Ο Γκρανίτ Τζάκα είναι αυτός που επιλέχθηκε μέσω ψηφοφορίας αρχηγός των Κανονιέρηδων, οπότε καλό θα είναι να ρίξει μια ματιά στα επιτεύγματα των παρακάτω κυρίων.
5. ΤIΕΡΙ ΑΝΡΙ (2005-06)
Ο Ανρί ήταν αρχηγός της Αρσεναλ μόνο για μία σεζόν, αλλά ήταν ηγέτης χωρίς περιβραχιόνιο τα προηγούμενα χρόνια. Ετσι, είναι μάλλον λάθος να αφήσουμε τον πρώτοο σκόρερ στην ιστορία της ομάδας έξω από οποιαδήποτε λίστα με τους κορυφαίους όλων των εποχών για τους Κανονιέρηδες. Ο Γάλλος επιθετικός ήταν ο αρχηγός της ομάδας του στον πρώτο τους τελικό Champions League (2006), όταν όχι μόνο πέτυχε κρίσιμα γκολ, όπως αυτό στο Santiago Bernabeu, αλλά βοήθησε από όλες τις απόψεις μια ομάδα που δε δέχθηκε ούτε ένα γκολ από την πρώτη φάση των νοκ-άουτ της διοργάνωσης μέχρι τον ημιτελικό. Η επιρροή του ήταν τόσο μεγάλη, ώστε ο Αρσέν Βενγκέρ να τον επαναφέρει στην ομάδα τη σεζόν 2011-12 με δανεισμό λίγων μηνών. Ο Αντί και πάλι όμως βοήθησε τους Λονδρέζους να τερματίσουν στην 3η θέση και να εξασφαλίσουν την έξοδο στο Champions League. Ο Γάλλος έγινε προπονητής της ομάδας νέων μετά το τέλος της καριέρας του, επιτηρώντας, για παράδειγμα, την εξέλιξη του Αλεξ Ιβόμπι.
4. ΤΖΟ ΜΕΡΣΕΡ (1946-55)
Λίγο μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, ο Μέρσερ πήγε στην Αρσεναλ από την Εβερτον. Η παρουσία του τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου ήταν τόσο σημαντική, ώστε να γίνει σχεδόν αμέσως αρχηγός. Ο αμυντικός έδειξε τόσο εκπληκτική αφοσίωση στο κλαμπ ώστε να πηγαινοέρχεται από το Λίβερπουλ στο Λονδίνο, βλέποντας τους συμπαίκτες του τις ημέρες των αγώνων. Ο Μέρσερ οδήγησε την ομάδα του σε δύο First Division titles και ένα κύπελλο στη δεκαετία του '40, μετατρέποντας την Αρσεναλ από συμπαθητική ομάδα σε πρωταθλήτρια. Ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της σεζόν 1949-50 ολοκλήρωσε την καριέρα του στην Αρσεναλ το 1955, έχοντας κάνει 275 εμφανίσεις και αφήνοντας την ομάδα πολύ πιο... υγιή σε σχέση με αυτό που ήταν όταν είχε υπογράψει.
3. ΦΡΑΝΚ ΜακΛΙΝΤΟΚ (1967-73)
Αμυντικός κι αυτός, ο ΜακΛίντοκ ήταν μια φιγούρα που ενέπνευσε τους πάντες στο Highbury στα τέλη των 60's και αρχές των 70's. Εγινε αρχηγός της ομάδας το 1968, έχοντας αναδειχθεί καλύτερος παίκτης της Αρσεναλ την προηγούμενη χρονιά. Ο ΜακΛίντοκ ήταν ο αρχηγός όταν οι Κανονιέρηδες κατέκτησαν το European Fairs Cup το 1970, πριν τους οδηγήσει στο νταμπλ του 1971, όταν και κατέκτησαν το πρωτάθλημα στο... White Hart Lane. Ο ΜακΛίντοκ ψηφίστηκε από τους δημοσιογράφους ως παίκτης της χρονιάς εκείνη τη σεζόν.
2. ΠΑΤΡΙΚ ΒΙΕΪΡΑ (2002-05)
Μπορεί να έφυγε πριν σχεδόν 15 χρόνια αλλά η Αρσεναλ ακόμη δεν έχει καταφέρει να αντικαταστήσει αυτή την εκπληκτική δύναμη που ήταν ο Βιεϊρά. Ταλαντούχος, στυλάτος και εφιάλτης για τους αντιπάλους, ο Γάλλος μέσος έδειχνε τι σημαίνει ηγέτης σε όλη την παρουσία του στην ομάδα. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 1998 κατέκτησε έξι σημαντικούς τίτλους στο βόρειο Λονδίνο και ήταν ο αρχηγός στο αήττητο πρωτάθλημα του 2003-04. Ο Βιεϊρά έβαλε επίσης το πέναλτι της νίκης, στη σχετική διαδικασία, στον τελικό του κυπέλλου του 2005 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σε αυτό που αποδείχθηκε το τελευταίο του ματς με την Αρσεναλ πριν πάρει μεταγραφή στη Γιουβέντους.
1. ΤΟΝΙ ΑΝΤΑΜΣ (1988-2002)
Υπάρχει λόγος που τον αποκαλούν Mr. Arsenal. Προερχόμενος από τα τμήματα υποδομής του κλαμπ, ο Ανταμς έγινε αρχηγός της ομάδας στην ηλικία των 21 ετών και παρέμεινε για τα επόμενα 14 χρόνια, όταν και έβαλε τέλος στην καριέρα του. Ο κεντρικός αμυντικός, ο οποίος συνέθεσε ένα iconic δίδυμο με τον Στιβ Μπουλντ στην καρδιά της άμυνας της Αρσεναλ, ήταν αρχηγός των Κανονιέρηδων καθώς αυτοί κατακτούσαν τέσσερα πρωταθλήματα, τρία κύπελλα, δύο Λιγκ Καπ και ένα κύπελλο Κυπελλούχων (1994). Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου που υπήρξε αρχηγός της ομάδας του σε τρεις διαφορετικές δεκαετίες. Ο Ανταμς έκανε 504 συμμετοχές για την Αρσεναλ και πέρασε όλη την καριέρα του στο Highbury. Η λέξη "θρύλος" ίσως είναι λίγη.
