ΑΛΑΝ ΣΙΜΟΝΣΕΝ (ΤΣΑΡΛΤΟΝ)

Το Μπαρτσελόνα - Τσάρλτον πρέπει να είναι ένα από τα λιγότερο πατημένα ποδοσφαιρικά μονοπάτια. Το 1982, ο πρώην Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς, Αλαν Σίμονσεν, το έκανε. Παρά το γεγονός ότι σκόραρε στη νίκη της Μπάρτσα στον τελικό του κυπέλλου Κυπελλούχων την προηγούμενη σεζόν, ο Σίμονσεν ενημερώθηκε ότι η θητεία του στο Camp Nou ολοκληρώθηκε. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είχε πάει και με τους κανονισμούς του πρωταθλήματος να επιτρέπουν μόνο δύο ξένους παίκτες, οι Μπερντ Σούστερ και Μαραντόνα ήταν το μέλλον, ο Σίμονσεν το παρελθόν. Η Ρεάλ Μαδρίτης έδειξε ενδιαφέρον αλλά η Τσάρλτον της 2ης κατηγορίας πρόσφερε περισσότερα λεφτά. Με την ομάδα να δυσκολεύεται να μαζέψει 4000 κόσμου στο Valley, ο νεαρός πρόεδρος Μαρκ Χόιλερ σύντομα δέχθηκε ερωτήσεις για το πώς θα καταφέρει να πληρώσει τον Σίμονσεν, ο οποίος συμφώνησε για έναν από τους καλύτερους μισθούς στο ποδόσφαιρο τότε. Δεν μπορούσαν... Ο Αλαν είχε 9 γκολ σε 16 παιχνίδια, όταν αποφάσισε να ενεργοποιήσει έναν όρο στο συμβόλαιο του για να φύγει από το Valley και σύντομα θα ακολουθούσε και η ομάδα, αφού η μεγάλη οικονομική κρίση που αντιμετώπισε την ανάγκασε να πάει στο Selhurst Park.

ΖΙΚΟ (ΟΥΝΤΙΝΕΖΕ)

Μαραντόνα ή Ζίκο, ποιος είναι ο καλύτερος του κόσμου; Αυτή ήταν η ερώτηση όταν άρχισε το Μουντιάλ 1982. Ο Μαραντόνα ήρθε στην Ευρώπη εκείνο το καλοκαίρι, υπογράφοντας στη Μπαρτσελόνα. Ο Ζίκο, έχοντας ακόμη ένα χρόνο συμβολαίου με τη Φλαμένγκο, αναμενόταν να ακολουθήσει. Ηταν τεράστια έκπληξη, όμως, ένα χρόνο μετά, όταν η... άσημη Ουντινέζε παρουσίασε τον "λευκό Πελέ" ως το νέο Νο10. Αρχικά, ο Ζίκο δέχθηκε μια βελτιωμένη πρόταση από τη Φλαμένγκο και δεσμεύτηκε ότι θα μείνει αν οι Βραζιλιάνοι ισοφάριζαν την πρόταση της Ουντινέζε. Οι Βραζιλιάνοι αποσύρθηκαν, οι Ιταλοί επέμειναν. Προβληματισμένο για το πώς η ομάδα από το Φρίουλι θα καταφέρει να πληρώσει για μια τέτοια μεταγραφή, το ιταλικό Εμπορικό Επιμελητήριο πίεσε τις ποδοσφαιρικές Αρχές να μπλοκάρουν το deal. Οι οπαδοί της Ουντινέζε αμέσως βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν, το σλόγκαν ήταν «Ζίκο ή Αυστρία», χρησιμοποιώντας το γεγονός ότι η πόλη άνηκε στην Αυστριακή αυτοκρατορία μόλις έναν αιώνα νωρίτερα. Τελικά, οι Αρχές δεν επέμειναν και η Ουντινέζε είχε το αστέρι της. Ο Ζίκο έκανε... παρέλαση στους δρόμους της πόλης μέσα σε ένα κάμπριο αυτοκίνητο, ενώ την ίδια βραδιά εμφανίστηκε σε μια έκτακτη εκπομπή όπου οι οπαδοί μπορούσαν να του κάνουν ερωτήσεις. Στην πρώτη του χρονιά στη Serie A, ο Βραζιλιάνος έβαλε μόλις ένα γκολ λιγότερο από τον πρώτο σκόρερ Μισέλ Πλατινί, κερδίζοντας τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς. Ο θρύλος λέει ότι στην πρώτη του προπόνηση με την Ουντινέζε, βλέποντας την μπάλα να πάει συνεχώς στο οριζόντιο δοκάρι σε εκτελέσεις φάουλ, ζήτησε να μετρήσουν το ύψος της εστίας. Κουνώντας το κεφάλι του αρνούμενος να πιστέψει αυτά που άκουγε, ο φροντιστής τελικά αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι το δοκάρι ήταν λίγα εκατοστά πιο κάτω από ό,τι θα έπρεπε. Η δεύτερη σεζόν του Ζίκο στην Ιταλία διακόπηκε λόγω τραυματισμού και κατηγορίες για φοροδιαφυγή. Επέστρεψε εκεί από όπου ήρθε, στη Φλαμένγκο, το 1985.

