Μέτρο σύγκρισης για το απόλυτο

Το τι είναι ταλέντο δεν περιγράφεται με λόγια. Είναι κάτι που πρέπει να δεις, να νιώσεις, να θαυμάσεις. Αν επιχειρήσεις να δώσεις επιστημονική ερμηνεία θα γελοιοποιηθείς. Πρέπει να είσαι τυχερός για να το παρακολουθήσεις την ώρα που εκδηλώνεται. Επειδή όμως δεν μπορείς να είσαι παντού, ούτε να ταξιδεύεις στον χρόνο, ευτυχώς υπάρχουν τεχνολογικά τεκμήρια. Ντοκουμέντα. Η λίστα που ακολουθεί αφορά παίκτες που έβαλε ο καθένας τον δικό του ορισμό στο τι είναι ταλέντο. Η ικανότητα τους στο σκορ μας πρόσφερε αξέχαστες στιγμές και μέτρο σύγκρισης για το απόλυτο, το τέλειο.

Αριστείδης Μούμογλου, Ηρακλής, 145 πόντοι

Ναι, οι Γκάλης, Κολοκυθάς, Γκούμας, ήταν σκόρερ ολκής. Ναι, έκαναν μεγαλύτερη καριέρα απ' αυτόν. Κανείς όμως απ' αυτούς δεν σημείωσε σε έναν αγώνα 145 πόντους! Η απίστευτη και ακατάρριπτη επίδοση πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιουλίου 1972. Ο παίκτης του Ηρακλή ήταν, σχεδόν, μια ομάδα μόνος του. Ολόκληρος ΒΑΟ δεν μπορούσε να τον σταματήσει (τελικό σκορ 172-94) και ο θαυμασμός των ΜΜΕ της εποχής δικαιολογημένος. Ο ίδιος στην εφημερίδα “Μακεδονία” δήλωσε: “Το χέρι μου έπαθε... αγκύλωση”.

Γουίλτ Τσάμπερλεν, Φιλαδέλφεια Γουόριορς, 100 πόντοι

Το ολοστρόγγυλο “100” του Γουίλτ μοιάζει με τα αξιοθέατα που πρέπει να δεις. Είτε είσαι ντόπιος είτε επισκέπτης της όποιας πόλης. Στον “μαγικό κόσμο” του ΝΒΑ, λοιπόν, η κατοστάρα του μεγάλου ψηλού ενέχει θέση μνημείου άφθαρτου και παντοτινού. Η ημερομηνία 2 Μαρτίου 1962 έχει χαραχθεί στη μνήμη όλων των φίλων του παγκόσμιου μπάσκετ. Το “100” σημειώθηκε στον αγώνα Φιλαδέλφεια Γουόριος-Νιου Γιορκ Νικς, με τους “πολεμιστές” να κερδίζουν 169-147. Ακόμη και σήμερα αξεπέραστο.

Κάρλτον Μάιερς, Ρίμινι, 87 πόντοι

Το όνομα του και η φιγούρα δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ο Ιταλός που ήξερε να κάνει τη δουλειά. Ποια; Το να βάζει την μπάλα στο καλάθι. Και όχι μόνο. Το έκανε με στυλ και όταν έπαιρνε “φωτιά” καλό ήταν να κάνεις στην άκρη και απλά να τον παρακολουθείς. Το επίτευγμα των 87 πόντων καταγράφθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1995. Τότε, φορούσε τη φανέλα της Ρίμινι στη Β' κατηγορία. “Θύμα” του η Ούντινε. Τελείωσε με 14/22 2π., 9/19 3π., 32/35 βολές. Η Ρίμινι επικράτησε 147-99.

Κόμπι Μπράιαντ, Λ.Α Λέικερς, 81 πόντοι

Ο Κόμπι δεν θέλει να χάνει. Εντάξει, κανείς δεν θέλει, αλλά γι' αυτόν η ήττα περνά σε προσωπικό επίπεδο. Τον μειώνει, τον στεναχωρεί, τον θυμώνει. Στις 22 Ιανουαρίου 2006 οι Τορόντο Ράπτορς έκαναν το λάθος να διεκδικήσουν σοβαρά τη νίκη μέσα στην έδρα των Λέικερς. Στις αρχές της τρίτης περιόδου προηγούνταν με 18 πόντους. Ε, εκεί ο “KB24” μπήκε σε κατάσταση καταστροφής του αντιπάλου. Ουδείς μπορούσε να τον σταματήσει και το ταμπλό έγραψε στο τέλος 122-104 για τους Λέικερς. Είναι η 2η καλύτερη επίδοση στο ΝΒΑ.

