«Όποιος δεν γνωρίζει τα πάντα δεν μπορεί να σκοτώνει τα πάντα…»
Ακούγοντας σήμερα το πρωί για τις τρομοκρατικές επιθέσεις που έγιναν στις Βρυξέλες, και βλέποντας τις εικόνες, έψαχνα τρόπο για να πω όλες τις σκέψεις μου, και όλες ταυτόχρονα…
Ξαφνικά σκέφτηκα ότι τα έχει γράψει όλα, εδώ και 65 χρόνια, ο Καμύ στο βιβλίο ‘Σκέψεις για την τρομοκρατία’.
«Εννοείται να βάλουμε και πάλι κείμενο για τον Καμυ. Τι να κάνουμε αφού αυτός τα έχει γράψει…», μου είπε ο Αντώνης όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο.
Ο Καμύ, λοιπόν, για την τρομοκρατία γραφεί αρχικά ότι «Ο 17ος αιώνας ήταν ο αιώνας των μαθηματικών, ο 18ος των φυσικών επιστημών και ο 19ος της βιολογίας. Ο 20ος αιώνας μας είναι ο αιώνας του φόβου. Θα μου πείτε πως ο φόβος δεν είναι επιστήμη, όμως αν ο φόβος δε μπορεί να θεωρηθεί επιστήμη είναι χωρίς αμφιβολία μια τεχνική…»
Κάποια στιγμή κάνει μια ακόμα μικρή ιστορική - ψυχολογική αναφορά.
«Ο μηδενισμός στενά συνδεδεμένος με το κίνημα μιας διαψευσμένης θρησκείας, καταλήγει έτσι σε τρομοκρατία.
Μέχρι κάποια στιγμή οι νεαροί άντρες πάσχιζαν να ελευθερωθούν από την αντίφαση και να δημιουργήσουν τις αξίες που τους έλειπαν. Μέχρι τότε, οι άνθρωποι πέθαιναν γι’ αυτά που ήξεραν ή που νόμιζαν ότι ήξεραν. Οι μετέπειτα όμως απέκτησαν την πιο δύσκολη συνήθεια να θυσιάζονται για κάτι που τους ήταν τελείως άγνωστο. Ξέρουν μόνο ότι έπρεπε να πεθάνουν για να υπάρξει».
Σημαντικές σκόρπιες σκέψεις
-«Θα ήθελα ωστόσο να απαντήσουμε στο έγκλημα μόνο με τη δικαιοσύνη ώστε να αποφύγουμε ένα ανεπανόρθωτα κατεστραμμένο μέλλον».
-«Δέχτηκα να σκοτώσω για να ανατρέψω το δεσποτισμό. Μέσα όμως από τα λόγια σου διακρίνω ένα δεσποτισμό που αν τύχει και επιβληθεί θα με κάνει δολοφόνο, ενώ προσπαθώ να είμαι δίκαιος τιμωρός».
-«Ο επαναστατημένος άνθρωπος είναι ο ίδιος ένας έπαινος της εξέγερσης, μιας εξέγερσης, όμως, που διαφυλάσσει «τη μνήμη της προέλευσής της» και που δεν θεοποιεί τον εαυτό της. Υπηρετεί λοιπόν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
«Η λογική του επαναστατημένου θέλει να υπηρετήσει τη δικαιοσύνη για να μην προσθέσει αδικίες στην αδικία της ανθρώπινης υπόστασης».
Και ένα κεφάλαιο του βιβλίου το τελειώνει ως ο Μεγάλος Αλμπέρ Καμύ:
«Όχι. Επέλεξα να πεθάνω για να μη θριαμβεύσει ο φόνος. Επέλεξα να είμαι αθώος».
ΣΣ1 : Προφανώς όλα τα παραπάνω είναι σκόρπια αποσπάσματα από το βιβλίο ‘Σκέψεις για την τρομοκρατία’. Όμως όλα τα βιβλία έτσι κι αλλιώς για μια φράση τα διαβάζουμε. Μια φράση που θα μας κάνει τη διαφορά, που θα μας τακτοποιήσει τη σκέψη ή που μπορεί να μας διαμορφώσει ή να αλλάξει την άποψη για κάτι σημαντικό. Αν σε ένα βιβλίο αυτές οι φράσεις είναι πολύ περισσότερες από μια τότε το βιβλίο είναι ενός μεγάλου συγγραφέα, πιθανώς και του Καμύ.
ΣΣ2 : Έχει ενδιαφέρον, όσοι δεν το ξέρουν, να αναζητήσουν τις επιθέσεις που δέχθηκε ο Καμύ για τη στάση του στο θέμα της τρομοκρατίας γενικά αλλά και της Αλγερίας ειδικότερα. Κυρίως από τον κοντόφθαλμο, μικρόψυχο, ζηλόφθονο Σαρτρ.
