Ο πρώτος γύρος της Α1 ολοκληρώθηκε και για πρώτη φορά το «πρόσωπο του πρώτου μισού» δεν προκύπτει από τους δύο πρώτους, αλλά από τον 3ο!

Ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης ανακηρύχθηκε MVP της τελευταίας αγωνιστικής, αλλά θα μπορούσε να πάρει το βραβείο σπίτι του, με δεδομένο ότι είναι μακράν ο πολυτιμότερος του α' γύρου με στατιστικά για όσκαρ.

Ο Μαυροκεφαλίδης ενδέχεται να είναι ο πιο παρεξηγημένος Ελληνας παίκτης σε υψηλό επίπεδο.

Ισως ο μόνος που φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού και άφησε ένα κοινό «ναι μεν, αλλά...» να τον ακολουθεί από την πρώτη μέχρι και την τελευταία ημέρα της θητείας του. Ενα «αλλά» που πολλές φορές ήταν πιο δυνατό από το «ναι μεν» με αποτέλεσμα κάθε λίγο και λιγάκι να τίθεται υπό αμφισβήτηση η προσφορά σε συνάρτηση με το κασέ του.

Χωρίς αμφιβολία, ο Μαυροκεφαλίδης είναι ο ψηλός με τον μεγαλύτερο επιθετικό πλουραλισμό στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Αντε να είναι άλλοι δύο οι Ελληνες ψηλοί που μπορούσαν να βάλουν την μπάλα στο αντίπαλο καλάθι με περισσότερους από έναν, δύο τρόπους. Μπορεί να σουτάρει από απόσταση, μπορεί να παίξει με πλάτη, ικανός στο ένας εναντίον ενός, παίκτης που στην καλή του μέρα μπορεί να κάνει καταστροφές, όπως αποδεικνύει άλλωστε η φετινή παρουσία του στην ΑΕΚ.

Κράτησε μόνος του την ΑΕΚ

Ο πρώτος γύρος της Α1 (κι όχι μόνο...) αποτελεί για τον Λουκά τη συνέχεια αυτών που ξεκίνησε να κάνει στα περσινά πλέι οφ με τον Παναθηναϊκό.

Ενας παίκτης που σε 13 παιχνίδια μέτρησε 17,9 πόντους με 54,3% στα δίποντα, 55,5% στα τρίποντα, 80,6% στις βολές και 7,2 ριμπάουντ σε 26 λεπτά συμμετοχής κατά μέσο όρο. Τα νούμερά του, πάντα με τη λογική πως μιλάμε για «ψηλό», συγκρίνονται μόνο μ' αυτά του Γιάννη Μπουρούση που είναι αναμφισβήτητα ο MVP της ισπανικής λίγκας μέχρι σήμερα και ίσως μαζί με τον Μαυροκεφαλίδη οι δύο πιο παραγωγικοί ψηλοί στην Ευρώπη. Το μεγαλύτερο διάστημα του πρώτου μισού της σεζόν, ο Μαυροκεφαλίδης έβαλε την ΑΕΚ στην πλάτη του και την οδήγησε σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Ενα τετράμηνο που του ανήκει ολοκληρωτικά και η ανάδειξή του σε MVP της 13ης αγωνιστικής (20π., 7 ριμπο., 27 στο ranking) ήταν το επιστέγασμα των όσων έχει κάνει μέχρι σήμερα.

Το εντυπωσιακό στην περίπτωση του Μαυροκεφαλίδη ωστόσο δεν είναι οι 18 πόντοι και τα 7 ριμπαουντ κατά μέσο όρο, όσο το γεγονός πως είναι από τους πιο «οικονομικούς» παίκτες της ΑΕΚ. Είναι δηλαδή αυτός που με λογικότατο αριθμό προσπαθειών πετυχαίνει το 10% των πόντων σε κάθε παιχνίδι. Ξέρετε εσείς πολλούς ψηλούς στην Ευρώπη που να έχουν μεγαλύτερο ποσοστό στα τρίποντα από τα δίποντα; Ξέρετε πολλούς ψηλούς που να σουτάρουν με ποσοστό άνω του 80% στις βολές;

Γιατί δεν στέριωσε στους «αιώνιους»

Το μέγα ερώτημα πάντα ήταν για ποιο λόγο ο Μαυροκεφαλίδης δεν στέριωσε σε καμία από τις μεγάλες ομάδες που θεωρητικά είχαν στόχο τις κούπες και τα φάιναλ φορ.

