Βρετανικές εκλογές: Nτέρμπι μέχρις εσχάτων

Εργατικοί και Συντηρητικοί παλεύουν για την πρωτιά, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Αυτό ήταν εμφανές από τις πρώτες έρευνες του Νοέμβρη, οπότε οι Εργατικοί συγκέντρωναν το 32% με τους Συντηρητικούς να βρίσκονται στο 31 %. Τα ποσοστά δεν άλλαξαν αισθητά για τα δυο πρώτα κόμματα, παρά μόνο στις 17 Απριλίου όταν είδαμε τους Συντηρητικούς να περνούν μπροστά με 35% έναντι των Εργατικών που συγκέντρωναν το 33%. Η πιο πρόσφατη δημοσκόπηση του BBC δίνει 34% στους Συντηρητικούς και 33% στους Εργατικούς ενώ χθεσινή αντίστοιχη της Sun έδινε και στα δυο κόμματα το ποσοστό του 33%.

Με αυτά τα ποσοστά οι δυο διεκδικητές θα πρέπει είτε να συνεργαστούν με άλλα κόμματα είτε να αναλάβουν τα ηνία με ποσοστό μειοψηφίας, με το ρίσκο πάντως στη δεύτερη περίπτωση να είναι αρκετά μεγάλο. Ο απερχόμενος πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον εξακολουθεί πάντως να ελπίζει πως θα αποσπάσει ψηφοφόρους από το αντιευρωπαϊκό κόμμα (UKIP) ώστε να συγκεντρώσει τις έδρες που χρειάζεται.

Το εκλογικό σύστημα της Βρετανίας

Το εκλογικό σύστημα της Βρετανίας είναι πλειοψηφικό. Υπάρχουν 650 μονοεδρικές περιφέρειες, όσες και οι βουλευτές. Εκλέγεται όποιος έρθει πρώτος, ακόμη και με μία ψήφο. Έτσι, επανειλημμένα το κόμμα με τους περισσότερους βουλευτές ήταν δεύτερο σε εκλογικό ποσοστό. Συχνά τα κόμματα έξω από τον δικομματισμό Συντηρητικών-Εργατικών έχουν ποσοστό πάνω από 20% και καταλήγουν με 20 ή 30 βουλευτές.

Σε όλες τις εκλογές, οι 500 από τις 650 έδρες θεωρούνται «σίγουρες», δεδομένου ότι πάνε αυτόματα σχεδόν στο κόμμα που τις κέρδισε στο παρελθόν. Η βόρεια Αγγλία, η Σκωτία και το μεγαλύτερο μέρος του Λονδίνου στους Εργατικούς, η νοτιοανατολική και η δυτική Αγγλία στους Συντηρητικούς, όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Οι εκλογές κρίνονται κάθε φορά στις 100-150 «περιθωριακές» έδρες, όπου η πλειοψηφία στις προηγούμενες εκλογές ήταν μικρότερη από 3.000 ψήφους.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το θέμα της εφημερίδας «Guardian» που έθεσε ερωτήματα σε τρεις ξένους ανταποκριτές που βρίσκονται στο Λονδίνο για τις εκλογές.

Ο Φιλίπ Μπερνάρ της «Le Monde» το έθεσε πολύ ορθά: «Είναι ακόμη το Ηνωμένο Βασίλειο στην Ευρώπη; Καλύπτοντας τις εκλογές αναρωτήθηκα για αυτό. Βεβαίως, ο σκοπός των εκλογών είναι να επιλεγούν 650 βουλευτές και ένας πρωθυπουργός και όχι να αποφασιστεί εάν θα φύγει η Μεγάλη Βρετανία από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλά το αποτέλεσμα ενδεχομένως να είναι καθοριστικό για τη συνέχιση της ιστορίας αγάπης και μίσους ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ. Ενώ ο Ντέιβιντ Κάμερον (Συντηρητικοί) επιμένει πως θα κάνει δημοψήφισμα ο Εντ Μίλιμπαντ δηλώνει με ζήλο το αντίθετο. Το ΗΒ βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και κανένας δεν ενδιαφέρεται».

Ο ανταποκριτής της «EL Pais» Γκουιμόν που καλύπτει για πρώτη φορά τις εκλογές εκεί, εστιάζει σε άλλα σημεία.

Αρχικά επισημαίνει πως ανακαλύπτει τη χώρα μέσω των περιθωριακών εδρών: «Οι περιθωριακές έδρες φαίνεται ότι είναι η απάντηση στα πάντα. Θα έχει πλάκα να ζεις σε μία περιθωριακή εκλογική περιφέρεια. Εχεις όλη την προσοχή των πολιτικών και του Τύπου για κάνα δυο μήνες και μετά σε ξεχνάνε πάλι για καμιά πενταετία»,

Επικεντρώθηκε πάντως και στο περίεργο εκλογικό σύστημα. «Πάρτε το χαμπάρι, αγαπημένοι μου Βρετανοί: Έχετε περίεργο εκλογικό σύστημα. Μπορεί να θεωρείτε ότι είναι φυσιολογικό το ότι οι Πράσινοι μπορεί να λάβουν το 10% και μόλις μία έδρα, ενώ το SNP (Εθνικό Κόμμα Σκωτίας) να καταλήξει με 4% και 50 έδρες. Αλλά δεν είναι. Ακόμη κι αν αυτό σταματήσει το Ukip (Κόμμα Ανεξαρτησίας του ΗΒ). Ακόμη και το όνομά του είναι αστείο: first past the post ( σύστημα σχετικής πλειοψηφίας). Ακούγεται σαν επιτραπέζιο στο οποίο μία ομάδα δημοσιογράφων και μία ομάδα πολιτικών μετακινούνται από τη μία περιθωριακή έδρα στην άλλη, με έναν πλούσιο λόρδο ονόματι Ασκροφτ να ρίχνει τα ζάρια.

Μετά κάποιος μου το εξήγησε: είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να παράγει ισχυρές πλειοψηφίες. Οκ, το ’πιασα. Αλλά για περίμενε ένα λεπτό: δεν συνέβη αυτό το 2010 και σαφώς δεν φαίνεται να πρόκειται να συμβεί τώρα. Οπότε, ποιο το νόημα;»

Ο Κρίστιαν Ζάσκε της εφημερίδας «Süddeutsche Zeitung» επικεντρώθηκε στις κυβερνήσεις συνασπισμού και ότι δεν θα πρέπει να ξενίζουν.

«Ως ανταποκριτής στο Λονδίνο γερμανικής εφημερίδας, συχνά έχεις την υποτιμημένη χαρά να παρευρίσκεσαι σε ευχάριστα βαρετές δεξιώσεις. Πρόσφατα, σε μία τέτοια, συμμετείχα σε μία πολύωρη συζήτηση με έναν Συντηρητικό βουλευτή. Μου έβγαλε λόγο για το πώς οι συμμαχίες είναι ένας “αφύσικος τύπος κυβέρνησης” που οδηγεί σε “ασταθείς συνθήκες”.

Τον άκουσα για λίγο και έπειτα απάντησα: Πέραν της σύντομης εξαίρεσης υπό τον Κόνραντ Αντενάουερ, η μεταπολεμική Γερμανία είχε πάντα κυβέρνηση συνασπισμού. Ο βουλευτής με κοίταξε. Ένα δευτερόλεπτο, δύο δευτερόλεπτα... Μετά γέλασε και είπε: “Χα, αστειεύεστε, έτσι δεν είναι;”

Φυσικά και δεν αστειευόμουν (το οποίο, για πρώτη φορά, δεν σχετίζεται με το ότι είμαι Γερμανός). Στη Γερμανία, οι συνασπισμοί είναι μία φυσιολογική μορφή κυβέρνησης. Η απόλυτη πλειοψηφία σε ομοσπονδιακό επίπεδο θα ήταν η εξαίρεση, όχι ο κανόνας».

Ο ανταποκριτής μάλιστα της γερμανικής εφημερίδας υπογράμμισε πως μπορεί οι κυβερνήσεις συνασπισμού να μην αποτελούν εξαίρεση, αλλά στη Βρετανία θεωρούν τον συνασπισμό με τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες ως ένα είδος ιστορικής δυσλειτουργίας και ότι προέκυψε μόνο και μόνο επειδή οι ψηφοφόροι έκαναν λάθος.

Από αλλού το περίμεναν από αλλού τους ήρθε

Μπορεί τα δυο παραδοσιακά κόμματα να αναλώθηκαν στη μεγαλύτερη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας για να περιορίσουν τις απώλειες που νόμιζαν πως θα υποστούν από το κόμμα του Νάιτζελ Φάρατζ (UKIP), αλλά τελικά το χτύπημα ήρθε από αλλού, από τη Σκωτία.

