Ο ταλαντούχος 29χρονος μποξέρ, ο οποίος μετρά 15 ολόκληρα χρόνια στη Γηραιά Αλβιώνα, δεν έχει λάβει ποτέ βίζα εργασίας από το αρμόδιο γραφείο, παρά την επέμβαση της βρετανικής ομοσπονδίας πυγμαχίας, η οποία τον ήθελε στην ομάδα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και 2016.

Το ακόμα πιο τραγικό στην περίπτωση του είναι ότι και η κυβέρνηση της Νιγηρίας του αρνήθηκε την έκδοση διαβατηρίου, με αποτέλεσμα ο αθλητής να είναι αυτή τη στιγμή χωρίς διαβατήριο, υπό κράτηση περιμένοντας την απέλαση του.

«Ο Κέλβιν είναι ένας τρομερά, καταπληκτικά ταλαντούχος νέος, ο οποίος βοήθησε τον μαχητή μου Τζος Τέιλορ να ετοιμαστεί για δύο αγώνες. Ο Κέλβιν έχει τη δυνατότητα να φτάσει ψηλά. Έχει ήδη φέρει θριαμβευτικές νίκες στην Αγγλία και μπορεί να πετύχει πολλά περισσότερα γι αυτή τη χώρα αν του του επιτρέψουν να αγωνιστεί με την ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας», δήλωσε ο Μπάρι ΜακΓκίγκαν, πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής της πυγμαχίας και νυν μάνατζερ.

Η εμμονή της μεταναστευτικού Γραφείου της Μ. Βρετανίας πιθανότατα να μην έχει προηγούμενη για αντίστοιχη περίτπωση, καθότι ο Φράνκ Ουάρεν, διάσημος μάνατζερ πυγμαχίας τους έγραψε ότι πρόκειται για ένα σπάνιο ταλέντο στο οποίο θα προσφέρει τριετές συμβόλαιο με απολαβές τουλάχιστον 230.000 αγγλικές λίρες.

Η Ομοσπονδία Ερασιτεχνικής πυγμαχίας από την πλευρά της ζήτησε εγγράφως πέντε φορές τα τελευταία χρόνια από το Μεταναστευτικό Γραφείο να του δοθεί βίζα εργασίας χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Αδυνατώντας να εξασφαλίσει τα προς το ζην από την πυγμαχία, ο Φαουάζ καθάριζε τις τουαλέτες του γυμναστηρίου, απ' όπου τον συνέλαβαν 8 αστυνομικοί με πολιτικά την περασμένη εβδομάδα και τον οδήγησαν στο αστυνομικό τμήμα του Γουέμπλεϊ, προτού μεταφερθεί στο Κέντρο Κράτησης Τίνσλεϊ.

Ο Φαουάζ, ο οποίος αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, όπως τόνισε και η συνήγορος του, Αϊσα Νουρ, έγραψε στην κυβέρνηση της Νιγηρίας, η οποία του απάντησε ότι δεν τον αναγνωρίζει ως πολίτη Νιγηρίας.

«Το μεταναστευτικό γραφείο σαμποτάρει τη ζωή μου ξανά και ξανά. Ίσως να με αφήσουν ελεύθερο από εδώ όμως μετά τί; Χωρίς άδεια εργασίας, δεν μου δίνουν τα εφόδια για να ζήσω. Αν δεν μπορώ να δουλέψω πώς θα ζήσω; Τί θα φάω;.

Κάθε ευκαιρία που δημιούργησα για τον εαυτό μου θα μου έδινε τη δυνατότητα να πληρώσω φόρους και να συνεισφέρω σε αυτή τη χώρα. Μου επιτρέπεται να παίζω μποξ για την Αγγλία αλλά δεν μου επιτρέπεται να μείνω στην Αγγλία. Φανταστείτε πώς είναι να εκπροσωπείς μία χώρα και μετά αυτή να σε βάζει σε ένα μέρος σαν φυλακή.»

Ο Φαουάζ έχασε την μητέρα του σε ηλικία 8 ετών, επέστρεψε στην Νιγηρία, έως ότου ένας θείος του του είπε ότι θα τον πάει στον Λονδίνο στον πατέρα του.

Στα 14 του, με την άφιξη του στο Λονδίνο ο πιτσιρικάς κλείστηκε σε ένα σπίτι όπου έπεφτε συχνά θύμα ξυλοδαρμού, υποσιτιζόταν και αναγκαζόταν να μαγειρεύει και να καθαρίζει. «Έβλεπα τα παιδιά του σπιτιού να πηγαίνουν στο σχολείο και έκλαιγα», ομολογεί, ενώ ποτέ δεν γνώρισε τον πατέρα του.

Ο Φαουάζ το έσκασε αποτάθηκε στις κοινωνικές υπηρεσίες, οι οποίες φρόντισαν για την εκπαίδευση του. Μάλιστα, ολοκλήρωσε με άριστα το σχολείο και έγινε δεκτός από το Πανεπιστήμιο St Mary’s Roehampton, στο οποίο όμως ποτέ δεν φοίτησε αφού το Μεταναστευτικό γραφείο δεν του επικύρωσε τα χαρτιά του.

Ο νεαρός έμεινε άστεγος και υπέπεσε σε μικρά παραπτώματα του ποινικού κώδικα, όπως κατοχή κάνναβης και οδήγηση χωρίς άδεια, τα οποία αποτέλεσαν μετέπειτα και αιτία να μην του χορηγεί το Μεταναστευτικό Γραφείο άδεια εργασίας, ενώ ουσιαστικά αυτό ήταν που τον οδήγησε σε αυτό το δρόμο.

Το 2012 ο Φαουάζ παντρεύτηκε την επί έξι χρόνια Βρετανίδα σύντροφο του και ζήτησε εκ νέου άδεια παραμονής, όμως αυτή τη φορά αρνήθηκαν να του τη δώσουν, διότι παντρεύτηκε ενώ δεν ήταν νόμιμα στη χώρα.

Για το θέμα εκπρόσωπος Τύπου του Μεταναστευτικού Γραφείου είπε: «Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει άδεια παραμονής πρέπει να εγκαταλείψει τη χώρα εθελοντικά, αν δεν το κάνει θα κοιτάξουμε να επιβάλουμε την αναχώρηση του».