Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός με πριμ 5%*, ακόμα καλύτερες αποδόσεις και αμέτρητα ειδικά στοιχήματα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Πολλά είναι εκείνα που έρχονται στο μυαλό μας όταν ακούμε το όνομα του Άλεν Άιβερσον...

Σίγουρα δεν σου έρχεται ο όρος GOAT, που τον χρησιμοποιούμε αρκετά στις συζητήσεις τελευταία, αλλά ο Άλεν ήταν το κάτι άλλο. Κάτι διαφορετικό. Κάτι «βρώμικο» και αυθάδικο και πανέμορφο και μπασκετικό και άγριο και τόσο μα τόσο ταλαντούχο.

Ο Άιβερσον συμβόλιζε όλη την σκοτεινή και μαγική πλευρά του ΝΒΑ που μέχρι τότε δεν άφηνε τίποτα να πέσει ούτε καν σαν σκιά στον φωτεινό του κόσμο.

Ο μικρόσωμος παίκτης γεννήθηκε με την ευλογία του απύθμενου ταλέντου και ενώ το δρόμος του δεν είχε στρωμένο ούτε ένα κομμάτι του, εκείνος πήρε όλα εκείνα που χρειάζονταν τον έχτισε με θράσος και ευχαρίστηση και το αποτέλεσμα είναι τόσο ωραίο, τόσο απολαυστικό που σε αφήνει να τον χαζεύεις μαγεμένος.

Μέχρι να έρθει ο Άιβερσον όλα ήταν διαφορετικά. Μέχρι να... καταφέρει να έρθει και να καθιερωθεί ο Άλεν όλα ήταν αλλιώς.

Το ΝΒΑ ήταν λες και περίμενε τον κατάλληλο άνθρωπο για να «αλλάξει», να δει μια νέα πλευρά και αυτός που έμελλε να το κάνει ήταν ένας «κοντορεβυθούλης» που όμως ότι του έλειπε σε ύψος το είχε σε όλα τα υπόλοιπα.

Με το αλαζονικό του παιχνίδι, πάτησε στο παρκέ, τους κοίταξε όλους στα μάτια, τους προκάλεσε και τους νίκησε στο ίδιο το παιχνίδι.

Ο Άλεν Άιβερσον γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια και ακόμα και σήμερα το 2018 βλέποντας τους Τελικούς καταλαβαίνεις ότι η παρακαταθήκη που άφησε στο άθλημα είναι τόσο μεγάλη, που μια ματιά στα βίντεο του σε γυρνάει πίσω και εύχεσαι να μείνεις για λίγο παραπάνω εκεί.

Ξεκίνησε από χαμηλά και έπιασε... πάτο

Πολλοί από τους παίκτες του ΝΒΑ έχουν μια ιστορία πίσω τους που όταν πλέον καταφέρνουν να πετύχουν στον «μαγικό» κόσμο αποκαλύπτεται και καταλαβαίνεις ότι κάτι «μαγικό» τους οδηγούσε από την πρώτη ημέρα. Στον Άιβερσον δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Όλα τα αφιερώματα που έχουν γίνει για εκείνον, έχουν δύο κοινές συνισταμένες.

Τις δυσκολίες και το ταλέντο του. Αυτά τα δύο είναι που ξεχωρίζουν. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη «μαγεία», δεν υπάρχουν κρυφά χαρτιά, δεν υπάρχουν ήρωες παρά μόνο ένας που και αυτός ακόμα παλεύει με δαίμονες που δεν ξεπέρασε ποτέ.

Η ζωή από την πρώτη ημέρα ήταν σκληρή μαζί του. Λες και πλήρωσε για τον ταλέντο με το οποίο ευλογήθηκε. Γεννήθηκε στις 7 Ιουνίου του 1975 από την Αν Άιβεσον, όταν εκείνη ήταν μόλις 15 χρονών και ο πατέρας του τους παράτησε στο άκουσμα της εγκυμοσύνης.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό όταν ένα... παιδί προσπαθεί να μεγαλώσει ένα άλλο παιδί θα κάνει λάθη. Η μητέρα του προσπάθησε να δώσει στον γιο της τα βασικά, αλλά ποτέ δεν κατάφερε να φτιάξει το σωστό περιβάλλον κυρίως για να αναπτύξει το ταλέντο του.

