Top-10: Συνθήματα Μουντιάλ!
Φωνές βραχνιασμένες και χέρια που σφίγγουν τους ώμους. Κάθε Μουντιάλ κουβαλάει αγώνες μεγαλοπρεπείς και μη, απρόσμενες χαρές και στεναχώριες, νίκες και ήττες. Το σημαντικότερο ωστόσο που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη Μουντιάλ, δεν είναι παρά εκείνο το υπέρτατο άραγμα μπροστά από την οθόνη παρέα με τα φιλαράκια μας να ανταλλάσουμε παγωμένες μπύρες και απόψεις πάνω στους MVPs και στα γκολ που θα έρθουν. Το ακόμα σημαντικότερο; Η στιγμή εκείνη που το σύνθημα του εκάστοτε Μουντιάλ μας κολλάει στον εγκέφαλο και το επαναλαμβάνουμε κάθε μα κάθε μέρα. Στη δουλειά, στο σπίτι, στο μπαρ, στο εστιατόριο, στο πάρκο ενώ βγάζουμε το σκύλο βόλτα. Η πρώτη εκείνη φορά που το ακούμε και ασυναίσθητα, πιάνουμε την πλάτη του φίλου που καθόταν δίπλα μας και αρχίζουμε να το τραγουδάμε. Και να κοπανιόμαστε αγκαλιά.
Η νέα τηλεοπτική καμπάνια της FIX Hellas εστιάζει στη φιλία, σε μια από τις αυθεντικότερες και πιο διαχρονικές αξίες στη ζωή όλων των Ελλήνων και καλεί τους πάντες να θυμηθούν ξανά τις δικές τους πολύτιμες στιγμές με την παρέα τους. Πάντα συντροφιά με μια παγωμένη FIX Hellas.
Το Gazzetta βρίσκει ευκαιρία και κάνει μια αναδρομή στα εμβληματικά συνθήματα της διοργάνωσης. Σε αυτά που αγκαλιασμένη όλη η παρέα κάθε φορά που τα ακούει, χοροπηδά ρυθμικά στους ρυθμούς τους. Ξανά και ξανά.
Είναι γνωστό ότι οι φίλαθλοι δεν θέλουν ιδιαίτερες... παραινέσεις για να δημιουργήσουν συνθήματα και τραγούδια που μένουν στην ιστορία! Όταν, όμως, μιλάμε για τα Μουντιάλ, τότε ο πήχης και οι απαιτήσεις ανεβαίνουν, με αποτέλεσμα να ακούμε κάθε τέσσερα χρόνια κάποιους ήχους που πλέον είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τις χώρες από τις οποίες προέρχονται!
#10: «Ένα, δύο, τρία!»
«Ένα, δύο, τρία, ζήτω η Αλγερία»! Το συγκεκριμένο σύνθημα, χωρίς να είναι το πιο… αυθεντικό μπορείς να ακούσεις σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, κρύβει πλούσια ιστορία από πίσω του, καθώς αναφέρεται στην θρυλική νίκη με 3-2 των Αλγερινών επί της Γαλλίας στους Μεσογειακούς αγώνες του 1975, σχεδόν μία δεκαετία μετά την ανεξαρτησία της χώρας από τους Γάλλους!
#9: «Μπουμ, μπουμ, κλαπ!»
Μπορεί οι Αμερικανοί να μην έχουν μεγάλη παράδοση στο… δικό μας ποδόσφαιρο, όμως έχουν δέκα παρουσίες σε τελική φάση Μουντιάλ και πάντα κάνουν αισθητή την παρουσία τους στις κερκίδες! Πέρα από τον εθνικό τους ύμνο, είναι γνωστοί για το Μπουμ, μπουμ, κλαπ, που μπορεί να μην έχει λόγια, όμως είναι άκρως εντυπωσιακό!
#8: «Πάμε Ιαπωνία!»
Οι Ιάπωνες δανείζονται εδώ μία ισπανική λέξη και αναφέρονται στη χώρα τους με το παραδοσιακό της όνομα για ένα σύνθημα με ρυθμό, που σε συνδυασμό με τη δυναμική τους παρουσία στις κερκίδες, δημιουργεί έντονο… πονοκέφαλο στους αντιπάλους τους!
