Κάθε τι αμερικάνικο, κάθε τι εντυπωσιακό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αποτελεί πόλο έλξης για τους Κινέζους. Το story είναι αληθινό και οι Μπραντ Πιτ, Εντουαρντ Νόρτον... ξαναζούν στη Chengdu!

Υπάρχει ένα fight club στην Chengdu στην Κίνα με την ονομασία «Monster Private War Club» Στον 6ο όροφο ενός εμπορικού κέντρου που προσπαθεί να σταθεί στα... πόδια του και με ειδικές τελετές με το όνομα «Train» δηλαδή τρένο γίνονται διαρκείς μάχες με γροθιές, κλωτσιές κι άλλα χτυπήματα.

Επειτα από πολύμηνο... κλείσιμο το «fight club» ήταν ξανά εκεί, στις ζωές των Κινέζων! Η μουσική άρχισε να χαμηλώνει, τα φώτα άναψαν πιο έντονα από ποτέ και δύο Ερασιτέχνες μποξέρ πήραν την θέση τους στο ρινγκ. Ο 33χρονος Γιαν Ναν, υπάλληλος γραφείου σε μία εταιρεία μηχανογράφησης απέναντι στον Λι Γουεινγό, έναν γυμναστή, πιο κοντό και επτά χρόνια νεότερο.

«Ελπίζω τα παιδιά σε αυτήν την... τάξη να τα πάνε καλά», λέει ο υπεύθυνος διεξαγωγής των αγώνων. Το πραγματικό του όνομα είναι Γουάνγκ Ζιγίνγκ αλλά ως αστείο έλεγε πως τον φωνάζουν κύριο Λι, ενώ χιλιάδες κόσμος ζητωκραυγάζει από κάτω. Το fight club στην πόλη Chengdu - που έχει οκτώ εκατομμύρια κατοίκους και μία φήμη για πικάντικο καλό φαγητό και αρκετά καλή ζωή - είναι ένα ακόμα δείγμα της προσπάθειας των Κινέζων για κάτι ξεχωριστό, διαφορετικό και αισθητά σημαντικό παρά τα εμπόδια από τις αρχές.

Ο Σι Γιάν, ο μάνατζερ που διατηρεί το συγκεκριμένο club, αλλά και ο Γουάνγκ Ζιγίνγκ τονίζουν πως είχαν εμπνευστεί να ανοίξουν αυτόν τον χώρο αφότου είχαν δει την ταινία «Fight Club» του 1999 πολλές φορές. Εκεί όπου ο Μπραντ Πιτ και ο Έντουαρντ Νόρτον ως δύο συνεργάτες φτιάχνουν έναν παράνομο χώρο για αγώνα με γυμνά χέρια.

«Πριν από όλα αυτά δεν είχα καμία σχέση με όλα αυτά. Μπορεί να μην ήθελα. Μετά αυτό άλλαξε. Ήθελα να κάνουμε κάτι με νόημα που θα διασκεδάζει τον κόσμο αρχικά. Μετά είδα την ταινία και άλλαξα γνώμη», είπε ο Σι που μοιάζει με τραγουδιστή folk μουσικής.

Οι δυο τους κι ένας ακόμα επενδυτής βρήκαν κοινό σκοπό και στόχο σε μία διασκέδαση που θεωρούσαν πως θα μπορούσε να έχει πολύ μεγάλη απήχηση στους Κινέζους. Ειδικά σε παιδιά στα 20 και κάτι ετών που είχαν βαρεθεί το καραόκε, τις βραδιές με αυτόν τον τρόπο διασκέδασης και τα μπαρ. Ο χώρος τους συνδυάζει μποξ, kick boxing και μεικτές πολεμικές τέχνες. Έχει την αγγλική ονομασία «Monster Private War Club». Ψάχνει για δυνατό κοινό, έχει τοίχους καλυμμένους με γκραφίτι και έναν μικρό χώρο διασκέδασης και αναψυχής για τον κόσμο.

«Αυτό που λείπει περισσότερο από τους Κινέζους είναι το πνεύμα της διασκέδασης. Αυτό χρειάζονται περισσότερο από όλα», λέει ο Γουάνγκ, πρώην στρατιωτικός που μιλάει στους «NY Times» με έναν συνδυασμό κινέζικων και αγγλικών σε στιλ ραπ. «Πρέπει να αφεθούν. Να αφεθούν στο ελεύθερο πνεύμα και να τα δώσουν όλα. Εμείς το κάνουμε λίγο πιο εμπορικό. Καλύπτουμε το κενό από ένα club καραόκε και δίνουμε μία αίσθηση της διαφορετικής και... underground διασκέδασης», συμπληρώνει.

