Δεν είναι πολύ σύνηθες στις μέρες μας, ένας ποδοσφαιριστής να δένεται με μια ομάδα. Το σύγχρονο ποδόσφαιρο και τα εκατομμύρια που απλώνονται στα πόδια των ποδοσφαιρικών «αστέρων» δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για συναισθηματισμούς. Να γίνεται εμβληματικός αρχηγός, να γίνεται σύμβολο να γίνεται σημαία του συλλόγου. Η μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να κάνει μια ομάδα στον «παίκτη σύμβολο», είναι να αποσύρει την φανέλα του. Αυτό επέλεξε να κάνει και η Ίντερ με τον Ζανέτι. Ο εμβληματικός αρχηγός της ιταλική ομάδας είναι ένας από τους 9 τεράστιους παίκτες που κατάφεραν να βάλουν το όνομα τους στην ιστορία της ομάδας της οποίας την φανέλα «μάτωσαν» ή απλά τίμησαν. Το gazzetta.gr σας παρουσιάζει.

Αναδρομή σε μεγάλες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες:

Χαβιέρ Ζανέτι #4 (Ίντερ)

Στις 4 Μαϊού θα αποσυρθεί η φανέλα του αγέραστου αρχηγού της Ίντερ με τον αριθμό 4. Ένας από τους «τελευταίους των Μοϊκανών» που ένωσε ολόκληρη την καριέρα του με τα χρώματα μια ομάδας. Τα 19 χρόνια που πέρασε με τα μπλε- μαύρα είναι αρκετά για να μετρήσει 858 εμφανίσεις από το 1995 μέχρι το 2014, να κερδίσει 5 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και ένα Τσάμπιονς Λιγκ.

Όπως ανακοινώθηκε από την ομάδα η φανέλα με το #4 θα αποσυρθεί στο τέλος της σεζόν και ο Ζανέτι θα γίνει αντιπρόεδρος στον σύλλογο σαν ανταμοιβή για αυτά που προσέφερε στην ομάδα.

Ντιέγκο Μαραντόνα #10 (Νάπολι)

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν φυσικά ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που πέρασε από την Ιταλική ομάδα. Μετακόμισε στην Ιταλία το 1984, έμεινε μέχρι το 1991 και αποσύρθηκε η φανέλα του γιατί αυτά που κατάφερε με τα «γαλάζια» ήταν εκπληκτικά. Κατέκτησε το Κύπελλο UEFA το 1989. Πήρε δύο πρωταθλήματα, ένα τη σεζόν 1986-87 και το 1989-90. Επίσης κατέκτησε το Κύπελλο πάλι τη σεζόν 1986-87. Σήμερα μετράει 259 παιχνίδια με την φανέλα της Νάπολι, έχοντας σκοράρει 115 γκολ, οδηγώντας ακόμα την λίστα με τους κορυφαίους σκόρερ της ομάδας . Άφησε την Νάπολι όταν του επιβλήθηκε 15μήνη απαγόρευση αφού πιάστηκε θετικός σε χρήση κοκαΐνης. Αυτό δεν εμπόδισε σε τίποτα την διοίκηση της ομάδας να αποσύρει την φανέλα με το νούμερο #10 του Ντιεγκίτο, για να τον τιμήσει για τα «μαγικά» χρόνια που προσέφερε στην ομάδα της.

* Να αποσύρει την φανέλα του Μαραντόνα με τον αριθμό 10 θέλησε και η Αργεντινή, αλλά βρέθηκε μπροστά σε αξεπέραστη δυσκολία. Για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 έπρεπε να δηλωθούν 23 ποδοσφαιριστές με αριθμούς από το 1 μέχρι και το 23. Η Ομοσπονδία παρέλειψε τον αριθμό 10 και έδωσε μέχρι το 24. Κάτι τέτοιο δεν έγινε δεκτό και έτσι αναγκαστικά η Αργεντινή υποχώρησε. Τώρα το νούμερο αυτό κοσμεί την πλάτη του Λίονελ Μέσι.

