Το μυστικό εγχειρίδιο της KGB για την πρόσληψη κατασκόπων (pics)

Το έγγραφο, 108 σελίδων χαρακτηρίζεται ως «μυστικό» στα ρωσικά και ονομάζεται «Πολιτική νοημοσύνη από την επικράτεια της ΕΣΣΔ». Η χρονολογία που αναφέρεται σε αυτό είναι: Μόσχα 1989 (το έτος κατάρρευσης του σοβιετικού μπλοκ) και περιλαμβάνει την ακόλουθη επιγραφή: «Εγκρίθηκε από την USSR KGB PGU ως εγχειρίδιο διδασκαλίας για φοιτητές του Ινστιτούτου Andropov Red Banner σε ειδικό μάθημα πειθαρχίας 1 για πράκτορες υπηρεσίας πληροφοριών εξωτερικού». Το PGU σημαίνει Pervoye Glavnoye Upravlenie ή η πρώτη Διευθύνουσα Αρχή και το Ινστιτούτο Andropov Red Banner είναι το περίφημο σχολείο για τους σοβιετικούς μυστικούς πράκτορες.

Το έγγραφο είναι ένας οδηγός για την πρόσληψη και τη λειτουργία ξένων πρακτόρων που ταξίδεψαν στη Σοβιετική Ένωση, χρησιμοποιώντας ιδρύματα και υπηρεσίες που δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την κατασκοπεία.

Για παράδειγμα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται: «Μπορούν να χρησιμοποιηθούν το Υπουργείο Εξωτερικών, το Υπουργείο Εξωτερικών Οικονομικών Σχέσεων, η Επιτροπή Πολιτικής Εκπαίδευσης, το Υπουργείο Πολιτισμού, η Επιτροπή Ειρήνης, η Ακαδημία Επιστημών κλπ. Καθώς και το θέατρο, η τέχνη, ο κινηματογράφος, ο τουρισμός ... Οι ευκαιρίες για επαφή με αλλοδαπούς έρχονται όταν εκείνοι πρέπει να επιλύσουν προβλήματα και να διευθετήσουν μια σύγκρουση, για παράδειγμα, παραβίαση των τελωνειακών κανόνων, οδικά ατυχήματα ή παραβίαση άλλων σοβιετικών νόμων. Οι πράκτορες μπορούν να τοποθετηθούν σε αμαξοστοιχίες, αεροπλάνα και ξενοδοχεία για να κάνουν αυτές τις προσεγγίσεις». Βολικά, όταν προβλήματα ή συγκρούσεις δεν προέκυπταν αυθόρμητα, μπορούσαν να κατασκευαστούν για να εξυπηρετήσουν ακριβώς αυτόν τον σκοπό.

Το εγχειρίδιο εκπαίδευσης δώθηκε στο Μέσο «The Daily Beast» πριν από μερικές εβδομάδες από μια ευρωπαϊκή υπηρεσία ασφαλείας, η οποία λέει ότι το έγγραφο εξακολουθεί να είναι απόρρητο στη Ρωσία κυρίως επειδή, παρόλο που είναι σχεδόν 30 χρονών, αποτελεί ακόμα ένα εκπαιδευτικό εργαλείο για τα μυστικά στελέχη του Πούτιν.

Το εγχειρίδιο της KGB

Η υπηρεσία της Σοβιετικής Ένωσης που ήταν υπεύθυνη για την πρόσληψη ξένων πρακτόρων στο γηγενές έδαφος ήταν γνωστή ως Διεύθυνση RT, από το Razvedka s Territorii. Σύμφωνα με το εγχειρίδιο εκπαίδευσης, περίπου 2.000 σοβιετικοί διπλωμάτες και εκατοντάδες σοβιετικοί δημοσιογράφοι και εμπορικοί αντιπρόσωποι αναγκάστηκαν να εργαστούν για λογαριασμό της Διεύθυνσης RT για την πρόσληψη αλλοδαπών. Η Διεύθυνση RT διέθετε αρκετούς ανθρώπους. Ουσιαστικά όλοι όσοι ζούσαν στη Σοβιετική Ένωση ήταν ένας πιθανός κατάσκοπος, καθώς η KGB συγκέντρωνε «ένα ορισμένο ποσοστό δεδομένων από σοβιετικούς πολίτες σε διάφορα πόστα που δουλεύουν με αλλοδαπούς». Οι ποιητές, οι μυθιστοριογράφοι, οι τραγουδιστές, οι ζωγράφοι, οι μπαλαρίνες μπορούν να στρατολογηθούν σε περίπλοκες επιχειρήσεις που αποσκοπούσαν στην προσέγγιση και των ...μικρών, αλλά και των μεγάλων «ψαριών» από τη Δύση. Ο πρεσβευτής του Γάλλου προέδρου Σαρλ ντε Γκωλ στη Μόσχα κάποτε προσεγγίστηκε από την KGB, πιο συγκεκριμένα προσεγγίστηκε από τις καλύτερες σοβιετικές πόρνες για λογαριασμό της υπηρεσίας.

