Η συνέντευξη δόθηκε στην ιστοσελίδα welovesports.gr

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την νέα σελίδα που άνοιξε στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή. Πως αξιολογούνται οι στόχοι μέχρι το 2020;

«Η αλήθεια είναι πως τα πρωτοφανή και πρωτόγνωρα γεγονότα που προηγήθηκαν έκαναν πολύ μεγάλο κακό στην ΕΟΕ. Η ζημιά είναι και προς τα έξω και εντός της χώρας. Εχει να κάνει πρώτα από όλα με το πρεστίζ της χώρας που «γέννησε» τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από την άλλη μια πολύ μεγάλη προσπάθεια που ξεκίνησε από τον πρόεδρο, Σπύρο Καπράλο και αναφέρομαι στο πρόγραμμα «Υιοθετείστε έναν αθλητή στο δρόμο για το 2020» διακόπηκε. Τώρα τρέχουμε να καλύψουμε το χαμένο έδαφος. Δεν είναι εύκολο. Στόχος είναι να επαναλάβουμε στο Τόκιο τις διακρίσεις του Ρίο. Αυτό δεν είναι αδύνατο τόσο αναφορικά με τον αριθμό των αθλητών της αποστολής όσο και για τις διακρίσεις. Ολα αυτά σε μια εποχή που οι δαπάνες για τον υψηλό αθλητισμό έχουν περάσει σε άλλα χέρια εκτός των κρατικών. Καλύπτονται είτε από τις οικογένειες των αθλητών, είτε τους χορηγούς αναλόγως του αθλήματος. Σε άλλα χέρια πάντως…Οι αθλητές δουλεύουν πάρα πολύ, επομένως αισιοδοξώ ότι θα επαναλάβουμε και θα ξεπεράσουμε το 2016. Νομίζω ότι η ζημιά που έχει γίνει με τον κομμένο προυπολογισμό για τον αθλητισμό έχει ανοίξει περισσότερο την παραγωγή και το φυτώριο».

–Στη ΕΟΕ ανήκουν και ιστορικοί χώροι όπως το Παναθηναικό Στάδιο και το Ζάππειο Κολυμβητήριο.

-«Πρώτα από όλα η ΕΟΕ πρέπει να βρει το δρόμο της όσον αφορά τη λειτουργία της, τη δράση και τους στόχους της. Αυτό θα γίνει μόνο όταν αλλάξει το νομικό της καθεστώς και από ΝΠΔΔ γίνει ΝΠΙΔ. Οταν αλλάξει το καταστατικό της ΕΟΕ που έχει προχωρήσει πάρα πολύ. Βρισκόμαστε σε πολύ καλό δρόμο. Η γάγγραινα της γραφειοκρατίας είναι το σοβαρότερο εμπόδιο αυτή τη στιγμή στην ΕΟΕ που λειτουργεί 100% σαν Δημόσιο. Μια ολόκληρη υπηρεσία δεν έχει τεχνική υπηρεσία, δεν μπορούμε να φτιάξουμε το Παναθηναικό Στάδιο, δεν μπορούμε να κάνουμε την πυρόσβεση στην Αρχαία Ολυμπία. Στο οργανόγραμμα της ΕΟΕ υπάρχει τεχνική υπηρεσία αλλά μόνο στα χαρτιά. Το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Ζάππειο παραμένει κλειστό στο κέντρο της Αθήνας. Είναι τελείως ακατάλληλο λόγω παλαιότητας εγκαταστάσεων, φθορών, ζημιών, πολλών εξόδων, ενώ δεν έχει αδειοδοτηθεί από την Περιφέρεια για πολλούς λόγους. Εκεί κάναμε μια προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια που εγκρίθηκε ομόφωνα από όλες τις παρατάξεις, ο αντιπεριφερειάρχης, Σπύρος Πάντζας έχει δουλέψει πάρα πολύ και περιμένουμε να προχωρήσει το σχέδιο. Τώρα γίνεται ο διαγωνισμός για την ανάθεση της μελέτης ανακατασκευής και βελτίωσης του Ολυμπιακού Κολυμβητηρίου. Πιστεύουμε σε βάθος διετίας να λειτουργήσει και πάλι».

