Η πρωταθλήτρια των αλπικών Σοφία Ράλλη είναι 30 ετών καθώς γεννήθηκε στις 4 ΜΑρτίου 1988 στη Νάουσα και είναι η πιο έμπειρη της Εθνικής ομάδα, καθώς θα πραγματοποιήσει τώρα την τρίτη συμμετοχή της σε Ολυμπιακούς Αγώνες, μετά το 2010 στο Βανκούβερ και το 2014 στο Σότσι. Αθλήτρια του ΕΟΣ Νάουσας, ξεκίνησε το σκι στα 8 της χρόνια, έχει τελειώσει τα ΤΕΦΑΑ και ζει στη Νάουσα. Ηταν και αθλήτρια του χάντμπολ αλλά τελικά την κέρδισε το σκι! Λίγο πριν από την Τελετή Εναρξης των Χειμερινών Ολυμπιακών, όπου θα είναι η Σημαιοφόρος της Ελλάδας, μίλησε στο gazzetta.gr!

Σοφία, για σένα είναι η τρίτη συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι η κάθε φορά ξεχωριστή; «Για κάθε αθλητή η συμμετοχή του στο κορυφαίο αυτό αθλητικό γεγονός που είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες της οποίας η χώρα μας είναι γενέτειρα, σίγουρα είναι ένα απίστευτο συναίσθημα υπερηφάνειας, χαράς και επιβράβευσης κόπων πολλών ετών. Κάθε Ολυμπιάδα είναι ξεχωριστή και διαφέρει σαν διοργάνωση από την προηγούμενη, ωστόσο τα συναισθήματα τα οποία δύσκολα περιγράφονται είναι μοναδικά για κάθε Ολυμπιάδα.»

Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που έχεις από τους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες; «Ποτέ δε θα ξεχάσω στην πρώτη μου Ολυμπιάδα, τα χειροκροτήματα του κόσμου, τις κραυγές. Επίσης το αίσθημα του να μπαίνεις πρώτος στο στάδιο είναι απερίγραπτο και ανατριχιαστικό. Όσο αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, όταν τερματίζεις μπροστά σε τόσους χιλιάδες θεατές είναι φανταστικό και νιώθεις ότι η προσπάθεια σου επιβραβεύεται.»

Με ποια όνειρα θα πάρεις μέρος στους Ολυμπιακούς της PyeongChang; «Ο στόχος μου σε αυτή την τρίτη Ολυμπιάδα της PyeongChang είναι να μπω στις 30 καλύτερες αθλήτριες στο κόσμο, δηλαδή να βελτιώσω ακόμα περισσότερο την θέση μου σε σχέση με τις δύο προηγούμενες Ολυμπιάδες και σίγουρα το αποτέλεσμα αυτό να με κάνει να είμαι σημαιοφόρος και στην τελετή λήξης. Με αυτό το στόχο θα μπω στο αεροπλάνο...»

Ηταν δύσκολος ο δρόμος μέχρι να φτάσεις στους Ολυμπιακούς; «Η προετοιμασία όπως και κάθε προετοιμασία στο σκι έχει την δυσκολία της. Μέσα από αγώνες σε πολλές πίστες της Ελλάδας και του εξωτερικού κατάφερα να συγκεντρώσω την απαιτούμενη βαθμολογία και να προκριθώ. Όλο και κάποια προβλήματα παρουσιάζονται κατά την διάρκεια της χρονιάς στον πρωταθλητισμό, αλλά το θέμα είναι να τα ξεπερνάς!»

Αυτά τα προβλήματα σε έφτασαν ποτέ κοντά στα πρόθυρα της εγκατάλειψης του πρωταθλητισμού; «Προβλήματα και εμπόδια υπάρχουν παντού, σε κάθε άθλημα. Μέσα από αυτά πρέπει να διδάσκεσαι και να γίνεσαι δυνατότερος και καλύτερος. Θεωρώ ότι οι δυσκολίες που έχω αντιμετωπίσει έχουν ατσαλώσει το πείσμα μου και τη θέληση μου για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Συνεπώς όχι, ποτέ μου δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω.»

Νιώθετε μειονεκτικά σε σχέση με τους ξένους αθλητές από τις χώρες με παράδοση στο άθλημα; «Στο εξωτερικό είναι γεγονός ότι οι υποδομές η οργάνωση αλλά και η υποστήριξη που λαμβάνει ο αθλητής είναι πολλά επίπεδα πιο πάνω. Εδώ δεν παρέχεται σχεδόν καμία βοήθεια στον αθλητή ενώ οι υποδομές και η οργάνωση υστερούν. Παρόλα αυτά η Ομοσπονδία Χιονοδρομίας μας στηρίζει έστω και στο ελάχιστο, λόγω βέβαια και της κρίσης την οποία διανύουμε.»

Παρά την αντιμετώπιση που έχει, μπορεί η χιονοδρομία να γνωρίσει μεγαλύτερη ανάπτυξη στην Ελλάδα; «Παρόλο που ο χειμώνας έχει συρρικνωθεί, η Ελλάδα είναι μια ορεινή χώρα με πολλά Χιονοδρομικά Κέντρα τα οποία πιστεύω ότι με την κατάλληλη διαχείριση και προβολή μπορούν ακόμα και εν μέσω κρίσης να αξιοποιηθούν σωστά και να προωθήσουν το άθλημα της χιονοδρομίας, η οποία πιστεύω ότι έχει μέλλον στην χώρα μας. Άλλωστε υπάρχουν και οι ανάλογοι σύλλογοι στην Ελλάδα που κάνουν σοβαρή δουλειά διδάσκοντας το σκι σε μικρά παιδιά.»