Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής

Gazzetta team
Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής
O δημοσιογράφος Δ. Ψαρράς επιχειρεί να καταγράψει στο βιβλίο του «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής» τις ναζιστικές καταβολές της ακροδεξιάς οργάνωσης και να εξηγήσει πού οφείλεται η προσήλωσή της στη βία του πεζοδρομίου

Στο μικροσκόπιο της δημοσιογραφικής έρευνας μπήκε επί μήνες η δράση της Χρυσής Αυγής. Το αποτέλεσμα ήταν ένα βιβλίο 470 σελίδων, με την υπογραφή του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά, που διατρέχει ολόκληρη τη διαδρομή της ακροδεξιάς οργάνωσης.

Ο συγγραφέας διερευνά τα αίτια που έφεραν τη Χρυσή Αυγή στο προσκήνιο και την εγκατέστησαν στα κοινοβουλευτικά έδρανα, μελετά την ιστορία και τα ντοκουμέντα από την ίδρυσή της, το 1980, μέχρι σήμερα, εστιάζει σε κείμενα και περιστατικά, καθώς θεωρεί ότι μέσα από αυτά «ανιχνεύονται οι λόγοι που επέτρεψαν την επανεμφάνιση των Ταγμάτων Εφόδου σε μια ευρωπαϊκή χώρα».

Το βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ, επιγράφεται «Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής». Μέσω των στοιχείων που παρατίθενται, επιχειρείται να τεκμηριωθεί η άποψη ότι «η πιο οδυνηρή συνέπεια της πολύπλευρης ελληνικής κρίσης είναι η θριαμβευτική είσοδος στη Βουλή ενός κόμματος που επικαλείται τον Χίτλερ ως πρότυπο και που εφαρμόζει τη βία του πεζοδρομίου ως μέθοδο εθνικής ανάτασης».

 
Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής

Το «Εθνος της Κυριακής» σταχυολόγησε και παρουσιάζει ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου, μέσα από τα οποία ο συγγραφέας υπογραμμίζει τη διαχρονική προσήλωση της Χρυσής Αυγής στη βία.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΣΤΗ ΒΙΑ

Οι πρόγονοι της Χρυσής Αυγής. Οπως σημειώνεται στο βιβλίο, η είσοδος της οργάνωσης στη Βουλή συνοδεύτηκε από επίθεση του «ισόβιου αρχηγού της» κατά των δημοσιογράφων. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Ο συγγραφέας υπογραμμίζει ότι έτσι είχε ξεκινήσει και η καριέρα του... «Ηταν 16 Δεκεμβρίου 1976, κατά τη διάρκεια της κηδείας του απότακτου αστυνόμου Ευάγγελου Μάλλιου, ενός από τους γνωστότερους βασανιστές του δικτατορικού καθεστώτος, τον οποίο είχε δολοφονήσει δύο μέρες νωρίτερα η οργάνωση 17 Νοέμβρη. Η κηδεία αποτέλεσε πολιτικό γεγονός για το χώρο της Ακροδεξιάς, στον οποίο συνέκλιναν εκείνη την περίοδο κάθε λογής ιδεολογικά ρεύματα: συνεχιστές και νοσταλγοί της χούντας, οπαδοί του έκπτωτου βασιλιά, μέλη διάφορων ημιφασιστικών ή και ανοιχτά φιλοχιτλερικών οργανώσεων, παρακρατικοί βομβιστές, αλλά και στελέχη του κρατικού μηχανισμού -ειδικά του στρατού και των σωμάτων ασφαλείας- που θεωρούσαν ότι κινδυνεύουν ή αδικούνται

Ο Ηλίας Κασιδιάρης σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής μιλά για τον τρόπο δράσης της οργάνωσης στις Θερμοπύλες, στις 26/7/2008
Ο Ηλίας Κασιδιάρης σε εκδήλωση της Χρυσής Αυγής μιλά για τον τρόπο δράσης της οργάνωσης στις Θερμοπύλες, στις 26/7/2008

Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση - κηδεία ο θεωρητικός της δικτατορίας Γεώργιος Γεωργαλάς, ο οποίος δεν είχε υποστεί καμία δίωξη. Ο λόγος του Γεωργαλά στάθηκε το σύνθημα για τον ξεσηκωμό των παρισταμένων: "Ο Μάλλιος είναι ο μάρτυς της Ελλάδος. Οι σφαίρες που δέχτηκε εχτύπησαν την Ελλάδα. Οι κομμουνιστές μας λένε ότι σ' αυτή τη χώρα δεν υπάρχουν άλλοι. Θ' απαντήσουμε οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος".

Η φωτιά και το τσεκούρι δεν άργησαν. Με στόχο όσους δημοσιογράφους αναγνώριζαν, οι πιο θερμόαιμοι από τους συγκεντρωμένους επιδόθηκαν σε ένα πραγματικό λιντσάρισμα. Πέντε δημοσιογράφοι κατέληξαν στο νοσοκομείο. Πιο βαριά απ' όλους ο Γιάννης Φάτσης. Με λιγότερα τραύματα ο Γιάννης Δημαράς, ο Γιώργος Κρεμμυδάς, ο Χρήστος Οικονόμου και ο Γιώργος Μαύρος. Από μαρτυρίες και φωτογραφίες εντοπίστηκαν ως δράστες ορισμένοι γνωστοί νεοφασίστες και από τον Γ' τακτικό ανακριτή διατάχθηκε η σύλληψή τους. Ανάμεσά τους ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος. Μαζί τους συνελήφθη στις 23/12/1976 και ο Νικόλαος Σιμωνετάτος, ενώ ο Αριστοτέλης Καλέντζης, για τον οποίο είχε εκδοθεί ένταλμα, δεν βρέθηκε και συνελήφθη αργότερα. Ο Μιχαλολιάκος ήταν τότε 19 ετών και σύμφωνα με δική του εξιστόρηση είχε από την περίοδο της δικτατορίας ενταχθεί στη νεοφασιστική οργάνωση του Κώστα Πλεύρη Κόμμα 4ης Αυγούστου.

Ο αρχηγός υμνεί τα Τάγματα Εφόδου και απειλεί, μπροστά στο μνημείο του Λεωνίδα στις 26/8/2012
Ο αρχηγός υμνεί τα Τάγματα Εφόδου και απειλεί, μπροστά στο μνημείο του Λεωνίδα στις 26/8/2012

Οι βόμβες της μεταπολίτευσης
Στην τέταρτη επέτειο της μεταπολίτευσης, τη νύχτα της 23ης Ιουλίου 1978 η Αθήνα συνταράζεται από 13 εκρήξεις βομβών. Είχαν προηγηθεί από την αρχή του χρόνου πολλές βομβιστικές επιθέσεις με σημαντικότερες τις εκρήξεις στους κινηματογράφους «Ελλη» (11/3/1978) και «Ρεξ» (20/6/1978) όπου προβάλλονταν δύο ταινίες από την ΕΣΣΔ. Από την πρώτη έκρηξη τραυματίστηκαν 18 θεατές, οι τρεις πολύ σοβαρά. Από τη δεύτερη τραυματίστηκαν 15 θεατές. Η αστυνομία ανακοινώνει ότι έχουν γίνει συλλήψεις ατόμων που ανήκουν στην εξτρεμιστική δεξιά. Στις 31/7/1978 η Γενική Ασφάλεια Αθηνών δηλώνει ότι εξάρθρωσε φασιστική τρομοκρατική οργάνωση και έχει συλλάβει εννέα άτομα. Ανάμεσά τους ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος.

Δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» στις 17/12/1976, σχετικά με την επίθεση φασιστών, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Νίκος Μιχαλολιάκος, εναντίον δημοσιο-γράφων. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Μακεδονί
Δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» στις 17/12/1976, σχετικά με την επίθεση φασιστών, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο Νίκος Μιχαλολιάκος, εναντίον δημοσιο-γράφων.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Μακεδονίας» τον Αύγουστο του 1978, οι κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε φασιστική τρομοκρατική οργάνωση, οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα. Στην κάτω σειρά, δεύτερος από αριστερά διακρίνεται και ο 21χρονος τότε Ν. Μιχαλολιάκος.

ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΗΣ «ΚΡΥΠΤΕΙΑΣ»

Η ομολογία του Κασιδιάρη. Τα στελέχη της Χρυσής Αυγής αναζητούν στη στρατιωτική ιστορία της χώρας δικαιολογίες και για τις βάρβαρες πράξεις της οργάνωσης. Με αυτό τον τρόπο, όμως, ομολογούν άθελά τους και τον χαρακτήρα της δράσης τους, όπως σημειώνει ο Δ. Ψαρράς...

«Ενα εξαιρετικά διαφωτιστικό ντοκουμέντο είναι προσβάσιμο στο διαδίκτυο. Πρόκειται για την τελετή που οργάνωσε, όπως κάθε χρόνο, η Χρυσή Αυγή τον Ιούλιο του 2008 μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες. Ο ομιλητής Ηλίας Κασιδιάρης προχώρησε σε μεγάλη αποκάλυψη: "Και αναμένουμε τη στιγμή της μεγάλης αντεπίθεσης, βαδίζοντας στα χνάρια της αρχαίας κρυπτείας που έπληττε αθόρυβα μέσα στο απόλυτο σκότος και τη σιωπή τους εσωτερικούς εχθρούς της πόλεως". Βρισκόμαστε μπροστά σε μια έμμεση αλλά εντελώς σαφή παραδοχή του τρόπου δράσης της οργάνωσης. Μ' άλλα λόγια απευθυνόμενος στους συναγωνιστές του, τους καλεί να πλήξουν "αθόρυβα" και στο "σκοτάδι" τους "εσωτερικούς εχθρούς", δηλαδή τους λαθρομετανάστες και τους ανθέλληνες πολιτικούς τους αντιπάλους.

Δημοσίευμα της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» στις 23/6/1995 με φωτογραφία που απεικονίζει τον Ζιρινόφσκι να πετάει πορτοκαλάδα σε πολιτικό του αντίπαλο. Πανομοιότυπο είναι το επεισόδιο που προκάλεσε ο Ηλί

Δεν υπάρχει πιο ωμή περιγραφή της σκοτεινής δράσης των μαχαιροβγαλτών της νεοναζιστικής ομάδας. Οσο για την "κρυπτεία", στα χνάρια της οποίας βαδίζει η Χρυσή Αυγή, είναι ένα απάνθρωπο έθιμο των Σπαρτιατών, στο οποίο αναφέρονται αρκετοί αρχαίοι συγγραφείς, και σύμφωνα με το οποίο οι νέοι της πόλης έπρεπε να δολοφονήσουν τη νύχτα όσους περισσότερους είλωτες μπορούσαν, έχοντας εξασφαλισμένη την ατιμωρησία. Δεν έχει εδώ σημασία να επιμείνουμε στην ακριβή ιστορική ερμηνεία του εθίμου, όσο να αντιληφθούμε το νόημα που του προσδίδει η ίδια η Χρυσή Αυγή, ομολογώντας ότι στο όνομα της αρχαίας κρυπτείας τα μέλη της παραφυλάνε στο σκοτάδι να μαχαιρώσουν τους «εσωτερικούς εχθρούς».

ΑΚΟΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΞΙΦΟΛΟΓΧΕΣ

Αλλαξε ο Μιχαλολιάκος; Συχνά-πυκνά, ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής επιχειρεί να αποστομώσει τους συνομιλητές του, επικαλούμενος ότι ο ίδιος έχει αλλάξει και ότι δεν ασπάζεται πλέον τον εθνικοσοσιαλισμό. Τον διαψεύδει, κατά τον Δ. Ψαρρά, μια πολύ πρόσφατη, μετεκλογική, ομιλία του, όπου εμφανίζεται όχι μόνο θιασώτης των Ταγμάτων Εφόδου, αλλά γνώστης και του ύμνου της χιτλερικής αυτής οργάνωσης:

«Με σαφήνεια είχε προπαγανδίσει τα Τάγματα Εφόδου της οργάνωσης ο αρχηγός, μιλώντας στην ετήσια εθνικοπανήγυρη της οργάνωσης μπροστά στο μνημείο του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες (26/8/2012). Αφού εξέφρασε τη "σιχασιά" του για το κοινοβούλιο, ο Μιχαλολιάκος απευθύνθηκε στα μέλη της οργάνωσης λέγοντας ότι "εσείς είσαστε τα Τάγματα Εφόδου" και απείλησε ότι η Χρυσή Αυγή θα εγκαταλείψει τη Βουλή και θα βγει στους δρόμους και τότε "θα δούμε πόσα απίδια βάζει ο σάκος". Και συμπλήρωσε: "Θα δούνε τότε τι σημαίνει Τάγματα Εφόδου, τι σημαίνει μάχη, τι σημαίνει αγώνες, τι σημαίνει οι ξιφολόγχες να ακονίζονται στα πεζοδρόμια". Η φράση αυτή με τις "ξιφολόγχες" δεν είναι ποιητική έμπνευση του αρχηγού. Αποτελεί μετάφραση ενός στίχου από το επίσημο εμβατήριο των χιτλερικών Ταγμάτων Εφόδου (SA). Προσθέτω ότι το εν λόγω εμβατήριο φέρει τον δηλωτικό τίτλο "Πρέπει να χυθεί αίμα" και οι επίμαχοι στίχοι του έχουν ως εξής: "Ακονίστε τα μακριά μαχαίρια στα πεζοδρόμια / Μπήξτε τα μαχαίρια στο κορμί των Εβραίων / Πρέπει να χυθεί πολύ αίμα / εμείς χέζουμε πάνω στην ελευθερία αυτής της Εβραϊκής Δημοκρατίας / Κρεμάστε ένα γουρούνι στη Συναγωγή / Και ρίξτε χειροβομβίδες στα κοινοβούλια"».

ΑΠΟ ΤΟΝ ΖΙΡΙΝΟΦΣΚΙ ΣΤΗ... ΔΟΥΡΟΥ
Η προσχεδιασμένη επίθεση

Ο συγγραφέας θεωρεί ότι η επίθεση Κασιδιάρη κατά της Ρένας Δούρου και της Λιάνας Κανέλλη δεν ήταν καθόλου αυθόρμητη. Ανασύρει λοιπόν ένα αποκαλυπτικό φύλλο της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» του 1995, για να σημειώσει: «Ο θαυμασμός προς τον Ζιρινόφσκι και οι στενές σχέσεις που ανέπτυξε η Χρυσή Αυγή με το κόμμα του κορυφώθηκαν σε ένα επεισόδιο που, ως φαίνεται, σημάδεψε βαθιά την ψυχοσύνθεση της ηγετικής της ομάδας. Ο Ζιρινόφσκι ήταν καλεσμένος σε εκπομπή και αισθάνθηκε προσβεβλημένος από φράση κάποιου πολιτικού του αντιπάλου. Το αποτέλεσμα ήταν να σηκωθεί και να του πετάξει το περιεχόμενο του ποτηριού του. Η σκηνή, η οποία καταγράφεται σε φωτογραφία που συνοδεύει το σχετικό ρεπορτάζ είναι πανομοιότυπη με το επεισόδιο που προκάλεσε ο βουλευτής Ηλίας Κασιδιάρης εις βάρος της Ρένας Δούρου στο στούντιο του ΑΝΤ1 στις 7/6/2012.

Η εφημερίδα εκφράζει τον θαυμασμό της προς τον Ζιρινόφσκι: «Ο Ζιρινόφσκι δεν ήταν δυνατόν να ανεχθεί αυτήν την προσβολή. Απαντώντας στη θρασύτατη αυτή προσβολή, περιέλουσε τον Νέμτσοβ με ένα ποτήρι πορτοκαλάδα, αποκαλώντας τον 'κάθαρμα'. Ενώ ο Νέμτσοβ προσπάθησε να απαντήσει, ανεπιτυχώς, δέχθηκε στο κεφάλι και τα δύο άδεια ποτήρια που βρίσκονταν πάνω στο τραπέζι».

Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η αντίδραση Κασιδιάρη εγγράφεται στην «παράδοση» του τηλεοπτικού εντυπωσιασμού, τον οποίο η Χρυσή Αυγή διδάχτηκε από τον Ζιρινόφσκι και τον Λε Πεν. Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι ο πρώτος που μιμήθηκε τον Ζιρινόφσκι ήταν ο ίδιος ο αρχηγός, με ανάλογη προμελετημένη «έκρηξη», σε τηλεοπτικό πάνελ της εκπομπής Ζούγκλα του Μ. Τριανταφυλλόπουλου (2/4/1998). Τότε ο Μιχαλολιάκος είχε πετάξει μια? καρύδα σημαδεύοντας τον Δ. Κολλάτο, προτού αποχωρήσει με κραυγές. «Ας το καταλάβουν οι απανταχού 'φιλελεύθεροι'», σχολιάζει το άρθρο της Χρυσής Αυγής που προβάλλει το κατόρθωμα του Ζιρινόφσκι: «Οι Εθνικιστές δεν ανέχονται καμία προσβολή και αντιδρούν αναλόγως. Σε θέματα τιμής και αξιοπρέπειας δεν υπάρχουν 'συζητήσεις' και 'διαψεύσεις'». Προφανώς υπάρχει μόνο βίαιη αντίδραση και χειροδικία.

Πηγή: ethnos.gr