Κύθνος η απλή, η αγαπημένη

Χρήστος Κιούσης
Κύθνος η απλή, η αγαπημένη

bet365

Εν μέσω του καλοκαιριού, ο Χρήστος Κιούσης ανοίγει το... χρονοντούλαπο των αναμνήσεων από διακοπές και «ζωγραφίζει» στο G-Weekend την δική του αγαπημένη Κύθνο!

Η εικόνα που είχα από παιδί για τις Κυκλάδες, εξαιτίας των καλοκαιριών που πέρασα στην , ήταν πολύ συγκεκριμένη. Ξερότοπος κατά βάση, αέρας , άλλοτε ενοχλητικός, άλλοτε σωτήριος να αποκρούει τον καύσωνα ενός άδενδρου και άνυδρου τόπου, δυνατότητα επιλογής παραλίας ανάλογα με το που δεν έχει κύμα, φρέσκο ψάρι, ντόπιο κρέας και λαδερά μαγειρευτά από κάποια θεία στο νησί.

Τα χρόνια πέρασαν και το τι συνέβη στις Κυκλάδες το είδαμε νομίζω όλοι. Δεν συνέβησαν μόνο αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση, αφού ησυχία μπορείς να βρεις και στην Μύκονο, αν ψάχνεις βέβαια την ησυχία σου, ενώ την αλλοτρίωση μπορείς να την συναντήσεις ακόμα και στα πιο “εναλλακτικά” νησιά τρομάρα τους. Η Κύθνος για μένα ήταν μια αποκάλυψη κι αυτά που θα διαβάσετε δεν αποτελούν έναν τουριστικό οδηγό-προϊόν μιας συναλλαγής μου με το νησί, αλλά περιγραφές προς φίλους που ίσως όπως εγώ, ψάχνουν μια “επιστροφή” στο ωραίο κυκλαδίτικο καλοκαίρι!

Η Κύθνος απέχει μόλις 1 ώρα και 40 λεπτά από το λιμάνι του Λαυρίου και είναι για μένα απαραίτητο να πάρετε αυτοκίνητο, όχι τόσο γιατί το νησί είναι μεγάλο, όλες οι αποστάσεις κοντινές είναι, αλλά γιατί υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές σε παραλίες που πρέπει να δείτε. Τα εισιτήρια μετάβασης είναι ακόμα τιμολογιακά λογικά, που μεταφράζεται σε 72 ερώ για απλή μετάβαση 2 ατόμων με αυτοκίνητο. Εννοείται πως μπορείτε να νοικιάσετε όχημα και στο νησί, αλλά πρέπει να το προγραμματίσετε έγκαιρα.

Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν η απλότητα. Αυτή η μοναδική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική στην Κύθνο υπάρχει ακόμα. Οι χαρακτηριστικοί λευκοί όγκοι τσιμεντοκονίας με τα λουλακί πορτοπαράθυρα, τα τόσο-όσο κτίσματα, τα ατελείωτα χιλιόμετρα από πέτρινες μάντρες, τις σχηματιζόμενες πεζούλες, που δεν μπορείς να πιστέψεις ότι φτιάχτηκαν από ανθρώπων χέρια, τα κτίσματα που χτίστηκαν από ντόπια πέτρα και εναρμονίζονται με το ξερακιανό τοπίο.

Η Χώρα του νησιού, η Μεσαριά, μια τυπική κυκλαδίτικη Χώρα με σύμπλεγμα καλόγουστων σπιτιών και σοκακιών, με μαγαζιά που σέβονται την ομορφιά του τόπου.

Άλλα πράγματα είναι θεσμοθετημένα, όπως η απουσία των φωτεινών επιγραφών που ισοπεδώνουν τη γραφικότητα και άλλα είναι προφανώς επιλογή μερακλήδων καταστηματαρχών. Δε θα μπει σε ένα τέτοιο μέρος πλαστική καρέκλα, θα μπει καρέκλα σκηνοθέτη με λευκό πανί, θα κυριαρχήσει το ξύλο κι ας είναι μπελαλίδικο στη συντήρηση.

Θα δεις εκεί που τρως ότι κάποιος σκέφτηκε να στολίσει ένα φανάρι, να διακοσμήσει ένα πυθάρι, να βάψει ένα ακροκέραμο.Θα πιείς το ποτό σου υπό το φως των κεριών ή το μεσημεριανό σου ουζάκι κάτω από μια μπουκαμβίλια, που τόσο ωραίο κοντράστ κάνει με το πάλλευκο τοπίο και φοντάρει σε μια μπλε κυκλαδίτικη πόρτα.

Στο άλλο χωριό, την Δρυοπίδα, επίσης γραφικές εικόνες με πιο ανηφορικά σοκάκια εδώ, με την ίδια όμορφη απλότητα, με φροντισμένα σπίτια, εκκλησάκια και μαγαζιά.

