Παράλληλα με την ανακοίνωση απόκτησης του Ρέφικ Τζιμπούρ για λογαριασμό της ΑΕΚ ξεκίνησε η κουβέντα σχετικά με το αν έπρεπε να προχωρήσουν στην Ένωση στην υλοποίηση της συγκεκριμένης μεταγραφής, ή όχι…

Κι αυτό διότι βασικό θέμα συζήτησης ήταν οι αντιδράσεις που μπορεί να έχει ο Αλγερινός φορ και η υποθετική βάση κουβέντας για το αν δύναται να… τινάξει τα αποδυτήρια στον αέρα και να καταστρέψει το καλό κλίμα, το ορθά αναγνωρισμένο απ’ όλους ως οικογενειακό, με κάποια ακραία συμπεριφορά του.

Το gazzetta.gr βρέθηκε (όπως κάθε χρόνο όπου κι αν βρίσκονταν οι «κιτρινόμαυροι») όλες τις μέρες στην Πολωνία και την Οπαλένιτσα όπου πραγματοποιήθηκε το βασικό στάδιο προετοιμασίας και σας παρουσιάζει τον «Τρομοκράτη» και τις μέρες του εκεί χωρίς… ρετούς!

Ο Τζιμπούρ ως «πάτερ Φαμίλιας»

Σε όλο το διάστημα της προετοιμασίας στην Πολωνία και σε ότι είχε να κάνει με αυτό (είτε πρόκειται για προπονήσεις, είτε για ομιλίες, είτε για αναλύσεις) Ρέφικ Τζιμπούρ ήταν εκεί πρώτος και εκ των καλύτερων για να βοηθήσει όλους όσοι το είχαν ανάγκη… Θεωρούσε τον εαυτό του υπεύθυνο να βοηθήσει τους υπόλοιπους και τον Τραϊανό Δέλλα (χωρίς να του έχει ζητηθεί κάτι τέτοιο, το έκανε επειδή το ένιωθε) προκειμένου να μην υπάρξει – δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα.

Με το… καλημέρα έσπευσε να φτιάξει δυνατές σχέσεις με όλους τους συμπαίκτες του και ειδικά τους νεοφερμένους ξένους επιχείρησε να τους εντάξει στην ομάδα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Πρώτος στις προπονήσεις, με πολλή διάθεση για δουλειά, με συνεχή φωνή και στήριξη σε συμπαίκτες και πάντα διαθέσιμος να βοηθήσει οποιονδήποτε είχε κάποιο θέμα, κάποια απορία να του τη λύσει… Αυτό κυρίως συνέβαινε στις ομιλίες του Τραϊανού Δέλλα και στις αναλύσεις των προπονήσεων (στο θεωρητικό κομμάτι) και όχι μόνο.

«Υπάρχει κάποιος που δεν κατάλαβε τι εννοεί ο κόουτς; Έχει κανείς καμιά απορία;», ρωτούσε διακριτικά και προς κάθε νέο ξένο ποδοσφαιριστή (κυρίως προς Βάργκας, Μπαρόχα και άλλους) ο Αλγερινός άσος και έσπευδε να εξηγήσει με κάθε λεπτομέρεια τι εννοούσε ο Τραϊανός Δέλλας και οι συνεργάτες του και πιο ακριβώς ήταν το νόημα των όσων έλεγαν…

Πειράγματα, γέλια και σούπερ διάθεση

Έπειτα υπήρχε η καθημερινότητα έξω από τους αγωνιστικούς χώρους και τις αίθουσες που χρησιμοποιούνταν για τις ομιλίες – αναλύσεις. Οι ατέλειωτες ώρες εκείνες που έξω από την ξεκούραση είχαν και τη συνύπαρξη του Τζιμπούρ με τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές. Εκεί που ο Αλγερινός φορ βάσει των μαρτυριών ήταν όλο γέλια, σούπερ διάθεση και πειράγματα τέτοια που έφερναν όλο και πιο κοντά τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ μεταξύ τους…

Από τον Βάργκας (που πείραζε, αγκάλιαζε και αφιέρωνε αρκετό χρόνο μαζί του) έως τον τελευταίο φροντιστή και υπάλληλο της Ένωσης με τον οποίο έκανε χαβαλέ είτε στο τάβλι, είτε στο φαγητό, είτε στην ώρα της χαλάρωσης. Ήρθε και ήταν κοντά με όλους και όλοι αναγνώριζαν το γεγονός της άριστης παρουσίας του και της διάθεσής του καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

Ακόμη και μετά το άσχημο περιστατικό (στο οποίο θα διαβάσετε παρακάτω, δεν είναι μόνο θετικό το πρόσημο στο τέλος της ημέρας) στο οποίο πρωταγωνίστησε στο ματς με την Ανόρθωση ο Αλγερινός φορ την επόμενη μέρα παρουσιάστηκε απόλυτα σωστός και συνεπής, με πολλή διάθεση για γέλιο και πειράγματα (έξω από τις προπονήσεις πάντα) θέλοντας προφανώς να δείξει μ’ αυτή του τη συμπεριφορά πως κατάλαβε το λάθος του και προχωράει αμέσως παρακάτω μη θέλοντας να επηρεάσει το εσωτερικό της ομάδας και το καλό κλίμα…

Ο μίστερ… τσαντίλας!

Δεν έλειψαν όμως και οι άσχημες στιγμές με κορυφαία εκείνη στο παιχνίδι με αντίπαλο την Ανόρθωση και την ακραία (και κυρίως), απαράδεκτη αντίδρασή του στο αντιαθλητικό παιχνίδι του Μπρούνο.