Πελέ #10 (New York Cosmos)

Γίνεται να λείπει το άλλα τεράστιο 10αρί του παγκόσμιου ποδοσφαίρου από την λίστα αυτή;Μάλλον όχι. Το περίεργο σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι δεν το έκανε η ομάδα που περιμέναμε. Η Σάντος δηλαδή. Η ομάδα που ο Πελέ πέρασε κοντά στα 20 χρόνια εκεί σκοράροντας παραπάνω από 500 γκολ με την φανέλα της. Το έκανε η New York Cosmos όπου ο Βραζιλιάνος άσος επέλεξε να κλείσει την καριέρα του. Ο Πελέ πραγματοποίησε 56 εμφανίσεις και σκόραρε 31 γκολ. Αυτά ήταν αρκετά ώστε η ομάδα να αποσύρει την φανέλα με το #10 προς τιμήν του μεγάλου μπαλαδόρου που την τίμησε και την φόρεσε. Για την ιστορία η NY Cosmos διαλύθηκε το 1985 και επανιδρύθηκε το 2010.

Μπόμπι Μουρ #6 (Γουέστ Χαμ)

Μπόμπι Μουρ, ο μοναδικός Άγγλος αρχηγός που έχει σηκώσει Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν γνωστός για το διάβασμα του παιχνιδιού αλλά και τις κινήσεις των αντιπάλων. Ο Μουρ έγινε σύμβολο της Γουέστ Χαμ καθώς πέρασε εκεί 16 χρόνια και πραγματοποίησε πάνω από 500 εμφανίσεις με την κόκκινη φανέλα. Ο Μπόμπι Μουρ έχει μπει στο πάνθεον, αφού το έχουν συμπεριλάβει στην καλύτερη ομάδα του 20ου αιώνα.

Η Γουέστ Χαμ απέσυρε την φανέλα με τον αριθμό #6 το 2008, 15 χρόνια μετά τον θάνατο του, για να τον τιμήσει για την προσφορά του στον σύλλογο.

Φέρεντς Πούσκας #10 (Χόνβεντ Βουδαπέστης)

Ο Φέρεντς Πούσκας θεωρείται ο μεγαλύτερος Ούγγρος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Έπαιξε στην Χόνβεντ από το 1943 μέχρι το 1956 σκοράροντας πάνω από 300 γκολ σε 341 εμφανίσεις. Με την ομάδα του αναδείχτηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και το 1948 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στην Ευρώπη (50 γκολ). Πριν μετακομίσει στην Ρεάλ Μαδρίτης πήρε 5 πρωταθλήματα με την Χόνβεντ. Η ομάδα του τον τίμησε αποσύροντας το νούμερο #10 για αυτά που προσέφερε στον σύλλογο.

Φράνκο Μπαρέζι #6 (Μίλαν)

Ο Φράνκο Μπαρέζι κατάφερε αυτά που ένας αμυντικό φαντάζει αδύνατον να καταφέρει. Το νούμερο #6 της Μίλαν έχει αποσυρθεί από το 1999. Η πορεία του στους Μιλανέζους γράφει 20 χρόνια (1977-1997), πραγματοποιώντας πάνω από 700 εμφανίσεις και κατακτώντας 6 πρωταθλήματα Ιταλίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 2 Διηπειρωτικά, 3 Σούπερ Καπ Ιταλίας και 3 Σούπερ Καπ Ευρώπης. Οι ατομικές του διακρίσεις εντυπωσιάζουν. Έχει αναδειχτεί καλύτερος παίκτης της Μίλαν τον 20ο αιώνα και καλύτερος Ιταλός παίκτης τον 20ο αιώνα. Σταμάτησε αφήνοντας τεράστια κληρονομιά πίσω του, που στις δύσκολες μέρες που περνάει η Μίλαν το Νο 6 των Μιλανέζων είναι εκεί για πάντα δοσμένο για να θυμίζει τις ένδοξες ημέρες.