Υπήρχαν, όπως αναφέρει το εγχειρίδιο, «πολλοί χιλιάδες εκπρόσωποι ξένων κυβερνήσεων», όπως και τα παιδιά αυτών των εκπροσώπων. «Επιχειρηματίες που επιθυμούν να διευρύνουν τα χαρτοφυλάκιά τους στο ανατολικό μπλοκ. Μια σειρά επισκεπτών επιστημόνων και ακαδημαϊκών, πολλοί από τους οποίους συνδέονται με την Πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα. 2.000 διπλωμάτες, 100.000 ξένοι φοιτητές σε 800 πανεπιστήμια. 10.000 στρατιωτικοί από 30 χώρες. Εκείνοι που έχουν συγγενείς στην ΕΣΣΔ οι οποίοι παραμένουν για τρεις έως έξι μήνες, συμπεριλαμβανομένων περίπου 1,5 εκατομμυρίων Ρώσων μεταναστών, 2 εκατομμυρίων Ουκρανών, 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων και 800,000 ανθρώπων από την Βαλτική» αναφέρει το εγχειρίδιο.

Αν κάποιος ήταν από το εξωτερικό, δεν υπήρχε σχεδόν κανένας τρόπος να μην ελεγχθεί και εξεταστεί ως ένα πιθανό περιουσιακό στοιχείο.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η επιμέλεια για τους νεοσύλλεκτους ήταν τόσο εξαντλητική: «Κάθε φορά που ένας ξένος φοιτητής πηγαίνει στην ΕΣΣΔ, πρέπει να περάσει από μια διαδικασία υποβολής αιτήσεων», δηλώνει το εγχειρίδιο. «Ο οργανισμός [δίκτυο αντιπροσώπων] εμπλέκεται στη διαδικασία γνωριμιών, ενώ μπορεί να συμμετέχουν και οι συνεργάτες της PGU που αποστέλλονται ειδικά σε διάφορες χώρες. Αφού αυτοί οι σπουδαστές φτάσουν στην ΕΣΣΔ, μελετώνται μέσω πρακτόρων, σοβιετικών και αλλοδαπών πολιτών, στα πανεπιστήμια τους, από τους καθηγητές, το διοικητικό και λοιπό προσωπικό και από το στρατό σε περιπτώσεις στρατιωτικής εκπαίδευσης. ... Πριν από την πρόσληψη, θα πρέπει να καθοριστεί ποια προοπτική έχει ο σπουδαστής. Μερικοί ενδεχόμενοι νεοσύλλεκτοι που εντοπίζονται στο εξωτερικό μπορούν να προσκληθούν ειδικά στη Σοβιετική Ένωση για περαιτέρω εργασία».

Το εγχειρίδιο στη συνέχεια αναφέρει: «Οι διπλωμάτες και οι δημοσιογράφοι που είναι διαπιστευμένοι στην ΕΣΣΔ δεν μπορούν να κάνουν καριέρα χωρίς επαφές μεταξύ αξιόλογων πολιτικών κύκλων στη χώρα μας». Οι αλλοδαποί μεταπτυχιακοί φοιτητές χρειάζονται πρόσβαση σε καθηγητές και ερευνητές. Πολλοί πολιτικοί και πολίτες σε ξένες χώρες χρειάζονται επαφές με σοβιετικά θεσμικά όργανα και οργανώσεις για λόγους κύρους και μερικές φορές προσπαθούν να εξασφαλίσουν στους εαυτούς τους και στις πολιτικές τους ομάδες μια επιτυχία στην εγχώρια πολιτική σκηνή τους δείχνοντας πως έπαιξαν ρόλο στην δημιουργία δεσμών μεταξύ της χώρας τους με τη Σοβιετική Ένωση. Όλα αυτά τα στοιχεία δημιουργούν βάσεις για την εδραίωση επαφών με τους αλλοδαπούς, την επιχειρησιακή τους ανάπτυξη και την προσέλκυση τους στη υπηρεσία πληροφοριών».

