Αναμφίβολα η παρουσία των αστέρων του ΝΒΑ ήταν το γεγονός που περιμέναμε όλη από την ώρα που η χώρα μας ανέλαβε την διοργάνωση του Μουντομπάσκετ του 1998 που είχε διεξαχθεί στην Αθήνα από τις 29 Ιουλίου μέχρι τις 9 Αυγούστου εκείνης της χρονιάς. Το λοκ-άουτ όμως που κηρύχτηκε στο ΝΒΑ λίγο καιρό πριν από την έναρξη της διοργάνωσης μας στέρησε την ευκαιρία να τους δούμε εν δράσει από κοντά και ανάγκασε τις ΗΠΑ να κατέβουν με Αμερικανούς παίκτες που αγωνίζονταν στην Ευρώπη και το NCAA.

Ας θυμηθούμε λοιπόν ποια ήταν τα μέλη της «Dream Team IV» η οποία δεν υπήρξε ποτέ, αφού από εκεί και πέρα οι Αμερικάνοι σταμάτησαν πια να χρησιμοποιούν τον όρο «ομάδα όνειρο» για την εθνική τους.

Κρίστιαν Λέτνερ

Ήταν μέλος της πρώτης «Dream Team και όταν έγινε η επιλογή των παικτών από την USA Basketball τον φθινόπωρο του 1997 προερχόταν από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του κατά την οποία είχε γίνει για πρώτη και μοναδική φορά All Star μετρώντας 18.1 πόντους και 8.8 ριμπάουντ ανά αγώνα με τη φανέλα των Ατλάντα Χοκς.

Γκραντ Χιλ

Αναμενόταν να είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Είχε συμμετάσχει και στην «Dream Team III» στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996, ενώ τότε ήταν με διαφορά ο καλύτερος και ο δημοφιλέστερος από τους παίκτες που θα έρχονταν στην Αθήνα. Μέχρι τότε στην καριέρα του είχε γίνει 4 φορές All Star, είχε πάρει το βραβείο του ρούκι της χρονιάς (1995) και είχε ολοκληρώσει τη σεζόν με τους Ντιτρόιτ Πίστονς έχοντας μέσο όρο 21.1 πόντους, 7.7 ριμπάουντ, 6.8 ασίστ και 1.8 κλεψίματα.

Άλαν Χιούστον

Ήταν το πλέον ανερχόμενο «2άρι» στο ΝΒΑ και μόλις είχε ολοκληρώσει την έως τότε καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Σκόραρε 18.4 πόντους ανά αγώνα και την επόμενη σεζόν οδήγησε τους Νιου Γιορκ Νικς στους τελικούς του ΝΒΑ.

Τερέλ Μπράντον

Η προ διετίας «έκρηξη» του ήταν αυτή που τον είχε φέρει σε αυτή την ομάδα. Το 1996 και το 1997 έχει γίνει All Star έχοντας μέσο όρο 19.3 και 19.5 πόντους αντίστοιχα με τους Κλίβελαντ Καβαλίερς, αλλά στους Μιλγουόκι Μπακς το 1998 τα νούμερα του (16.8 πόντοι) δεν ήταν ανάλογα.

Τιμ Χάρνταουεϊ

Μαζί με τον Τιμ Ντάνκαν ήταν οι δύο που θα συμπλήρωναν τη 12άδα καθώς τους είχαν δοθεί οι δύο τελευταίες θέσεις στο ρόστερ μετά την ολοκλήρωση της σεζόν 97/98. Ο Χάρνταουεϊ συγκεκριμένα πήρε τη μία γιατί είχε απουσιάσει από το Μουντομπάσκετ του 1994 στο Τορόντο λόγω τραυματισμού ενώ αρχικά είχε επιλεγεί για την «Dream Team II» και είχε κάνει εξαιρετική σεζόν (18.9 πόντοι, 8.3 ασίστ) με τους Μαϊάμι Χιτ έχοντας γίνει All Star για 5η φορά στην καριέρα του.