Ο σύντροφος της μητέρας του πουλούσε ναρκωτικά και ο πιτσιρικάς Άλεν, με την μητέρα του μόνιμα απούσα, ανέλαβε ευθύνες που δύσκολα ένα παιδί μπορεί να ανταποκριθεί.

Ο Άιβερσον ενηλικιώθηκε σε γκέτο, ο ίδιος είχε αναλάβει ευθύνες που δεν άντεχε και είχε χάσει κάθε ισορροπία στην ζωή του. Είχε την ευθύνη των 2 αδελφών του, με την μία να αντιμετωπίζει και σοβαρό πρόβλημα υγείας, και τα μέλλον φάνταζε εξαιρετικά δύσκολο για όλους.

Καθοριστική στιγμή στην ζωή του ήταν στις 14 Φεβρουαρίου του 1993 όταν έμπλεξε σε καυγά, καθώς είχε πάει να παίξει μπόουλινγκ.

Ο ρατσισμός στην Αμερική φυσικά και υπήρχε από τότε και η Βιρτζίνια ειδικά εκείνη την εποχή δεν είχε καμία ανεκτικότητα, ειδικά απέναντι στους μαύρους.

Η παρέα του Άιβερσον, σύμφωνα με μια άλλη παρέα, έκανε πολύ φασαρία ο καυγάς ξεκίνησε ο Άλεν βρέθηκε στην φυλακή, με την κατηγορία ότι επιτέθηκε σε μια γυναίκα με καρέκλα. Στο δικαστήριο δεν ακούστηκε ποτέ και πριν καν ενηλικιωθεί καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης.

Το μόνο φυλαχτό που είχε ακόμα και σε αυτή την κατάσταση ήταν το ταλέντο του και αυτό ήταν που τελικά θα εκμεταλλευόταν. Η φήμη του είχε αρχίσει ήδη να τον ακολουθεί, ο κόσμος ξεσηκώθηκε στον ρατσισμό που δέχτηκε και ο Άιβερσον μετά από μόλις 4 μήνες στην φυλακή πήγε στο εφετείο και τελικά αθωώθηκε.

«Έπρεπε να χρησιμοποιήσω την εμπειρία της φυλακής ως κάτι θετικό. Κάποιοι βλέπουν κάτι το αδύναμο σε σένα όταν φυλακίζεσαι και προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν. Πότε δεν έδειξα σημάδια αδυναμίας. Παρέμεινα δυνατός μέχρι την ημέρα που βγήκα».

Το απίστευτο που έγινε όσο ο Άλεν βρέθηκε στην φυλακή ήταν ότι γνώρισε και τον πραγματικό του πατέρα, που και πάλι δεν ήθελε καμία σχέση με τον γιο του, αλλά και τον σύντροφο της μητέρας του, όπου ήταν εκεί για εμπορία ναρκωτικών.

Με θράσος πήρε ότι άξιζε!

​

Μπορεί να ήταν μεταξύ football και μπάσκετ μέχρι και την εφηβεία, βγαίνοντας από την φυλακή έπρεπε να πάρει μια απόφαση. Αυτή δεν ήταν άλλη από το να καταλήξει τελικά στο μπάσκετ και να ενταχθεί στο πανεπιστήμιο του Τζόρτζτάουν, όπου βασικό ρόλο στην εξέλιξη του έπαιξε ο Τζον Τόμπσον.

Ήταν θέμα χρόνο να βρεθεί στο ντραφτ και το 1996, σε μια διαδικασία που ονομάστηκε «The Allen Iverson Draft», επιλέχθηκε πρώτος και καλύτερος από τους Σίξερς, με τους οποίους έφτιαξε την πιο μοναδική σχέση.

Ήταν το σημείο που όλα άλλαξαν στο ΝΒΑ. Μπορεί τώρα να μην μπορούμε να τα κατανοήσουμε ακριβώς όμως ο Άιβερσον κατάφερε και άλλαξε τα δεδομένα σε έναν «μαγικό» κόσμο, που είχε ότι απαιτούσε η θεωρεία της μαγείας.

«Λευκό», αμόλυντος, «καθαρός» με το καθώς πρέπει να κυριαρχεί. Ο Άλεν όμως δεν ήταν έτσι και πάνω απ' όλα είχε το ταλέντο για να τραβήξει την προσοχή και να αποδείξει σε όλους ότι δεν ήταν έτσι.