Ένα κινέζικο ρητό που υπάρχει λέει πως είναι πιο εύκολο να ξεφύγεις με πράγματα που θέλεις να κάνεις όταν «ο ουρανός είναι ψηλά και ο Αυτοκράτορας πολύ μακριά». Θα ήταν δύσκολο να φανταστεί κανείς πως μία τέτοια διασκέδαση θα... επιβίωνε στο Πεκίνο. Και όμως το μποξ, οι μεικτές πολεμικές τέχνες και άλλοι τρόποι τέτοιας εξάσκησης έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο και άνθιση στην Κίνα τα τελευταία χρόνια. Τα γυμναστήρια έχουν μεγάλη απήχηση σε όλη την χώρα. Και όλα αυτά παρότι τα clubs είχαν φτάσει 8.300 το 2016 και ενώ το 2008 ήταν 2.700.

Αυτήν την στιγμή πάντως άκρως εμπορικοί και δημοφιλείς χώροι για αγώνες δεν έχουν τόσο πολύ κόσμο. Στην Chengdu και σε μία περιοχή με πολύ ειδικά και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μπορεί ένας τέτοιος χώρος να ανθίσει και να πάει πολύ καλά. Ωστόσο υπάρχει και το πρόβλημα με τις αρμόδιες Αρχές και τους επιθεωρητές που ψάχνουν τις άδειες και κάνουν έρευνες. Σε έναν χώρο που ήταν παλιότερα το fight club είχε πολύ μεγάλο πρόβλημα με την Αστυνομία. Πέρυσι οι αρμόδιες Αρχές είχαν κόψει από το συγκεκριμένο μέρος το ρεύμα και το νερό. Ο Σι και ο Γουάνγκ το κατήγγειλαν. Οι εντάσεις κορυφώθηκαν τον περασμένο Απρίλιο ειδικά όταν ο Ξου Ξιαντόνγκ ένας αθλητής και μαχητής μεικτών πολεμικών τεχνών προκάλεσε δασκάλους για... μονομαχία απ' όλη την Κίνα και κέρδισε έναν εξ αυτών σε 10 δευτερόλεπτα. Ο Ξου κέρδισε την μάχη έχοντας κάτω τα χέρια του. Δεν τα χρησιμοποίησε καν αλλά όλο αυτό δημιούργησε κακή δημοσιότητα.

Ακόμα και με υποστήριξη από τις Αρχές το Club πρέπει να προσέχει για την Αστυνομία και να παραμένει αξιοσέβαστο και αξιοπρεπές. Όχι στοιχηματισμός, όχι ναρκωτικά, όχι τσακωμοί μεταξύ... αρχηγών μαφίας και όχι ξύλο εκτός ρινγκ. «Εάν στοιχηματίζαμε δεν θα ήμασταν πλούσιοι τώρα; Έναν χρόνο τώρα έχω πάρει μόνο μία Rolls-Royce», λέει ο Σι.

Ο πρώτος κανόνας για το Fight Club είναι φυσικά ότι δεν λέμε για αυτό και ο κύριος Γιαν λέει ξεκάθαρα πως κανείς δεν θα το λέει πουθενά και ούτε καν στους γονείς του. Με αντίπαλό του τον κύριο Λιν ο κύριος Γιαν έδειχνε αρχικά πως είχε το πάνω χέρι όμως ο κύριος Λι ως πιο νέος και μικρόσωμος βρήκε τον τρόπο να κουράσει τον αντίπαλό του και να το κερδίσει. Ο κύριος Γουάνγκ έσπευσε να βγάλει έξω τους δύο αντιπάλους και μετά να ετοιμάσει τον άλλον αγώνα με επαγγελματίες από γειτονικές ομάδες. Μέχρι το τέλος της βραδιάς οι θεατές και όλος ο υπόλοιπος κόσμος έδειχνε να θέλει και άλλο. Ο κύριος Σι και ο κύριος Γουάνγκ θέλουν κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό φέρνοντας ένα οκτάγωνο κλουβί για... μάχη στο ρινγκ που δίνει άλλη αίσθηση. Ο κύριος Γιαν στα αποδυτήρια πάντως έκλαιγε. Η ήττα τον πείραξε περισσότερο απ' όσο περίμενε. Ορκίστηκε όμως να γυρίσει στο ρινγκ αφότου πρώτα κάνει πιο καλή προπόνηση.