Show me the way to the next spaghetti bar

Gazzetta team
Show me the way to the next spaghetti bar
O Aντώνης Πανούτσος πηγαίνει σε μπαρ και αντί να καταλήξει με ένα Jack Daniels στο χέρι βρίσκεται αντιμέτωπος με μία ναπολιτέν.

Στην γωνία Θησέως και Σαραντοπόρου στην Καλλιθέα, σε μια περιοχή που αν δεν είσαι ντόπιος βρίσκεσαι επειδή ψάχνεις φαναρτζή ή ένα κατάστημα με φτηνές μοκέτες βρίσκεται το spaghetti bar της Χριστίνας. Ένα από τα μαγαζιά που αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν να μην σκέφτηκε να το κάνει κάποιος άλλος προηγουμένως.

Τέλος πάντων δεν το σκέφτηκε και η ιδέα κατοχυρώνεται στην Χριστίνα από την Τσεχία. Η οποία χαμογελαστή και ατσαλάκωτη υποδέχεται τους πελάτες πίσω από την ταμειακή μηχανή. Πίσω της ο σεφ του μαγαζιού, πιο πίσω του η σουσεφίνα και γύρω τους τα συμπράγκαλα της ανοιχτής κουζίνας. Η οποία είναι καθαρή σε επίπεδο ιαπωνικού σούσι μπαρ.

Η σάλα έχει δύο μεγάλα μοναστηριακού τύπου τραπέζια, καρέκλες θέσεις προς την τζαμαρία που σου επιτρέπουν να παρακολουθείς το εξωτικό τράφικ της Θησέως. Με δύο ιδιοτυπίες. Οι καρέκλες και τα τραπέζια είναι χαμηλά, σχεδόν παιδικά, και οι τοίχοι είναι βαμμένοι σε πλακάτα χρώματα παιδικού σταθμού «Τα ζουζουνάκια».

Πιθανόν η Χριστίνα να ξεκίνησε για να το κάνει παιδικό σταθμό και στην διαδρομή να άλλαξε γνώμη και το έκανε spaghetti bar αλλά η νοοτροπία εδώ βρίσκονται κάποια πεινασμένα παιδάκια που πρέπει να τα περιποιηθούμε παραμένει. Οι παραγγελίες παίρνουν 10-15 λεπτά για να εκτελεστούν αλλά αυτό οφείλεται στο ότι τα spaghetti βράζονται αφού έχει δοθεί η παραγγελία. Το σέρβις αναλαμβάνει η ίδια η αφεντικίνα. Και το φαί είναι άψογο. Την πρώτη φορά έφαγα σπαγκέτι ναπολιτέν. Τα είχα παραγγείλει με καυτερή σάλτσα.

Ηρθαν με αρκετή σάλτσα, όσο Tabasco ακριβώς έπρεπε, και λίγο βασιλικό ακουμπημένο και όχι πεταμένο στην κορυφή. Εν τάξει, το ψωμί θα μπορούσε να ήταν καλύτερο και το τυρί δεν είναι ακριβώς Parmigiano Reggiano. Είναι όμως το καλύτερο που μπορεί να προσφερθεί στην τιμή που δίνεται. Και κάτι περισσότερο αφού τα σπαγκέτι ναπολιτέν στοιχίζουν 3.80 και τα σπαγκέτι με κεφτέδες σάλτσα, που έφαγα την δεύτερη φορά κάτι παραπάνω από πέντε ευρώ.

Συνοδευόμενα από crispy ψητά λαχανικά και coca cola light των 330 ml και όχι το συνηθισμένο κόλπο να δίνεται στο μικρό μπουκάλι για να παραγγείλεις και δεύτερη. Value 7+ και value for money 10 με τόνο.

Ωραία χρειάζονται cojones για να καλέσεις μία κυρία σε πρώτο ραντεβού σε ένα spaghetti bar της Θησέως διακοσμημένο σαν παιδικό σταθμό. Από το δεύτερο όμως ραντεβού, με φίλους, μόνος και ιδιαίτερα αργά το βράδυ αφού έχει 24h service το spaghetti bar της Χριστίνας είναι ότι πρέπει.