Στις 17 Φεβρουαρίου ένας Αμερικανοπολωνός πήγε να κερδίσει μόνος του τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ. Χρειάστηκε σχεδόν ένα χρόνο για να αποδείξει ότι μπορεί να το κάνει και με τους αντιπάλους του. Διαβάστε τον 10λογο του Λόγκαν.

1. Βιογραφικό!

Το πλήρες του όνομα είναι Ντέιβιντ Κάιλ Λόγκαν και ήταν δώρο Χριστουγέννων στην οικογένειά του. Γεννήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου του 1982 στο Σικάγο. Μεγάλωσε σε ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον με τη μητέρα του, τον αδελφό του, τη γιαγιά του και τον παππού του. Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ σε ηλικία έξι ετών και οι πρώτες προπονήσεις του ήταν στον κήπο του σπιτιού με τον θείο του. Από μικρό παιδί «ονειρευόμουν να παίξω σε μια κολεγιακή ομάδα», θυμάται, ενώ δεν άργησε να μπει στη... βιοπάλη. Δούλεψε στην εφηβεία του στα «Burger King» και με τα πρώτα του λεφτά αγόρασε ρούχα και παπούτσια για το μπάσκετ.

2. Το πανεπιστήμιο!

Το όνειρό του θα το έκανε πραγματικότητα. Και κάτι παραπάνω! Φοίτησε στο κολέγιο της Ιντιανάπολις και παρά τις προτροπές των φίλων του να επιλέξει καλύτερο κολέγιο για να έχει καλύτερο μέλλον στην Αμερική, εκείνος προτίμησε να πάει στα σίγουρα. Κάτι ήξερε... Το όνομά του έμεινε στην ιστορία του πανεπιστημίου του, αφού αποφοίτησε όντας πρώτος σκόρερ όλων των εποχών με 2,352 πόντους. Στη senior χρονιά του ολοκλήρωσε με μέσο όρο πόντων 28,6 και αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης της χρονιάς στο NCAA II! Παραδέχεται πως στο κολέγιο πήρε τα σπουδαιότερα μαθήματα για το μπάσκετ, αφού «οι προπονητές μου στο σχολείο και στο κολέγιο ήταν ό,τι πολυτιμότερο για την πορεία μου στο χώρο»,

Στην Ιντιανάπολις βραβεύτηκε πολλάκις και, μάλιστα, το καλοκαίρι επέστρεψε για ένα ειδικό καμπ που αφορά τον επαγγελματικό αθλητισμό, όμως έχουν κι έναν επιπλέον λόγο να τον θυμούνται. «Μετά την πρώτη του χρονιά στο πανεπιστήμιο, ο Ντέιβιντ ερχόταν κάθε μέρα κι έκανε σουτ. Κάποια στιγμή ο βοηθός βαρέθηκε να του μαζεύει τη μπάλα και αναγκαστήκαμε να πάρουμε ειδικό μηχάνημα», είπε ο Jeff Rabjohns, δημοσιογράφος στην Ιντιάνα, ενώ ο ίδιος ο Stan Gouard, είπε: «Τρία χρόνια μετά κι αφού είχε εξαντλήσει όλους τους προπονητές, ο Λόγκαν κατάφερε να είναι ένας από τους καλύτερους γκαρντ στη χώρα».

3. Το επόμενο βήμα!

Ζεστός από τα έπαθλα του κολεγιακού πρωταθλήματος και τους τιμητικούς τίτλους που τον ακολουθούσαν, έκανε το επόμενο βήμα για την καριέρα του. Θα ήταν θαύμα να συμπεριλαμβανόταν στο ντραφτ του 2005 από τη δεύτερη κατηγορία του NCAA, ωστόσο δοκίμασε στο summer league των Ντάλας Μάβερικς. Στο διάσημο «Rocky Mountain» είχε 18,8 λεπτά μέσο όρο, 8,8 πόντους, 1,4 ασίστ, 2,4 ριμπάουντ και 2,2 κλεψίματα, αλλά ήταν τα άσχημα ποσοστά του εκείνα που του έκοψαν το δρόμο. Μόλις 35% στα δίποντα και 27% στα τρίποντα ήταν ιδιαιτέρως φτωχά για έναν παίκτη που αποφοίτησε με ποσοστά 48,1% και 41% αντίστοιχα.

Το... πείραμα απέτυχε και ο Λόγκαν δεν το σκέφτηκε πολύ. Ακολούθησε την εναλλακτική λύση της Ευρώπης, απ' την αναμονή στην Αμερική και υπέγραψε συμβόλαιο με την ιταλική Παλακανέστρο Πάβια. Στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας έμεινε μόλις για έξι μήνες, αφού οι επιδόσεις του (17,1 πόντοι, τρεις ασίστ) έφεραν ένα καλύτερο συμβόλαιο, μια καλύτερη ομάδα, ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Τον ίδιο Δεκέμβρη μετακόμισε στο Ισραήλ όπου έπαιξε στην Ραμάτ Χασαρόν με 15,4 πόντους και 2,2 ασίστ ανά αγώνα.