Ο Ρέφικ Τζιμπούρ ξέφυγε. Αυτή είναι η πραγματικότητα και επειδή όπως αναφέρει ο θυμόσοφος λαός μας, καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα, με την αντίδρασή του αυτή και χωρίς να ‘χει δώσει το παραμικρό δικαίωμα νωρίτερα και δίχως κάποιο έστω μικρό κρούσμα απειθαρχίας ξεκίνησε η κουβέντα ξανά σχετικά με τον χαρακτήρα του και το πόσο καλό έκανε η ΑΕΚ που τον ένταξε στο δυναμικό της…

Το γεγονός της κακής – απαράδεκτης αντίδρασης του Τζιμπούρ στο ματς με την Ανόρθωση είχαν πάντως προάγγελο. Όσοι είδαν το ματς που είχε προηγηθεί αυτό με τους Κύπριους θα τον είχαν προσέξει, ή έστω όφειλαν. Απέναντι στην Χάποελ Καταμόν Ιερουσαλήμ σε αντίστοιχη φάση και σκληρό μαρκάρισμα που δέχτηκε ο «Τρομοκράτης» τσαντίστηκε, πετάχτηκε σαν… ελατήριο από τον αγωνιστικό χώρο ψάχνοντας με άγριες διαθέσεις τον παίκτη που τον «κέρασε» κλωτσιά χωρίς λόγο.

Βλέποντας όμως έναν μικροκαμωμένο αντίπαλο και την έκφρασή του (σ.σ.: πανικό και τρομερό φόβο) αλλά και τον τρόπο με τον οποίο –επί της ουσίας– τον εκλιπαρούσε για άφεση αμαρτιών, ο Αλγερινός μαλάκωσε, τον χτύπησε πατρικά δυο τρεις φορές στο κεφάλι και κουνώντας το κεφάλι του όλο νόημα του ζήτησε να μη το ξανακάνει ποτέ…

Το δεύτερο κρούσμα τσαντίλας του Τζιμπούρ ήρθε με τον Μπρούνο και την Ανόρθωση. Εκεί δεν σταμάτησε… Το μάτι του γύρισε, τρελάθηκε με την (απαράδεκτη κλωτσιά ξεκάθαρα για να το… σηκώσει στα δυο μέτρα και ενώ ήταν στη ύψος της σέντρας και στο πλάγιο άουτ) και έτρεξε να ανταποδώσει με τον χειρότερο τρόπο! Τα υπόλοιπα γνωστά, όπως και η δικαιολογημένη κατακραυγή!

Δεν θα υπάρξει άλλο συγχωροχάρτι…

Η κίνησή του αυτή αμαύρωσε όλο τον άριστο πρότερο βίο επί πολωνικού εδάφους. Είπαμε άλλωστε: καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα… Με την αντίδρασή του αυτή ο Τζιμπούρ εξέθεσε και τον Δέλλα. «Κακώς δεν τον έβγαλε την ίδια ώρα», «να τον στείλει στη διοίκηση που τον έφερε να τον στείλουν… χθες» και άλλα πολύ πιο άσχημα σχόλια συνόδευσαν την ενέργεια του Αλγερινού (και δικαιολογημένα).

Ο Τζιμπούρ όμως πλέον ξέρει… Δικαιολογία δεν έχει. Ο «Τρομοκράτης» είναι ένας άνθρωπος αντικειμενικά που θέλει να του συμπεριφέρονται όπως και εκείνος. Να του μιλάνε στο πρόσωπό του βλέποντάς τον στα μάτια. Ο Δέλλας το ήξερε καλά αυτό και εννοείται πως έτσι ενήργησε.

Το πιο εύκολο για τον Κολοσσό θα ήταν να τον αντικαταστήσει σε εκείνο το φιλικό και να είχε αποθεωθεί και να είχε το 90% (αν όχι το 100%) των ΑΕΚτσήδων στο πλευρό του…

Ωστόσο ο «Τράι» δεν είναι χαζός… Δεν είναι στην ομάδα για να διαφημίζει τον εαυτό του. Μίλησε στον Αλγερινό άσο, του έδωσε να καταλάβει τι θέλει από αυτόν, του εξήγησε πως δεν θα ανεχτεί νέα τέτοια – ανάλογη συμπεριφορά και του έδωσε να καταλάβει πως η ΑΕΚ δεν έχει την πολυτέλεια να εξαρτάται από κανέναν και ταυτόχρονα πως πάνω απ’ την ομάδα δεν μπαίνει κανένας!

Στο τέλος της ημέρας τον έκανε να εμπεδώσει πως σε περίπτωση που επαναληφθεί κάτι τέτοιο δεν θα υπάρξουν πρόστιμα, αλλά θα τεθεί απόλυτα εκτός ομάδας, δεν θα συνεχίσει στην ΑΕΚ και πως ποτέ και για κανέναν δεν θα υπάρξει δεύτερο συγχωροχάρτι, ευκαιρία αν προτιμάται…

Όλα λοιπόν εξαρτώνται από τον ίδιο. Η ΑΕΚ σίγουρα τον πιστεύει, του δίνει τη δυνατότητα να αποδειχτεί αυτό που ήθελε στο χορτάρι, να ηγηθεί αν ο ίδιος αισθάνεται ότι το ‘χει ανάγκη και μπορεί να προσφέρει στην ομάδα περισσότερα πιστεύοντας ο ίδιος σ’ αυτό, όμως δεν τον έχει και ανάγκη, θα… ζήσει και χωρίς αυτόν… Όλα είναι στα δικά του… πόδια, ή πιο σωστά στο δικό του κεφάλι!