ΓΚΑΡΙ ΛΙΝΕΚΕΡ (NAGUA GRAMPUS EIGHT)

Ο αρχηγός της Αγγλίας ήταν στα καλά του χρόνια ακόμη το 1991-92, βάζοντας 35 γκολ με τη φανέλα της Τότεναμ. Ο Λίνεκερ αναδείχθηκε παίκτης της χρονιάς από τους δημοσιογράφους και αναμενόταν να ξεπεράσει τον Μπόμπι Τσάρλτον στο Euro που θα ακολουθούσε, ως ο κορυφαίος σκόρερ της Αγγλίας. Τα νέα, επομένως, ότι δε θα ήταν στη χώρα για την έναρξη της Premier League αλλά θα πήγαινε στην Ιαπωνία για τη νεοσύστατη J-League, προκάλεσαν σοκ και δυσπιστία. Η Nike άρχισε τη δουλειά με μεγάλες διαφημιστικές πινακίδες σε όλο το Λονδίνο, με την εικόνα του Ιαν Ράιτ και ένα... έντονο μήνυμα: «Gary who? Sayonara Lineker San». Οι οπαδοί της Grampus Eight πάντως σχεδόν δεν πρόλαβαν ούτε να τον υποδεχθούν, όταν η κατάσταση του επιβαρύνθηκε λόγω ενός παλαιότερου τραυματισμού του. Επειτα από μετρημένες εμφανίσεις και ακόμη λιγότερα γκολ, αναγκάστηκε να αποσυρθεί. Αναφερόμενος στα δύο χρόνια του στην Ιαπωνία, ο Λίνεκερ ήταν ειλικρινής: «Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι ήμουν συνεχώς τραυματίας».

ΓΙΟΥΡΓΚΕΝ ΚΛΙΝΣΜΑΝ (ΤΟΤΕΝΑΜ)

