Πρώτη φορά ανέβηκε στο βάθρο του Λονδίνου μόλις στα 17 της, ενώ πλέον ως φαβορί κατάφερε να διατηρήσει τα σκήπτρα της επικρατώντας με ομόφωνη απόφαση στον τελικό των μεσαίων βαρών (69-75κ.) 3-0 της Ολλανδής Νούτσκα Φοντίν.

Η γεννημένη στο Φλιντ του Μίσιγκαν, μία πόλη η οποία χτυπήθηκε από την ανεργία λόγω της διακοπής λειτουργίας των αυτοκινητοβιομηχανιών, κατάφερε να πάει κόντρα στη μοίρα που άλλοι είχαν φτιάξει γι εκείνη.

Η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο Λονδίνο δεν βελτίωσε πολύ την οικονομική κατάσταση του κοριτσιού το οποίο έως τα 12 του χρόνια είχε αλλάξει 11 σπίτια και το οποίο έσπευσε τότε με τα χρήματα που κέρδισε να πληρώσει το λογαριασμό του νερού της μητέρας της.

Τον περασμένο Μάιο μάλιστα, εγκατέλειψε τον Τζέισον Κράτσφιλντ, τον προπονητή που την ανέλαβε από τα 11 της χρόνια και την ανέδειξε και μετακόμισε στον Ολυμπιακό προπονητικό κέντρο στο Κολοράντο, όπου έμεινε σε εστία, για να αποφύγει τη μιζέρια του Φλιντ.

«Θέλω όλοι να μάθουν ότι δεν είμαι απλά μία σπουδαία γυναίκα πυγμάχος, αλλά μία από τις κορυφαίες πυγμάχους που έζησαν ποτέ», ήταν τα λόγια της μετά την κατάκτηση του χρυσού: «Είμαι η πρώτη Αμερικανίδα που αναδεικνύομαι δύο φορές χρυσή Ολυμπιονίκης. Ω, Θεέ μου!».

Στην κατηγορία των 52 κιλών ανδρών το χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο Ουζμπέκος Σακομπιντίν Ζοϊροφ, ο οποίος νίκησε 3-0 τον Ρώσο Μίσα Αλοιάν.

Στον τελικό της κατηγορίας των 64κ. ο Φαζλιντίν Γκαιμπναζάροφ από το Ουζμπεκιστάν επικράτησε του Λορέντζο Σοτομαγιόρ Κογιάθο από το Αζερμπαϊτζαν με 2-1.

Τέλος, στα υπερβαρέα (91κ.+) ο Γάλλος Τόνι Βίκτορ Γιόκα νίκησε στα σημεία με 2-1 τον Βρετανό Τζο Τζόις.