Προϊστορικός «κροκόδειλος» με μέγεθος αυτοκινήτου σάρωνε τους πανάρχαιους ωκεανούς του πλανήτη (pics & vid)

Gazzetta team
Προϊστορικός «κροκόδειλος» με μέγεθος αυτοκινήτου σάρωνε τους πανάρχαιους ωκεανούς του πλανήτη (pics & vid)
Σε μία ανακάλυψη εξαιρετικής σημασίας σχετικά με την εμφάνιση, την εξέλιξη αλλά και την εξαφάνιση των πλασμάτων που έζησαν στον πλανήτη πριν από εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια προχώρησαν επιστήμονες από την Ελβετία, την Αυστρία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, φέρνοντας στο φως τα απομεινάρια τεσσάρων προϊστορικών «τεράτων» τα οποία αποτελούσαν τον φόβο και τον τρόμο των ωκεανών πριν από περίπου 210 εκατομμύρια χρόνια.

Πιο αναλυτικά, τα απομεινάρια τεσσάρων φυτόσαυρων που ανακαλύφθηκαν σε υψόμετρο δύο χιλιομέτρων στις Αυστριακές Άλπεις πριν από σχεδόν 30 χρόνια από έναν ντόπιο σπηλαιολόγο, εξετάστηκαν ενδελεχώς από τους παλαιοντολόγους, οι οποίοι κατόρθωσαν να προσδιορίσουν με αρκετά μεγάλη ακρίβεια μερικά σημαντικά στοιχεία των προϊστορικών αυτών πλασμάτων.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει δημοσίευμα του επιστημονικού περιοδικού Live Science, οι μελετητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι φυτόσαυροι της Τριασικής Περιόδου (η οποία εκτείνεται από 245 εκ. χρόνια - 175 εκ. χρόνια πριν) έφταναν σε μέγεθος αυτό ενός σύγχρονου αυτοκινήτου, ενώ ήταν αποκλειστικά φυτοφάγοι.

Θεωρείται πως οι φυτόσαυροι αυτής της περιόδου αποτελούν μακρινούς «προγόνους» των σημερινών κροκοδείλων κι αλιγατόρων, λόγω κυρίως των ομοιοτήτων στην εξωτερική τους εμφάνιση, ενώ αν και εμφανίστηκαν στην απαρχή της εμφάνισης των δεινοσαύρων, δεν συγκαταλέγονται στην ίδια κατηγορία.

Μετά την ανάλυση των απολιθωμάτων που εντοπίστηκαν στις Άλπεις της Αυστρίας, οι παλαιοντολόγοι κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα πλάσματα αυτά ήταν αμφίβια και ζούσαν σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα κοντά σε μεγάλες υδάτινες λεκάνες (λίμνες, εκβολές ποταμών), χωρίς ωστόσο να μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μερικά από αυτά τα προϊστορικά πλάσματα να ζούσαν αποκλειστικά στο νερό.

Το γεγονός, όμως, ότι εντοπίστηκαν σε σημείο που πριν από 210 εκατομμύρια χρόνια αποτελούσε κομμάτι ωκεανού, οδήγησε τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι μερικά είδη ίσως να είχαν εξελίξει από μόνα τους, έναν μηχανισμό επιβίωσης που θα τους επέτρεπε να σαρώνουν νυχθημερόν τους ωκεανούς, αποτελώντας παράλληλα το μεγαλύτερο ζώο που ζούσε στις θάλασσες την περίοδο εκείνη.

Πληροφορίες: Live Science