4. Η δεύτερη πατρίδα!

Μετά το Ισραήλ, αποφάσισε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στο αμερικάνικο όνειρο. Θα επιλεχτεί στο ντραφτ του NBDL και θα παίξει σε εφτά παιχνίδια με τους Fort Worth Flyers, χωρίς να έχει τη συνέχεια που περίμενε, με μόλις 3,6 πόντους μέσο όρο σε εφτά ματς. Η πατρίδα του φαίνεται πως δεν τον... πήγαινε και πολύ, με αποτέλεσμα να αναζητήσει μια καινούργια. Δεν το γνώριζε όταν υπέγραφε στην άσημη Στάρογκτραντ, όμως η Πολωνία θα αποτελούσε το καταφύγιό του. Θα μείνει μισό χρόνο στη ομάδα και οι 15,2 πόντοι μέσο όρο θα αποτελέσουν το κλειδί για να ανοίξει μια μεγαλύτερη πόρτα.

Το καλοκαίρι του 2007 θα υπογράψει στην Turow, με την οποία θα κάνει ορισμένα εντυπωσιακά παιχνίδια, τόσο στο πολωνικό πρωτάθλημα, όσο και στο Uleb Cup. Οι 34 πόντοι απέναντι στην Χάποελ Ιερουσαλήμ στις 4 Δεκεμβρίου εκείνου του έτους θα κάνουν το όνομά του να ακουστεί περισσότερο στην Ευρώπη, όπως και η εμφάνισή του – ειδικά στο πρώτο ημίχρόνο – κόντρα στην πανίσχυρη και μετέπειτα τροπαιούχο της διοργάνωσης Ντιναμό Μόσχας του Αντώνη Φώτση.

Ο Λόγκαν συνέχισε να ανεβαίνει τα σκαλοπάτια και το επόμενο καλοκαίρι θα τον έβρισκε στην πρωταθλήτρια της Πολωνίας, την Προκόμ. 18,3 πόντοι μέσο όρο την πρώτη χρονιά, 15,3 τη δεύτερη και, φυσικά, η Ευρωλίγκα. Ο Αμερικανός γκαρντ θα έκανε ορισμένα εντυπωσιακά παιχνίδια, όπως εκείνο κόντρα στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ (24 πόντοι, 6 ασίστ) ή στην Ιταλία κόντρα στη Σιένα (25 πόντοι, 4 ασίστ). Στη δεύτερη σεζόν του στην Προκόμ θα μοιάζει πιο συγκροτημένος στο παιχνίδι του και πιο κοντά στο ευρωπαϊκό πρότυπο, παρά στο Αμερικάνικο. Κάτι που ίσως τον βοήθησε για το επόμενο βήμα της καριέρας του.

5. Η... πρώτη πρόκληση!

Στις αρχές Ιουλίου του 2010 ανακοινώθηκε πως υπέγραψε στην Κάχα Λαμποράλ. «Νομίζω ήταν τον Φεβρουάριο όταν ο ατζέντης μου με ενημέρωσε για το ενδιαφέρον της Κάχα. Η πρόταση, όμως, έγινε στα τέλη Απριλίου. Το σκέφτηκα πολύ πριν αποφασίσω, επειδή δεν ήθελα κάνω λάθος. Τελικά, υπέγραψα και πιστεύω ότι έκανα το σωστό», θα πει στη Βασκονία, την εποχή που θα γνωρίσει το καινούργιο του περιβάλλον. Η Ρεάλ Μαδρίτης θα κάνει με τη σειρά της κίνηση για να τον αποκτήσει πριν υπογράψει, ωστόσο όπως θα πει ο Λόγκαν «ήταν πολύ αργά».

Θα χρειαστεί χρόνο να προσαρμοστεί στο νέο του ρόλο και να ισορροπήσει ανάμεσα στον σκόρερ που είχε μάθει να είναι και τον οργανωτή που ήθελε ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Η πρώτη του μεγάλη... παράταση θα έρθει με τους 25 πόντους απέναντι στη Μακάμπι, θα ακολουθήσουν οι 21 κόντρα στον Παναθηναϊκό, όμως στο φινάλε της Ευρωλίγκα – με τον αποκλεισμό από την Ισραηλινή ομάδα – θα έχει μέσο όρο πόντων μόλις δέκα, μακριά από τα στάνταρ του και τα νούμερα των προηγούμενων χρόνων. Εν μέρει λογικό, αφού περιορίστηκε και ο χρόνος του στα 23 λεπτά από 36 που ήταν την προηγούμενη σεζόν.

6. Ο... περίεργος Ντούσκο!