Το SNP (Scottish National Party) είναι ένα ιδιόρρυθμο εθνικιστικό κόμμα με φιλοευρωπαϊκές τάσεις, το οποίο άλλαξε για τα καλά τις ισορροπίες. To SNP έκανε γερό μπάσιμο εσχάτως και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις όχι μόνο το ορίζουν ως ρυθμιστή αλλά και τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη. Μια τρίτη δύναμη που δηλώνει πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τους Συντηρητικούς. Σύμφωνα με τις προβλέψεις αναμένεται να καρπωθεί και τις 59 έδρες της Σκωτίας στερώντας με αυτό τον τρόπο τις προσδοκίες των Εργατικών για αυτοδυναμία.

Μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που το πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα χαρακτηρίζοντας τους Σκωτσέζους ως έναν ανίδεο λαό που αποφασίζει για λογαριασμό της Αγγλίας και ότι το SNP θα καταστρέψει τη χώρα. Τα ΜΜΕ θεωρούν δεδομένη τη συνεργασία του SNP με τους Εργατικούς του Μίλιμπαντ. Ο ίδιος ο επικεφαλής των Εργατικών επιμένει πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Τα κουκιά, όμως, όπως είπαμε δεν βγαίνουν και δεν αποκλείεται η μοναρχία να βρεθεί σε άβολη θέση καθώς θα κληθεί να πάρει πολιτική απόφαση. Σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο, ο πρωθυπουργός ορίζεται από τη βασίλισσα που για να διατηρήσει την πολιτική της αμεροληψία δίνει τον τίτλο στον επικεφαλής του πρώτου κόμματος. Ετσι όπως είναι όμως η κατάσταση δεν αποκλείεται να δούμε και συνεργάζονται τέσσερα κόμματα για να σχηματιστεί κυβέρνηση.

Η πολιτική αβεβαιότητα επηρεάζει τα βιογραφικά

Τα ποσοστά των ψευδών στοιχείων που δίνονται στα βιογραφικά το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν επηρεαστεί πολύ από την πολιτική αβεβαιότητα. Η αμφισβήτηση των πολιτικών αρχόντων και η ρευστή κατάσταση στη Γηραιά Αλβιώνα αποτυπώνεται και στα βιογραφικά που έχουν δοθεί εσχάτως. Σχεδόν 2/3 των αιτήσεων, το 63% για την ακρίβεια, αναφέρει λάθος πληροφορίες για το πρώτο τρίμηνο του 2015. Ένα ποσοστό που είχε πάρα πολύ καιρό να εμφανιστεί, ενώ το 2014 είχε φτάσει στο 56%. Τέσσερις στους δέκα αιτούντες αναγράφουν ανακρίβειες για τo εκπαιδευτικό τους υπόβαθρό. Επίσης, το ένα τέταρτο των αιτήσεων περιλαμβάνουν εσφαλμένες πληροφορίες σχετικά με προηγούμενες διευθυντικές θέσεις.

Το τίμημα του Brexit

Η έξοδος του ΗΒ από την ΕΕ και η έντονη φημολογία για δημοψήφισμα έχει γιγαντωθεί σε αυτές τις εκλογές. Από την μια ο Κάμερον δηλώνει πως αν επανεκλεγεί πρωθυπουργός θα θέσει το συγκεκριμένο ερώτημα σε δημοψήφισμα κάτι που ο αντίπαλός του αρνείται σθεναρά. Οι ευρωσκεπτικιστές πάντως κάνουν λόγο για ψεύτικες υποσχέσεις και ότι μπορεί οι Συντηρητικοί να αθετήσουν την υπόσχεσή τους. Πάντως σε κάτι που όλοι συμφωνούν είναι πως οι συνέπειες στην οικονομία θα ήταν τεράστιες. Από την πλευρά του, ο Φάρατζ πιέζει για κάτι τέτοιο δηλώνοντας πως θα πρέπει να πραγματοποιηθεί Brexit και να ενισχυθούν οι σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο. Ερευνα πάντως του Βρετανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου διαπίστωσε ότι το 63% των εταιρειών πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο θα έβλαπτε τη Βρετανία.

Απολαυστική η μπαλάντα του Sky News για τις εκλογές

Πηγή: news4all.gr