Ο ομοσπονδιακός προπονητής των «τριών λιονταριών» αποφάσισε στο παιχνίδι με τους Πορτογάλους στο «Γουέμπλεϊ», το βράδυ της Πέμπτης, στο τελευταίο ματς προετοιμασίας πριν από την έναρξη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στη Γαλλία, να παρατάξει ουσιαστικά την ομάδα του με το 4-1-2-1-2.

Σε αυτό τον σχηματισμό, λοιπόν, ο Έρικ Ντάιερ της Τότεναμ είχε τοποθετηθεί ως «κόφτης», μπροστά του οι Μίλνερ και Ντέλε Άλι, με τον Ρούνεϊ στην ... κορυφή του «διαμαντιού» όπως αυτό προσπαθούσε να παρουσιαστεί στη σύνδεση της μεσαίας γραμμής με αυτή της επίθεσης. Προωθημένοι για τους Άγγλους, οι Βάρντι και Κέιν που όμως ήταν ... παντελώς ακίνδυνοι.

Ο Ρόι Χότζον είχε κάνει λόγο για παρουσίαση του σκεπτικού του σε αυτό το φιλικό, προτού ταξιδέψει η αποστολή στη Γαλλία με την ελπίδα, την αυτοπεποίθηση και την ευχή για – επιτέλους – μια καλή πορεία σε μεγάλη διοργάνωση. Αυτό, όμως, που αντίκρισαν οι Άγγλοι οπαδοί (οι οποίοι έφτιαξαν μεν ένα πολύ ωραίο κορεό πριν από την έναρξη της αναμέτρησης αλλά δεν είχαν αφορμή για να ξεσηκωθούν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού με την ατμόσφαιρα να «παγώνει») δεν ήταν αυτό που θα περίμεναν και που θα τους γέμιζε ελπίδα ενόψει και του Euro, όπου υπάρχουν ξανά προσδοκίες και ασφαλώς, πίεση για επιτυχία.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίστηκε στην επίθεση. Εκεί που ο Ρόι Χότζον έβαλε... ό,τι καλύτερο είχε να επιδείξει στη συγκεκριμένη γραμμή η Πρέμιερ Λιγκ, με τους Ρούνεϊ, Βάρντι και Κέιν, αλλά το εγχείρημα... απέτυχε παταγωδώς. Με αυτή την τριπλέτα και με αντίπαλο που παίζει με αριθμητικό μειονέκτημα, τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πολύ καλύτερα από αυτά που παρατηρήθηκαν.

Και οι τρεις έγιναν αλλαγή στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά πέρα από τη δική τους απόδοση, καθοριστικό ρόλο για την αναποτελεσματική παρουσία τους στο χορτάρι, έπαιξε η σκέψη του Ρόι Χότζον να τους τοποθετήσει και τους τρεις στο αρχικό σχήμα. Οι κινήσεις του Ρούνεϊ, που ουσιαστικά έπαιζε και σαν ... τρίτος επιθετικός, έχοντας όμως να εκτελέσει κι ένα κομμάτι όπως αυτό των ευθυνών που είχε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε θέση «δεκαριού», οδηγούσαν στην ... εξαφάνιση των Κέιν και Βάρντι.

Οι δυο φουνταριστοί, αντί να πατούν περιοχή και να μπορέσουν να προκαλέσουν κινδύνους για την εστία του Ρουί Πατρίτσιο, ανοίγοντας στα πλάγια όπου έβρισκαν χώρους, απομακρύνονταν από τον φυσιολογικό χώρο δράσης τους κι έτσι, όταν ο Ρούνεϊ πλέον έβρισκε μέτρα και χώρο για να κινηθεί και να φτάσει κοντά στα καρέ των Ιβήρων, δεν είχε επιλογές για να εξελιχθεί με ορθολογικό τρόπο μια επιθετική σκέψη των Άγγλων.

Στην ανάπαυλα του φιλικού στο «Γουέμπλεϊ», ο Βάρντι είχε μόλις πέντε επαφές με τη μπάλα (!), ο Κέιν είχε μόλις ένα σουτ που κατέληξε στα χέρια του Πορτογάλου τερματοφύλακα και το ποσοστό επιτυχημένων μεταβιβάσεων του Ρούνεϊ ήταν χαμηλότερο του 60%!

Δίχως «φτερά» για να ανοίγει καλύτερα το παιχνίδι της Αγγλίας, όσο κι αν ο Μίλνερ και κυρίως ο Ντέλε Άλι, έβγαιναν πολύ στα πλάγια, τα «τρία λιοντάρια» αδυνατούσαν να ξεδιπλώσουν το παιχνίδι τους, ενώ μάλιστα, ο νεαρός άσος της Τότεναμ που αγωνίστηκε στην αριστερή πλευρά και «χάθηκε» στην προσπάθεια να στέλνει τη μπάλα στην περιοχή...

Ένα καθαρό 4-3-3 (όπως αυτό που παρατηρούταν ξεκάθαρα σε στιγμές άμυνας από την ομάδα του Χότζον) ενδεχομένως και να βοηθούσε περισσότερο, ενώ, αν ο Ρούνεϊ πλέον προορίζεται για ρόλο όπως αυτόν που είχε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και στον οποίο μπορεί να συνήθισε πλέον προσφέροντας κάτι διαφορετικό στο παιχνίδι της ομάδας του, τότε η παρουσία του σε μια επιθετικογενή τριάδα πίσω από έναν προωθημένο – είτε αυτός είναι ο Βάρντι είτε ο Κέιν – θα μπορούσε να φέρει αποτέλεσμα. Κάπως έτσι έγινε, άλλωστε, στο φιλικό με τους Γάλλους, λίγο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι, τον περασμένο Νοέμβριο.

Το δεδομένο είναι πως... δύσκολα θα βρεθεί στον πάγκο ο Γουέιν Ρούνεϊ στα παιχνίδια της τελικής φάσης του Euro 2016, αφού η εμπειρία του αρχηγού ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ να λείψει από μια τέτοια νεανική ομάδα, όπως είναι αυτή της εθνικής Αγγλίας...