Η φρίκη στις Άνδεις: Όταν οι επιβάτες μοιραίας πτήσης τράφηκαν με ανθρώπινο σώμα (pics & vid)

Στέλλα Παπαδοπούλου
Η φρίκη στις Άνδεις: Όταν οι επιβάτες μοιραίας πτήσης τράφηκαν με ανθρώπινο σώμα (pics & vid)
To σκάφος των «Old Christians» χάνεται στις παγωμένες Άνδεις. 72 μέρες αργότερα επιβάτες εντοπίζονται σώοι κι ομολογούν ότι κατέφυγαν στον κανιβαλισμό. Σαν σήμερα το 1972 η ιστορία που έχει μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη κι έχουν γυριστεί άπειρα ντοκιμαντέρ.

Πριν από 45 χρόνια. Ήταν Παρασκευή και 13 και καθόλου τυχερή.

Μία μέρα πριν το αεροπλάνο της ομάδας ράγκμπι από την Ουρουγουάη «Old Christians» απογειώθηκε με προορισμό το Σαντιάγο της Χιλής όπου είχε αγώνα, ενώ έπειτα θ' ακολουθούσαν πενθήμερες διακοπές.

Ο καιρός στη Χιλή ήταν ζεστός, οπότε οι βαλίτσες των επιβατών είχαν μόνο ελαφριά ρούχα και κάποια αθλητικά μπουφάν.

Οι άσχημες καιρικές συνθήκες ανάγκασαν το αεροπλάνο να διανυκτερεύσει στη Μεντόζα της Αργεντινής. Ώρες αργότερα και παρά τους ισχυρούς ανέμους οι πιλότοι δήλωσαν σίγουροι πως θα καταφέρουν να περάσουν τις Άνδεις.

Η πτήση δεν έφτασε ποτέ στον τελικό της προορισμό.

Το αεροπλάνο σηκώνεται στον «αέρα» κι ετοιμάζεται να περάσει τις Άνδεις. Ο πιλότος όμως έκανε τραγικό λάθος. Πίστευε πως είχε περάσει το «Κουρικό» μία πόλη της Χιλής, στους δυτικούς πρόποδες των Άνδεων. Το αεροσκάφος ωστόσο βρισκόταν στα μέσα της οροσειράς και λόγω της πυκνής συννεφιάς δεν το συνειδητοποίησε. Φυσικά, σε αυτό το υψόμετρο και λόγω των άσχημων συνθηκών τα ραντάρ δεν λειτούργησαν σωστά.

Οι πιλότοι αρχίζουν να κατεβάζουν το αεροσκάφος σε πιο χαμηλό υψόμετρο. Δυνατοί ανεμοστρόβιλοι αρχίζουν να το τραντάζουν. Το αεροπλάνο πέφτει σε κενό αέρος και χάνει απότομα πολύ ύψος. Ξαφνικά όλοι είδαν το βουνό που ήταν μπροστά τους. Ήταν πολύ αργά για να σταματήσει η πτώση.

Το ένα φτερό χάνεται. Όλοι αρχίζουν να νιώθουν το κρύο στα σώματά τους. Χάνεται και το δεύτερο φτερό, ωστόσο το αεροσκάφος δεν συγκρούεται και σταματά σε μία πλαγιά.

12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αμέσως. 33 άνθρωποι άρχισαν το παιχνίδι της επιβίωσης.

«Είχα γίνει μηχανή επιβίωσης. Δεν ήθελα να πεθάνω!», είπε αργότερα ένας από τις επιβάτες που κατάφεραν να επιβιώσουν.

Όταν βγήκαν από το αεροσκάφος υπήρχε γαλήνη. Το χιόνι έπεφτε και οι θερμοκρασίες απίστευτα χαμηλές. Οι περισσότεροι μάλιστα δεν είχαν δει ποτέ στη ζωή τους χιόνι. Όλα αυτά... ενώ το αεροσκάφος βρισκόταν ακόμα στην Αργεντινή, την ώρα που όλοι πίστευαν πως ήταν στην περιοχή κοντά στη Χιλή.

Οι τραυματίες αρκετοί και όσοι ήταν καλά στην υγεία τους μάζεψαν τους νεκρούς: «Πονούσαν τα κόκκολά μας από το κρύο, επικρατούσε πανικός. Πολλοί πέθαναν από το κρύο».

29 άνθρωποι συνεχίζουν να ελπίζουν...

Τα τρόφιμα λίγα. Οι δυνάμεις λίγες. Οι μέρες περνούν και την τέταρτη μέρα ήδη τα τρόφιμα είχαν εξαντληθεί και υπήρχε μόνο νερό: «Σκεφτόμασταν να φάμε ακόμα και τις βαλίτσες».

Οι επιβάτες αρχίζουν και σκέφτονται «τρελά». Οι άνθρωποι συνέχιζαν να πεθαίνουν. Η μόνη λύση τους ήταν να φάνε τους νεκρούς αν ήθελαν να καταφέρουν να επιβιώσουν μέχρι να τους εντοπίσουν. Για 10 μέρες δεν είχαν φάει τίποτα. Μόνο αντικείμενα.

Όλοι άρχισαν να σκέφτονται το ίδιο πράγμα. Οι νεκροί. Δεν είχαν άλλη επιλογή...

«Το πιο δύσκολο ήταν να περάσεις την αηδία. Ήταν φρικτό. Πολλοί ήταν καθολικοί και ήξεραν πως είναι αμαρτία, έτσι το δικαιωλόγησαν με την αφορμή της επιβίωσης. Έπρεπε να το κάνουμε. Αναρωτιώμασαν ποιον τρώμε τώρα».

«Αν πεθάνω θα είμαι περήφανος αν τραφείτε από το σώμα μου κι όταν σας βρουν να πείτε στους συγγενείς μου πως το σώμα μου σας δίνει ζωή», ήταν ο όρκος τους.

23 Οκτωβρίου: 11 μέρες σχεδόν μετά ακούν στο ραδιόφωνο πως έλαβαν τέλος οι επιχειρήσεις εντοπισμού τους.

Τρεις βδομάδες μετά το ατύχημα δύο επιβάτες αποφασίζουν να φύγουν για να καλέσουν βοήθεια. Οι Αντόνιο Βιζίντιν, Ρομπέρτο Κανέσα, Νάντο Παράντο κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες αρχίζουν πεζοπορία. Στις αποσκευές τους ανθρώπινο σώμα για να τραφούν.

Όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν βρίσκονται κοντά στις κοιλάδες της Χιλής ο Βιζιντίν επέστρεψε πίσω. Οι δύο άλλες άνδρες συνέχισαν να παλεύουν.

Οι Παράδο και Κανέσα δεν εγκατέλειψαν ποτέ την προσπάθεια. Κατευθύνθηκαν προς δύο βουνά που το χιόνι δεν ήταν τόσο πυκνό. Έπειτα από εξαντλητικό περπάτημα επτά ημερών έφτασαν σε μέρος χωρίς χιόνι. Την ένατη μέρα κι έπειτα από ατελείωτα μίλια έφτασαν σε ένα ποταμό.

Και τα κατάφεραν. Βρήκαν μπροστά τους έναν βοσκό! Τους υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει την επόμενη μέρα.

Και ήρθε. Δεν ήταν μόνος του, αφού μαζί του έφερε διασώστες.

Οι 16 επιζώντας διακομίστηκαν στο νοσοκομείο κι όλος ο κόσμος έμαθε την συγκλονιστική ιστορία τους...

Πληροφορίες: wikipedia, dailymail