Για την κυβέρνηση «τα κάστανα και κρύα είναι καλά»
Υπάρχουν ζητήματα για τα οποία η λαϊκή ψήφος δεν είναι έξυπνη ιδέα! Γι αυτό εκλέγονται ηγέτες και κυβερνήσεις και δε γίνεται δημοψήφισμα για κάθε νόμο και κάθε απόφαση. Πολίτες με μόρφωση, μια αντίληψη και ένα επίπεδο που ενημερωνονται και δεν είναι αδιάφοροι, διστάζουν να αποφασίσουν. Πώς θα αποφασίσει ο κάθε πολίτης, με ποια γνώση συνεπειών και σχέσης κόστους αποτελέσματος;
Ο ηγέτης εκλέγεται δημοκρατικά ως συνισταμένη της λαϊκής άποψης γιατί υποτίθεται έχει τη γνώση, την εμπειρία και τη διορατικότητα να αποφασίζει. Δεν μπορείς να πετάς το μπαλάκι στην εξέδρα και να βάζεις την «κουτσή Μαρία» να κυβερνήσει με ένα μοιραίο ναι ή ένα μοιραίο όχι.
Αρκετοί εικάζουν ότι το δημοψήφισμα δε θα γίνει, καθώς εντός της εβδομάδας θα έρθει «βελτιωμένη» πρόταση και ο κ.Βαρουφάκης κατά δήλωσή του θα μας υποδείξει(!!!) να ψηφίσουμε «ναι», αλλιώς θα συνεχίσει ο ζουρνάς του «όχι». Το ερώτημα του δημοψηφίσματος εγείρει απορίες αν αφορά στην πρόταση που λήγει πριν (!) το δημοψήφισμα, ενώ επικρατεί χαος και ως προς το ποιά είναι η πρόταση των Ευρωπαίων εταίρων την οποία καλούμαστε εκ προοιμίου(!) να απορρίψουμε, αν γίνει το δημοψήφισμα.
Θέλω να σταθώ στην πολιτική του πράγματος. Για τους ανθρώπους του ΣΥΡΙΖΑ, είτε γνησίως αριστερούς είτε αγανακτισμένους που ξεπέρασαν κομματικά τείχη και έδωσαν μια ευκαιρία στους ευαγγελιστές της ελπίδας, το δημοψήφισμα θα πρέπει να θεωρείται ως η τακτική του «ριψάσπιδος». Για τους υπόλοιπους θεωρείται η τακτική του τυχοδιώκτη και σε κοινή συνισταμένη θεωρείται ως η επιλογή του επικίνδυνου.
Συνοπτικά:
1) Υπάρχει νωπή λαϊκή εντολή για κατάργηση μνημονίων και για «κούγκι»! Γιατί δεν την πιστεύει, να πάρει την ευθύνη και να το κάνει κούγκι χωρίς δημοψήφισμα;
2) Υπάρχει υπογεγραμμένη πρωθυπουργική πρόταση της προηγούμενης εβδομάδας προς τους δανειστές, με μέτρα 8 δις σε 100% μνημονιακή γραμμή, με φοροεπιδρομή, άμεση και έμμεση, ως αποτέλεσμα της 5μηνης καθυστέρησης για «διαπραγμάτευση». Πώς θυμήθηκαν σε μια νύχτα ότι είναι αντιμνημονιακοί και έφεραν το δημοψήφισμα;
3) Αν θυμήθηκαν ότι είναι αντιμνημονιακοί και αν όντως είναι, επιστρέφουμε στο (1).
