Μιλάς γι' αυτούς και το μυαλό σου πηγαίνει κατευθείαν σε μια ομάδα. Αυτή για την οποία ίδρωσαν, χάρηκαν, απογοητεύθηκαν, έγραψαν πολλές σελίδες ιστορίας και άφησαν την κληρονομιά τους.

Ο Στίβεν Τζέραρντ, αναμφίβολα, είναι ένας ζωντανός θρύλος για τη Λίβερπουλ, έστω κι αν έπειτα από περίπου 17 χρόνια, θα αποχωρήσει στο φινάλε της σεζόν για τελευταίες εμπειρίες της ποδοσφαιρικής του καριέρας.

Στην κατηγορία, λοιπόν, των παικτών της σύγχρονης εποχής που το όνομά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με έναν ποδοσφαιρικό σύλλογο, ανήκουν και οι παρακάτω:

Λιονέλ Μέσι: Είναι η Μπαρτσελόνα. Είναι ο άνθρωπος που ολόκληρη η ομάδα και οι χιλιάδες κόσμου που μαζεύονται σε κάθε παιχνίδι στο «Καμπ Νου», περιμένουν να κάνει το κάτι παραπάνω και να βγάλει τα κάστανα απ' τη φωτιά. Η ιστορία του, όταν από μικρή ηλικία τον πήραν οι «μπλαουγκράνα», τον βοήθησαν με το θέμα του ύψους του και τον «δούλεψαν» πολύ στα τμήματα υποδομής, γνωστή. Ο Φρανκ Ράικαρντ του έδωσε την πρώτη ευκαιρία και όλοι είδαν ότι ένα νέο... φαινόμενο μπορούσε να κάνει την εμφάνισή του. Σήμερα, ο Λιονέλ Μέσι έχει κάνει όσους τον έχουν παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια, να αισθάνονται τυχεροί. Η... υποστολή σημαίας θα έρθει στο φινάλε της καριέρας του και όχι νωρίτερα.

​

Τζον Τέρι: Ο ηγέτης της Τσέλσι. Μπορεί οι Φρανκ Λάμπαρντ και Άσλεϊ Κόουλ να αποχώρησαν από το «Στάμφορντ Μπριτζ», όμως, ο πιστός στρατιώτης, Τζον Τέρι, συνεχίζει και μάλιστα αναμένεται να ανανεώσει για ακόμα έναν χρόνο το συμβόλαιό του. Διανύει πολύ καλή σεζόν φέτος, είναι από τους αγαπημένους των οπαδών και δεν περιλαμβάνει καμία υπερβολή το πανό που βρίσκεται στο γήπεδο των «μπλε», έχει την προσωπογραφία του Άγγλου αμυντικού και τον χαρακτηρίζει αρχηγό, ηγέτη, θρύλο... Αυτός είναι ο Τζον Τέρι. Βράχος στην άμυνα και πιστός στρατιώτης του συλλόγου.

​

Πάολο Μαλντίνι: Ίσως ο τελευταίος της σύγχρονης εποχής που παρέμεινε επί 31 χρόνια (1978-2009) στην ίδια ομάδα! Ο θρύλος της Μίλαν, Πάολο Μαλντίνι, αποτέλεσε πρότυπο ποδοσφαιριστή και η παρουσία του στην άμυνα των «ροσονέρι», ακόμα και σε μεγάλη ποδοσφαιρικά ηλικία ήταν τέτοια που προκαλούσε δέος και θαυμασμό. Από παιδί, 10 ετών, στις ακαδημίες του συλλόγου του Μιλάνου, ο 46χρονος πλέον, Πάολο Μαλντίνι, έγραψε τη δική του ιστορία με τη φανέλα της Μίλαν και αποτελεί έναν από τους πιο ρομαντικούς με το άθλημα, παίκτες, που έμεινε πιστός στην ομάδα του, την ιδέα και ό,τι εκπροσωπούσε και συνεχίζει να εκπροσωπεί αυτή.

