Ο Βαρουφάκης, ο Κοντονής, η.... κότα στο Μαξίμου και η Ρώσικη λογοτεχνία
Ο Μάκης την Τρίτη το βράδυ είχε με τον Χρήστο Χωμενίδη μια εκδήλωση στο Public με θέμα την Ρώσικη Λογοτεχνία…
«Καμία λογοτεχνία δεν επηρέασε με τόση ένταση και σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα τόσο βαθιά και γόνιμα τον άνθρωπο, όσο η ρούσικη… μας έμαθε να βλέπουμε με νέα μάτια τον έξω μας και τον μέσα μας κόσμο». Νικος Καζαντζάκης.
Την Τρίτη στον «έξω κόσμο» έπαιζαν κυρίως οι γίγαντες Βαρουφάκης και Κοντονής, και η τύπισσα που πέταξε την κότα στο Μαξίμου. Στον «μέσα κόσμο» του Public έπαιζε μία συζήτηση γι’ αυτόν που μας τους έχει εξηγήσει όλους αυτούς, τον Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, και γενικότερα για τη Ρώσικη Λογοτεχνία.
Το πιο ωραία ράφια (εντελώς υποκειμενικά) που υπάρχουν αυτή την στιγμή σε εκδοτικό οικό.
Οι Έλληνες, μία ουσιαστική συγγένεια έχουμε με τους Ρώσους κι αυτή είναι με τη λογοτεχνία τους και όχι με την πολιτική τους όπως έχει αποδείξει η ιστορία. Η Κατερίνα Αγγελάκη – Ρούκ, η οποία είναι και βαφτιστήρα του Καζαντζάκη, μας εξήγησε (ηχογραφημένα γιατί ήταν άρρωστη) ότι «υπάρχει μεγάλη συγγένεια στις γλώσσες μας και έτσι είναι πολύ εύκολο όταν μεταφράζεις αυτούς του γίγαντες της παγκόσμιας λογοτεχνίας να βρεις τις αντίστοιχες ακριβείς εκφράσεις στα ελληνικά. Επίσης έχουμε τους ίδιους αναπνευστικούς δρόμους».
Ο Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, μεταφραστής και ένας από τους μεγαλύτερους αυτή τη στιγμή γνώστες της ρώσικης πραγματικότητας, είχε γυρίσει μόλις δυο μέρες πριν από το τελευταίο του ταξίδι στη Ρωσία. Μας μίλησε για το πώς είναι η ρώσικη κοινωνία αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Υποστήριξε ότι η Ρωσία έχει μπει στη διαδικασία φτιαξίματος ενός νέου ‘Σιδηρού παραπετάσματος’. Ανάμεσα σ’ αυτά μιλήσαμε μεταξύ άλλων και για τον κούκλο, γυναικά Μαγιακόφσκι, και για τον Μπουλγκάκοφ που είχε βρει το μπελά του και αναγκαζόταν να δώσει κάθε τόσο τα γραπτά του σε αυτόν που έστελνε ο Στάλιν στο σπίτι του, να τα πάρει και να του τα πάει για να τα εγκρίνει. Μιλήσαμε για τον αγράμματο Λένιν, για τον τζογαδόρο και άπιστο Ντοστογιέφσκι, και για την μνημειώδη ομιλία του Σολζενίτσιν το 1979 στο Χάρβαρντ όπως την έζησε ο παρών ως φυσικός του Χάρβαρντ, Δημήτρης Νανόπουλος. Ο Δ. Τριανταφυλλίδης μας είπε και για τις μαρτυρίες κάποιων φίλων του που έχουν ζήσει στα γκούλακ και γι’ αυτό το πιο συγκινητικό βιβλίο που έχει μεταφράσει είναι ο β’ τόμος από το ‘Αρχιπέλαγος Γκούλακ’. Όλη αυτή η συζήτηση ήταν ακόμα πιο υπέροχη γιατί ο Δημήτρης κι εγώ είχαμε μπει στην τελετουργία και πίναμε βότκα, ενώ ο Χρήστος Χωμενίδης που κάνει δίαιτα, έπινε λευκό κρασί.
Φεύγοντας, ο Βαρουφάκης, ο Κοντονής και η τύπισσα που πέταξε την κότα στο Μαξίμου, μου ήταν εντελώς εξηγήσιμοι αφού υπάρχουν σαν χαρακτήρες στον ‘Ηλίθιο’ του Ντοστογιέφσκι…
