Όταν ο αθλητισμός μπαίνει στο στόχαστρο!

Το μεγαλύτερο «χτύπημα» στην ιστορία των Ολυμπιακών έλαβε χώρα στους Αγώνες του Μονάχου το 1972. Οκτώ οπλισμένοι Παλαιστίνιοι από το παρακλάδι της PLO, «Μαύρος Σεπτέμβρης», εισέβαλαν στο ολυμπιακό χωριό και έπιασαν ομήρους έξι προπονητές και συνοδούς και εν συνεχεία τους αθλητές της άρσης βαρών και της πάλης, Ελιέζερ Χάλφιν, Γιόζεφ Ρομάνο, Μαρκ Σλάβιν, Νταβίντ Μπέργκερ, Ζέεβ Φρίντμαν, σκοτώνοντας επί τόπου τον Ρομάνο και έναν προπονητή, τον Μοσέ Γουάινμπεργκ. Οι Παλαιστίνιοι ζητούσαν την ελευθερία 231 συμπατριωτών τους, καθώς μελών από τις Γερμανικές Ερυθρές Ταξιαρχίες. Η κατάληξη, έπειτα από τις διαπραγματεύσεις, ήταν τραγική. Βρήκαν τον θάνατο συνολικά 17 άτομα, έξι Ισραηλινού προπονητές, 5 αθλητές, 5 μέλη της οργάνωσης και ένας αστυνομικός. Ήταν η πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία των Ολυμπιακών που οι Αγώνες διακόπηκαν για μνημόσυνο, το οποίο έγινε στο κατάμεστο από αθλητές και φιλάθλους Ολυμπιακό Στάδιο.

Το Ολυμπιακό Πάρκο της Ατλάντα αναμενόταν να έχει κεντρικό ρόλο στους Αγώνες του 1996. Ωστόσο, μέσα στο γενικότερο κλίμα, υπήρξε κάποιος που έβλεπε το Ολυμπιακό κίνημα ως όχημα για την προώθηση των αξιών του παγκόσμιου Σοσιαλισμού. Και θεωρώντας προφανώς ότι κάτι τέτοιο είναι... απαγορευτικό, αποφάσισε να χτυπήσει με βόμβες. Ο Έρικ Ρούντολφ, πρώην ειδικό στα εκρηκτικά για τον στρατό τον ΗΠΑ, τοποθέτησε ένα σάκο με τρεις βόμβες κάτω από ένα παγκάκι, έτσι ώστε να... ντροπιάσει την κυβέρνηση της Ουάσινγκτον και να οδηγήσει στην ακύρωση των Αγώνων, δημιουργώντας κλίμα ανασφάλειας, έτσι ώστε τα χρήματα που επενδύθηκαν να πάνε στο βρόντο. Δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 111 τραυματίστηκαν, στην μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση σε Ολυμπιακούς Αγώνες σε αμερικανικό έδαφος. Ο Ρούντολφ κατάφερε να αποφύγει τη σύλληψη μέχρι το 2003. Πλέον έχει καταδικαστεί σε τέσσερις φορές ισόβια, χωρίς τη δυνατότητα έφεσης και βρίσκεται σε φυλακή υψίστης ασφαλείας.

Η Γκραντ Νάσιοναλ αποτελεί την πιο φημισμένη κούρσα με άλογα στη Μεγάλη Βρετανία. Το 1997, οι αρχές έλαβαν δύο απειλές για βόμβες από τους Ιρλανδούς του ΙΡΑ, με αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός! Περίπου 60.000 άνθρωποι που είχαν συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουν την κούρσα αναγκάστηκαν να εκκενώσουν το χώρο, ανάμεσά τους και η πριγκίπισσα Άννα. Η κούρσα πήρε αναβολή για δύο μέρες, προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητα έλεγχοι, ωστόσο περίπου 20.000 κόσμος έμεινε μετέωρος, αφού δεν τους επέτρεπαν να πάρουν τα οχήματά τους και είχαν κάνει ταξίδι για να παρευρεθούν στον αγώνα. Αρκετοί εξ' αυτών βολεύτηκαν σε σπίτια των κατοίκων της περιοχής!

Όλος ο κόσμος ασχολείται με το Clasico ανάμεσα στη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπαρτσελόνα. Όταν δε το ματς διεξάγεται για το Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα για τα ημιτελικά, συγκεντρώνει πάνω του περισσότερα φώτα. Η συγκυρία του 2002 ήταν ιδανική για το εξτρεμιστικό κομάτι της βασκικής ΕΤΑ. Δύο αυτοκίνητα εξερράγησαν κοντά στο γήπεδο της Μαδρίτης, Σαντιάγο Μπερναμπέου, λίγο μετά τη σύλληψη 11 μελών του πολιτικού κόμματος Μπατασούνα, το οποίο είχε δεσμούς με την ΕΤΑ. Ο εκπρόσωπος της Ρεάλ Μαδρίτης έκανε λόγο για τραγωδία που αποφεύχθηκε, αφού η μία βόμβα εξερράγη μόλις 100 μέτρα από το γήπεδο, τραυματίζοντας 17 ανθρώπους και βάζοντας φωτιά σε 10 αυτοκίνητα. Το ματς πάντως έγινε κανονικά....

