Κι όμως υπήρξαν Έλληνες στο παρελθόν που σήκωσαν στα χέρια τους το βαρύτιμο τρόπαιο στο All England Club, στην πλειοψηφία τους αγωνίστηκαν υπό τις σημαίες των χωρών στις οποίες είχαν μεταναστεύσει ως μέλη ομίλων αντισφαίρισης του εξωτερικού.

Αν και ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών είχε αξιόλογη προσφορά στο τένις από τότε, οι παρούσες συνθήκες δεν έδιναν στους αθλητές τα εφόδια να προχωρήσουν.

Πάμε να γνωρίσουμε τους επτά Έλληνες, που είναι εγγεγραμμένοι στον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών, εκ των οποίων όμως μόνο η Ελένη Νικολοπούλου – Κοντοσταύλου τον εκπροσώπησε, αγωνιζόμενη με τα ελληνικά χρώματα.

Ιουλία (Ντιντί) Βλαστού - Σερπιέρι

Η σπουδαιότερη Ελληνίδα τενίστρια της εποχής αδιαμφισβήτητα ήταν η Ντιντί Βλαστού, η οποία ωστόσο αγωνίστηκε με τα εθνικά χρώματα της Γαλλίας. Γεννήθηκε στην Μασσαλία το 1903 και πέθανε το 1985, έχοντας τιμηθεί με το γαλλικό μετάλλιο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής, με τους δακτυλίους της Γαλλικής Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης (Coq Galois) και το τιμητικό χρυσό μετάλλιο της Γαλλικής Ομοσπονδίας Αντισφαίρισης.

Κόρη της Ρεγγίνας και του Μιχαήλ Βλαστού αρχαιολόγου στο επάγγελμα. Ο πατέρας της - σύμφωνα με τον γιο της Ντιντί, Φερνάνδο (Φρέντυ) Σερπιέρι, πρώην πρόεδρο στην Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας και επίτιμο πρόεδρο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιππασίας FEI, ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα (σ.σ.: είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην υπογράφουσα για την Εξέδρα των Σπορ, στην Κηφισιά το 2009)-, ήταν εκείνος που την παρότρυνε να ασχοληθεί με το άθλημα και την συνόδευε σε όλες τις διοργανώσεις στις οποίες μετείχε. Απαλλαγμένος από τις αναχρονιστικές αντιλήψεις τις εποχής, ο Μιχαήλ Βλαστός καμάρωνε για την κόρη του.

Το 1927 η Ντιντί παντρεύτηκε τον Ιωάννη Βαπτιστή Σερπιέρι, με τον οποίο απέκτησαν τρία παιδιά και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα.
Καθότι τελειομανής, αφότου επέλεξε να κάνει οικογένεια αφιερώθηκε σε αυτήν, εγκαταλείποντας οριστικά το τένις.

Προσπάθησε βέβαια να στρέψει τον πρωτότοκο γιο της, Φρέντι (ο οποίος απεβίωσε πρόσφατα) στο τένις. Μάλιστα την πενταετία 1950-55, ο μικρός Φρέντι διακρίνονταν στους παιδικούς και εφηβικούς αγώνες. Όμως ποτέ δεν αγάπησε το τένις όσο την ιππασία, στην οποία διέπρεψε.

Η Ντιντί Βλαστού έχει στο παλμαρέ της τρεις τίτλους στο διπλό του Ρολάν Γκαρός (1923, 1925 και 1926) με παρτενέρ την Σουζάν Λενγκλέν και έναν στο απλό το 1924. Το 1925 σταμάτησε στον ημιτελικό από την ΜακΚέιν. Την επόμενη χρονιά έφτασε έως τον ημιτελικό του Γουίμπλεντον αποκλείοντας στον προηγούμενο γύρο την Ελένη Κοντοσταύλου-Νικολοπούλου.