Γιατί δεν ανανέωσε στην Μπαρτσελόνα, μετά τη σούπερ χρονιά στη Ρωσία, γιατί δεν έμεινε στον Ολυμπιακό επί Ιβκοβιτς, γιατί δεν έπεισε τον Τζόρτζεβιτς το φετινό καλοκαίρι; Είναι σαφές πως τα χαρακτηριστικά του Μαυροκεφαλίδη απορρίπτονται απο τους προπονητές που βάζουν πρώτα και πάνω απ' όλα το κομμάτι «άμυνα».

Οποιος προπονητής ξεκινάει το «χτίσιμο» μιας ομάδας που έχει ως στόχο να δέχεται 65-70 πόντους και να βάζει έναν παραπάνω, εκφράζει αμφιβολίες για την ταχύτητα του Λουκά, τον τρόπο που κινείται στην άμυνα, την ικανότητα που έχει στις αλληλοκαλύψεις και τα πλάγια βήματα.

Ακόμη και στην πρώτη σεζόν του Πεδουλάκη στον Παναθηναϊκό, ο τότε προπονητής των «πράσινων» είχε πολλές αμφιβολίες και γι αυτό το «φλερτ» δεν προχώρησε.

Ο Μαυροκεφαλίδης είναι ένας παίκτης που για να μπορέσει να προσφέρει ανάλογα της αξίας του, θα πρέπει ο εκάστοτε προπονητής να βρει τρόπο να καλύψει τις αδυναμίες του στην άμυνα. Θα πρέπει δηλαδή να έχει plan A και plan B, ώστε αυτά που θα προσφέρει ο Ελληνας σέντερ να είναι περισσότερα απ' αυτά που θα δεχτεί.

Οποιος προπονητής καταφέρει να το κάνει με το μικρότερο δυνατό κόστος, τότε αυτομάτως έχει κερδίσει έναν παίκτη που μπορεί να λειτουργήσει επιθετικά για δύο. Ταυτόχρονα, όπως τουλάχιστον αποδείχτηκε στις σειρές των πλέι οφ, ο Μαυροκεφαλίδης είναι από τους παίκτες που η απόδοσή του εξαρτάται από την εμπιστοσύνη που αισθάνεται από τον πάγκο.

Τόσο ο Αλβέρτης, όσο και ο Μανωλόπουλος κατάφεραν να πάρουν από τον Λουκά αυτά που δεν πήραν οι Πεδουλάκης και Ιβάνοβιτς, όχι επειδή άλλαξαν εξ ολοκλήρου τον επιθετικό σύστημα του Παναθηναϊκού, αλλά έπειδή έκαναν τον παίκτη να αισθανθεί σημαντικός. Αυτή τη «σημαντικότητα» βρήκε εξ αρχής ο Μαυροκεφαλίδης στην ΑΕΚ και κατάφερε σιγά - σιγά να «χτίσει» πάνω του όλο το επιθετικό παιχνίδι της ΑΕΚ.

Η ΑΕΚ «μεγαλώνει» και πρέπει να αλλάξει

Σχεδόν σε κάθε επίθεση περνάει από τα χέρια του κι αυτό και μόνο λέει πολλά, όταν πρόκειται για παίκτη ρακέτας που τις περισσότερες φορές είναι ο... υπηρέτης των κοντών και σε κάποιες πιο extreme καταστάσεις κάνει το... τρόλεϊ στο παρκέ. Πλέον η ΑΕΚ «μεγαλώνει», αν όχι φέτος, σίγουρα τα επόμενα δύο χρόνια θέλει να διεκδικήσει τίτλους και αναγκαστικά θα πρέπει να προσαρμόσει το στυλ παιχνιδιού της σε τοπ επίπεδο.

Ο Μαυροκεφαλίδης από μόνος του δεν φτάνει, το αντίθετο. Ουδέποτε μια ομάδα πήγε μπροστά μ' έναν και μόνο ηγέτη και είναι σαφές πως ο Ζντοβτς θέλει να μοιράσει περισσότερο την μπάλα στην επίθεση, να αναδείξει περισσότερες επιλογές που θα αποτελούν απειλή και ταυτόχρονα θα φρεσκάρει τον Μαυροκεφαλκίδη που έχει τραβήξει μεγάλο λούκι στο πρώτο μισό της περιόδου. Αν τα καταφέρει, τότε όλοι θα είναι κερδισμένοι...