​

Χαβιέ Ζανέτι: Έπειτα από 19 σεζόν (1995-2014) στην Ίντερ, ο Χαβιέ Ζανέτι είναι πλέον ένας εκ των μεγαλύτερων θρύλων του ιταλικού συλλόγου. Επί πολλά χρόνια αρχηγός της ομάδας, η εμβληματική του μορφή και η παρουσία του μέσα στο γήπεδο λείπει στους οπαδούς της Ίντερ που είχαν απαιτήσει να αποσυρθεί η φανέλα με το νούμερο “4” που τιμούσε όλα τα χρόνια της θητείας του στους «νερατζούρι». Κατέκτησε τα πάντα με την Ίντερ, αν και η καριέρα του είχε... σχεδόν αναγκαστικό φινάλε λόγω του σοβαρού τραυματισμού στον Αχίλλειο τένοντα, το 2013, ένα χρόνο πριν το «αντίο« του.

​

Κάρλες Πουγιόλ: Όπως και ο Ζανέτι, ο Κάρλες Πουγιόλ έμεινε για περίπου μια εικοσαετία (1995-2014) στη Μπαρτσελόνα, αποσύρθηκε από την ενεργό δράση στο φινάλε της περσινής σεζόν και παρά το γεγονός πως το τέλος ήρθε κάπως... άκομψα λόγω των τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν, η καριέρα του ήταν σπουδαία και πλούσια σε τίτλους. Φυσικά, στο κέντρο της άμυνας της Μπαρτσελόνα ακόμα αναζητούν τον άξιο αντικαταστάτη του, αφού ουδείς μπορεί να καλύψει επάξια το κενό του Ισπανού που... μασούσε σίδερα και αγωνιζόταν με αυταπάρνηση, έτοιμος για κάθε «θυσία» ώστε να βγει κερδισμένη η ομάδα του. Το όνομά του φέρνει στη μνήμη χρόνια απόλυτης κυριαρχίας των «μπλαουγκράνα»...

​

Ικέρ Κασίγιας: Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι το σπίτι του. Η δεύτερη οικογένειά του. Η ομάδα που τον ανέθρεψε κι αυτός φρόντισε ώστε να της χαρίσει σπουδαίες στιγμές και να την βοηθήσει να φτάσει σε μεγάλες επιτυχίες. Στα νιάτα του ήταν πραγματικός «κέρβερος» κάτω απ' τα δοκάρια, όμως, τα τελευταία χρόνια, τόσο με τον Ντιέγκο Λόπεθ να διεκδικεί τη θέση βασικού, όσο και με τον Κέιλορ Νάβας φέτος, ο έμπειρος πορτιέρο έχει χρειαστεί να καθίσει και στον πάγκο. Η εμπειρία του, τα αντακλαστικά του και οι ικανότητές του, δεν χωρούν αμφισβήτηση. Στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» βρίσκεται από 1990...

​

Φρανσέσκο Τότι: Ο «capitano». Ο χαρακτηρισμός αυτός έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον Φρανσέσκο Τότι. Όποτε αναφέρεται η συγκεκριμένη λέξη, άπαντες γνωρίζουν πως γίνεται κουβέντα για τον Ιταλό θρύλο της Ρόμα. Τον άνθρωπο που είναι ζωντανή ιστορία. Που έχει δικό του περιβραχιόνιο και δεν το αποχωρίζεται ποτέ, ούτε καν όταν αποχωρεί με αλλαγή στα παιχνίδια των «τζιαλορόσι». Στα 38 του συνεχίζει, δεν φαίνεται να θεωρεί ότι έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου και προτιμά να προσθέτει... πινελιές ποιότητας στον σύλλογο, τον οποίο υπηρετεί από το 1989.

​

Ράιαν Γκιγκς: Ήταν... νιος και γέρασε! Μπορεί πλέον να μην αποτελεί τη σημαία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο αγωνιστικό κομμάτι, όμως, βρίσκεται στο πλευρό του Λουίς Φαν Χάαλ και συνεχίζει να προσφέρει στον αγαπημένο του συλλόγου. Από το 1990 στους «κόκκινους διαβόλους», μεγαλούργησε υπό τις οδηγίες του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ενώ, όταν χρειάστηκε, ανέλαβε και το «τιμόνι» την περσινή σεζόν μετά την απόλυση του Ντέιβιντ Μόγιες! Παίκτης, προπονητής, βοηθός προπονητή... Κάνει τα πάντα, συμφέρει και σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον θα θελήσει να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Πραγματικός θρύλος του ποδοσφαίρου γενικότερα κι όχι μόνο της Γιουνάιτεντ.

​