Οι επιτυχίες αυτές όμως δεν άγγιζαν την Ντιντί Βλαστού – Σερπιέρι όσο το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 1924. Μάλιστα το δίπλωμα, που παρέλαβε έχει ιδιόχειρη υπογραφή από τον Βαρόνο Πιερ ντε Κουμπερτέν. Αυτό ήταν το μεγάλο της καμάρι!

«Έζησε και πρωταγωνίστησε στην χρυσή εποχή του γαλλικού τένις, μαζί με την Σουζάν Λενγκλέν και φυσικά τους «Γάλλους σωματοφύλακες» (Les Mousquetaires), Μπρουνιόν, Μποροτρά, Κοσέ και Λακόστ, με τους οποίους είχε συμπρωταγωνιστήσει σε αγώνες του μικτού διπλού και είχε διακριθεί», σημείωνε ο Φρέντυ Σερπιέρι και πρόσθετε: «Είχε αφιερωθεί εξ ολοκλήρου στο τένις και παρόλο που δεν ήταν επαγγελματικό εκείνη την εποχή, εκείνη προπονούνταν σαν επαγγελματίας. Δεν έφτασε ποτέ όμως να γίνει Σουζάν Λενγκλέν, διότι εκείνη ήταν ένα δυστυχισμένο πλάσμα, χωρίς προσωπική ζωή και χωρίς ενδιαφέροντα πέρα από το τένις».

Ελένη Κοντοσταύλου - Νικολοπούλου

Η Ελένη Κοντοσταύλου, μετέπειτα Νικολοπούλου γεννήθηκε στην Μασσαλία το 1902 και απεβίωσε το 1963. Το 1926 έφτασε στο προημιτελικά του Γουίμπλεντον, (γνωρίζοντας την ήττα από την Ντιντί Βλαστού) επιτυχία που επανέλαβε το 1928, ως Νικολοπούλου πλέον, αφού είχε παντρευτεί. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 αγωνίστηκε επίσης με την Ελλάδα, χωρίς να καταφέρει να διακριθεί.

Ένα χρόνο αργότερα το 1925 άγγιξε τα ημιτελικά του Ρολάν Γκαρός, ως Νο 5 στο ταμπλό, όπου γνώρισε την ήττα από την μεγάλη ντίβα της εποχής Σουζάν Λενγκλέν. Στον ίδιο γύρο σταμάτησε και η Ντιντί Βλαστού από την ΜακΚέιν.
Οι δύο Ελληνίδες είχαν βρεθεί αντίπαλες και στον τελικό του διπλού της ίδιας διοργάνωσης, με την Βλαστού να πανηγυρίζει το τρόπαιο με παρτενέρ την Λενγκλέν.

Η Νικολοπούλου έλαβε μέρος και στα τρία αγωνίσματα (απλό, διπλό και μικτό διπλό) του Γουίμπλεντον το 1933, όπου αποκλείστηκε στον δεύτερο γύρο.
Νικολοπούλου και Βλαστού ήταν ξαδέλφες, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτη πληροφορία.

Γιώργος Aριστείδης Καρυδιάς

Έλληνας της Αιγύπτου ο Γιώργος Καρυδιάς μεσουράνησε από τα τέλη του 1800 έως τα μέσα της δεκαετίας του επόμενου αιώνα. Υπό την Βρετανική σημαία διακρίθηκε τρεις φορές στο διπλό ανδρών του Γουίμπλεντον και δύο στο απλό.

Ο γεννημένος στην Καλκούτα της Ινδίας, στις 20/02/1869, έφτασε δύο χρονιές στα προημιτελικά το 1898 και την επόμενη χρονιά, με συμπαίκτη τον Σάιμοντ, ενώ το 1904 έφτασε στους τέσσερις του θεσμού με παρτενέρ τον Γκορ.

