Ενα ξεχωριστό τελικό Champions League/Κυπέλλου Πρωταθλητριών θα δούμε φέτος, καθώς όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα σε αυτό το international derbi madrileno, θα μεγαλώσει η λίστα με τους προπονητές που έχουν κατακτήσει τη διοργάνωση. Οπως ο Λουίς Ενρίκε πέρυσι με την Μπαρτσελόνα και το 2012 ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο με την Τσέλσι, φέτος θα προστεθεί ένα νέο όνομα είτε είναι το τρίτο από την Αργεντινή, είτε το πρώτο από την Γαλλία.

Το 'πείραμα' με τον Ζινεντίν Ζιντάν αποδείχθηκε επιτυχημένο για την Ρεάλ Μαδρίτης, με τον πρώην star-player της ομάδας να την πηγαίνει όσο πιο μακριά γινόταν στην κορυφαία διοργάνωση έχοντας πάρει στα μέσα της σεζόν τη θέση του Ράφα Μπενίτεθ. Ο Ζιζού έχει πλέον στόχο να γίνει ο πρώτος Γάλλος που κατακτά τον τεράστιο τίτλο αφού όλοι οι προηγούμενοι συμπατριώτες του δεν τα κατάφεραν. Δύο φορές o Αλμπέρ Μπατό (Ρεμς, 1956, 1959), ο Ρομπέρ Ερμπέν (Σεντ Ετιέν, 1976), ο Ντιντιέ Ντεσάν (Μονακό, 2004) και ο Αρσέν Βενγκέρ (Αρσεναλ, 2006), όλοι έχασαν στον τελικό. Ο Ζιντάν θέλει να γίνει όχι μόνο ο πρώτος Γάλλος αλλά και 7ος στην ιστορία του ποδοσφαίρου που παίρνει τον τίτλο σαν παίκτης και προπονητής μετά τους Μουνιόθ, Κρόιφ, Αντσελότι, Ράικαρντ, Γκουαρδιόλα.

Ο Τσόλο δήλωσε ότι του αρέσει «το βάρος των 130 ετών ιστορίας της Ατλέτικο» και στον τελικό του San Siro, ένα γήπεδο στο οποίο έπαιξε για δύο χρόνια με τη φανέλα της Ιντερ, θέλει να γίνει ο πρώτος μη Ευρωπαίος προπονητής που κατακτά το Champions League. Το 2014 στην Λισαβόνα έφτασε μόλις δύο λεπτά μακριά από το να φέρει τον πρώτο τίτλο στην ιστορία των Rojiblancos όμως η ισοφάριση του Σέρχιο Ράμος στο 93' του στέρησε το όνειρο. Ο 46χρονος θα προσπαθήσει για δεύτερη φορά να σηκώσει το βαρύ ασημικό και αν το καταφέρει θα γίνει μόλις ο τρίτος μη Ευρωπαίος που το κάνει από την αρχή της διοργάνωσης μετά τους Λουίς Καρνίγια (Ρεάλ Μαδρίτης, 1958, 1959) και Ελένιο Ερέρα (Ιντερ 1964, 1965). Οι δύο είναι από την Αργεντινή, κάτι που σημαίνει ότι αν η κούπα πάει στην Ατλέτικο θα φτάσει τη χώρα στις 5 κατακτήσεις στον τομέα των προπονητών, όσες ακριβώς έχει σήμερα η Ολλανδία. Ακολουθεί μια συνοπτική ματιά στις χώρες που έχουν τους περισσότερους προπονητές-νικητές στον θεσμό.

Βασιλιάς στη διοργάνωσης και όχι μόνο από Ιταλούς είναι αυτή τη στιγμή ο Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος -μαζί με τον Αλεξ Φέργκιουσον- έχει 4 τελικούς Champions League και έχει κατακτήσει τους τρεις από αυτούς, δύο φορές με την Μίλαν (2003, 2007) και μία με την Ρεάλ Μαδρίτης, με το περιβόητο 10ο το 2014. Κάτω από τον Καρλέτο, που είναι ο μοναδικός Ιταλός με κούπα CL με δύο διαφορετικές ομάδες, είναι δύο τεχνικοί που πήραν τον τίτλο με τους Ροσονέρι, ο Αρίγκο Σάκι (1989, 1990) και ο Νερέο Ρόκο (1963, 1969). Από μία κατάκτηση έχουν οι Τζιοβάνι Τραπατόνι (Γιουβέντους, 1985), Φάμπιο Καπέλο (Μίλαν, 1994), Μαρτσέλο Λίπι (Γιουβέντους, 1996) και Ρομπέρτο Ντι Ματέο (Τσέλσι, 2012).

Τέσσερις Ισπανοί προπονητές έχουν πανηγυρίσει από δύο φορές. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα το έκανε με την Μπαρτσελόνα (2009, 2011) και ο Βιθέντε Ντελ Μπόσκε με την Ρεάλ Μαδρίτης (2000, 2002) χωρίς να έχουν απώλεια σε κανέναν τελικό ενώ από δύο τρόπαια στο παλμαρέ της Βασίλισσας έχουν βάλει και οι Μιγκέλ Μουνιόθ (1960, 1966), Χοσέ Βιγιαλόνγκα (1956, 1957). Από μια κατάκτηση έχουν οι πιο 'πρόσφατοι', Ράφα Μπενίτεθ, με τη μυθική ανατροπή κόντρα στην Μίλαν το 2005, και Λουίς Ενρίκε, πέρυσι με το 3-1 των Μπλαουγκράνα κόντρα στην Γιουβέντους.

Κάτω από Ιταλούς και Ισπανούς, Γερμανοί και Αγγλοι προπονητές είναι στην ισοπαλία με 7 κατακτήσεις. Ο Γιουπ Χάινκες έχει τίτλο με Ρεάλ Μαδρίτης (1998) και Μπάγερν Μονάχου (2014), ενώ και ο Οτμαρ Χίτσφελντ έχει κούπα Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες οι οποίες μάλιστα είναι από την ίδια χώρα, με την Ντόρτμουντ (1997) και την Μπάγερν (2001). Δύο κατακτήσεις έχει με τους Βαυαρούς έχει ο Ντέτμαρ Κράμερ (1975, 1976) και και μία ο Ούντο Λάτεκ (1974). Ο Μπομπ Πέισλι έχει τρεις τίτλους με την Λίβερπουλ (1977, 1978, 1981) και ο Μπράιν Κλαφ δύο με την Νότιγχαμ Φόρεστ (1979, 1980) για να συμπληρώσει μια μυθική 6ετία για το αγγλικό ποδόσφαιρο ο Τόνι Μπάρτον που το πήρε το 1982 με την Αστον Βίλα. Το τελευταίο πρωταθλητριών για την Λίβερπουλ, πριν το πρώτο Champions League, κατέκτησε το 1984 ο Τζο Φάγκαν.

Πέμπτη χώρα είναι η Ολλανδία που έχει ισάριθμους διαφορετικούς προπονητές με κούπα. Το πρώτο πρωταθλητριών του Αγιαξ ήρθε με τον Ρίνους Μίχελς στον πάγκο το 1971 και ακολούθησε η ιστορική επιτυχία της Αϊντχόφεν το 1988 με τον Γκους Χίντινκ στον πάγκο. Το 1992 η Μπαρτσελόνα του προπονητή Γιόχαν Κρόιφ έβαλε στην τροπαιοθήκη της την πρώτη κούπα πριν τις 4 την τελευταία δεκαετία και τρία χρόνια αργότερα ο Λουίς Φαν Χααλ οδήγησε τα θαυματουργά πιτσιρίκια του Αγιαξ στον τίτλο σε βάρος της Μίλαν. Ο κύκλος των Ολλανδών σταμάτησε το 2006 όταν η Μπαρτσελόνα του Φρανκ Ράικαρντ νίκησε 2-1 την Αρσεναλ.