Η σεζόν 1993-94 ήταν εφιαλτική για την Τότεναμ αφού απέφυγε τον υποβιβασμό για μόλις τρεις βαθμούς. Ενόψει της νέας σεζόν είχε τιμωρηθεί με αφαίρεση 12 βαθμών και με τιμωρία στο κύπελλο λόγω οικονομικών ατασθαλιών. Ο πρόεδρος Αλαν Σούγκαρ, πάντως, κατάφερε το -12 να γίνει -6 με νέα απόφαση ενώ η τιμωρία για το κύπελλο ακυρώθηκε. Και δεν σταμάτησε εκεί. Αγκυροβολώντας το πολυτελές γιο του στο Μόντε Κάρλο, ο Σούγκαρ αρνήθηκε να φύγει μέχρι να πάρει αυτό που ήθελε. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Γιούργκεν Κλίνσμαν γρήγορα έφτασε εκεί και προφορικά συμφώνησε να πάει στα Σπιρούνια. Πριν καν ενημερώσει τον προπονητή Αρντίλες, η προτεραιότητα του Σούγκαρ ήταν να τρέξει στον Τύπο. Σύντομα κυκλοφόρησαν φωτογραφίες του Γερμανού γκολτζή να απολαμβάνει τη φιλοξενία του αφεντικού της Τότεναμ, οπότε δεν μπορούσε να κάνει πίσω πλέον. Η επιρροή του Γερμανού στο βόρειο Λονδίνο ήταν άμεση: Επειτα από 29 γκολ, ο Τύπος που αρχικά τον υποδέχθηκε σαν "βουτηχτή Μπόμπερ", τον ανέδειξε παίκτη της χρονιάς. Ο Κλίνσμαν, όμως, αποφάσισε να μη μείνει για ακόμη μία, δεύτερη χρονιά και πήγε στη Μπάγερν Μονάχου. Το αποχαιρετιστήριο δώρο του στον Σούγκαρ ήταν μια υπογεγραμμένη φανέλα. Ο πρόεδρος ήταν έξαλλος και χρησιμοποίησε ξανά τα ΜΜΕ για να στείλει ένα μήνυμα. Πετώντας τη φανέλα στο έδαφος, είπε ότι «δε θα έπλενα ούτε το αμάξι μου με αυτό». Αυτό δεν ήταν όμως το τέλος της ιστορίας... Λίγα χρόνια μετά, στη διάρκεια της σεζόν 1997-98, ο Κλίνσμαν επέστρεψε ως δανεικός από τη Σαμπντόρια και βάζοντας 9 γκολ σε 18 συμμετοχές.

ΚΛΑΟΥΝΤΙΟ ΚΑΝΙΓΙΑ (ΝΤΑΝΤΙ)

Ο Κλαούντιο Κανίγια εμφανίστηκε στην παγκόσμια ποδοσφαιρική σκηνή στο Μουντιάλ 1990 στην Ιταλία. Επιβιώνοντας από το τάκλιν-απόπειρα δολοφονίας του Καμερουνέζου Μπέντζαμιν Μάσινγκ, έβαλε γκολ στα νοκ-άουτ ματς με Βραζιλία και Ιταλία στην πορεία της Αργεντινής προς τον τελικό. Επειτα από τη μεταγραφή στη Ρόμα, όμως, τα πράγματα άρχισαν να στραβώνουν, αφού τιμωρήθηκε με αποκλεισμό 13 μηνών όταν βρέθηκε θετικός σε έναν έλεγχο ντόπινγκ. Αν και η ποινή του έληξε πριν το Μουντιάλ 1994, η καριέρα του Κανίγια στους συλλόγους ήταν σε πτώση. Ετσι, επέστρεψε στη Μπόκα Τζούνιορς, όπου ξανάσμιξε με τον συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα και κολλητό, Ντιέγκο Μαραντόνα. Οι δυο τους ήταν τόσο δεμένοι και παθιάζονταν τόσο στο γήπεδο, ώστε η σύζυγος του Κανίγια να αναρωτηθεί αν ο Ντιέγκο ήταν ερωτευμένος με τον σύζυγο της. Ο Μαραντόνα δεν το βρήκε και τόσο αστείο, οπότε άμεσα κινήθηκε νομικά. Ο Κανίγια επέστρεψε στην Ιταλία για την Αταλάντα, αλλά σύντομα βρέθηκε σε δύσκολη θέση και τελικά συνταξιοδοτήθηκε λίγες σεζόν μετά. Τον Μάιο του 2000, ο πολύ καλός φίλος του, Ιβάνο Μπονέτι, ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Νταντί. Ο Κανίγια αποφάσισε να τον ακολουθήσει. Σκοράροντας στο ντεμπούτο του, ανάγκασε 3.000 κόσμου να πάει στο γήπεδο για να τον υποδεχθεί. Στο τέλος της σεζόν, ο Αργεντίνος είχε 8 γκολ σε 25 συμμετοχές, με το πιο σημαντικό από αυτά να έρχεται στην εκτός έδρας νίκη επί της Νταντί Γιουνάιτεντ στο ντέρμπι. Εκείνη τη βραδιά ο Κανίγια εξασφάλισε για πάντα μια θέση στο hall of fame των οπαδών της Νταντί, διασκεδάζοντας μαζί τους σε μια τοπική παμπ.

ΠΗΓΗ: FourFourTwo