Το μοιραίο αυτό βράδυ έχασε το πόδι του, αλλά κέρδισε πολλά άλλα: τη θέληση για ζωή, τον αυτοσεβασμό του, την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, με τον οποίο δεν είχε τύχει να… συστηθούν πριν χτυπήσει.

Ο Κωνσταντίνος Βέλτσης, λοιπόν, μιλώντας αποκλειστικά στο allyou.gr ξετύλιξε το κουβάρι της ιστορίας του, η οποία θα συγκινήσει πολλούς και θα δώσει κουράγιο σε πολλά παιδιά, που δυστυχώς, έχουν βρεθεί στη δική του θέση: να χάσουν κάποιο μέλος τους σε κάποιο ατύχημα.

Ο Έλληνας πρωταθλητής περιέγραψε πώς συνέβη το τροχαίο που τον «σημάδεψε», εξομολογήθηκε πώς κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ενασχόλησή του με τον αθλητισμό, που έμελλε να του αλλάξει τη ζωή, κάνοντάς την καλύτερη.

Σίγουρα θα έχεις πει πολλές φορές σε συνεντεύξεις σου την ιστορία με το ατύχημα που είχες. Αν και δεν θέλω, θα σου κάνω αυτήν την ερώτηση για τις αναγνώστριες του allyou, που δεν γνωρίζουν την ιστορία σου.

Όταν ήμουν 19 και ενώ έχω σχολάσει από την τότε οικογενειακή μας επιχείρηση που δούλευα ως ζαχαροπλάστης, οδηγούσα επί της λεωφόρου Βεϊκου και είχα αναπτύξει ταχύτητα, ως άπειρος και νέος οδηγός. Σε μια ανωμαλία του δρόμου χάνω τον έλεγχο του αυτοκινήτου με αποτέλεσμα να συγκρουστώ στις "προστατευτικές" μπάρες. Μια μπάρα τσάκισε, μπήκε στο αυτοκίνητο και κάπως έτσι έχασα το αριστερό μου πόδι κάτω από το γόνατο. Για καλή μου τύχη και αποφυγή των χειρότερων φορούσα ζώνη ασφαλείας. Έπαθα και έμαθα... Ας μην πάθουν για να μάθουν και οι υπόλοιποι!

Πόσο γρήγορα κατάφερες να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα;

Το να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα δεν ήταν καθόλου εύκολο. Παρ’ όλα αυτά υπήρχε μεγάλη στήριξη από το οικογενειακό και φιλικό μου περιβάλλον κι αυτό έπαιξε μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία μου. Όσο περνούσε ο καιρός ήμουν ολοένα και καλύτερα.. Τώρα, σωματικά άργησα να επανέλθω λόγο του ότι είχα τραυματίσει άσχημα και το δεξί μου πόδι. Μέσα σε κάποιους μήνες είχα μπει πάντως σε πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς σε σχέση με την τότε καθημερινότητα μου.

Πως είναι η καθημερινότητά σου; Κάνεις όσα πράγματα έκανες και πριν το ατύχημα;

Πλέον στην καθημερινότητα μου δεν κάνω μόνο ό,τι έκανα πριν το ατύχημα... αλλά πολύ περισσότερα! Κάνω πράγματα που ίσως να μην έκανα αν δεν είχε προηγηθεί το ατύχημα. Ίσως γιατί όλο αυτό με ξύπνησε σαν άνθρωπο, με ωρίμασε, με έκανε πιο δραστήριο να θέλω να δοκιμάσω τα όρια μου! Να τα ξεπεράσω.

Θέλω να μιλήσουμε για το κεφάλαιο ρατσισμός. Θέλω να μου πεις αν έχεις βιώσει εσύ ρατσιστικές συμπεριφορές και αν ναι, πως τις αντιμετωπίζεις;

Σαν Κωνσταντίνος ρατσιστικές συμπεριφορές δεν έχω ζήσει, έχω ζήσει όμως αυτά τα ενοχλητικά βλέμματα πάνω στο πρόσθετο μέλος μου, τα «ψουψουψου» μεταξύ τους κτλπ... Το αναιδέστατο κάρφωμα.. Αλλά από την μία τους δικαιολογώ γιατί το "περίεργο", το καινούριο, το διαφορετικό πάντα τραβάει την προσοχή, όχι απαραίτητα για κακό. Ας το δουν να το επεξεργαστούν. Να τους φύγει! Την επόμενη που θα με δουν δεν θα τους κάνει τόσο εντύπωση.

Υπήρξαν στιγμές που έχασες την αισιοδοξία σου και την όρεξη σου για ζωή;

Στην αρχή δεν υπάρχει και η καλύτερη ψυχολογία αλλά από την στιγμή που στάθηκα στα πόδια μου όλα άλλαξαν... Όχι, δεν έπαψα ποτέ να είμαι αισιόδοξος και γεμάτος ενέργεια για ζωή... Πλέον είμαι και γεμάτος ευγνωμοσύνη για το σήμερα.

