Εσύ που έχεις ξοδέψεις εκατοντάδες εργατοώρες παίζοντας FIFA και το PES, εάν έχεις πατήσει προ πολλού τα 30 είναι σχεδόν βέβαιο πως λάτρεψες το kick off και το sensible soccer στην Amiga.

Έχεις χαλάσει πολλά πενηντάρικα (σε δραχμές) σε κάποιο ταξίδι στο πλοίο της γραμμής για Κρήτη ή στο μπιλιαρδάδικο της γειτονιάς σου παίζοντας Tehkan World Cup.

Εάν το ποδόσφαιρο είναι στο αίμα σου, θα εκπαιδεύτηκες στο ξύλινο ποδοσφαιράκι και το σουμπούτεο.

Πόσοι όμως έχουν εντρυφήσει στο υπερευαίσθητο πλαστικό ποδοσφαιράκι με τα ελατήρια; Πόσοι εθίστηκαν σε ένα τόσο αθώο και συνάμα εκνευριστικό λόγω της πρόχειρης κατασκευής του παιχνίδι;

Στη δεκαετία του '80 (κυρίως) το έβρισκες σε γιορτές και πανηγύρια. Η τιμή του προσιτή. Πήγαινε γάντι με την κάκιστη ποιότητα του.

Το πράσινο πλαστικό έλιωνε εύκολα, ενώ τα ελατήρια που στηρίζονταν οι ποδοσφαιριστές ξεχαρβαλώνονταν.

Ακόμη και έτσι έβρισκες τον τρόπο να επαναφέρει την τάξη προβαίνοντας σε επικές αλχημείες για την εποχή.

Σελοτέιπ, κόλλες, στηρίγματα. Μοναδικοί αυτοσχεδιασμοί. Ο σκοπός ιερός. Ελλατωματικό παιχνίδι αλλά άκρως διασκεδαστικό.

Κυκλοφόρησε σε διαφορετικές εκδόσεις. Με 11 παίκτες αλλά και 6. Όλοι τους πλην του τερματοφύλακα στηριγμένοι σε ελατήρια.

Όταν έδειχνες υπερβάλλοντα ζήλο ξεκολλούσαν από την βάση τους, ενώ τα τέρματα έπεφταν προς τα πίσω. Ουσιαστικά ήλεγχες μόνο τον τερματοφύλακα έχοντας την δυνατότητα να τον κινείς δεξιά ή αριστερά. Εάν έκανες κίνηση προς τα πάνω υπήρχε ο κίνδυνος φθοράς του πλαστικού που τον στήριζε.

Επρόκειτο για μία πρωτοποριακή εφεύρεση ελληνικής προέλευσης και πατέντας. Όσοι δεν άντεξαν προσχώρησαν στο σουμπούτεο.

Οι «μουτζαχεντίν» του ποδοσφαίρου με ελατήρια θα θυμούνται ακόμη και τον κόκκινο μετρητή των γκολ που βρίσκονταν πάνω στο τέρμα!

Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι συνδεδεμένο με την εποχή της αθωότητας, πολύ πριν την επέλαση του internet. Όταν ακόμη αγόραζες view master και έπαιζες «Μάντεψε Ποιος»!