#7: «Εμπρός οι Μπλε!»
Τρεις λέξεις στα γαλλικά, που επαναλαμβάνονται διαρκώς! Διαρκώς, όμως! Συνήθως, σε συνδυασμό με χιλιάδες σημαιάκια που ανεμίζουν στις κερκίδες, ειδικά όταν οι Γάλλοι παίζουν εντός έδρας! Εμπρός οι Μπλε! Εμπρός οι Μπλε! Εμπρός οι Μπλε!
#6: «Το μπιζάρισμα στον τερματοφύλακα!»
Αυτό θέλει λίγο εξήγηση, καθώς έφτασε στο σημείο να αναγκάσει τη FIFA να επιβάλει ποινές στην ομοσπονδία του Μεξικό για την χρησιμοποίησή του! Την ώρα που ο αντίπαλος τερματοφύλακας ετοιμάζεται να επαναφέρει την μπάλα, οι φίλαθλοι του Μεξικό… περιμένουν και μόλις την κλωτσήσει, τότε ακούγεται εκκωφαντικά μία συγκεκριμένη λέξη, που η αλήθεια είναι ότι είναι λίγο προσβλητική!
#5: «Είμαι Ισπανός!»
Απλά τα πράγματα για τους Ισπανούς φιλάθλους, που μπορεί να μην έχουν μεγάλη έμπνευση, τουλάχιστον όμως έχουν ρυθμό στο σύνθημά τους! Είμαι Ισπανός, Ισπανός, Ισπανός! Είμαι Ισπανός, Ισπανός, Ισπανός!
#4: «Όποιος δεν πηδάει…»
Οι Ιταλοί δεν απογοητεύουν στο σύνθημα που τους έχει κάνει διάσημους σε όλο τον κόσμο! Ας πάρουμε εμείς την… κυριολεκτική ερμηνεία της λέξης, με τους Ιταλούς να φωνάζουν ρυθμικά «Όποιος δεν πηδάει», συνοδευόμενο με την εθνικότητα του αντιπάλου, την ώρα που χοροπηδούν ρυθμικά!
#3: «Δέκα Γερμανικά βομβαρδιστικά!»
Δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα λιγότερο από τους Άγγλους, που ασχολούνται με τους Γερμανούς, στο πιο διάσημο εθνικό τους ποδοσφαιρικό σύνθημα! Υπάρχει βεβαίως και το «Two World Wars, One World Cup», όμως ο ρυθμός του «Ten German Bombers» είναι που… κολλάει στον ουδέτερο παρατηρητή! Σχεδόν πάντα, συνεδεύεται με άφθονη κατανάλωση μπύρας!
#2: «Είμαι Βραζιλιάνος»
Ένα τραγούδι που γράφτηκε πριν από 65 χρόνια από ένα δάσκαλο γυμνασίου για έναν αγώνα των μαθητών του εναντίον ενός σχολείου από τη Γερμανία, ακούγεται ακόμα και σήμερα στους αγώνες της Εθνικής Βραζιλίας! «Είμαι Βραζιλιάνος με πολλή περηφάνεια και πολλή αγάπη», τραγουδούν κάθε τέσσερα χρόνια και στη συνέχεια ακολουθεί… σάμπα!
#1: «Βραζιλία, πες μου πώς νιώθεις»
Δεν θα μπορούσε να ανήκει η κορυφή σε κάποιους άλλους, πέρα από τους Αργεντίνους και την… αιώνια κόντρα τους με τη Βραζιλία! Στον ρυθμό του «Bad Moon Rising» των Creedence Clearwater Revival, οι Αργεντίνοι θυμούνται το γκολ του Κανίγια που πέταξε τη Βραζιλία εκτός του Μουντιάλ του 1990, ενώ το τραγούδι τελειώνει με τον στίχο: «Ο Μαραντόνα είναι σπουδαιότερος από τον Πελέ»! Πώς αλλιώς;