Οι παραλίες, ων ουκ έστι αριθμός. Στα μάτια του επισκέπτη αλλά και του ντόπιου άπειρες. 92 λέει το καλαίσθητο φυλλάδιο το Δήμου Κύθνου, 99 μας είπαν οι ντόπιοι, περισσότερες νομίζω στην πραγματικότητα. Ελάχιστες οργανωμένες, οι περισσότερες άδειες έτοιμες να υποδεχτούν εσάς και μόνο εσάς. Δεν φανταζόμουν, ότι υπάρχει κυκλαδίτικο νησί και μάλιστα τόσο κοντά στην Αθήνα που μπορείς ακόμα να κολυμπήσεις ολομόναχος, γυμνός χωρίς να προκαλείς ή να ενοχλείς, όχι για άλλο λόγο, έτσι ρε αδερφέ για την ελευθερία της φάσης.

Εγώ το έζησα μέσα Ιουλίου, με διαβεβαίωσαν, ότι μπορεί να συμβεί ακόμα και τον Δεκαπενταύγουστο που το νησί σφύζει από ζωή και κόσμο. Αγαπημένες μου παραλίες οι νοτιοανατολικές του νησιού, η Γαϊδουρόμαντρα, τα Ποτάμια, η Σκύλου, το Σιμουσί, αλλά και ο Άγιος Σώστης κοντά στα Λουτρά.

Υπάρχουν τόσες πολλές επιλογές, που δεν περιγράφονται σε ένα κείμενο, που δεν προλαβαίνονται σε μια εβδομάδα. Αλλού πας μέχρι την ακροθαλασσιά με το αυτοκίνητο, αλλού το αφήνεις πιο ψηλά και κατεβαίνεις περπατώντας. Δεν έχει παντού άσφαλτο, αλλά μη φανταστείτε δε θέλει και κάνα τζιπ, εμείς με το 500αράκι μας πήγαμε παντού.

Η καλύτερη περιγραφή που μπορώ να σας κάνω είναι, ότι στην Κύθνο αντί για beach flags με branding εταιριών, θα κυματίζουν τα αρμυρίκια και αντί για τις νέες παραγωγές και remixes των ξακουστών dj τάδε και δείνα, θα ακούτε τον ήρεμο παφλασμό και τον αέρα σε ένα μαγικό edit και cover και revisit κι όλα αυτά μαζί. Φτάνει πια με την μπασογραμμή, ήρθε η ώρα της ησυχίας και της φύσης.

Δεν ήταν ανόητος ο Όθωνας και οι Βαυαροί, που ανακάλυψαν νωρίς την Κύθνο, την αύρα του νησιού, τα ιαματικά θερμά Λουτρά που αναβλύζουν μέσα στη θάλασσα και μπορεί να απολαύσει δωρεάν ο επισκέπτης, τη διττή παραλία της Κολώνας, την Απόκρουση και την Επισκοπή. Σε πολλές παραλίες θα βρείτε και τα αρμυρίκια, τα δέντρα της ακροθαλασσιάς να σκιάσουν τον παραλιακό σας ύπνο ή την ήσυχη ανάγνωση του βιβλίου σας. Νομίζω τα αμμουδερά αυτά δεντράκια, είναι η πιο απτή απόδειξη, ότι τελικά υπάρχει κάποιος Θεός και μάλιστα του αρέσει που και που να κάνει τα μπανάκια του, πως αλλιώς να εξηγήσεις πέντε δέντρα εκεί που πρέπει σε ένα ξερακιανό τόπο;

Από φαγητό; Φίλοι μου η Κύθνος θα σας ταϊσει καλά και σε τιμές ακόμα φυσιολογικές. Ψάρια και θαλασσινά, ντόπια κρέατα, κατσίκια κυρίως, είτε σουβλιστά είτε μαγειρεμένα, λαδερά με γιαγιαδίστικες συνταγές, μέλι, πίτες και πολύ τυρί, τρίμμα, κοπανιστή, σφουγγάτα, καπαροσαλάτα. Οι προτάσεις μου από μέρη που πήγα αλλά και μέρη που μου πρότειναν φίλοι με σπίτια στο νησί.

Στο λιμάνι του Μέριχα τρώτε ψάρια και θαλασσινά στο Βυζάντιο και στην Όστρια. Στην Χώρα παϊδάκια στου Μπαρούτη και στο στέκι του Ντέντζη απ' όλα. Στα Λουτρά να φάτε στο Cavo d' Oro και να μου φιλήσετε τη μαμά του Βασίλη, που μαζεύει τα αρωματικά από τις γλάστρες της, στο Sofrano για ψάρι και στη Λαδόκολλα για χοιρινό μαύρου χοίρου που εκτρέφει ο Μανώλης ή στον Κούτσικο για μαγειρευτά.

