Ντάνιελ Αμοκάτσι
Μέλος της «χρυσής» φουρνιάς της εθνικής Νιγηρίας, που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα, το 1996, με τον ίδιο να σκοράρει και στον τελικό. Η πρώτη του παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το 1994, στα γήπεδα των Ηνωμένων Πολιτείων, όπου ο Αμοκάτσι και οι υπόλοιποι «σούπερ Αετοί» έλαμψαν με την παρουσία τους (ο ίδιος σκόραρε και κόντρα στην Ελλάδα). Η Έβερτον έσπευσε, τότε, να τον αποκτήσει από την Μπριζ, με το ποσό των 3 εκατομμυρίων λιρών. Ωστόσο, στα δύο χρόνια που παρέμεινε στο Γκούντισον Παρκ, ο Νιγηριανός επιθετικός δεν κατάφερε ποτέ να αποκτήσει θέση βασικού και το 1996 αποχώρησε για την Μπεσίκτας.

Στεφάν Γκιβάρς
Ο βασικός επιθετικός της εθνικής Γαλλίας, στο Μουντιάλ του 1998, προερχόταν από μία εκπληκτική σεζόν με την Οσέρ, καθώς είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του γαλλικού πρωταθλήματος, αλλά και του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο δε βρήκε ούτε μία φορά δίχτυα (όπως φέτος ο Ζιρού), όμως ο Εμέ Ζακέ τον διατηρούσε στην αρχική ενδεκάδα, αφού – όπως δήλωνε – έσπαγε καλά την μπάλα στους συμπαίκτες του. Κάτι αντίστοιχο είδε και ο τότε προπονητής της Νιούκαστλ, Κένι Νταλγκλίς, ο οποίος τον πήρε στις «καρακάξες». Ωστόσο, ο Γκιβάρς αγωνίστηκε μόλις σε τέσσερα παιχνίδια της Πρέμιερ Λιγκ, αφού μέσα σε δύο μήνες η Νιούκαστλ τον πούλησε στην Ρέιντζερς.

Ελ Χατζί Ντιούφ
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Σενεγάλης, στο Μουντιάλ του 2002, που έφτασε μία ανάσα από τα ημιτελικά, όμως αποκλείστηκε στην παράταση από την Τουρκία. Ο Ζεράρ Ουγιέ ξετρελάθηκε με τις εμφανίσεις του Ντιούφ στο Παγκόσμιο Κύπελλο, με αποτέλεσμα η Λίβερπουλ να δώσει δέκα εκατομμύρια λίρες στη Λανς για να τον κάνει δικό της. Το ντεμπούτο του στα αγγλικά γήπεδα ήταν ονειρεμένο, με δύο γκολ επί της Σαουθάμπτον, όμως χρειάστηκε να περάσουν επτά μήνες για να βρει και πάλι δίχτυα στην Πρέμιερ Λιγκ ο Σενεγαλέζος. Αυτά τα τρία τέρματα ήταν τα μοναδικά για τον Ντιούφ στο πρωτάθλημα, στις δύο σεζόν που αγωνίστηκε με την Λίβερπουλ, πριν παραχωρηθεί στην Μπόλτον.

Κλέμπερσον
Μαζί με τον Ζιλμπέρτο Σίλβα αποτελούσαν τον άξονα της εθνικής Βραζιλίας, που έφτασε μέχρι την κατάκτηση του Μουντιάλ, το 2002. Οι εμφανίσεις του Κλέμπερσον στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας τράβηξαν το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων, όμως ο ίδιος για προσωπικούς λόγους έμεινε στην πατρίδα του και την Ατλέτικο Παραναένσε. Τελικά, ένα χρόνο μετά, πήγε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να τον προορίζει για αντικαταστάτη του Βερόν. Ο Βραζιλιάνος μέσος τραυματίστηκε μόλις στο δεύτερο παιχνίδι του με τους «μπέμπηδες», με αποτέλεσμα να μην μπορέσει να καθιερωθεί στον Ολντ Τράφορντ και το 2005 να αποχωρήσει για την Μπεσίκτας.

Μίλαν Γιοβάνοβιτς
Το 2009 είχε πει «όχι» στην Ρεάλ Μαδρίτης, όμως πριν το Μουντιάλ του 2010, ο παίκτης της Σταντάρ Λιέγης ήρθε σε αρχική συμφωνία με την Λίβερπουλ. Στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, ο Γιοβάνοβιτς ήταν ο βασικός φορ της Σερβίας και μάλιστα ήταν ο μοναδικός σκόρερ στη νίκη των «πλάβι» επί της Γερμανίας. Οι άνθρωποι της Λίβερπουλ πίστεψαν μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο πως ο Σέρβος δε θα έβαζε την υπογραφή του στο συμβόλαιο (νόμιζαν πως θα πήγαινε στην Ίντερ), όμως τελικά ο ίδιος έμεινε πιστός στην αρχική του επιλογή. Ωστόσο, ακολούθησε μια καταστροφική σεζόν στο Άνφιλντ, με τον Σέρβο να μη σημειώνει ούτε ένα γκολ στο πρωτάθλημα, με αποτέλεσμα το αμέσως επόμενο καλοκαίρι οι «κόκκινοι» να τον πουλήσουν στην Άντερλεχτ.