Πως ακριβώς λειτουργούσαν; Το παράδειγμα που αναφέρεται είναι χαρακτηριστικό: «Ένας φυσικός από το Παρίσι έχει κάνει στο παρελθόν εργασία για το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων της Γαλλίας. Σοβιετικοί φυσικοί μελετάνε αρχικά την έρευνα.

Ένας επιστημονικός οργανισμός στην ΕΣΣΔ κάνει την αρχική επαφή μέσω μιας εισαγωγικής επιστολής.

Ένας σοβιετικός φυσικός, από τους κορυφαίους που υπάρχουν στον κόσμο, προσκαλεί τον Γάλλο φυσικό στο κρατικό πανεπιστήμιο της Μόσχας τους επόμενους μήνες για να παραστεί σε ένα συνέδριο σχετικά με την αντιύλη.

Η προσέγγισή θα λάβει χώρα προσεκτικά, καθώς η γαλλική αντικατασκοπία θα ασχοληθεί με έναν εκπαιδευμένο ειδικό που εργάστηκε στον πιο ευαίσθητο τομέα της εθνικής άμυνας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι κανόνες του παιχνιδιού εδώ μπορεί να είναι λίγο πιο περίπλοκοι, εξαιτίας της ανάγκης για εύλογα αποτρεπτικές αποκοπές που θα ενεργούν, συνολικά, ως μια πειστική ιστορία κάλυψης εάν η επιχείρηση δεν εξελιχθεί ομαλά».

Όπως ορίζει το εγχειρίδιο, ο «πράκτορας προσλήψεων», στην προκειμένη περίπτωση ο σοβιετικός φυσικός, «εισάγεται στην επιχείρηση ξεχωριστά από τον πράκτορα που διοικεί την πρόσληψη». Αυτό συμβαίνει «έτσι ώστε σε περίπτωση αποτυχίας, ο πράκτορας πληροφοριών που εργάζεται μέσω του ιδρύματος κάλυψης να μην εκτίθεται». Επίσης, δεδομένου του εξειδικευμένου χαρακτήρα του εμπλεκόμενου «ο πράκτορας πρόσληψης είναι απαραίτητος όταν ο πράκτορας δεν έχει αρκετό υπόβαθρο στο θέμα στο οποίο ο αλλοδαπός ειδικεύεται ή δεν έχει θέση στον οργανισμό κάλυψης». Με άλλα λόγια, επειδή έρχεται στη Μόσχα για να συζητήσει την αντιύλη, θα πρέπει να το κάνει με κάποιον που καταλαβαίνει το θέμα και με τον οποίο μπορεί να αναπτύξει αμοιβαία εμπιστοσύνη και συντροφικότητα πριν γίνει η προσέγγιση.

Εάν η επιχείρηση προχωρήσει καλά και αναπτυχθεί μια σχέση μαζί του, τότε θα ανοίξει ένα Αρχείο Επιχειρησιακής Ανάπτυξης. Θα γίνει η προσέγγιση μέσω αρκετών πρακτόρων διαφόρων τμημάτων της KGB, όχι μόνο της Διεύθυνσης RT, και μερικοί από αυτούς θα «εργάζονται υπό κάλυψη στα υπουργεία. Πράκτορες μεταξύ των σοβιετικών και αλλοδαπών πολιτών, αξιόπιστα άτομα και το ειδικό αποθεματικό της PGU που μεταμφιέζεται ως πολίτες από ξένες χώρες».

Από τη στιγμή που φτάνει στη Μόσχα, θα παρακολουθείται και θα ακολουθείται όπου κι αν πάει.