–Υπάρχουν και οι εγκαταστάσεις της Αρχαίας Ολυμπίας.

«Οτι και να κάνεις δεν μπορείς να φτάσεις το συγκεκριμένο ιερό χώρο εκεί που θέλεις. Είναι κάτι που επιδέχεται συνέχεια ενεργειών: στις αθλητικές εγκαταστάσεις, στους ξενώνες, στην εστίαση, στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, στη πυρόσβεση βεβαίως πάνω από όλα. Το μαγικό τοπίο αποτελεί κίνητρο να προσελκύσει κόσμο. Ο Ισίδωρος Κούβελος ως πρόεδρος της ΔΟΑ, έκανε εξαιρετική δουλειά, η ΔΟΑ παρουσιάζει ένα πάρα πολύ σημαντικό εκπαιδευτικό έργο. Και έχω πει πως λόγω της ΔΟΑ μας έμαθε και… ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας για να θυμηθούμε παλαιότερες ρήσεις. Ελπίζω πλέον το έργο της να συνεχιστεί και να πάει αν όχι πολύ καλύτερα, στα ίδια επίπεδα».

-Τί γίνεται με την εκπροσώπηση της χώρας στη ΔΟΕ;

-«Οταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή βλέπει μια σπαρασόμενη Ολυμπιακή οικογένεια, απέχει. Τώρα που τα αφήσαμε όλα πίσω, ελπίζουμε πως σε αυτή τη θητεία η ΔΟΕ θα εκλέξει και πάλι έλληνα «αθάνατο». Ηδη έχουν υποβληθεί τέσσερις υποψηφιότητες μέσω ΕΟΕ και κάποιες εκτός. Αυτό που συμβαίνει πάντως είναι ένα ιδιότυπο grexit, η αρχαιότερη ολυμπιακή επιτροπή του κόσμου να μην εκπροσωπείται. Είναι λυπηρό».

-Πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος επανεξελέγη μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών. Τι προσφέρουν τέτοιες επιτυχίες;

–«Γόητρο, πρεστίζ, είσαι στο κέντρο λήψης αποφάσεων. Η ΔΟΕ, η ‘Ενωση Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών και άλλοι παρόμοιοι φορείς μοιράζουν χρήματα με βάση βεβαίως μελέτες και master plans κλπ. Οταν όμως έχεις και εκπρόσωπο σου σε αυτούς τους φορείς τότε αποφεύγεις τον κίνδυνο να αδικηθείς, τουλάχιστον. Πέρα από τη προσωπική δικαίωση αυτού που εκλέγεται είναι και επιτυχία της ΕΟΕ».

–Πώς κρίνετε τη στάση συναδέλφων σας στην ΕΟΕ που δεν ήρθαν και δεν έρχονται στην ολομέλεια;

«Με όλα αυτά τα στελέχη που αναφέρεστε, εγώ θήτευσα δίπλα, έμαθα και τους θεωρώ δασκάλους μου. Δεν έχω δικαίωμα να εκφέρω γνώμη, έτσι το καταλαβαίνουν, έτσι κάνουν. Ασχετα αν τώρα που έφτασα σε αυτό το σημείο και βάζοντας τον εαυτό μου στη θέση τους θα αποφάσιζα διαφορετικά. Είναι προσωπική απόφαση του κάθε ενός. Δεν μπορώ να κρίνω το Βασιλακόπουλο που είναι αθλητικός μου πατέρας άσχετα αν μπορούμε αυτή τη στιγμή να έχουμε διαφωνίες. Ο σεβασμός είναι σεβασμός. Είναι δικό του θέμα. Ανθρώπους που έχω μάθει δίπλα τους χιλιάδες πράγματα, το Διαθεσόπουλο, το Σγουρό, δεν μπορώ να τους κατηγορήσω που δεν ήρθαν, να πω «εγκληματείτε» και άλλα παρόμοια. Εγώ θα πήγαινα αλλά είναι προσωπική θέση του κάθε ενός. Δεν έχω τίποτα μαζί τους. Ολοι με έχουν βοηθήσει στην πορεία μου, έχω μάθει από όλους, μου έχουν σταθεί. Σέβομαι και ο σεβασμός και η αναγνώριση στον αθλητισμό είναι πολύ σπουδαίο πράγμα».

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΙΓΚ ΠΟΓΚ

–Ο Γιάννης Σγουρόπουλος αποτελεί αυτή την εποχή το κορυφαίο όνομα στο άθλημα σας. Αποτελεί πρότυπο, φέρνει νέα παιδιά στο πιγκ πογκ;

«Ο Σγουρόπουλος φέρνει πάρα πολλά παιδιά από πίσω. Για αυτό και από τον ίδιο και το κάθε Σγουρόπουλο θέλω να κρατήσουν χαμηλούς τόνους. Να λένε πάντα ότι εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Αυτά που έχει πετύχει για τα ελληνικά δεδομένα και την ηλικία του είναι πρωτόγνωρα. Με τα διεθνή όμως δεδομένα δεν είναι, πρέπει να κρατήσουμε χαμηλά το παιδί και να του δώσουμε τα εφόδια να πάει παραπάνω. Η μετακίνηση του στη Σουηδία όπου ανήκει στην εθνική ακαδημία της χώρας με κινέζους και άλλους κορυφαίους αθλητές τον έχει οφελήσει πάρα πολύ. Εχει όλες τις προδιαγραφές να εξελιχθεί αλλά για μένα εξίσου σημαντικό είναι ότι ακολουθεί μια ομάδα παιδιών που είναι πολύ κοντά. Ταλέντα υπάρχουν και στα κορίτσια όχι όμως τέτοιου επιπέδου. Ο Σγουρόπουλος όμως δεν αναδείχθηκε στην τύχη».

-Τί εννοείτε;

«Δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο, αλλά αποτελεί το αποτέλεσμα ενός δεκαετούς σχεδιασμού ανάπτυξης της ομοσπονδίας που έχει συγκεκριμένους πυλώνες. Ο πρώτος πυλώνας είναι ότι για να βγει ένα φυτώριο αθλητών που θα αντικαταστήσει το πολύ καλύ υλικό της εθνικής μας ομάδας που έφτασε να πετυχαίνει πολύ σημαντικές διακρίσεις στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, χρειαζόταν μεγάλη προσπάθεια. Δημιουργήσαμε λοιπόν πριν τρία χρόνια το θεσμό των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων που είναι 15 αυτοχρηματοδούμενα σιρκουί σε ολόκληρη τη χώρα σε 15 διαφορετικές πόλεις- που σημαίνει και οικονομική τόνωση της τοπικής κοινωνίας, «απλωμένα» σε όλο το αγωνιστικό έτος. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Σε κάθε σιρκουί κάθε 15 ημέρες συμμετέχουν 250-300 παιδιά, από 8 μέχρι 21 ετών. Ο κάθε ένας πληρώνει για τη συμμετοχή του. Σύμφωνα με τη βαθμολογία, οι 16 πρώτοι προκρίνονται στον μεγάλο τελικό και αναδεικνύεται ο νικητής. Αυτό έχει συνδεθεί με την εθνική ομάδα, καθώς είναι μέρος των κριτηρίων που οδηγούν στην στελέχωση τους με άκρως αξιοκρατικό τρόπο. Από αυτή την προσπάθεια ξεπήδησε ο Σγουρόπουλος. Ενα παιδί με ιδιαίτερες δεξιότητες στην τεχνική του που ακολουθείται και από άλλα 10-15 παιδιά που είναι πάρα πολύ κοντά και σύντομα θα έχουμε άλλους 2-3 στα χνάρια του Σγουρόπουλου. Θα έχουμε δηλαδή και πάλι μια πολύ δυνατή εθνική ομάδα».

-Παράλληλα, αγωνίζεται και στο εξωτερικό σε μια άλλη λίγκα πέρα της ελληνικής

«Ο δεύτερος λοιπόν πυλώνας ανάπτυξης είναι ότι δώσαμε την ευκαιρία στους αθλητές μας την ίδια αγωνιστική περίοδο να αγωνίζονται και σε μια ακόμα λίγκα του εξωτερικού. Ο Σγουρόπουλος για παράδειγμα αγωνίζεται στον Ολυμπιακό και στη Σουηδία. Αν δεν του δώσουμε αυτή τη δυνατότητα που έχει και οικονομικό όφελος για τον αθλητή, θα πρέπει να πληρώσει η ομοσπονδία να προπονηθεί σε τέτοιο υψηλό επίπεδο ώστε στο κρίσιμο αγώνα να βρει μπροστά του έναν αθλητή που τον ξέρει, που τον έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές».

–Στο ελληνικό πρωτάθλημα αγωνίζονται και ξένοι παίκτες, πλέον.

«Ο τρίτος πυλώνας έχει να κάνει ακριβώς με αυτό ότι στη λίγκα της Ελλάδας με την συμμετοχή πολύ καλών ξένων αυξήθηκε ο ανταγωνισμός, Γίνονται πολλά παιχνίδια υψηλού επιπέδου. Παράλληλα αυξήθηκε το ενδιαφέρον του κόσμου αφού βλέπει παίκτες διεθνών προδιαγραφών και οι αίθουσες γεμίζουν. Σε όλη αυτή την προσπάθεια που προανέφερα, υπάρχει ένας μεγάλος, χρυσός χορηγός, που δεν είναι άλλος από τους γονείς των παιδιών. Αυτοί αποκλειστικά πληρώνουν όλο το κόστος. Στερείται η οικογένεια ακόμα και τα στοιχειώδη για να βοηθήσει το παιδί να αγωνιστεί και ενδεχομένως να εξελιχθεί. Πληρώνει τους αγώνες, τα έξοδα μετακίνησης κλπ.».

-Ποιές είναι οι σχέσεις της Ομοσπονδίας με την Πολιτεία;

«Αριστες. Τα τελευταία 2 χρόνια έχω επισκεφτεί και συνεργαστεί με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου αθλητισμού τόσες φορές όσες δεν είχα πάει τα 34 χρόνια που ασχολούμαι με το χώρο. Ποτέ το άθλημα και εγώ προσωπικά δεν είχαμε κάποια αντίθεση με την πολιτική ηγεσία όποια κυβέρνηση και να ήταν. Δεν έχω κανένα παράπονο από το Γιάννη Ανδριανό, με δέχθηκε πάρα πολλές φορές. Σε αντίθεση με το Γιάννη Ιωαννίδη που δε συνάντησα ποτέ. Και με το Σταύρο Κοντονή δεν είχα πρόβλημα.

Ο Γιώργος Βασιλειάδης έχει το όραμα και τη βούληση να φτιάξει σωστά κάποια πράγματα. Το κυριότερο προσόν του είναι ότι ακούει. Ξέρω ότι θέλει να φτιάξει πολλά πράγματα. Παλεύει για παράδειγμα το πιγκ πογκ να αποκτήσει το δικό του σπίτι. Δεν ξέρω τί θα καταφέρει τελικά λόγω του πολύ δύσκολου δημοσιονομικού πλαισίου που έχει. Εχει ιδέες, προσπαθεί πολύ, δεν μένει στα λόγια, μπορεί να προσκρούσει στο Υπουργείο Οικονομικών και να του πουν «δε γίνεται», αυτό είναι άλλο».

-Επιχορηγήσεις Ομοσπονδιών, ένα ακανθώδες θέμα-πρόβλημα.

«Είμαι πάντα της άποψης ότι η παραγωγή είναι σαν μηχανή του κιμά, ότι βάλεις, θα πάρεις: 10 ευρώ θα βάλεις από πίσω; 10 ευρώ πιγκ πογκ θα πάρεις από μπροστά. Δεν είναι επιλογή δική μου.Η Κυβέρνηση καθορίζει αυτή την πολιτική. Η υποχρέωση η δική μου είναι όσο μπορώ από μια αγορά που δεν είναι και στα καλύτερα της να βρω ιδιωτικούς πόρους να συμπληρώσω τον προυπολογισμό μου. Η επιτραπέζια αντισφαίριση δεν έχει τη διεισδυτικότητα μέσα στη αγορά όμως. Γίνονται προσπάθειες από όλους μας και από τους γονείς, έχουν εξευρεθεί πόροι, όχι όμως τόσοι ώστε να λέμε ότι είμαστε οικονομικά ανεξάρτητοι. Τα χρήματα δεν φθάνουν. Εχουμε λοιπόν περιορίσει τα λειτουργικά και διοικητικά έξοδα της Ομοσπονδίας κάτω από το 28%. Δεν πάει πιο κάτω. Αυτό όμως που «πονάει» πάρα πολύ είναι όταν οι αθλητές καλούνται να πληρώσουν όλα τα έξοδα τους προκειμένου να συμμετάσχουν στο ευρωπαικό ή παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ο αθλητής δεν θέλει να απουσιάσει καθώς θα τον δουν ξένοι σύλλογοι, θέλει να αγωνιστεί, πληρώνει να τα καταφέρει και αυτό «πονάει» πολύ. Είναι αντι-δεοντολογικό, αντι-αθλητικό αλλά εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει άλλη λύση. Η άλλη λύση είναι να μην αγωνιστεί. Εχουμε αθλητές-υπόδειγμα, άψογους σε όλα, επιστήμονες, καλλιεργημένοι. Τα παιδιά της Εθνικής κάθε 15 ημέρες βρίσκονται και τρώνε μαζί σε ταβέρνα. Τα συζητάμε όλα…».

-Κρεάνγκα, Γκιώνης, Τσιόκα…

-«Είπα ότι ο σεβασμός είναι το άλφα και το ωμέγα στο άθλημα μας. Μπαίνει στην αίθουσα της προπόνησης ο Κρεάνγκα που μην λησμονούμε είναι 44 ετών πλέον και παίζει ακόμα και επικρατεί απόλυτη σιγή. Ολος ο κόσμος του αθλήματος τον σέβεται. Ο Γκιώνης δείχνει σεβασμό στο Τσιόκα, ο ένας στον άλλο. Είμαι περήφανος για αυτό».

-Ποιές είναι οι μεγάλες προκλήσεις για το πιγκ πογκ το 2018;

-«Υπάρχει το παγκόσμιο πρωτάθλημα ανδρών-γυναικών το πρώτο τρίμηνο. Στόχος μας επίσης είναι η πρόκριση στην τελική φάση του Πανευρωπααικού Πρωταθλήματος. Στις μικρές κατηγορίες ελπίζουμε να έχουμε ανάλογες διακρίσεις με τις φετινές του Σγουρόπουλου που αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπως Νέων ενώ και το μετάλλιο στο ομαδικό χάθηκε στον πόντο από τη Σουηδία. Γίνονται όμως κοσμογονικές αλλαγές στο θέμα της αξιολόγησης των αθλητών και ομάδων καθώς η Παγκόσμια Ομοσπονδία άλλαξε τα κριτήρια».