Ντέιβιντ Ρόμπινσον, Σαν Αντόνιο Σπερς, 71 πόντοι

Ο “Ναύαρχος”, που χωρίς αυτόν οι Σπερς μπορεί να μην είχαν φτιάξει τη δυναστεία τους. Σέντερ που συνδύαζε δύναμη και φινέτσα εκμεταλλευόμενος τα αθλητικά του προσόντα. Ένα από τα σπουδαιότερα κατορθώματα του έλαβε χώρα στις 24 Απριλίου 1994. Οι Σπερς κέρδισαν 112-97 με τον Ρόμπινσον να σημειώνει 71 πόντους. Τελείωσε το ματς με 63% ποσοστό. Α, πέτυχε και ένα τρίποντο. Με αυτή την επίδοση πήρε και τον τίτλο του πρώτου σκόρερ εκείνη τη χρονιά. Δεύτερος ο Σακίλ Ο' Νιλ.

Μάικλ Τζόρνταν, Σικάγο Μπουλς, 63 πόντοι

Ο “MJ” έχει κάνει πολλά μεγάλα παιχνίδια. Σε ποσότητα και ποιότητα. Γιατί διαλέγουμε αυτό; Επειδή θεωρείται ίσως η καλύτερη εμφάνιση παίκτη μπάσκετ. Επειδή ο Λάρι Μπερντ εκστόμισε την ατάκα “ο Θεός μεταμφιέστηκε σε Μάικλ Τζόρνταν”. Επειδή ο αγώνας έγινε στο θρυλικό “Boston Garden” απέναντι στους γεμάτους μελλοντικούς Hall of Famer Σέλτικς. Η αναμέτρηση ήταν για τα πλέι οφ και έγινε στις 20 Απριλίου 1986. Χρειάστηκαν δύο παρατάσεις οι “Κέλτες” για να κερδίσουν 135-131. Ο... Θεός όμως είχε πατήσει το πόδι του στη γη.

Ντράζεν Πέτροβιτς, Ρεάλ Μαδρίτης, 62 πόντοι-Όσκαρ Σμιτ, Σναϊντέρο Καζέρτα, 44 πόντοι

Τι άλλο να ζητήσει ο φίλαθλος που γουστάρει το μπάσκετ; Δύο από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματος αντίπαλοι. Διακύβευμα; Το τρόπαιο του κυπέλλου Κυπελλούχων. Τοποθεσία, ΣΕΦ. Ημερομηνία 14 Μαρτίου 1989. Το γήπεδο γεμάτο και οι δυο τους να σαρώνουν. Η αποθέωση του παιχνιδιού. Γενικά. Όχι μόνο του μπάσκετ. Η Ρεάλ κέρδισε 117-113 στην παράταση. Ο Ντράζεν τελείωσε με 62 και ο Βραζιλιάνος με 44 πόντους.

Άλεν Αϊβερσον, Φιλαδέλφεια Σίξερς, 60 πόντοι

Ο Αϊβερσον δεν θα μπορούσε να λείψει απ' αυτή τη λίστα. Οι hater μπορούν να χρησιμοποιήσουν το εξής επιχείρημα: “Ναι, έβαλε 60 πόντους αφού πήρε όλα τα σουτ”. Και όμως, στον αγώνα με τους Ορλάντο Μάτζικ στις 12 Φεβρουαρίου 2005 τα έκανε όλα. Σχεδόν τέλεια. Τελείωσε το ματς με 17/36, μοίρασε έξι ασίστ, έκλεψε πέντε φορές την μπάλα και έκοψε μια φορά. Φυσικά οι Σίξερς κέρδισαν με 112-99. Η συγκεκριμένη εμφάνιση αναμφίβολα ανήκει στις αψεγάδιαστες του “Answer”.

Νίκος Γκάλης, εθνική Ελλάδος, 53 πόντους

Το μεγαλείο του Γκάλη δεν χωρά σε ένα παιχνίδι. Ο Γκάλης ήταν η εξαίρεση στη φράση-οδηγό των Αμερικάνων “Nobody is bigger than the game”. Ο Γκάλης ΗΤΑΝ το παιχνίδι και μέσα σε αυτό άφηνε χώρο στους άλλους να εκθέσουν και να εκτεθούν. Όταν το επιθυμούσε έδειχνε τι σημαίνει σκορ, επίθεση, τελειότητα. Στις 5 Ιουλίου 1986, στο παγκόσμιο της Ισπανίας, σημείωσε 53 πόντους απέναντι στον Παναμά. Η Ελλάδα κέρδισε 110-81 και ο “γκάγκστερ” μας έδωσε να καταλάβουμε ποιος ορίζει το παιχνίδι.