Κι άλλα παιδιά έχουν χάσει μέλη τους, ωστόσο δεν έχουν την ίδια όρεξη για ζωή και την ίδια αισιοδοξία με εσένα. Τι θα τα συμβούλευες;

Δυστυχώς ναι, υπάρχουν πολλά νέα παιδιά εκεί έξω με παρόμοια προβλήματα και το 90% από τροχαία ατυχήματα. Η συμβουλή που μπορώ να δώσω εγώ είναι ότι, ότι έγινε έγινε, σημασία έχει που είμαστε ζωντανοί και βλέπουμε τα πρόσωπα αυτών που αγαπάμε και μας αγαπάνε! Θέληση για ζωή! Αυτοπεποίθηση, να τα βρουν με τον εαυτό τους και αν αισθάνονται αυτοί καλά και θα το περάσουν και στους άλλους. Η ζωή είναι μικρή και ευάλωτη δυστυχώς όπως το διαπίστωσα. Γι’ αυτό πρέπει να την ζούμε στο έπακρο πάρα τις οποίες "αναποδιές."

Σε ποιους ανθρώπους νιώθεις την ανάγκη να πεις ένα ευχαριστώ;

Ευχαριστώ θέλω να πω στους γονείς μου, πρώτα πρώτα σ' αυτούς! Σε φίλους γιατρούς, τεχνικούς σίγουρα οφείλω πολλά, αλλά η στήριξη των γονιών μου ήταν κάτι το διαφορετικό για εμένα.

Ας πάμε και στον αθλητισμό. Κάθε φορά που αγωνίζεσαι ποια είναι τα συναισθήματά σου; Αισθάνεσαι ελεύθερος;

Κάθε φορά που αγωνίζομαι έχω άγχος (γέλια). Εντάξει ναι... Έχω μια αίσθηση ελευθερίας. Κάθε φορά που κάνω ένα άλμα αισθάνομαι ελεύθερος.

Βρέθηκες πολύ κοντά στο να εκπροσωπήσεις την Ελλάδα στους ΠαραΟλυμπιακούς αγώνες του Ρίο... Τι ακριβώς συνέβη και τελικά δεν θα βρεθείς σε αυτό το κορυφαίο αθλητικό ραντεβού;

Η παγκόσμια ομοσπονδία θέτει κάποια όρια για την συμμετοχή των αθλητών στην ΠαραΟλυμπιάδα. Αυτά τα όρια επιτεύχθηκαν από πλευράς μου στο άλμα εις μήκος. Παρά ταύτα, η ελληνική ομοσπονδία έχει το δικαίωμα να θέτει διαφορετικά όρια από αυτά της παγκόσμιας, λόγω μη πολλών θέσεων για την ελληνική αποστολή στίβου. Είναι 16 θέσεις μόνο, οπότε η επιλογή των αθλητών έγινε με πολύ πιο αυστηρά όρια. Τώρα για την μη συμμετοχή μου και πάλι στην ομάδα σκυταλοδρόμιας 4x100 πιστεύω ότι ο λόγος είναι ο ίδιος. Παρ’όλο που ήμουν βασικό μέλος της, με βάση τα χρόνια που συμμετείχα. Δεν θέλω να πω κάτι παραπάνω η να κατηγορήσω τον οποιοδήποτε μέσα στην «πίκρα» μου.

Σε ποιο βαθμό οι αθλητές με αναπηρία έχουν υποστήριξη από το κράτος; Υπάρχει η κατάλληλη υποδομή, σοβαρός προγραμματισμός και αθλητικά προγράμματα;

Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει καμιά στήριξη για τους αθλητές με αναπηρίες, όπως και για τους αθλητές γενικότερα, καμία υποδομή. Τίποτα. Είναι τεράστια τα κενά.

Σίγουρα θα έχεις χορτάσει από τα "Θα" που έχεις ακούσει από την πολιτεία αναφορικά με τη στήριξή σου... Έτσι δεν είναι;

Έχουμε ακούσει πολλά «θα» και μάλλον θα ακούμε για πολλά χρόνια ακόμα μέχρι κάτι να γίνει πράξη. Στέκομαι στα πόδια μου και δεν περιμένω από τα «θα» κανενός. Παρ’ όλα αυτά, ναι, καλό θα ήταν κάποια στιγμή να υπήρχε μια μικρή ευαισθητοποίηση, μια μικρή κίνηση για ένα καλύτερο αύριο...

Μία ευχή θέλω να μας κάνεις για το allyou που πρόσφατα έσβησε δύο κεράκια...

Allyou σου εύχομαι χρόνια πολλά, εύχομαι να σβήσεις πολλά πολλά κεράκια.. Με ωραίες, ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις και άρθρα.

πηγή:allyou.gr