Ο τρόπος που έβγαζε αυτά που είχε μέσα του στο παρκέ ήταν απόλυτος, σκληρός και ολοζώντανος. Ότι του έλειπε σε ύψος, το είχε σε ψυχή. Μια ψυχή που είχε μάθει να ήταν ατρόμητη.

Πήγαινε κόντρα στους πιο ψηλούς αντιπάλους, κοιτώντας τους κατάματα και προκαλώντας τους να πάνε σε αυτόν. Ήταν εκείνος που έφερε το «όλοι σας και μόνος μου».

Τίποτα δεν τον είχε φοβίσει έξω από το παρκέ, τίποτα δεν τον φόβιζε μέσα σε αυτό και αυτό ήταν ένα στοιχείο που έφερνε μια άγρια ομορφιά σε ένα παιχνίδι που μέχρι τότε είχε αυστηρά όρια.

Κάθε χτύπημα της μπάλας, κάθε απόφαση, κάθε ντρίπλα ηχούσε σαν τύμπανο πολέμου, που προετοίμαζε τους αντιπάλους και έτρεφε τον ενθουσιασμό τον κόσμο, που έβλεπε τον ηγέτη του να ξεχύνεται.

Στους Σίξερς τον λάτρεψαν όπως κανέναν άλλον. Τα ατομικά του βραβεία ήταν πολλά, ενώ το 1999 ήταν εκείνος που οδήγησε την ομάδα του σε playoffs μετά από επτά χρόνια, ενώ το 2001 βγήκε MVP της λίγκας.

Σε πολλές περιπτώσεις οι τίτλοι λένε την αλήθεια σε άλλες όχι. Στην περίπτωση του Άιβερσον αυτά που πρόσφερε στο μπάσκετ δεν έχουν σχέση με δαχτυλίδια ή χρυσάφια.

Έδωσε την σπίθα για να ανάψει η φωτιά και αυτό δεν μετριέται. Από το 2006 και μετά όλα άρχισαν να αλλάζουν. Δεν ήταν πλέον ο ίδιος.

Πέρασε από 76ers, Νάγκετς, Πίστονς και Γκρίζλις και τελικά από Τουρκία και Κίνα και όλα αυτά μέχρι στις 30 Οκτωβρίου του 2013, οπότε και ανακοίνωσε το τέλος. Δεν ήθελε πλέον να παίζει.

Η επιθυμία του Άιβερσον που πάντα αποτελούσε την πηγή για να φαίνεται τόσο όμορφο το ταλέντο του, τον εγκατέλειψε κι έκτοτε δεν υπήρχε γυρισμός.

Allen Iverson was breaking every ankle in the league pic.twitter.com/9WOgaBmzfw

— NBA_Mixes (@NBA_Mixes) 30 Μαΐου 2018

Η «μάχη» με τον Θεό

Ήταν 12 Μαρτίου του 1997 και ο Άϊβερσον ήταν ρούκι στους Σίξερς.

Αυτό δεν τον εμπόδισε σε τίποτα, να βάλει τον εαυτό του στο «μάτι του κυκλώνα» με εντυπωσιακό τρόπο και τελικά να το «πληρώσει». Ίσως βέβαια μετά από χρόνια και γυρνώντας τον χρόνο πίσω όλοι να αντιλαμβάνονται πόσο πολύ άξιζε.

Στην Φιλαδέλφεια, οι Σίξερς υποδέχονταν τους Μπουλς και ο «Answer» πέτυχε 37 πόντους που όμως δεν ήταν αρκετοί για να δώσουν τη νίκη στην ομάδα του. Ο Άιβερσον επιδείκνυε το ταλέντο του με αλαζονικό τρόπο, το στιλ του δεν ήταν αποδεχτό και ο Τζόρνταν πίστεψε ότι είναι σωστό να... διδάξει στον μικρό λίγη ταπεινότητα.

Οι αλλαγές στην άμυνα έφεραν τον MJ πάνω στον Άλεν, ενώ την ίδια στιγμή από τον πάγκο ακούστηκε το όνομα Μάικλ, ώστε να μπουν τα πράγματα στην... θέση τους. Οι άλλοι έκαναν στην άκρη και γράμματα άρχισαν να ξεπηδούν στις σελίδες της ιστορίας του μπάσκετ.

