O Лафаза́нис, η ИСКРА, ο Ле́нин, και η ЛАКо́СТ…
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης μίλησε προχθές στον Πανελλήνιο και ενώ στους πολλούς έφερε ρίγη συγκίνησης με την ανάμνηση του παλιού μας νομίσματος, σε κάποιους από εμάς προκάλεσε μια πανδαισία σκέψεων και αναμνήσεων…
Μίλησε για τα 5 χρόνια από την δημιουργία της ιστοσελίδας Iskra. «Iskra στα ρωσικά σημαίνει σπίθα». Και η Iskra ήταν η πρώτη επαναστατική εφημερίδα του Λένιν στα σκληρά τσαρικά χρόνια της Ρωσίας, η οποία «δικαίωσε πλήρως τον τίτλο της» είπε στο κοινό ο συγκινημένος Παναγιώτης Λαφαζάνης. Παρέσυρε κι εμένα με τον μαγευτικό λόγο του, τον γνωστό και ως Λαφαζανέικο, έκλεισα τα μάτια και μια υπέροχη ασταμάτητη αλληλουχία σκέψεων πέρασε από μπροστά μου: Στους εκδότες της εφημερίδας Iskra υπήρξε μεταξύ άλλων και ο Λέων Τρότσκι… Α! να και μια υπέροχη εικόνα: Μόσχα, Μάιος 1920, πλατεία θεάτρου Μπολσόι. Ο Λένιν μιλάει στους Σοβιετικούς στρατιώτες που θα φύγουν στην Ουκρανία για να πολεμήσουν εναντίον του Πολωνικού στρατού. Στην εξέδρα, δίπλα στον Λένιν βλέπουμε τον Τρότσκι και τον Λέβ Κάμενεφ. Αυτή η φωτογραφία του Γκολντστάιν θα γίνει το παγκόσμιο σύμβολο της κομμουνιστικής επανάστασης. ΟΜΩΣ… μόνο όταν θα την φτιάξουν όπως πρέπει, λίγα χρόνια αργότερα. Ο Τρότσκι και ο Κάμενεφ θα «εξαφανιστούν» από τη φωτογραφία, και από τη ζωή, και θα μείνει μόνο ο Λένιν να μιλάει στο πλήθος.
Ξαφνικά από μόνο του το μυαλό μου πήγε στην δεκαπενθήμερη εφημερίδα "Pravda" (Αλήθεια) που ο Τρότσκι μαζί με κάποιους άλλους τύπωσε για πρώτη φορά τον Οκτώβρη του 1908. Το 1908 πρωτοεκδόθηκε και ο Ριζοσπάστης. Ο πρώιμος Ριζοσπάστης που θα οδηγούσε λίγο αργότερα στην έκδοση της τελικής μορφής της εφημερίδας, αλλά και στην έκδοση ενός ψεύτικου Ριζοσπάστη από τον Μεταξά.
Ξαφνικά ήρθε στο μυαλό μου η εφημερίδα Αrbeiterzeitung. Όμως να και ο Στέφαν Τσβάϊχ! Στις 3 Αυγούστου του 1929, στο Δυτικό Σιδηροδρομικό σταθμό της Βιέννης, βρέθηκαν ταυτόχρονα χωρίς να το μάθουν ποτέ, ο Στέφαν Τσβάϊχ και ο Λιεφ Νταβίντοβιτς Μπρονστάιν, ο Τρότσκι, ο οποίος αναχωρούσε. Στα γραφεία της εφημερίδας Αrbeiterzeitung, τον είχαν προειδοποιήσει ότι πρόκειται να τον συλλάβουν και έπαιρνε το τρένο για τη Ζυρίχη όπου και θα άρχιζε να γράφει το ‘Ο Πόλεμος και η Διεθνής’ στο οποίο χρησιμοποίησε τις περίφημες φράσεις’’ «η αυτό-διάθεση των Εθνών» και «Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης» για να περιγράψει το όραμά του για το Σοσιαλιστικό μέλλον.
Κάποιες πολύ δυνατές ζητωκραυγές από το πλήθος στον Πανελλήνιο με έκαναν να ανοίξω τα μάτια. Ένας τύπος ζητωκραύγαζε φανατικά, αλλά κυρίως μου χτύπησε στο μάτι ότι φορούσε μια κίτρινη Lacoste. Ήταν αληθινή Lacoste άραγε ή ιμιτασιόν; Την δεκαετία του ’70 υπήρξαν και οι ιμιτασιόν Lacoste οι οποίες όμως είχαν ένα κροκόδειλο σαν τον Μαρτι Φέλτμαν και τις καταλάβαινες αμέσως. Όμως τότε υπήρχε και μια άλλη επιλογή: πουλούσαν στις λαϊκές σκέτα κροκοδειλάκια, τα ακριβά ψιλοέμοιαζαν με κανονικά ενώ τα φτηνά ήταν χωρίς ουρά, τα οποία μπορούσες να τα βάλεις όπου γούσταρες. Σε μπλούζες, πουκάμισα, τσάντες, βαλίτσες παντού. Ήσουν πλούσιος παντού.
Βέβαια η πραγματική αριστερά δεν μάσησε ούτε και τότε. Κατήγγειλε την γυναίκα του Γεωργίου Ράλλη η οποία είχε την αντιπροσωπεία της Lacoste ότι τα έκανε εισαγωγή χωρίς να πληρώνει δασμούς. Φυσικά οι οπορτουνιστές της ανανεωτικής αριστεράς δεν έχασαν την ευκαιρία και ξεχύθηκαν να ψάχνουν αυθεντικά και αδασμολόγητα Lacoste.
ΣΣ 1: Ευχαριστώ τον Αντώνη, που όταν τον πήρα τηλέφωνο και του είπα τι γράφω, πρόσθεσε την πολύτιμη εμπειρία του γύρω από την ιστορία των Lacoste στην Ελλάδα.
ΣΣ 2: Ακόμα πιο πολύ ευχαριστώ τον Αντώνη που όταν τον πήρα τηλέφωνο και του είπα τι γράφω μου είπε πράγματα που όμως δεν μπορώ να γράψω…
