Shake n' Bake: Ένας άλλος Jordan που αξίζει να γνωρίσετε
Είδα χθες τη νέα ταινία του Jordan Peele και ακόμα μουρμουράω τις ίδιες νότες που έχουν κολλήσει στο κεφάλι μου. Τις νότες από το "I Got 5 on It", ένα hip hop τραγούδι του 1995. Δεν προοριζόταν από τους Luniz πριν 24 χρόνια να συνοδεύει μία horror ταινία. Το πήρε όμως ο Peele μαζί με τον συνθέτη Michael Abels (ο ίδιος ήταν και στο Get Out) και του άλλαξαν την παναγία.
Δεν βλέπω ταινίες τρόμου συνήθως. Η ιδέα ότι αν η ταινία είναι επιτυχημένη δεν θα μπορέσω να κοιμηθώ το βράδυ και αν είναι αποτυχημένη θα βαρεθώ δεν μου φαίνεται και πολύ win-win. Τον κανόνα θα τον σπάσω σε ταινίες όπως το "Us". Και αυτό γιατί ξέρω ότι δεν θα δω μία κλασική ταινία τρόμου. Θα δω μία ταινία που θα πει μία ιστορία με τους κανόνες του horror αλλά με προεκτάσεις τέτοιες από τις οποίες θα έχω να πάρω κάτι.
Το "Us" είναι αλληγορικό. Και όσα περισσότερα γνωρίζει κανείς για την κατάσταση της Αμερικής σήμερα και τις αιτίες που την οδήγησαν σε αυτή, τόσο παραπάνω μπορεί να ευχαριστηθεί αυτήν την ταινία. Και να μην ξέρει πολλά, όμως, το είδος (horror movie) ως είδος λειτουργεί αριστοτεχνικά, η φωτογραφία είναι υπέροχη, τα μάτια σας δεν θα θέλουν να φύγουν από τη Lupita Nyong'o και το χιούμορ είναι εκεί για να μας θυμίζει τις καταβολές του δημιουργού της ταινίας.
Κι εδώ ερχόμαστε στη συνειδητοποίηση που με οδήγησε στο να γράψω το κείμενο. Οι σκηνοθέτες / σεναριογράφοι που είναι επίσης κωμικοί αποτελούν τους αγαπημένους μου δημιουργούς. Ο Jordan Peele μαζί με τον Keegan-Michael Key έχουν κάνει ένα από τα πιο ξεκαρδιστικά sketch shows. Το Key & Peele, πολύ επηρεασμένο από το Chappelle's Show, μέσα σε πέντε seasons έκανε τους δύο πρωταγωνιστές του πασίγνωστους στην Αμερική. Τα πολύ καλογυρισμένα σκετς με έμφαση στη φωτογραφία και στο μοντάζ έδειχναν τι θα μπορούσε να ακολουθήσει.
Και τα παραδείγματα ανθρώπων που έχουν αυτήν τη διπλή ιδιότητα κωμικού και σκηνοθέτη / σεναριογράφου δεν είναι λίγα. Πολλοί θα έχετε δει stand-up sets του Louis C.K. Πόσοι από σας όμως έχετε δει τη, διάρκειας 10 επεισοδίων, σειρά "Horace & Pete" στην οποία σκηνοθετεί αριστουργηματικά υπέροχους ηθοποιούς σε μία σύγχρονη τραγωδία; Ή τη σειρά "Louie" που συνδυάζει το χιούμορ με τη ψυχανάλυση; Άλλο παράδειγμα. Ο φοβερός και τρομερός Donald Glover. Πολλοί θα τον ξέρετε με το μουσικό του όνομα Childish Gambino. Αρκετοί θα έχετε δει την εξαιρετική σειρά "Atlanta". Ο Glover όμως ξεκίνησε ως κωμικός. Stand-up έκανε ο Woody Allen. Stand-up έκανε ο Roberto Benigni. Stand-up κάνει ο, δημιουργός του περσινού Eighth Grade, Bo Burnham.
Όλοι τους αποτελούν τις αδυναμίες μου. Και υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που έχουν κοινά. Το πρώτο από αυτά είναι η ευφυΐα. Δεν γίνεται να είσαι καλός κωμικός αν δεν είσαι ευφυής. Η stand-up κωμωδία ειδικά έχει ένα κοινό που περιμένει να σε ακούσει να μιλάς για να γελάσει. Δεν γίνεται να το καταφέρεις αυτό αν δεν είσαι έξυπνος.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι η κοινωνική και ψυχολογική τους αντίληψη που στις καλύτερες της μορφές μπορεί να χαρακτηριστεί ως μίας μορφής σοφία. Δεν γίνεται να είσαι κωμικός αν δεν μπορείς να παρατηρήσεις τον κόσμο γύρω σου ώστε να μπορείς να τον σχολιάσεις συνολικά (κοινωνία) και ατομικά (ψυχολογία). Για μένα ένας καλός κωμικός μπορεί να σε αφυπνίσει και να σε βελτιώσει ουσιαστικά, αποδομώντας το ποιος είσαι και το περιβάλλον γύρω σου.
Το τρίτο χαρακτηριστικό είναι η ευαισθησία τους. Κι αυτή απορρέει από πολλά πράγματα. Ο βαθμός αφύπνισης ενός καλού κωμικού δεν του επιτρέπει αυτό που επιτρέπει η άγνοια. Η έλλειψη κατανόησης της πραγματικότητας σε προστατεύει. Όταν την κατανοείς πρέπει να είσαι μαλάκας για να μη σε αγγίζει. Η ευαισθησία απορρέει επίσης από τη αιτία ανάπτυξης του ταλέντου τους. Το χιούμορ το καλλιεργούν τα παιδιά που το χρειάζονται. Τα παιδιά που χωρίς αυτήν την άμυνα δεν θα ήταν εύκολο να προσαρμοστούν στον κόσμο που ζουν. Πολλοί κωμικοί είχαν δύσκολες εμπειρίες και η διακωμώδηση ήταν η διέξοδος τους.
Και ένα ακόμα χαρακτηριστικό είναι η καλλιτεχνία τους. Σε όλα τα παραδείγματα ανθρώπων που σας ανέφερα παραπάνω, θα δείτε ταινίες ή σειρές με αξιοσημείωτη φωτογραφία, όμορφα soundtracks, ευαίσθητες και ρεαλιστικές ερμηνείες. Γιατί; Γιατί η καλλιτεχνία είναι αποτέλεσμα ταλέντου, ευαισθησίας, ματιάς, ευφυΐας. Και οι καλοί κωμικοί που γίνονται σκηνοθέτες / σεναριογράφοι έχουν αυτά τα στοιχεία σε αφθονία.
Αν από μία ταινία μπορώ να προχωρήσω τη σκέψη μου ατομικά και συλλογικά, να συγκινηθώ με εικόνες, ερμηνείες, μουσικές, να γελάσω, να συγκλονιστώ, δεν με νοιάζει με ποιους κανόνες θα μου αφηγηθεί ο δημιουργός την ιστορία του. Γιατί είτε πάρει τα εργαλεία του τρόμου, είτε της κωμωδίας, είτε του δράματος, το αποτέλεσμα θα παραμένει κάτι πολύ μεγαλύτερο από το είδος του.
Υ.Γ. Την κάμερα την έπιασα στα χέρια μου εξαιτίας των Α.Μ.Α.Ν.
Δομήνικος
Shake n' Bake Social Media
facebook | twitter | instagram
Shake n' Bake Podcast
