Είναι από τα πρόσωπα για τα οποία έγιναν αρκετές αναζητήσεις στα social media τις τελευταίες μέρες και πιο συγκεκριμένα από την αρχή της εβδομάδας.

Ο Ρικάρντο Κουαρέσμα έγινε... viral με το τρομερό γκολ που πέτυχε απέναντι στο Ιράν, στο ισόπαλο 1-1 της Πορτογαλίας για την τελευταία αγωνιστική των γκρουπ του φετινού Μουντιάλ που διεξάγεται στη Ρωσία.

Ουρουγουάη – Πορτογαλία και το ποντάρισμά σου επιστρέφεται*, αν ο Καβάνι ανοίξει το σκορ. (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Η trivela, το σουτ με το εξωτερικό φάλτσο του ποδιού που στέλνει τη μπάλα με απόλυτα γλυκό και εντυπωσιακό τρόπο στα αντίπαλα δίχτυα, έγινε γνωστή ακόμα και σ' εκείνους που δεν την ήξεραν ή που δεν γνώριζαν ότι αποτελεί το trademark του διεθνή εξτρέμ.

Στα 34 του, ο Κουαρέσμα, ένας ποδοσφαιριστής που έχει περάσει από τεράστια κλαμπ όπως η Μπαρτσελόνα, η Τσέλσι και η Ίντερ, αλλά δεν στέριωσε σε Βαρκελώνη, Λονδίνο και Μιλάνο, κατάφερε να βρεθεί για πρώτη φορά στην καριέρα του στο αρχικό σχήμα της εθνικής ομάδας της Πορτογαλίας σε ματς Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κι όχι απλά να πάρει φανέλα βασικού, αλλά και να σκοράρει με καταπληκτικό τρόπο για να κερδίσει ακόμα περισσότερη λάμψη και να μείνει ψηλά στους τίτλους των διαδικτυακών Μέσων τα τελευταία 24ωρα.

«Η trivela είναι κάτι που έχω τελειοποιήσει από... την ημέρα της γέννησής μου» είχε δηλώσει το 2015 και η αλήθεια είναι πως και ταλέντο είχε, αυτοπεποίθηση είχε, ξεκίνησε μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο στα τμήματα υποδομής της Σπόρτινγκ Λισαβόνας αναλαμβάνοντας ουσιαστικά τον ρόλο του μεγάλου αδελφού για τον CR7 λόγω και της λίγο μεγαλύτερης ηλικίας του, αλλά το ταπεραμέντο του και η αδυναμία του να περιοριστεί και να... εγκλωβιστεί σε καλούπια, τον έστελναν στο ναδίρ...

Μαζί με τον νυν ηγέτη της εθνικής ομάδας της Πορτογαλίας, ο Ρικάρντο Κουαρέσμα θεωρήθηκε παιδί της γενιάς που διαδέχθηκε εκείνη η οποία έβγαλε τον Λουίς Φίγκο. Οι Πορτογάλοι αναθάρρησαν βλέποντας νέους ποδοσφαιριστές που αγωνίζοντα στο χώρο του κέντρου και μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Το τρομερά γλυκό πόδι, η ακρίβεια στη μεταβίβαση ή το σουτ, το απόλυτο mismatch με όποιον αντίπαλο έτρεχε πάνω του στη γραμμή και έμενε να τον κοιτάζει να συγκλίνει προς το κέντρο και να γίνεται τρομερά επικίνδυνος, όλα αυτά τα στοιχεία έκαναν τον Ρικάρντο Κουαρέσμα έναν εκ των καλύτερων στο είδος του. Κι ενώ στα 19 του όλα έμοιαζαν ιδανικά τόσο για εκείνον όσο και για τον Κριστιάνο, με τον ένα να παίρνει μεταγραφή στη Μπαρτσελόνα και τον άλλο στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, οι δρόμοι τους ήταν παντελώς αντίθετοι.

Ο Κουαρέσμα, ξέρει πως αρκετά από τα προβλήματα που προέκυψαν στην καριέρα του, τα προκάλεσε ο ίδιος και ο χαρακτήρας του που σε νεότερη ηλικία ήταν ατίθασος και αρνούταν ν' ακούσει από κάποιον ότι έπρεπε ν' ακολουθήσει κάτι συγκεκριμένο στο γήπεδο. Είναι ο ποδοσφαιριστής που έχει να θυμάται ότι απέτυχε στη Μπαρτσελόνα γιατί δεν συμφώνησε ποτέ με τον Φρανκ Ράικαρντ, απέτυχε στην Ίντερ γιατί η αμυντική προσέγγιση του Ζοσέ Μουρίνιο πάλι ήταν κόντρα αντίθετη στο ποδοσφαιρικό DNA του, ενώ, όταν εμφανίστηκε η Τσέλσι στην οποία μεταπήδησε με τη μορφή δανεισμού, η σκέψη για τη συνεργασία με τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι πήγε... περίπατο, με τον Γκους Χίντινκ ν' αναλαμβάνει τους «μπλε» και να καταστρέφει κάθε σχέδιο και όρεξη του Κουαρέσμα για κάτι καλό επί αγγλικού εδάφους.