Αν βρεθείτε στην Παναγιά την Κανάλα να επισκεφτείτε το Αρχιπέλαγος και στον Άγιο Στέφανο την ταβέρνα Καντρής. Στην Αγία Ειρήνη δίπλα στα Λουτρά, το πιο upscale του νησιού είναι το Aria's, αλλά το πιο upscale της καρδιάς μου και του ουρανίσκου μου είναι το Χάρτινο Καράβι στην Δρυοπίδα. Εμπειρία να φάς από τον Αλέξανδρο και την ομάδα του, εμπειρία το ότι μείναμε ως πολύ αργά πίνοντας από κρασί έως και brandy βουτώντας τυρί μέσα σε θεϊκή chutney ντομάτας που φτιάχνει ο ίδιος, κατεβάζοντας ολόκληρο το μπουκάλι με το ολόδικό του λιμοντσέλο και συζητώντας με έναν άνθρωπο που έφτασε στην Κύθνο Νοέμβρη μήνα κι από επιλογή την έκανε δική του. Η αγάπη του για την Κύθνο περικλείεται σε μια απλή κουβέντα. “τον πρωτογενή τομέα φίλε!

Δεν μπορεί όλα να γίνονται τσιμέντα και real estate, πρέπει να καλιεργήσουμε τις ντομάτες μας, τις μελιτζάνες μας, τις πιπεριές μας να φροντίσουμε τη γη όπως παλιά.” Και κάπως έτσι πίναμε και τσιμπολογούσαμε ως αργά, ενώ που και που ο Αλέξανδρος μάς επιδείκνυε με καμάρι τις πρωινές ντομάτες, που μάζεψε μια προς μια από τους ντόπιους, υπέργηρους συχνά, προμηθευτές του, “κοίτα μωρέ τι ασχημούλα που είναι, ξέρεις τι νοστιμιά έχει αυτή η ντομάτα;”

Το που θα μείνετε, θα το αποφασίσετε εσείς με γνώμονα το πορτοφόλι σας. Υπάρχουν επιλογές, όχι άπειρες, για κάθε βαλάντιο. Από super-dooper βίλες με ξενικά ονόματα σε μέρη που δεν πέφτει εύκολα το βλέμμα, έως φροντισμένα δωμάτια όπως αυτά του En Lefko που μείναμε εμείς στα Μαρτινάκια κοντά στο Λιμάνι του Μέριχα.

Αρχικά οι φωτογραφίες και η γλυκιά φωνή της Χριστίνας έκανε τη σύντροφό μου να το επιλέξει κι όταν φτάσαμε απολαύσαμε τη διαμονή σε ένα κατάλυμα εξαιρετικά καλόγουστο, χωρίς υπερβολές, με άνεση χώρου, καθαριότητα και πάνω απ' όλα το στοιχείο που λείπει από πολλούς ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων. Την προσωπική φροντίδα του ιδιοκτήτη για κάθε λεπτομέρεια, ώστε όλα να είναι όμορφα, λειτουργικά και όπως πρέπει. Το σεβασμό δηλαδή σε κάποιον που ήρθε στο νησί να επενδύσει το λίγο χρόνο που έχει για ξεκούραση. Αυτοί οι επαγγελματίες είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές κάθε τόπου.

Φεύγουμε από την απλή, πανέμορφη Κύθνο με τη βεβαιότητα ότι θα επιστρέψουμε, γιατί μπορεί το να ρίχνεις άγκυρα σε έναν προορισμό να ακούγεται δεσμευτικό, αλλά το να επισκέπτεσαι τόπους όμορφους κι ανθρώπους φιλόξενους μετά από δύσκολους χειμώνες, είναι λυτρωτικό.

Παίρνουμε τα στολίδια μας και τα σουβενίρ μας από το Χάρτινο Καράβι στην Χώρα, το ομορφότερο από τα πολύ ωραία καταστήματα του νησιού, λέμε ευχαριστώ στον Μιχάλη και την Βίκυ για τις κουβέντες, τα γέλια και την καλή τους αύρα και οδηγώ προς την πατρογονική Εύβοια το αυτοκίνητο, του οποίου το κλειδί στολίζει πια το μπρελόκ στο σχήμα της Κύθνου, που μου χάρισε ο Νίκος στον Μέριχα. Θα έρθουν παγωμένες μέρες το χειμώνα, που αυτό το μικρό αντικείμενο θα με ενώνει με το κυκλαδίτικο τοπίο της Θερμιάς, της λιτής, αγαπημένης Κύθνου.

Υ.Γ. Ευχαριστούμε πολύ για την πολύτιμη βοήθεια και τις χρηστικές πληροφορίες τον coach μας Γρηγόρη Ζαριφόπουλο, που έχει ένα από τα ωραιότερα σπίτια σε ένα από το ομορφότερα σημεία του νησιού και που είναι εξαιρετικός όχι μόνο στο μπασκετικό, αλλά και στο γαστριμαργικό scouting και στο αριστοτεχνικό χτίσιμο roster από ταβέρνες, ζαχαροπλαστεία και παραλίες. Νομίζω φίλε εκτελέσαμε με ακρίβεια το run and gun που μας σχεδίασες στο πινακάκι σου!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα