«Τον Απρίλιο ο CR7 απέκλεισε τη Γιουβέντους με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι, την Τετάρτη αποβλήθηκε άδικα στο ευρωπαϊκό ντεμπούτο του. Αυτό είναι το διπλό πρόσωπο του Champions League. Οταν βγαίνουμε από την Ιταλία συστηματικά δεν μας υπολογίζουν», γράφει σήμερα η Corriere dello Sport και γράφει την αλήθεια. Οι ιταλικές ομάδες όχι μόνο έχουν ξεχάσει πώς είναι να παίρνεις καλό σφύριγμα στην Ευρώπη, αλλά μπορούν να θυμηθούν κάμποσα εις βάρος τους αυτά τα χρόνια. Παρ' όλα αυτά, το ξεκίνημα τους φέτος ήταν καλό και δίνει συνέχεια στα αποτελέσματα των τελευταίων σεζόν, με την Ιταλία να έχει πατήσει καλά στην 3η θέση του ranking και να διεκδικεί κανονικά και με το νόμο τη 2η πλέον, περιμένοντας από τις ομάδες της να κάνουν αυτό που πρέπει και μπορεί η κάθε μία...

Η Γιουβέντους, η οποία είναι αυτή στην οποία ποντάρουν τα περισσότερα οι γείτονες για να πανηγυρίσουν ξανά μια ευρωπαϊκή κούπα, είναι αυτή που έχει δώσει τους περισσότερους βαθμούς αυτά τα χρόνια, βρισκόμενη στην 5η θέση του ranking. Οι Μπιανκονέρι έμειναν από νωρίς με 10 παίκτες στο Mestalla επειδή έτσι ήθελε ο βοηθός γραμμής και ο διαιτητής που τον εμπιστεύτηκε, αλλά δεν επηρεάστηκαν. Η ομάδα του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι δεν είναι ακόμη στο 100% και δε θα είναι σύντομα -αν κρίνουμε από τον τρόπο δουλειάς των προηγούμενων χρόνων- αλλά είναι ήδη σε αυτό το επίπεδο όπου μπορεί, πλέον, να καθαρίζει εύκολα τέτοια παιχνίδια. Οχι μόνο επειδή έχει πολλές λύσεις στο ρόστερ, επειδή έχει εμπειρία ή επειδή έχει κίνητρο. Αλλά επειδή έχει πλέον και τον Κριστιάνο Ρονάλντο, ακόμη κι αν αυτός βλέπει κόκκινη κάρτα χωρίς λόγο. Η μεταγραφή του Πορτογάλου δεν έφερε μόνο ενθουσιασμό στους τιφόζι αλλά και έξτρα αυτοπεποίθηση στην ομάδα, γεγονός που φάνηκε και στη Βαλένθια. Η Γιουβέντους νιώθει πλέον ότι είναι ένα από τα φαβορί και αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα ώστε να συμπεριφέρεται και στην πράξη ως τέτοιο. Κι από εκεί και πέρα, στην πορεία της σεζόν και αν όντως η ομάδα δείχνει έτοιμη να το κάνει, θα πρέπει να αποδειχθεί ότι η FCA είναι πιο δυνατή από τους νυν φίλους της UEFA.

Η Ιντερ, από την πλευρά της, δεν έχει την υποχρέωση να διεκδικήσει την κούπα (μακάρι, αλλά δεν της το ζητάει κανείς) αλλά είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι είναι πιο δυνατή από ό,τι στις πρώτες αγωνιστικές της Serie A. Οι μεταγραφικές κινήσεις ήταν καλές, το ρόστερ είναι πιο γεμάτο σε σχέση με πέρυσι, ο κόσμος είναι πάντα δίπλα και η νίκη επί της Τότεναμ μπορεί να φέρει αυτό που οι Ιταλοί αποκαλούν "la svolta" και οι Αγγλοι "turning point". Η επιστροφή στην κορυφαία διοργάνωση έπειτα από απουσία επτά χρόνων και μάλιστα η επιστροφή με τέτοια νίκη επί ενός καλού αντιπάλου, μπορεί να δώσει στην ομάδα τον αγωνιστικό ενθουσιασμό που έψαχνε ως τώρα. Οι επόμενες δύο εβδομάδες θα δείξουν πολλά πάνω σε αυτό, αφού υπάρχουν δύσκολα (Σαμπντόρια εκτός) ή πονηρά (Φιορεντίνα εντός) παιχνίδια, με τον Λουτσιάνο Σπαλέτι να ξέρει ότι όλη η πίεση είναι πάνω του. Οπως ξέρει, επίσης, ότι ενδεχόμενη νίκη επί της Αϊντχόφεν στην Ολλανδία σε δύο εβδομάδες θα διώξει αρκετή από την πίεση στον όμιλο του Champions League, αφού οι Νερατζούρι θα μπουν δυνατά στη διεκδίκηση της πρόκρισης. Και σε κάτι τέτοιες καταστάσεις, οι Μιλανέζοι επιβεβαιώνουν με τον δικό τους τρόπο το... pazza Inter.

Με τον δικό της τρόπο, αλλά όχι πάντα για καλό, επιβεβαιώνει πράγματα, καταστάσεις ή νοοτροπίες και η Νάπολι. Ο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις έχει αποφασίσει ότι θα περάσει τη φετινή σεζόν κριτικάροντας τις άλλες ομάδες/διοικήσεις και κράζοντας με την παραμικρή αφορμή (ή και χωρίς αφορμή) τον Μαουρίτσιο Σάρι, αλλά θα ήταν καλύτερο αν είχε ασχοληθεί περισσότερο με την ομάδα του το καλοκαίρι. Η παρουσία του Κάρλο Αντσελότι δεν είναι αρκετή για να λύσει όλα τα προβλήματα και να κάνει τη Νάπολι ένα τρένο που δε θα σταματάει πουθενά στην Ευρώπη. Αυτό φάνηκε και από την ισοπαλία στο Βελιγράδι, απέναντι σε έναν Ερυθρό Αστέρα που δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ως ομάδα αλλά ήταν ικανός, έστω με λίγη τύχη, να πάρει την ισοπαλία. Αυτό ήταν, βασικά, το μοναδικό κακό αποτέλεσμα των Ιταλών σε αυτή την πρώτη ευρωπαϊκή εβδομάδα της σεζόν, με τον Αντσελότι να τα βάζει με τις καθυστερήσεις των Σέρβων στο τελευταίο 15λεπτο. Αλήθεια λέει και είναι πάντα εκνευριστικό όταν το βλέπεις να γίνεται, αλλά εκνευριστικό έχει γίνει πλέον και το να μην κάνει η Νάπολι στην Ευρώπη αυτό που πραγματικά μπορεί. Είτε επειδή βάζει άλλες προτεραιότητες, είτε επειδή δεν αλλάζει νοοτροπία, είτε επειδή αυτό το ρόστερ έχει πιάσει ταβάνι και το έχουν καταλάβει όλοι πλην του presidente.

Στη Ρόμα, πάντως, είναι μάλλον η πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό που αυτός που τα ακούει δεν είναι ο presidente. Η ήττα από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη, προφανώς, είναι μια ήττα εντός προγράμματος και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Τζαλορόσι για το 3-0. «Θέλαμε να κάνουμε φάουλ αλλά δεν προλαβαίναμε να δούμε την μπάλα», είπε άλλωστε ο Ντανιέλε Ντε Ρόσι και αυτό τα λέει όλα. Το κακό είναι ότι έχουν αρχίσει οι τιφόζι και ο (αγαπημένος) ρωμαϊκός Τύπος να λένε πολλά για τον Μόντσι και τον Εουζέμπιο Ντι Φραντσέσκο, οι οποίοι έχουν μπει από νωρίς στο στόχαστρο. Ο τεχνικός διευθυντής επειδή πούλησε μέσα στο καλοκαίρι τους Ναϊνγκολάν-Στρούτμαν και γενικά αλλάζει το ρόστερ χωρίς να μπορεί να πείσει τους πάντες ότι οι αλλαγές ενίσχυσαν την ομάδα, ο προπονητής επειδή δεν έφερε καμία αντίρρηση στις αποφάσεις του Μόντσι για τις πωλήσεις. Η περσινή πορεία ως την 4άδα δεν είναι κάτι που μπορεί, σε θεωρητικό επίπεδο τουλάχιστον, να επαναληθεί φέτος, αλλά οι Ρωμαίοι θα πρέπει οπωσδήποτε -με βάση τους αντιπάλους τους στον όμιλο- να είναι στους "16". Αυτό θέλουν από αυτούς φέτος οι Ιταλοί και η λογική λέει ότι θα το έχουν. Αν όχι, στην ιταλική πρωτεύουσα κάποιοι θα περάσουν δύσκολα...

Δυσκολίες, προς το παρόν τουλάχιστον, αντιμετωπίζει και ο Τζενάρο Γκατούζο στη Μίλαν, αφού ψάχνει τον τρόπο για να δώσει ένα στυλ παιχνιδιού στην ομάδα του. Βασικά, ψάχνει τρόπο για να μετατρέψει τους Ροσονέρι σε μια ομάδα που θα αναπτύσσονται σωστά, θα μπορούν να αξιοποιούν τον Ιγουαΐν και γενικά θα είναι ευχάριστοι στο μάτι. Η νίκη επί της Ντουντελάνζ στο Λουξεμβούργο ήταν αυτονόητη, σε μια βραδιά που το κέρδος των Μιλανέζων ήταν ο χρόνος συμμετοχής που πήραν όσοι δεν έπαιζαν πολύ ως τώρα και η ξεκούραση που υπήρξε για όσους αγωνίζονταν περισσότερο στις πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος. Με την επιστροφή στο Champions League να έχει τεθεί ως στόχος δια στόματος Λεονάρντο, ο Γκατούζο και οι παίκτες του δεν μπορούν να αδιαφορήσουν για το Europa League. Στο κάτω-κάτω, όπως είπε και ο Πάολο Μαλντίνι, η Ευρώπη υπάρχει στο DNA της Μίλαν και αν θέλει να αντιμετωπίζεται από φέτος -έστω με τις αδυναμίες της- ως Μίλαν, θα πρέπει να συμπεριφέρεται και ως τέτοια.

Η Λάτσιο, τέλος, θα πρέπει να συμπεριφερθεί όπως πέρυσι. «Δεν παίζουμε όπως την περσινή σεζόν, δεν είμαστε το ίδιο καλοί», είπε ο Σιμόνε Ιντσάγκι μετά τη νίκη επί του Απόλλωνα Λεμεσού και δεν τον... διέψευσε κανείς. Οι Λατσιάλι μπήκαν στη σεζόν με ήττες από Νάπολι και Γιουβέντους, για να ακολουθήσουν οι νίκες επί των Φροζινόνε και Εμπολι. Με 1-0 επικράτησαν των νεοφώτιστων, με 0-1 των Τοσκανών, καλό ποδόσφαιρο δεν έπαιξαν και προφανώς ελπίζουν ότι τα πράγματα θα στρώσουν στη συνέχεια. Οχι ότι θα είναι και εύκολο όμως, παρά το γεγονός ότι ο Σεργκέι Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς παρέμεινε. Αυτό που δεν παρέμεινε -και θα πρέπει να επιστρέψει στην πορεία της σεζόν- είναι ο περσινός ενθουσιασμός και η αυτοπεποίθηση που είχε η Λάτσιο κυνηγώντας την έξοδο στο Champions League. Αυτή την έξοδο που έχασε στα τελευταία λεπτά του πρωταθλήματος, χάνοντας όχι μόνο το εισιτήριο για τα αστέρια αλλά και τη διάθεση της για να αρχίσει φέτος ξανά από το μηδέν την προσπάθεια.

Αυτοί οι έξι είναι οι εκπρόσωποι της Ιταλίας στην Ευρώπη φέτος και αυτοί που θα επιδιώξουν να την ανεβάσουν στη 2η θέση του ranking της UEFA, αφού η διαφορά από την Αγγλία είναι πλέον πολύ μικρή (66,748 - 66,297). Οπως είναι δυστυχώς και η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της χώρας, η οποία δεν έχει εκλέξει ακόμη τον νέο πρόεδρο της, αφήνοντας τις ομάδες να πάρουν πάνω τους το θέμα Ευρώπη. Εκεί όπου δεν απολαμβάνουν τον σεβασμό που θα έπρεπε, όπως θα έγραφε και η Corriere dello Sport. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει, αρκεί να αλλάξουν κάποια πράγματα και οι Ιταλοί.