Η πρώτη σταυρωτή που επιχειρεί ο Άιβερσον, θα κρατήσει τον Τζόρνταν στην θέση του, η επόμενη όμως όχι. Ο «άσος» των Μπουλς θα τον χάσει και ο «Answer» θα βρει χώρο, θα εκτελέσει και θα ευστοχήσει.

Οι δηλώσεις που θα κάνει μετά το παιχνίδι θα θεωρηθούν προσβλητικές για την αυτού μεγαλειότητα του μπάσκετ και δεν προσβάλλεις τον Θεό των Αμερικανών. Ο συνδυασμός της προσωπικότητας του, ήταν αυτό που τον έφερνε πάντα μπροστά στα «φώτα» μιας κριτικής, που ίσως τελικά να μην άντεχε.

Έγραψε ιστορία με τον Λου!

Ένα από τα «θύματα» του «Answer» δεν ήταν άλλος από τον Τάιρον Λου, ο οποίος είχε το δύσκολο έργο να επωμιστεί το μαρκάρισμά του και τελικά το «πλήρωσε» με μια σκηνή που έχει μείνει στην ιστορία .

Ένα λεπτό πριν από το τέλος της παράτασης, ο σταρ των Σίξερς έμελλε να ευστοχήσει σε ένα... trademark σουτ από την γωνία έχοντας «αδειάσει» τον Λου με μία «σταυρωτή» ντρίπλα.

Ο νυν τεχνικός των Καβαλίερς ξάπλωσε στο παρκέ, ο Άιβερσον έστειλε τη μπάλα στο καλάθι και στη συνέχεια... πέρασε πάνω από τον Τάιρον Λου.

Είναι μια από τις πιο... Άιβερσον στιγμές της καριέρας του, που δείχνει ξεκάθαρα με τι ψυχολογία έβγαινε στο παρκέ. Σε πολλούς μπορεί να μην άρεσε, αλλά ήταν πέρα για πέρα πραγματικό και τόσο... Άιβερσον.

Τα πάθη του τον όρισαν

«Είσαι νέος, 21, 22 ετών, δεν έχεις τίποτα και ξαφνικά αποκτάς εκατομμύρια, ε, θα κάνεις αυτό που θέλεις. Είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι: να αποκτήσεις ό,τι πάντα ήθελες, όλα όσα ονειρεύτηκες. Δεν διέφερα από τους υπόλοιπους και τότε ξεκίνησαν να με καταστρέφουν».

Τα πάθη του τα πλήρωσε πανάκριβα. Από την γειτονιά του... κουβάλησε τους ανθρώπους που μεγάλωσαν μαζί και όταν τα εκατομμύρια στρώθηκαν μπροστά του δεν είχε την γνώση να τα διαχειριστεί. Τζόγος, ποτό, ένα πολύκροτο διαζύγιο με την γυναίκα του, Χουανίτα και μητέρα των 5 παιδιών του ήταν αυτά που τον έφεραν σε απόγνωση.

Ο Άιβερσον έβγαλε πολλά εκατομμύρια από την καριέρα του στο ΝΒΑ και τις χορηγίες και όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, τα «έφαγε» όλα. Βίωσε την απόλυτη καταστροφή, έχασε την σύζυγο του και ο «μύθος» του ξεθώριασε σε τέτοιο βαθμό, που προκαλεί θλίψη.

Πλέον κάνει κάποιες εμφανίσεις που αφήνουν ερωτηματικά για ποια είναι ακριβώς η κατάσταση του, αλλά όλα αυτά λίγη σημασία έχουν. Πλέον ο Άιβερσον βρίσκεται στο Hall of Fame και μπορεί να απολαμβάνει τον θαυμασμό για όλα όσα έχει καταφέρει μέσα στο παρκέ.

Ο «Answer» έδωσε πολλές και διαφορετικές απαντήσεις στην καριέρα του, έμελλε να είναι εκείνος που έδωσε στο παιχνίδι χρώμα και ζωή και γιαυτό τον λόγο κάθε φορά που θα βλέπουμε μια προσπάθεια του θα τον νοσταλγούμε και θα τον γουστάρουμε λίγο παραπάνω.

Χρόνια Πολλά τεράστιε Άλεν!