Γιόχαν Κρόιφ #14 (Άγιαξ)

Ο τεράστιος Γιόχαν Κρόιφ που αν και επιθετικός δεν ήθελε κάποιο από τα κλασσικά νούμερα των επιθετικών, αλλά πάντα αντισυμβατικός επέλεξε το 14.Ήταν ο εκφραστής του «total football» ή αλλιώς ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου με αέρινο στιλ στο παιχνίδι του και μοναδική ικανότητα να δημιουργεί σαν μαέστρος το παιχνίδι. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «ερωτική» η σχέση του Κρόιφ με τον «Αίαντα» που ξεκίνησε 15 Νοεμβρίου του 1964 όταν έκανε το ντεμπούτο του ο 17χρόνος Κρόιφ. Ο «ιπτάμενος Ολλανδός» έγραψε ιστορία φυσικά με τον Άγιαξ, ως παίκτης και ως προπονητής, με την Μπαρτσελόνα αλλά και την εθνική Ολλανδίας. Το 1999 αναδεικνύεται κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής του αιώνα και κορυφαίος Ολλανδός αθλητής του αιώνα, ενώ το 2007 το Ολλανδικό Σούπερ Καπ θα πάρει το όνομα του και θα αποσυρθεί η φανέλα με τον αριθμό #14.

Ρομπέρτο Μπάτζιο #10 (Μπρέσια)

Αυτό το 10άρι... Τέταρτος στην λίστα με τα 10αρια, ο «μικρός Βούδας» Ρομπέρτο Μπάτζιο. Η καριέρα του έχει συνδεθεί με τις μεγαλύτερες Ιταλικές ομάδες όπως η Ίντερ, η Μίλαν, η Γιουβέντους και η Φιορεντίνα. Σε όποια ομάδα αγωνίστηκε λατρεύτηκε ως θεός. Κατέκτησε την «Χρυσή Μπάλα» το 1993 και το 1999 ψηφίστηκε ως 4ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του αιώνα. Η μεταγραφή του από την Φιορεντινά στην Γιουβέντους το καλοκαίρι του 1990 δημιούργησε την αντίδραση των φίλων των «βιόλα» αφού ο «μικρός τους Βούδας» θα φόραγε άλλη φανέλα. Η τεράστια καριέρα του έχει σημαδευτεί από το «καταραμένο» πέναλτι στον τελικό κόντρα Βραζιλία για το Μουντιάλ του 1994.

Το 2000 πήγε στην Μπρέσια και έπαιξε μέχρι την απόσυρση του από την ενεργό δράση το 2004. Η αποδοχή του από το Ιταλικό κοινό και όχι μόνο είναι καθολική.

Πάολο Μαλντίνι #3 (Μίλαν)

Θρύλος. Ο Πάολο Μαλντίνι είναι ο ορισμός του εμβληματικού αρχηγού. «Παντρεύτηκε» την Μίλαν και της έμεινε πιστός για παραπάνω από 20 χρόνια. Έχει κατακτήσει τα πάντα με την «κοκκινόμαυρη» φανέλα και αποτέλεσε σημαντικότατο κομμάτι στην εθνική ομάδα της Ιταλίας. Η Μίλαν είναι η μοναδική ομάδα που έχει αποσύρει τις φανέλες δύο ποδοσφαιριστών της (Μπαρέζι, Μαλντίνι), με την διαφορά ότι ο Μαλντίνι έχει δώσει την συγκατάθεση του ώστε αν κάποιος από τους γιους του καταφέρει να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα να πάρει τον αριθμό #3.

Εσείς ποια φανέλα θα θέλατε να αποσυρθεί ή να είχε ήδη αποσυρθεί;