Το 1903 αποκλείστηκε στους ημιτελικούς του απλού ανδρών του Αγγλικού Οπεν από τον Ρίτσι, ενώ την ίδια χρονιά έγινε τακτικό μέλος του Ομίλου Αντισφαίρισης Αθηνών. Το 1909 ο Καρυδιάς ηττήθηκε στους προημιτελικούς του Γουίμπλεντον από έναν άλλο Έλληνα ομογενή τον Θεόδωρο Μιχάλη Μαυρογορδάτο.

Θεόδωρος Μιχαήλ Μαυρογορδάτος

Ο Θεόδωρος Μιχάλης Μαυρογορδάτος, γεννημένος στο Λονδίνο στις 31 Ιουλίου το 1883 (απεβίωσε το 1941) επίσης αγωνίστηκε με την Βρετανία. Ήταν γόνος της γνωστής οικογένειας των Χίων οικονομικών παραγόντων. Το 1909 αφότου απέκλεισε τον Καρυδιά έφτασε έως τα ημιτελικά του Γουίμπλεντον όπου ηττήθηκε από τον θρύλο της εποχής Τζόσιαχ Ρίτσι.

Το 1911 ο Μιχάλης Μαυρογορδάτος κατέκτησε τον τίτλο του διπλού μικτού στο Αγγλικό Οπεν με παρτενέρ την Μέμπελ Πάρτον, μετέπειτα σύζυγο του. Οι δυο τους έφτασαν έως τα προημιτελικά των διπλών μικτών της ίδιας διοργάνωσης καθώς και των δύο επόμενων (1912, 1913).

H βρετανική ομάδα Ντέιβις Καπ του 1914 αποτελούμενοι από τους: Ρόπερ Μπάρετ (πάνω αριστερά), Αλγκερνον Κίνγκσκόουτ (πάνω δεξιά), Τζέιμς Σεσίλ Πάρκι (κάτω αριστερά) και Θόδωρο Μαυρογορδάτο (κάτω δεξιά).

Στο απλό ο Μαυρογορδάτος το 1914 σταμάτησε στον ημιτελικό της διοργάνωσης από τον Γερμανό Φροϊτσχάιμ και το 1920 από τον Σιμίζου. Το 1914 έφτασε έως τον προημιτελικό του διπλού ανδρών με παρτενέρ τον Αυστριακό Ντάουστ και το 1920 με συμπαίκτη τον Ντέιβσον. Τέλος, το 1922 ηττήθηκε στα προημιτελικά του αγγλικού Οπεν από τον Γκίλμπερτ.

Γεώργιος (Γκεόργκι) Μεταξάς

Στιγμιότυπο από το Ντέιβις Καπ μεταξύ Πολωνίας - Γερμανίας 1936. Χένερ Χένκελ, Γκεοργκ φον Μεταξά, Γιόζεφ Χέμπντα και Άνταμ Μπαβορόβσκι (από αριστερά)

Κάτοικος Αυστρίας ο Γκεόργκ φον Μεταξάς γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1914 και απεβίωσε το 1944. Συμμετείχε στις διεθνείς διοργανώσεις με τα χρώματα της ναζιστικής Γερμανίας τη δεκαετία του ΄30.

Το 1938 έφτασε μία ανάσα από το τρόπαιο του διπλού ανδρών του Γουίμπλεντον, αφού με παρτενέρ τον Γερμανό Χένερ Χένκελ γνώρισαν την ήττα στον τελικό από τον θρύλο της εποχής Ντόναλντ Μπατς και Τζιν Μάκο. Μάλιστα την ίδια χρονιά κατέκτησε, με τους Χένερ Χένκελ και Χανς Ρέντλ πανηγύρισαν το Κύπελλο Ντέιβις με 3-2 κόντρα στην Γιουγκοσλαβία.

Αξιοσημείωτο στην περίπτωση του, είναι ότι ζήτησε να μεταγραφεί και να αγωνίζεται με τα ελληνικά χρώματα, όμως δεν έγινε δεκτός από την Ελληνική Ομοσπονδία. Η μόνη πιθανή εξήγηση γι αυτό ίσως είναι ότι αγωνίζονταν υπό τη σημαία της ναζιστικής Γερμανίας.

