Def Leppard λοιπόν. Μία... μπαντάρα (σ.σ. δίχως υπερβολές το μπαντάρα...) με καταβολές από το Σέφιλντ και ξεκίνημα από τα τέλη της δεκαετίας του '70. Deaf Leopard ήταν το πρώτο όνομα που έπεσε στο τραπέζι από τον Τζο Έλιοτ, μέλος του γκρουπ. Δηλαδή Τυφλή Λεοπάρδαλη. Κατόπιν συσκέψεων και μετά από πρόταση του Κένινγκ, ενός ακόμα μέλους το όνομα άλλαξε για να ακούγεται καλύτερα, να μην παραπέμπει σε punk μπάντα και σύμφωνα με τον... μύθο για να... μοιάζει πιο πολύ σε όνομα σαν τους λατρεμένους τους Led Zeppelin. Μία ομάδα που συγκαταλέγεται στις 100 τοπ ροκ μπάντες όλων των εποχών, είχε τεράστιες διακρίσεις, τρομερά live με γεμάτα στάδια και άλμπουμ που πούλησαν εκατομμύρια.

Πωλήσεις πάνω από 100 εκατ. ανά τον κόσμο και δύο άλμπουμ με RIAA Diamond πιστοποίηση, την ανώτερη δυνατή στις ΗΠΑ που βασίζεται σε αριθμούς πωλήσεων, ρεκόρ και αξία άλμπουμ, τα Pyromania και Hysteria. Μία μπάντα που πλήρωσε με... αίμα και ιδρώτα τις επιτυχίες της.

Ο πρώτος τους κιθαρίστας αποχώρησε εν μέσω αλκοολισμού, και ο δεύτερος πέθανε (και) από αυτόν!!! Ο ντράμερ τους έχασε το χέρι του, αλλά έπαιξε σε πείσμα όλων μόνο με ένα χέρι!!! Οι εποχές άλλαξαν αλλά οι αθεράπευτα ρομαντικοί αυτοί ροκάδες επηρέασαν δραστικά τις δεκατίες που ήταν στο προσκήνιο.

Η ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥ HYSTERIA

Οι Def Leppard ανακοίνωσαν τις λεπτομέρειες της επετειακής κυκλοφορίας του "Hysteria", το οποίο φέτος κλείνει τα 30 χρόνια από την αρχική του έκδοση. Η επανέκδοση του ιστορικού άλμπουμ είναι στα ράφια των δισκοπωλείων από τις 4 Αυγούστου και διατίθεται σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένου και ενός super-deluxe πακέτου καθώς και μιας έκδοσης διπλού βινυλίου.

Ο frontman του συγκροτήματος Joe Elliott τόνισε σχετικά: «Είναι δύσκολο να πιστέψεις πως πέρασαν 30 χρόνια από την κυκλοφορία του "Hysteria". Μοιάζει σαν να ήταν χτες. Θέλαμε, λοιπόν, να δώσουμε στους fans την απόλυτη έκδοση του άλμπουμ, κάτι που να συγκεντρώνει όλες τις αναμνήσεις από το στούντιο αλλά και "από το δρόμο", εκείνης της εποχής».

Από τη δική σκοπιά ο κιθαρίστας, Phil Collen, αναφέρει: «Αναπολώ την εμπειρία του "Hysteria" με ενθουσιασμό παρ’ όλες τις τραγικές αναμνήσεις. Ήταν το εμπορικό μας ζενίθ, λόγω της επιμονής του Mutt Lange για δημιουργία ενός υβριδίου ανάμεσα στο hard rock και την pop, έχοντας όλα τα είδη μουσικής στη φαρέτρα μας, ως πηγή έμπνευσης. Ήταν ένα rock άλμπουμ με επτά hit singles...».

Οι μορφές της επανέκδοσης του "Hysteria":

5-CD / 2-DVD Super Deluxe Edition

3-CD Deluxe Edition

1-CD Edition

2-LP Black vinyl

2-LP Coloured vinyl

ΠΕΤΥΧΑΝ ΓΙΑΤΙ...

Γιατί είναι μπαντάρα θα συμφωνήσουμε μάλλον όλοι. Ναι αλλά για να πιάσεις κορυφή και να γίνεις τόσο εμπορικός ώστε να είσαι Νο1 στα billboards των ΗΠΑ χρειάζονται πολλά... Στο άλμπουμ του 1981 High 'n' Dry ο παραγωγός Robert John "Mutt" Lange τους βοήθησε ώστε να καθορίσουν με σωστό τρόπο τον ήχο τους και το κομμάτι Bringin' On the Heartbreak έφτασε μέχρι το MTV. Οι Def Leppard είχαν από νωρίς όλα τα συσταστικά της επιτυχίας. Καλό και σωστό ήχο, δυνατά riffs, καλούς στίχους και εξαιρετικές live εμφανίσεις.

Το 2004 το περιοδικό Rolling Stone κατέταξε το Pyromania στην θέση Νο384 στην λίστα με τα 500 καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών. Το τέταρτο άλμπουμ των Def Leppard, Hysteria κυκλοφόρησε το 1987 και έγινε Νο1 στο Billboard 200 (Ηνωμένες Πολιτείες) και στο UK Albums Chart (Ηνωμένο Βασίλειο). Μέχρι το 2009 έγινε 12 φορές πλατινένιο στις ΗΠΑ, και έχει πουλήσει πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως! Μεγάλες επιτυχίες από εκεί; Το Love Bites (Νο1 στις ΗΠΑ), το Pour Some Sugar on Me (Νο2), το Hysteria(Νο10), το Armageddon It(Νο3), το Animal(Νο19) και το Rocket(Νο12).

Αντίθετα με άλλα σχήματα της εποχής τους οι Def Leppard είχαν τον τρόπο να αφομοιώσουν όλες τις μουσικές τους επιρροές. Ο Joe Elliott είναι λάτρης των glam rock σχημάτων αλλά πήγε επακριβώς στην μουσική τους λογική, δίνοντας ένα άλλο στίγμα. Το στίγμα των Leppard. Εκτός από το glam rock οι Leppard είχαν επιρροές από David Bowie, Queen, Led Zeppelin, Deep Purple, UFO, Thin Lizzy, AC / DC, Aerosmith, Kiss, Boston και Foreigner. Ακόμα και από Uriah Heep με τις πολυφωνίες που λειτουργούν σαν ένα επιπλέον μουσικό όργανο.

Ένα πρόσωπο - κλειδί είναι σίγουρα ο Steve Clark που μπήκε στην μπάντα σε ηλικία 18 ετών. Από χειριστής τόρνου σε ένα από τα πολλά εργοστάσια του Σέφιλντ στην κιθάρα και στα ακούσματα των Led Zeppelin. Ένας επιδραστικός άνθρωπος για την μπάντα, που ξεκαθάρισε προς άπαντες ότι εάν δεν σταματήσουν να προβάρουν σε άδεια κτίρια και παρατημένες αποθήκες θα τους παρατήσει. Τότε έγινε και η αρχή για τους Leppard και για να δουν επαγγελματικά αυτό που έκαναν.

Λίγο αργότερα η μπάντα είχε την ευτυχή συγκυρία να βρει τον πολυμήχανο μάνατζερ Peter Mensch, ο οποίος εκείνη την εποχή εργαζόταν στην εταιρεία Leuber-Kresch, δουλεύοντας με τους Aerosmith και τους Scorpions, καθώς και ως μάνατζερ των AC/DC στην Highway To Hell περιοδεία τους (1979). Μαζί του και ο agent Cliff Burnstein. Δύο μάνατζερ που... απογείωσαν τους Leppard με τους χειρισμούς τους.

Οι Mensch και Burnstein δημιούργησαν, μετά από δύο χρόνια, την εταιρεία μάνατζμεντ Q-Prime, όπου ξεκίνησαν με μοναδικούς πελάτες τους Def Leppard, και στην συνέχεια έφτασαν να έχουν στο δυναμικό τους συγκροτήματα όπως οι Metallica, οι Dokken και οι Queensryche!!! Στο πελατολόγιό τους και οι Muse, Red Hot Chilli Peppers, Volbeat, Snow Patrol και οι Black Keys, μεταξύ άλλων.

Πίσω από την κονσόλα του παραγωγού οι Leppard είχαν τον χαρισματικό Robert John "Mutt" Lange. Γεννημένος στην Ζάμπια, γιος ενός λευκού Νότιοαφρικανού μηχανικού ορυχείων και μίας Γερμανίδας από εύπορη οικογένεια, είχε δεξιότητες και ως παραγωγός punk-pop συγκροτημάτων, όπως οι Boomtown Rats. Οι Leppard τον δέχθηκαν ως ισότιμο μέλος του συγκροτήματος, και όχι απλά σαν ηχολήπτη.

Στους Def Leppard διετέλεσε παραγωγός στα albums από το High 'n' Dry μέχρι το Adrenalize του 1992. Μόνο από τα συγκεκριμένα άλμπουμ, φτάνουμε αμέσως-αμέσως σε πάνω από 110 εκ. πωλήσεις!

ΤΟ ADRENALIZE ΚΑΙ Η ΠΤΩΣΗ...

Οι Leppard, μετά από μία... τρελή και σούπερ δεκαετία που έζησαν, ηχογραφούν και κυκλοφορούν το 1992 το album Adrenalize, επίσης Νο1 σε Βρετανία και ΗΠΑ. Βασισμένο συνθετικά, εν πολλοίς στο πνεύμα του Hysteria, είναι ο δίσκος που κλείνει στην ουσία την χρυσή εποχή για το συγκρότημα. Ο δίσκος είναι αφιερωμένος στον Steve Clark, με ένα τραγούδι να φέρει την σφραγίδα του, το επικό "White Lightning". Ο θάνατος του Clark το 1991 από έναν συνδυασμό αλκοόλ, χαπιών και άλλων ουσιών είναι ένα μεγάλο... πλήγμα για την μπάντα.

Συνέχισαν όμως την πορεία τους και με άλμπουμ αλλά και με περιοδείες. Από το 1996 έως και σήμερα μαζί με το επετειακό Hysteria έχουν βγάλει άλλες επτά δισκογραφικές δουλειές. Με το πέρασμα των ετών όμως η μπάντα άρχισε να... φθείνει και να χάνει σιγά σιγά την τρομερά μεγάλη απήχηση που είχε στον κόσμο. Ακόμα και έτσι όμως παραμένει μία από τις κορυφαίες ροκ μπάντες ever και ένα γκρουπ που δικαιολογημένα έχει να λέει πως πέρασε πολλά, πως δούλεψε πολύ σκληρά για να πιάσει κορυφή και ότι είχε πολύ μεγάλο ταλέντο ως σύνολο...

Πηγές: Wiki και Rockingmachine - Φωτογραφίες από το επίσημο site των Leppard.