Είναι σπάνιο μία ανακάλυψη να επηρρεάσει ολόκληρο τον πλανήτη. Συμβαίνει 2-3 φορές κάθε αιώνα και προέρχεται από το μυαλό ανθρώπων που «βλέπουν» πάντα πιο μπροστά. Ένας από αυτούς, ήταν ο Τιμ Μπέρνερς-Λι και το δημιούργημά του άλλαξε για πάντα τη ζωή μας.

Σήμερα, μας φαίνεται αδιανόητο και μιλάω κυρίως για όλους όσους έχουμε γεννηθεί από το 1985 και μετά. Φήμες, όμως, λένε ότι υπήρχε εποχή χωρίς διαδίκτυο. Απίστευτο! Κι όμως…

Τι είναι, όμως, το διαδίκτυο; Ή ίντερνετ; Έχετε καθήσει ποτέ να σκεφτείτε πώς λειτουργεί; Ηρεμήστε, δεν πρόκειται να μπούμε σε χαώδεις διαδρόμους πληροφοριών και ακατάσχετης ορολογίας, πρώτον γιατί κι εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε απολύτως όλα και δεύτερον γιατί το νόημα δεν είναι να σας κουράσουμε, αλλά να τονίσουμε πώς το μυαλό ενός ανθρώπου δημιούργησε από το μηδέν ένα απέραντο σύμπαν δυνατοτήτων σε έναν εικονικό κόσμο.

Ας δούμε, λοιπόν, τα πολύ βασικά: Τι γίνεται π.χ. όταν θέλετε να μπείτε στο gazzetta.gr. Και δεν αναφερόμαστε στην απόλυτα λογική σας ανάγκη να ενημερωθείτε από τον Δημήτρη Τομαρά. Αλλά στο τεχνικό κομμάτι.

Όταν πληκτρολογείτε στον browser σας το www.gazzetta.gr, αυτή σας η εντολή ταξιδεύει μέσω τηλεφωνικών γραμμών (αρχικά, πλέον υπάρχουν οπτικές γραμμές κλπ) σε έναν κεντρικό server, όπου πρακτικά «ψάχνει» αυτή τη διεύθυνση. Είναι σαν να παίρνεις τηλέφωνο. Όταν τελειώσεις την πληκτρολόγηση του νούμερου, αυτή η εντολή ταξιδεύει στο κέντρο και από εκεί ανακατευθύνεται στη «διεύθυνση» που έχει οριστεί με το συγκεκριμένο νούμερο. Έτσι λειτουργεί και το ίντερνετ. Όταν βρεθεί η διεύθυνση που ζήτησες, σου «απαντάει» με την εμφάνιση της σελίδας.

Εμείς δεν το καταλαβαίνουμε, λόγω των εκπληκτικών ταχυτήτων, όμως η εντολή μας κάθε φορά που πληκτρολογούμε «www.gazzetta.gr», ταξιδεύει εκατοντάδες χιλιόμετρα, βγαίνει στο εξωτερικό και επιστρέφει σε εκατοστά του δευτερολέπτου. Και μπορεί τώρα όλα αυτά να μας μοιάζουν φυσιολογικά, όμως πιστέψτε μας, υπήρχε μια εποχή που αυτά φάνταζαν επιστημονική φαντασία.

Τέλη δεκαετίας ’80. Τοποθεσία: CERN Ελβετίας (ναι το γνωστό, εκεί που υπάρχει ο επιταχυντής σωματιδίων και θα γίνει κανά λάθος κάποια μέρα και θα βυθιστούμε όλοι σε μια μαύρη τρύπα). Στο μυαλό ενός επιστήμονα, εν ονόματι Τιμ Μπέρνερς-Λι, έχει καρφωθεί μια ιδέα: θέλει να απλοποιήσει την αποστολή δεδομένων, με την «αποθήκευσή τους».

Τι ήθελε να κάνει πιο απλά; Ας πούμε ότι είχε γράψει μια εργασία στην Ελβετία, η οποία περιείχε φωτογραφίες, πίνακες κλπ και ήθελε να τη διαβάσει ένας συνάδερφός του στις ΗΠΑ. Αντί να του την στείλει, ήθελε ο συνάδερφός του να μπορεί να τη διαβάσει από τον υπολογιστή του.

Χρησιμοποιώντας εργαλεία της εποχής, πρότεινε στις 12 Νοεμβρίου 1990 τη δημιουργία κεντρικών servers, όπου θα αποθηκεύονται hypertexts (κείμενα δηλαδή με δυνατότητα «λινκαρίσματος», γραμμένα σε HTML γλώσσα), τα οποία θα έχουν το καθένα διαφορετική διεύθυνση και ο οποιοσδήποτε θα μπορεί να τα αναζητήσει με αυτή τη διεύθυνση, μέσω ειδικών προγραμμάτων (τους γνωστούς μας browsers).

Ο τίτλος αυτής της πρότασης; WorldWideWeb.

Έσπασε το κεφάλι του, όμως βρήκε και την κατάλληλη διάθεση από τους ιθύνοντες του CERN και τα μέσα, με αποτέλεσμα να δημιουργήσει τον πρώτο server στον δικό του NeXT υπολογιστή την ίδια χρονιά. Στις 20 Δεκεμβρίου 1990, «ανέβηκε» και η πρώτη σελίδα, που περιέγραφε το project. Ο πρώτος server εκτός Ευρώπης εγκαταστάθηκε στο SLAC στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια. Σιγά σιγά, η ιδέα άρχισε να γιγαντώνεται.

Αυτό που έκανε ο Μπέρνερς-Λι ήταν να παντρέψει δύο διαφορετικές τεχνολογίες: το ίντερνετ με το hypertext. Μέχρι τότε, οι τεχνολογίες συνυπήρχαν, όμως δεν αλληλεπιδρούσαν. Με τη δημιουργία, όμως, της HTML, του HTTP και των URL, αυτός ο γάμος άλλαξε για πάντα τις ζωές μας.

Γιατί, λοιπόν, η 30η Απριλίου του 1993 είναι η ημερομηνία σταθμός; Γιατί τότε αποφάσισε κι επίσημα το CERN να μοιράσει δωρεάν αυτή την τεχνολογία. Ναι, ήταν πατενταρισμένη, όμως χαρίστηκε στον πλανήτη. Και από εκείνη την ημέρα και μετά, η ιστορία είναι καταγράφεται ηλεκτρονικά…