Τζόρνταν, κάποτε, είχε χτυπήσει τον Κερ στο πρόσωπο στην προπόνηση όταν αυτός είχε το θράσος να τον αμφισβητήσει. Με την πρωτοβουλία του κέρδισε τον σεβασμό του “MJ”. Ο σούπερ σταρ των Μπουλς εξωθούσε τους συμπαίκτες του στα άκρα, αλλά αυτοί πίστευαν ότι ήταν για το καλό τους. Για να τον ευχαριστήσουν, όπως έγινε φέτος με τους Καβαλίερς. Κάθε συμπαίκτης του Τζέιμς έγινε πιστός υπήκοος του “Βασιλιά”.

Ηγέτες

Ο Τζέιμς, βέβαια, δεν θα στεκόταν δίπλα στον “MJ” αν δεν γινόταν ηγέτης. Όταν οι Καβαλίερς έχασαν τον τίτλο πέρυσι, αυτός εξακολουθούσε να πιστεύει ότι μπορούν να πάρουν το πρωτάθλημα. Γιατί; Διότι “είμαι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο” διατράνωνε. Το βροντοφώναζε περισσότερο για να το ακούσουν οι συμπαίκτες του. Για να φτάσει σε αυτό το σημείο αυτοπεποίθησης και έμπνευσης (για τους άλλους) χρειάστηκαν χρόνια. Θα μπορούσε να συνυπάρξει με τον γκαρντ-σούπερ σταρ Κάιρι Ίρβινγκ; Θα μπορούσε να πάρει το απόλυτο από τον Κέβιν Λαβ; Πριν το 3ο παιχνίδι των τελικών τους είπε με τον τρόπο του “ακολουθήστε το παράδειγμα μου”. Και αυτό έκαναν. Ακολούθησαν το παράδειγμα και αφέθηκαν στην ισχυρή του βούληση που ελάχιστοι είχαν δείξει ανάλογη στο παρελθόν.

Το κάλεσμα του “Βασιλιά” βρήκε άπαντες έτοιμους. Ο Ίρβινγκ έδωσε τη νίκη και τον τίτλο με το τρίποντο μπροστά στον Κάρι. Ο Τζέι Αρ Σμιθ κατάφερε να τιθασεύσει τον εαυτό του και να γίνει χρήσιμο εργαλείο για τους Καβς για χάρη του “LBJ”. Ο Λαβ μάζεψε 14 ριμπάουντ και βοήθησε αμυντικά. Μετά το τέλος του 7ου αγώνα απευθύνθηκε στον ΛεΜπρον αποκαλώντας τον “ο ηγέτης μας”.

Ο Τζέιμς βρίσκεται στα μισά της διαδρομής (σ.σ να πάρει έξι δαχτυλίδια). Κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει να φτάσει ως το τέλος. Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για τον άνθρωπο που όλοι θέλουν να δουν. Είτε δια ζώσης είτε από την τηλεόραση τους. Το φινάλε των φετινών τελικών κατέγραψε τη μεγαλύτερη τηλεθέαση μετά το έκτο ματς των τελικών του 1998. Άλλη μία σύνδεση των δύο που μεταφράζεται σε πολλά έσοδα για τα ταμεία της λίγκας.

Πηγή: nytimes