Το 2006, πλήθος αθλητών από το Ιράκ πέρασε τρεις εφιαλτικούς μήνες. Η αρχή έγινε τον Μάιο, όταν 15 άτομα από την ομάδα του Τάε Κβον Ντο έπεσαν θύματα απαγωγής, ενώ πήγαιναν στην Ιορδανία για προετοιμασία. Δεκατρία πτώματα βρέθηκαν μετά από ένα χρόνο στην έρημο. Εννιά μέρες μετά τον Μάιο, εκτελεστές δολοφόνησαν τον προπονητή τένις του Ιράκ και δύο παίκτες. Ο λόγος ήταν ότι... αμάρτησαν επειδή φορούσαν σορτσάκια! Last but not least η επίθεση 50 ενόπλων στις 16 Ιουνίου σε αθλητικό συνέδριο στη Βαγδάτη. Απήγαγαν 30 αθλητές και αξιωματούχους, ανάμεσά τους και τον πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής της χώρας!

Δεκατέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περίπου 90 τραυματίστηκαν, όταν ένας καμικάζι επιτέθηκε στην τελετή έναρξης του Μαραθωνίου στο Κολόμπο της Σρι Λάνκα, με τον οποίο εορταζόταν η έναρξη του νέου έτους (2008). Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν ένας υπουργός και πρώην δρομέας, καθώς και ο ο προπονητής στίβου της Εθνικής ομάδας. Οι εικόνες ήταν αποκρουστικές, αφού το σημείο γέμισε με αίματα και διαμελισμένα μέλη ανθρώπων. Η κυβέρνηση της χώρας έριξε την ευθύνη στις «Τίγρεις του Ταμίλ», μία επαναστατική οργάνωση που μέχρι το 2009 πάλευε για την ανεξαρτησία της χώρας.

Υπάρχουν φορές που οι απειλές από μόνες τους είναι αρκετές για να οδηγήσουν στην ακύρωση ενός μεγάλου γεγονότος. Το Ράλι Ντακάρ αποτελεί έναν από τους δυσκολότερους αγώνες του μηχανοκίνητου αθλητισμού και έχει φανατικούς υποστηρικτές, ενώ «μετράει» και θύματα από τις διαδρομές. Από το 1979 όπου διεξάγεται, έχει ακυρωθεί μόλις μία φορά, το 2008, λόγω απειλών για τρομοκρατικό χτύπημα από την Αλ Κάιντα. Η γαλλική κυβέρνηση απηύθυνε έκκληση, καθώς η διαδρομή των ρισκαδόρων ούτως ή άλλως συμμετεχόντων, περνούσε μέσα από τη Μαυριτανία, όπου λίγες μέρες πριν την έναρξη βρήκε τραγικό θάνατο μια οικογένεια Γάλλων τουριστών. Θάνατο που συνδέθηκε με τρομοκρατικό χτύπημα.

Το Πακιστάν είναι φημισμένο για το κρίκετ του, ωστόσο η έλλειψη ασφαλείας έχει κάνει τις περισσότερες χώρες να αρνούνται να πάρουν μέρους σε διοργανώσεις που γίνονται στα εδάφη του, όποιο κι αν είναι το βεληνεκές τους. Το 2009, δώδεκα άρτια εκπαιδευμένοι κομάντος έστησαν ενέδρα στην Εθνική Ομάδα κρίκετ της Σρι Λάνκα, η οποία βρισκόταν καθ' οδόν για έναν αγώνα με το Πακιστάν. Οκτώ άτομα σκοτώθηκαν, εκ των οποίων έξι αστυνομικοί, ενώ έξι αθλητές τραυματίστηκαν...

Στις 8 Ιανουαρίου του 2010, η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του Τόγκο δέχθηκε αιματηρή επίθεση στην Αγκόλα, στη διαδρομή της για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής. Το «μέτωπο για την απελευθέρωση του θύλακα της Καμπίντα» ανέλαβε την ευθύνη, με τον οδηγό, τον βοηθό προπονητή και τον υπεύθυνο επικοινωνίας να χάνουν τη ζωή τους και πολλούς ακόμα να τραυματίζονται.

Οι δηλώσεις του Σερζ Ακακπό, ο οποίος τότε έπαιζε στη Βασλούι και πλέον στην σλοβακική Ζίλινα, σοκάρουν: «Βρισκόμασταν στα σύνορα με το Κονγκό. Δέκα λεπτά αργότερα άρχισαν να πυροβολούν στα παράθυρα του λεωφορείου. Δεν καταλάβαμε αμέσως τι συνέβαινε. Ξαπλώσαμε στο πάτωμα. Πρόλαβα να δεχθώ δύο σφαίρες στην πλάτη μου και μέσα σε δύο δευτερόλεπτα ένιωσα τα πυρά στο στήθος μου. Ήταν από πολυβόλα όπλα. Για περίπου 30 λεπτά επικράτησε πανικός. Χύθηκε πολύ αίμα, ενώ ο θόρυβος ήταν εκκωφαντικός. Δυσκολεύομαι να αντιληφθώ γιατί συνέβησαν όλα αυτά. Ο γιατρός μου είπε πως ήταν απίστευτο το γεγονός πως δεν πειράχθηκαν τα ζωτικά μου όργανα. Είμαι απλά χαρούμενος που ζω. Όταν βιώνεις τόσο τρόμο το σοκ είναι μεγάλο. Υπάρχουν νεκροί. Δεν μπορώ συνειδητοποιήσω πως έγινε κάτι τέτοιο, καθώς εμείς πηγαίναμε να συμμετάσχουμε σε ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά».