Πριν από πολλά καλοκαίρια, όταν ακόμη οι μαθητές αντί για τάμπλετ και κινητά τηλέφωνα είχαν μπεγλέρια στα χέρια τους, τα μπουγέλα στα μέσα του Ιουνίου έμοιαζαν με μυσταγωγία.

Τα σχολειά έκλειναν και την ίδια στιγμή το νερό έρεε άφθονο. Ήταν η εποχή που ακόμη και μέσω τηλεοπτικών σποτ μας προειδοποιούσαν πως: «νερό δεν υπάρχει αρκετό γι' αυτό προσέχουμε για να έχουμε ». Οι βρύσες στις τουαλέτες και τα προαύλια του σχολείου άνοιγαν, τα σιφώνια έσπαγαν, ενώ το ίδιο συνέβαινε και στα πάρκα με την χρήση γαλλικών κλειδιών.

Ακόμα και σε συντριβάνια συνέρρεαν μαθητούδια προκειμένου να γεμίσουν τις σακούλες τους έτοιμα να εφορμήσουν αφού προηγουμένως εντόπιζαν τον στόχο που ήταν συνήθως κορίτσια!

Οι καθιερωμένες ευχές των καθηγητών για το καλοκαίρι, αλλά και την απονομή των ελέγχων βαθμολογίας σηματοδοτούσαν την λήξη της σχολικής σεζόν και της έναρξης του καλοκαιριού μέσω του μπουγέλου.

Δεν είχε σημασία εάν ήσουν άριστος μαθητής η «στουρνάρι». Στο παραδοσιακό μπουγέλο άπαντες ήταν ευπρόσδεκτοι. Ήταν ένα ξέσπασμα έπειτα από μία κοπιαστική χρονιά. Στιγμές ανεμελιάς που μένουν ανεξίτηλα στη μνήμη σου όσα χρόνια και αν περάσουν.

Το μόνο που χρειαζόσουν ήταν άφθονες ανθεκτικές σακούλες. Τις γέμιζες με νερό σε παρακείμενα πάρκα και ο πόλεμος ξεκινούσε.

Στη Νέα Σμύρνη το πεδίο των μαχών εκτείνονταν από το 2ο Λύκειο μέχρι τα πάρκα αλλά και τους κεντρικούς δρόμους.

Δεν υπήρχε μαθητής που να μην έσταζε από την κορυφή μέχρι τα νύχια, ενώ συχνά σημειώνονταν και παρεξηγήσεις αφού τα... «σκάγια» έπαιρναν και αμέριμνους πολίτες που βρίσκονταν στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή.

Οι μη οργανωμένοι πολλές φορές προμηθεύονταν με σακουλάκια τροφίμων τα οποία είχαν τρύπες με συνέπεια να αρκεστούν στον ρόλο του θύματος μη μπορώντας να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους.

Οι πιο ψαγμένοι χρησιμοποιούσαν και τα θρυλικά φωσφοριζέ νεροπίστολα προσθέτοντας έτσι ένα ακόμη ατού στην φαρέτρα τους.

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει ωστόσο στη συμμετοχή των κοριτσιών στα μπουγέλα, καθώς γινόντουσαν στόχος και δεν ήταν λίγες οι φορές που τα βρεγμένα ρούχα ήταν υπέρ το δέον αποκαλυπτικά με συνέπεια την άμεση αποχώρηση από το παιχνίδι.

Στις σχολικές εγκαταστάσεις οι υποψιασμένοι διευθυντές έκοβαν την παροχή νερού προκειμένου να σαμποτάρουν τα σχέδια τον μαθητών. Σε περίπτωση που δεν είχαν προνοήσει τότε το σχολείο μετατρέπονταν σε κολυμβητήριο και οι σακούλες κάλυπταν κάθε τετραγωνικό στον προαύλιο χώρο.

Στην δεκαετία του '90 επιστρατεύονταν ακόμη και η αστυνομία προκειμένου να επαναφέρουν την τάξη αφού οι μαθητές έμοιαζαν σεληνιασμένοι και αποφασισμένοι για όλα.

Έχουν καταγραφεί ιστορικές μάχες ακόμη και με αυγά. Άλλοι πετούσαν από τα μπαλκόνια σε τυχαίους περαστικούς δεκάδες σακούλες. Ήταν το δικό τους υγρό πυρ!

Με μάνικες, λάστιχα, ποτηράκια και οτιδήποτε μπορούσε να μεταφερθεί το νερό για να βραχεί το καινούργιο τζιν και να φθαρεί το στιλάτο T-shirt του υποψήφιου «θύματος».

Μέχρι που οι μαμάδες έπαιρναν τους δρόμους πιάνοντας από το αυτί τους ατίθασους κανακάρηδες τους. Το ραντεβού για ένα απολαυστικό και δίχως όρια μπουγέλο επαναλαμβάνονταν κάθε χρόνο μέχρι την αποφοίτηση.

Αν μη τι άλλο μία παράδοση άρρηκτα συνδεδεμένη με τα σχολικά χρόνια όλων μας, η οποία τηρείται ευλαβικά μέχρι και τις μέρες μας.

Περιμένουμε τις δικές σας εμπειρίες από τα μπουγέλα της ζωής σας...

Αυτά... Καλά μπουγέλα λοιπόν και καλό Καλοκαίρι!