Τομ Γκουγκλιότα

Ήταν ο άνθρωπος που αντικατέστησε τον Σακίλ Ο'Νιλ ο οποίος είχε αρχικά επιλεγεί αλλά αρνήθηκε την πρόσκληση της ομοσπονδίας. Είχε κάνει τις δύο κορυφαίες σεζόν της καριέρας του με τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς με τους οποίους το 1997 είχε 20.6 πόντους και 8.7 ριμπάουντ ανά αγώνα βοηθώντας τους να μπουν στα πλέι-οφς για πρώτη φορά στην ιστορία τους, ενώ ο ίδιος είχε γίνει All Star για πρώτη και μοναδική φορά και το 1998 μέτρησε 20.1 πόντους και 8.7 ριμπάουντ.

Κέβιν Γκαρνέτ

Ήταν ο παίκτης που περιμέναμε να δούμε πως και πως μαζί με τον Γκραντ Χιλ. Στα 22 του είχε κάνει την μέχρι τότε καλύτερη του σεζόν έχοντας μέσο όρο 18.5 πόντους και 9.6 ριμπάουντ με τους Τίμπεργουλβς και είχε γίνει 2 φορές All Star.

Βιν Μπέικερ

Μέχρι τότε ήταν 4 φορές All Star και όταν είχε γίνει η επιλογή των παικτών για την «Dream Team IV» μόλις είχε μετακομίσει από τους Μιλγουόκι Μπακς στους Σιάτλ ΣούπερΣόνικς. Για πρώτη φορά στην καριέρα ήταν μέλος ομάδας που πρωταγωνιστούσε και έπαιξε στα πλέι-οφς έχοντας συνεισφέρει στις 60 νίκες της κανονικής περιόδου με 19.2 πόντους και 8.0 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Γκλεν Ράις

Ο πιο «καυτός» σουτέρ του ΝΒΑ εκείνα τα χρόνια. Είχε γίνει για 3η συνεχόμενη φορά All Star τελειώνοντας τη σεζόν με μέσο όρο 22.3 πόντους. Δεν ήταν τόσο εντυπωσιακός όσο το 1997 που είχε 26.8 πόντους ανά αγώνα με 47% στα τρίποντα στην κορυφαία σεζόν της καριέρας του αλλά είχε οδηγήσει τους Σάρλοτ Χόρνετς στον δεύτερο γύρο των πλέι-οφς για μόλις δεύτερη φορά στην ιστορία τους.

Τιμ Ντάνκαν

Ένας ρούκι που έχει μέσο όρο 21.1 πόντους, 11.9 ριμπάουντ και 2.5 κοψίματα έχοντας γίνει All Star δύσκολα λείπει από μια τέτοια ομάδα. Φυσικά είχε ανακηρυχθεί ρούκι της χρονιάς, ενώ είχε βοηθήσει τους Σαν Αντόνιο Σπερς να επιστρέψουν στα πλέι-οφς κάνοντας 46 νίκες παραπάνω σε σχέση με την προηγούμενη σεζόν.

Γκάρι Πέιτον

Είχε γίνει πλέον ο καλύτερος πλέι μέικερ στο ΝΒΑ. Ήταν για 5η συνεχόμενη χρονιά All Star και είχε ολοκληρώσει τη σεζόν με μέσο όρο 19.2 πόντους, 8.3 ασίστ και 2.3 κλεψίματα οδηγώντας τους Σόνικς σε 60 νίκες στην κανονική περίοδο.

Κρις Ουέμπερ

Μόλις είχε πάει με ανταλλαγή στους Κινγκς. Ήταν ήδη μία φορά All Star και είχε μέσο όρο 21.9 πόντους και 9.5 ριμπάουντ με τους Ουάσινγκτον Ουίζαρντς τους οποίους το 1997 είχε οδηγήσει στα πλέι-οφς για πρώτη φορά μετά το 1988.