Δώρα Μεταξά

Ελληνίδα της Μασσαλίας η Δώρα Αιμιλίου Μεταξά γεννήθηκε τον Ιούλιο το 1911 (πέθανε το Σεπτέμβριο του 2007).

Η Ντόρις ή Ντοέ κατέκτησε το 1932 τον τίτλο στο διπλό γυναικών του Γουίμπλεντον με συμπαίκτρια τη Βελγίδα, Γιοσάνε Ζίγκαρτ κόντρα στις Ελίζαμπεθ Ράιαν και Χέλεν Τζέικομπς.

Δύο εβδομάδες μετά την κατάκτηση του τίτλου παντρεύτηκε με τον παίκτη του ράγκμπι και διάσημο Βρετανό δημοσιογράφο της εποχής, Πίτερ Ντάνσμορ Χάουαρντ.

Ένα χρόνο νωρίτερα Μεταξά και Ζίγκαρτ είχαν φτάσει στον τελικό της διοργάνωσης, όπου ηττήθηκαν από τις Βρετανίδες Φίλις Μάντφορντ Κινγκ και Ντόροθι Σέφερντ.

Οι σύγχρονοι Έλληνες ήρωες

Η σύγχρονη Ελλάδα έχει να υπερηφανεύεται για την Λένα Δανιηλίδου, η οποία κατάφερε να διακριθεί με τα ελληνικά χρώματα, τον ομογενή από την Αυστραλία Μαρκ Φιλιππούσης και φυσικά τον Πιτ Σάμπρας από τις ΗΠΑ.

Η 33χρονη σήμερα Λένα Δανιηλίδου, γεννήθηκε στα Χανιά και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη. Η υψηλότερη θέση που είχε ποτέ στην παγκόσμια κατάταξη ήταν το 2003 όταν έφτασε στο Νο 14 του κόσμου. Σε ότι αφορά στην παρουσία της στο Γουίμπλεντον, η Δανιηλίδου έχει καταφέρει να φτάσει έως τον 4ο γύρο (2002), όπου έχασε από την Αμερικανίδα Τζένιφερ Καπριάτι.

Ο Πιτ (Πέτρος) Σάμπρας είχε για πολλά χρόνια τους περισσότερους τίτλους σε γκραν σλαμ, 14 τον αριθμό, έως ότου εμφανιστεί ο «Βασιλιάς», Ρότζερ Φέντερερ. Ο Ελληνο-Αμερικανός έχει τη δική του ιστορία στο Γουίμπλεντον κατέχοντας το ρεκόρ επτά τίτλων, το οποίο μοιράζεται με τους Γουίλιαμ Ρένσο και Ρότζερ Φέντερερ. Ο Σπαρτιατικών καταβολών Pistol-Pete, για έξι χρόνια 1993-1998 ήταν στο Νο 1 στο τέλος της χρονιάς (συνολικά 286 εβδομάδες, 102 συνεχόμενα).

Ο Μαρκ Φιλιππούσης γεννημένος στην Μελβούρνη Μαρκ, είχε προπονητή στα πρώτα του βήματα τον πατέρα του Νικ. Έφτασε έως το Νο 8 της παγκόσμιας κατάταξης το 1999, ενώ έχει αγγίξει τον τελικό του Γουίμπλεντον (2003), όπου έχασε από τον Ρότζερ Φέντερερ. Ο Ελληνοαυστραλός διεκδίκησε το Αμερικανικό Οπεν το 1998, όταν έχασε στον τελικό από τον Αυστραλό Πάτρικ Ράφτερ.

Πηγή: Συλλεκτική έκδοση «100 Χρόνια Ομιλος Αντισφαιρίσεως Αθηνών», του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά.