Ντόμπρος, φίλος και προπονητάρα!

Ντόμπρος, φίλος και προπονητάρα!

Ντόμπρος, φίλος και προπονητάρα!

bet365

Ο Τάσος Νικολογιάννης γράφει για τον Γιάννη Κυράστα που πέθανε πριν από εννιά χρόνια και αναφέρει μια ιστορία που δεν θα σβήσει ποτέ από το μυαλό του.

Ηταν εννέα χρόνια πριν,πρωταπριλιά του 2004 , μόλις είχα φύγει από την… καταραμένη κλινική, που νοσηλευόταν και χτύπησε το τηλέφωνό μου. Αν θυμάμαι καλά, περίπου στις πέντε το απόγευμα. Πήγαινα στην εφημερίδα, να δουλέψω για λίγες ώρες και να επιστρέψω να σταθώ στο πλευρό του στις δύσκολες ώρες, που πέρναγε. Δεν πρόλαβα, όμως….

Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής η κόρη του η Εβελίνα: «Τάσο ο μπαμπάς έφυγε». Αυτό ήταν. Ο φίλος μου ο Γιάννης είχε ταξιδέψει , αφού φαίνεται αυτός ο κόσμος δεν του άξιζε. Ντόμπρος, άνδρας, φίλος και προπονητάρα. Αυτά ήταν ο Γιάννης Κυράστας. Και πέρυσι είχα γράψει κάποια πράγματα. Φέτος μοιράζομαι μαζί σας την στιγμή, που δεν θα σβήσει ποτέ από το μυαλό μου. Το τηλέφωνο της Εβελίνας και τα λόγια της, που έμοιαζαν με μαχαίρι στην καρδιά μου.
Οσο είμαι εν ζωή τον Γιάνναρο δεν θα τον ξεχάσω ποτέ. Από τα πρώτα μου χρόνια στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού τον γνώρισα αρχικά σαν ποδοσφαιριστή και μετά το τέλος της καριέρας του είχα την τύχη να τον ζήσω σαν προπονητή . «Εφτιαξε» το 1999 με ρόστερ περιορισμένων δυνατοτήτων μία ομάδα, που χαιρόσουν να την βλέπεις. Η ανάδειξή του σε κορυφαίο προπονητή της περιόδου και του Παναθηναϊκού σε κορυφαία ομάδα από τους αρχηγούς των ομάδων της πρώτης εθνικής ήταν το μεγαλύτερο βραβείο εκείνη την χρονιά και για τον ίδιο και για τον Παναθηναϊκό. Και μία ομολογία και από τους αντιπάλους-και αυτό έχει μεγάλη σημασία-ότι η παράγκα του είχε στερήσει το πρωτάθλημα.
Εξάλλου αυτό είπε και ο Λυμπερόπουλος στη συνέντευξη που έδωσε σήμερα στο gazzetta.gr και μίλησε για τον Γιάννη. Ότι άξιζε τον τίτλο εκείνη την χρονιά η ομάδα. Ο Νίκος είπε ακόμα για τον Γιάννη, ότι «σε μια ομάδα δεν είναι εύκολο να τα έχεις καλά με όλους, αλλά η πλειοψηφία τον ξεχώριζε σαν άνθρωπο και σαν προπονητή». Αυτός ακριβώς ήταν ο Γιάννης. Ανθρωπος και ντόμπρος και φίλος. Πολλά για να τα αντέξει αυτός ο μάταιος κόσμος. Εδώ εξάλλου συνήθως προοδεύουν τα λαμόγια. Τους ντόμπρους και αυτούς που αξίζουν τους τρώει η ….μαρμάγκα, με λίγες εξαιρέσεις, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Και έτσι έφυγε ο Γιάννης και πήγε στην γειτονιά των αγγέλων και μας βλέπει από ψηλά. Μίλαγα ατέλειωτες ώρες μαζί του για ποδόσφαιρο και με έμαθε πολλά.
Δεν θυμάμαι ποδοσφαιριστή να έχει μιλήσει άσχημα για αυτόν, όσο ήταν στον Παναθηναϊκό. Όταν τελείωσε την προπονητική του καριέρα(μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ με 2-1 στην Λεωφόρο) μετά από μία εκπληκτική ευρωπαϊκή χρονιά (είχε περάσει πρώτος από όμιλο με αντιπάλους την Αρσεναλ, την Σάλκε και την Μαγιόρκα στο τσάμπιονς λιγκ και είχε εξασφαλίσει την πρόκριση μία αγωνιστική πριν το τέλος) αισθάνθηκε προδομένος από κάποιους ανθρώπους. Ξέρω με ποιους, μου το είχε πει , αλλά επειδή ο ίδιος δεν το είχε πει ποτέ δεν θέλω να το πω και εγώ. Πάντως ο Παναθηναϊκός Κυράστα δεν θα ξαναβρει. Κάποιον , που να πλησιάζει αυτά που είχε ο Γιάννης σαν άνθρωπος και σαν προπονητής, μπορεί να βρει και μακάρι να τον βρει. Ενας τέτοιος χρειάζεται στον πάγκο, για να μπει το νερό στο αυλάκι.
ΥΓ: Αναφέρθηκα στην συνέντευξη του «Λυμπε». Να το πω και αυτό. Ηταν από τους αγαπημένους του παίκτες και μου το έλεγε συνέχεια «Παικτάρα Τάσο» μου έλεγε. Γενικά είχε κόλλημα με όλη αυτή τη γενιά των ελλήνων παικτών, που ωρίμασαν στα χέρια του και στη συνέχεια πήραν το Euro και ήθελε όσοι ξένοι ήταν στην ομάδα να είναι καλύτεροι από τους Ελληνες και όχι κάτι τυχάρπαστοι, στιλ Μάρκο Βίλα που του είχαν φέρει και φυσικά δεν έπαιξε ποτέ. Διότι εκτός όλων των άλλων ο Γιάννης ήταν ασυμβίβαστος... Σπάνιο πράγμα σήμερα.
ΥΓ2: Δική του ανακάλυψη ήταν και ο Ρενέ Χένρικσεν ο κορυφαίος αμυντικός, που έπαιξε στον Παναθηναϊκό τα τελευταία 15 χρόνια. Ο Γιάννης τον είχε ανακαλύψει και τον είχε φέρει την τελευταία ημέρα των μεταγραφών το καλοκαίρι του 1999.
 

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta. Ακολούθησέ μας και στο Google News.

Τάσος Νικολογιάννης
Τάσος Νικολογιάννης

Το σαράκι της δημοσιογραφίας του μπήκε από πιτσιρικάς, όταν γύρναγε από το σχολείο και άκουγε τις περιγραφές αγώνων στο ραδιόφωνο έλεγε ότι ήθελε να ασχοληθεί με την αθλητική δημοσιογραφία. Άρρωστος Παναθηναϊκός έγινε από τον πατέρα του και αρχισε από μικρός να πηγαίνει στα γήπεδα. Όταν τελείωσε την φοίτησή του στο εργαστήρι επαγγελματικής δημοσιογραφίας το όνειρό του ήταν κάποια μέρα να ασχοληθεί με το ρεπορτάζ της αγαπημένης του ομάδας. Η αρχή της καριέρας του έγινε από τα χαμηλά ρεπορτάζ στον «ΦΙΛΑΘΛΟ» το 1984. Τότε μεγάλο σχολείο, θυμάται πλέον με θλίψη αυτή την εφημερίδα και πως την οδήγησαν στον αφανισμό αυτοί που την διοικούσαν. Αφού πέρασε από ρεπορτάζ Πειραϊκών, Β' Εθνικής, διαιτησίας το καλοκαίρι του 1986 έγινε το όνειρό του πραγματικότητα και ανέλαβε το ρεπορτάζ Παναθηναϊκού. Το 2003 έφυγε από τον «ΦΙΛΑΘΛΟ» , πήγε στο SPORTIME και μετά στην SPORTDAY όπου δουλεύει μέχρι σήμερα.

Σταθμός για την καριέρα του ήταν η συνεργασία του με τον Novasport fm από το 2000. Όπως λέει χαρακτηριστικά , μέχρι τότε δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του, από τότε τον έμαθε σταδιακά πολύς κόσμος. Είναι άρρωστος με την δημοσιογραφία και δεν μπορεί να σκεφτεί τον εαυτό του χωρίς να ψάχνει το ρεπορτάζ.