Αν όλα πάνε καλά, το τελικό στάδιο της πρόσληψής του θα είναι μια αξιολόγηση της αξιοπιστίας και της αφοσίωσής του. Έχει την «γενναιότητα, συγκράτηση, επιχειρησιακή οξύτητα, επινοητικότητα και ετοιμότητα για να πάρει ένα ρίσκο στον τομέα των πληροφοριών»;

Ο λόγος του δεν θα είναι αρκετός δεδομένου του τι πρόκειται να επενδυθεί σε εκείνον. Εάν η φυσική ήταν η αιτία που έγινε η προσέγγιση, τότε αυτό που θα τον κρατήσει εκεί επ 'αόριστον είναι μια καταφανής πράξη εγκληματικότητας.

Ίσως έχει ήδη διαπράξει ένα έγκλημα χωρίς να το συνειδητοποιήσει. Ίσως μοιράστηκε μια λεπτομερή ταξινομημένη λεπτομέρεια του ατομικού προγράμματος της Γαλλίας με έναν συνάδελφό του στο συμπόσιο αντιύλης, μια λεπτομέρεια την οποία μόνο εκείνος και λίγοι άλλοι στη Γαλλία γνώριζαν. Δεν ήταν δικό του λάθος. Βρέθηκε με ένα τόσο συμπαθητικό και γοητευτικό επίσης επιστήμονα σε ένα συμπόσιο, που μπορούσαν να κατανοήσουν μόνο μερικοί λόγιοι.

Εάν δεν παραβίασε τον νόμο, θα υπάρχουν πολλές άλλες ευκαιρίες για κάτι τέτοιο, με κάποια...ενθάρρυνση. «Η πρόσληψη ενισχύεται κυρίως με την παροχή πληροφοριών σε πρόσωπο που προσλαμβάνεται για συνεργασία, το οποίο παραβιάζει ορισμένους νομικούς ή ηθικούς κανόνες της χώρας του». Τώρα του αποκαλύπτεται πως οι συνομιλητές του είναι κάτι περισσότερο από φυσικοί και ακαδημαϊκοί. Του ζητείται να επιστρέψει στο Παρίσι, να αποκτήσει εκ νέου πρόσβαση στο πυρηνικό πρόγραμμα της Γαλλίας και να ξεκινήσει να κλέβει κρατικά μυστικά.

Θα μπει βαθύτερα σε μια εγκληματική συνωμοσία, μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει την «ετοιμότητά του για πρακτική συνεργασία πληροφοριών» και να καταστεί «αδύνατη ή δύσκολη» για εκείνον «να αρνηθεί μια τέτοια συνεργασία στο μέλλον.» Ακόμα και τώρα, η μοίρα του δεν είναι είναι απολύτως σαφή γιατί υπάρχει πάντα η πιθανότητα να ταραχτεί. Μπορεί ακόμη και να προσληφθεί κάποιος ψυχίατρος σε κάποια στιγμή που θα σκιαγραφήσει ένα προφίλ προσωπικότητας και θα μάθει τι πραγματικά τον παρακινεί. Σε αντίθεση με την εικαζόμενη αγάπη της γνώσης και της παγκόσμιας ειρήνης, οδηγείται πραγματικά από βασικά ένστικτα: φιλοδοξία σταδιοδρομίας, άγχος κατάστασης, εκδίκηση, μίσος, αγάπη. Μπορεί ίσως να γοητεύτηκε από έναν από τους πράκτορες που ασχολούνται με την περίπτωσή του και, αν και παντρεμένος, ενέδωσε; Φοβάται την προδοσία της χώρας του και τις νομικές συνέπειες;

Θα μπορούσε να τρέξει πίσω στο σπίτι για να ενημερώσει τις γαλλικές αρχές για την προδοσία του και να ζητήσει συγχώρεση, την οποία θα μπορούσαν πραγματικά να του προσφέρουν με κάποιο τρόπο, ζητώντας του για παράδειγμα να κάνει τον διπλό πράκτορα; Να κατασκοπεύει τους κατασκόπους που τον προσέγγισαν;

Αυτό που ξεκίνησε ως μια επαγγελματική ενέργεια ρουτίνας - μια απλή πρόσκληση για συμμετοχή σε ένα συμπόσιο - έχει γίνει πλέον η προσωπική και επαγγελματική του καταστροφή. Ο ίδιος έχει γίνει πολίτης της γης χωρίς πατρίδα.

Πηγή: reader.gr