Όταν το 2008 ο Κριστιάνο Ρονάλντο κατακτούσε την πρώτη του Χρυσή Μπάλα, ο Κουαρέσμα είχε αναδειχθεί ο χειρότερος ποδοσφαιριστής στη Serie A, στο πέρασμά του από τους «νερατζούρι». Μετικά χρόνια αργότερα και πιο συγκεκριμένα το 2012, ήρθε σε κόντρα και με τον Κάρλος Καρβαχάλ στη Μπεσίκτας, όταν σε ματς για τους «16» του Europa League έγινε αλλαγή και δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα νεύρα του. Πετούσε μπουκάλια και χαρακτήρισε τον τότε προπονητή του, άχρηστο. Αργότερα, επιστρέφοντας στη Λισαβόνα για λογαριασμό της Πόρτο, εμπλέκεται σε περιστατικό ρατσιστικής επίθεσης, ορμάει σαν... μαινόμενος ταύρος με τους συμπαίκτες του να τον συγκρατούν για να προλάβουν τα χειρότερα για τους αντιπάλους του Κουαρέσμα και εκείνος δηλώνει ότι: «Όταν ακούω να λένε ότι δεν υπάρχει ρατσισμός, πραγματικά γελάω. Στην Πορτογαλία, όποτε συμβαίνει κάτι τέτοιο, πάντοτε φταίνε οι τσιγγάνοι, οι μαύροι και οι μετανάστες. Είναι δύσκολο να ζεις με αυτή τη νοοτροπία...».

Όλο το ταλέντο του με τη μπάλα, όλες οι περγαμηνές με τις οποίες είχε ξεκινήσει, όλα τα στοιχεία εκείνα που τον χαρακτήριζαν στις καλές του μέρες στο γήπεδο, είχαν μείνει σε δεύτερη μοίρα όσον αφορούσε στην άποψη που είχε ο κόσμος για εκείνον. Το παρουσιαστικό του, είναι τέτοιο, άλλωστε, που παραπέμπει σε... καλόπαιδο. Τατουάζ, άγριο και γεμάτο ένταση βλέμμα, αντίδραση στην δράση, δεν θ' αφήσει τίποτα να πέσει κάτω όταν κάποιος του πάει κόντρα στο γήπεδο. Το έδειξε, άλλωστε, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις σε μαρκαρίσματα που δέχθηκε και από τους Ιρανούς το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στο κρίσιμο παιχνίδι για την πρόκριση στους «16» του Μουντιάλ.

Αυτός ο ποδοσφαιρικός... νομάς, ο Cigano, όπως είναι το παρατσούκλι του λόγω και της καταγωγής της μητέρας του, έφτασε στην ηλικία των 34 ετών για να βρεθεί για πρώτη φορά βασικός με την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας σε παιχνίδι Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στα 22 του, είχε μείνει εκτός αποστολής στη διοργάνωση του 2006 που διεξήχθη στη Γερμανία, με τους Ίβηρες να φτάνουν στα ημιτελικά.

Ο Κάρλος Κεϊρόζ δεν τον εμπιστεύθηκε για να τον πάρει μαζί του το 2010 στη Νότια Αφρική, ενώ και στο τουρνουά της Βραζιλίας, το 2014, ο Κουαρέσμα δεν είδε πουθενά τ' όνομά του ανάμεσα σ' εκείνα που έκαναν το ταξίδι στη χώρα του καφέ για τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση σε επίπεδο εθνικών ομάδων.

Η ιστορία του με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της πατρίδας του άλλαξε με τον Φερνάντο Σάντος, ο οποίος τον εμπιστεύθηκε στο Euro του 2016, τον χρησιμοποίησε σε κάθε παιχνίδι του θεσμού, ήταν εκείνος που σκόραρε στην παράταση απέναντι στην Κροατία (και μάλιστα την 25η Ιούνη, ίδια ημερομηνία με το γκολ απέναντι στο Ιράν) για να έρθει η πρόκριση στα ημιτελικά, ενώ αντικατέστησε τον «αδελφό» του, Κριστιάνο, όταν ο τελευταίος τραυματίστηκε πολύ νωρίς στον μεγάλο τελικό απέναντι στην Γαλλία. Σήκωσε το τρόπαιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Παρίσι και εν έτει 2018, στο Μουντιάλ της Ρωσίας, εκπλήρωσε έστω και αργά το τεράστιο όνειρο της συμμετοχής στο αρχικό σχήμα με την εθνική ομάδα της Πορτογαλίας και πέτυχε και γκολ με την αγαπημένη του trivela.

«Δεν είχα υπομονή, είχα βλακώδη νοοτροπία και δεν σκεφτόμουν σωστά. Θα μπορούσα να έχω κάνει περισσότερα πράγματα στην καριέρα μου, αλλά στη ζωή, σου παρουσιάζονται ευκαιρίες τις οποίες είτε αρπάζεις, είτε αποτυγχάνεις και περνούν ανεκμετάλλευτες. Εγώ βίωσα το δεύτερο...» δηλώνει πλέον, πιο ώριμος, αλλά όχι πιο ήρεμος. Πιο σίγουρος για τον εαυτό του και πιο βέβαιος για τη φιλοσοφία του γύρω από τη ζωή και το ποδόσφαιρο, αλλά ποτέ συμβιβασμένος και ήσυχος.

Το πνεύμα του, θα παραμείνει αλήτικο. Και έτσι του ταιριάζει...

Classic Quaresma #POR #WorldCupGOT @Hyundai_Global

Highlights https://t.co/ux6s1vemXj pic.twitter.com/skhuM4nJlB

— #WM2018 (@fifaworldcup_de) June 26, 2018