4) Γιατί δεν κάνει εκλογές απευθείας, εφόσον δηλώνει ότι αν βγει «ναι» θα πάει σε εκλογές; Μήπως φοβάται ότι το 36% θα γίνει 45% με ό,τι αυτό σημαίνει για κόμματα, πρόσωπα και πολιτικές;
5)Γιατί το δημοψήφισμα του 2011, του Γ.Παπανδρέου, θα ήταν καταστροφικό και τώρα δεν είναι;
Εκλέγεσαι για Κούγκι στις 25 Ιανουαρίου, αρχίζεις τη διαπραγμάτευση της δημιουργικής ασάφειας, του εναλλακτικού πολιτικού λόγου και οι Ρουβίτσες, ενήλικες πια, γίνονται Βαρουφίτσες. Πουλάς τρέλα, συχνά επιτίθεσαι φραστικά και δημοσίως στους εταίρους, απομακρύνεσαι από τη διπλωματική «πεπατημένη» και εξαντλείς το χρόνο, ζωσμένος πάντα με τα εκρηκτικά, ενώ η αριστερή πλατφόρμα παίζει με τα σπίρτα… Ο χρόνος τελειώνει, έχεις καταλάβει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Συμβιβάζεσαι σε πολύ μεγάλο για τα δεδομένα σου βαθμό με τους δανειστές, προτείνεις ο ίδιος υφεσιακά μέτρα (πλην τζόγου και καναλιών) που υπερασπίζονται μόνο την ιερή αγελάδα του Δημοσίου κι αυτή μέχρι να ξεψυχήσει ο ιδιωτικός τομέας που την ταϊζει, τα μέτρα αμφισβητούνται ως φοροεπιδρομή από το ίδιο το ΔΝΤ, ενώ στο εσωτερικό είσαι στο παραένα για το χρίσμα του επόμενου «κωλοτούμπα».
Οι θαμώνες του Facebook και το αθάνατο ελληνικό χιούμορ περιμένουν στο Ελ.Βενιζέλ. με σημαίες «mail Χαρδούβελη», «προσκυνημένου μνημονίου 1-2″, «Κώστας Μήτρογλου» και «παντόφλα συζύγου» με μουσική συνοδεία το «Δημόσιος Φορέας» του Προέδρου της ΕΡΤ Δ.Τσακνή. Οι πλατείες γεμίζουν «γερμανοτσολιάδες» και «προσκυνημένους» και τότε έρχεται η μεγάλη ιδέα: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!
Είχε δίκιο τελικά ο ΓΑΠ το 2011, φωτιά στα εκρηκτικά και πάσα στην κερκίδα… Τί προσφέρει το δημοψήφισμα στον Αλέξη Τσίπρα; Αν γίνει και βγάλει «όχι», δεν προσφέρει τίποτα, θα είναι μια υπενθύμιση του παραπάνω (1). αν βγάλει όμως «ναι», του προσφέρει λύτρωση σε όλα τα επίπεδα:
α)Πανάκριβο, αλλά δυνατό χαστούκι στην Αριστερή Πλατφόρμα, ώστε (ίσως) να μην αντιστέκεται στην ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων του νέου μνημονίου, καθώς θα έχει ξεκάθαρη λαϊκή υποστήριξη.
β)Προσφέρει άφθονο σανό στην κοινωνία για την επικοινωνιακή διαχείριση της επόμενης ημέρας, καθώς η «πάσα στην κερκίδα» θεωρείται περισσότερο ως «εκδημοκρατισμός» και «λαϊκή κυριαρχία στην πράξη», παρά ως επικίνδυνη επιπολαιότητα σε μείζον εθνικό ζήτημα για το οποίο ο μέσος πολίτης δεν έχει τη γνώση να αποφασίσει.
γ)Δίνει άφεση αμαρτιών στη μνημονιακή στροφή που ΗΔΗ έγινε με την πρόταση φοροεπιδρομής 8 δις.
δ)Παρέχει εξ αρχής το δικαίωμα στην Κυβέρνηση να μη διαπραγματευτεί ξανά, ή να αποτυγχάνει πάντα στη διαπραγμάτευση. Εξάλλου αφού ο λαός δέχτηκε τα μέτρα, γιατί να τα αλλάξουμε μετά;
ε)Ανοίγει ο δρόμος για την εδραίωση του ΣΥΡΙΖΑ ως νέο ΠΑΣΟΚ
Εν κατακλείδι, το ναι που εικονικά ξορκίζεται, βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, κατά το στίχο του αείμνηστου Μάνου Ξυδούς «μες στο καβούκι του κανείς δεν κινδυνεύει απ’τη φωτιά, τα κάστανα και κρύα είναι καλά». Το ποιός ακριβώς είναι κλεισμένος στο καβούκι του και ποιός βγάζει τα κάστανα, το κρίνει ήδη η ιστορία.