Όταν έδινε εκείνη την πρώτη συνέντευξη ως παίκτης της Ταουγκρές, το ερώτημα ήταν μάλλον φυσιολογικό. Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς ήταν, είναι και μάλλον θα παραμείνει ένας από τους πιο αμφιλεγόμενους και απαιτητικούς προπονητές του ευρωπαϊκού μπάσκετ. «Νομίζω πως είναι κάτι που θες να ζήσεις», έλεγε ο... αφελής Ντέιβιντ Λόγκαν και είχε εξηγήσει: «Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι είναι τρελός, πως περνάει τον χρόνο του να φωνάζει στους παίκτες στα παιχνίδια και τέτοια πράγματα. Ο καλύτερος τρόπος για να δω αν είναι αλήθεια είναι να το ζήσω, γιατί στο φινάλε όλοι έχουν μια γνώμη και δεν μπορείς στη ζωή να προχωράς με την άποψη των άλλων. Ίσως και γιατί υπάρχουν παίκτες που δεν θέλουν να δουλεύουν σκληρά».

Στη διάρκεια της σεζόν οι δυο τους είχαν αρκετά προβλήματα στην επικοινωνία τους. «Δυσκολεύομαι να τον καταλάβω γιατί δεν μιλάει πολύ καλά Αγγλικά. Αλλά προσπαθώ όσο μπορώ καλύτερα να αντιληφθώ τι θέλει, έστω και στα ισπανικά. Αναμφισβήτητα είναι ένας σκληρός προπονητής, αλλά μόνο επειδή του αρέσει να κερδίζει και απαιτεί πάντα το 100% από τους παίκτες του».

7. Ο Λόγκαν Πολωνός!

Η Πολωνία θα γινόταν και επισήμως η δεύτερη πατρίδα του στις 24 Ιουλίου του 2009. Τότε και λόγω του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος που θα διεξαγόταν στη χώρα έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες, προκειμένου να πολιτογραφηθεί Πολωνός. Έστω κι αν «η οικογένειά μου δεν ξέρει και πολλά για το θέμα, οπότε καλύτερα να μην το συζητάμε πολύ-πολύ», όπως θα πει σε συνέντευξή, με τους νέους συμπατριώτες του να τον κατηγορούν πως το μόνο που ξέρει στη... μητρική του γλώσσα είναι το «γεια σου» και πως με το ζόρι γνώριζε τον - εκλιπόντα πλέον, αλλά πρόεδρο της χώρας τότε - Λεχ Κατσίνσκι. Οι κατηγορίες, μάλιστα, έγιναν εντονότερες όταν πέρυσι στο πλαίσιο της αναμέτρησης της Κάχα Λαμποράλ με την Προκόμ δήλωσε πως «δεν μου λείπει η Πολωνία».

Το... πάντρεμα, πάντως, με την υπόλοιπη ομάδα ήταν πετυχημένο, αφού η Πολωνία πήρε τη δεύτερη θέση στον όμιλό της, χάρη τη μεγάλη νίκη κόντρα στην Λιθουανία, αλλά απέτυχε να κάνει την υπέρβαση στην επόμενη φάση κι έμεινε εκτός των νοκ άουτ παιχνιδιών. Ο Λόγκαν τελείωσε τη διοργάνωση με 15,5 πόντους και 4,5 ασίστ μέσο όρο.

8. Τα... μεγάλα σουτ!

Ένα από τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του, όπως τουλάχιστον, ο ίδιος το περιγράφει είναι να έχει τη μπάλα στα χέρια του, όταν καίει. Θέλει να παίρνει το τελευταίο σουτ του αγώνα, κάτι που πιθανόν δεν θα χρειαστεί στον Παναθηναϊκό, αφού υπάρχει διαφορετική... ιεραρχία. «Είχα τέτοιες συστάσεις από το πανεπιστήμιο. Ποτέ δεν δίσταζα να πάρω το τελευταίο σουτ ή να παίξω ένας εναντίον ενός, αν ο προπονητής ήθελε να είναι η μπάλα στα χέρια μου. Όταν ήρθα στην Ευρώπη στην αρχή, δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στον τρόπο παιχνιδιού, όμως οι προπονητές σιγά-σιγά αντιλαμβάνονταν τον τρόπο που αγωνίζομαι και είχα αυτό το ρόλο στις ομάδες μου».

9. «Περιττές» πληροφορίες!

Στο κομμάτι που αφορά την προσωπική του ζωή, ουδέποτε δίνει πληροφορίες. Εκείνο που έχει... διαρρεύσει είναι πως στο κολέγιο για κάποιο λόγο τον φώναζαν «Μίκι Μάους» , ενώ δεν μιλάει καμία άλλη γλώσσα εκτός από τη μητρική του. Στη ιστοσελίδα που διατηρεί ο εκπρόσωπός του, αναφέρει πως ο Ντέιβιντ Λόγκαν έχει πάρει μέχρι και 147 pick and roll σε έναν αγώνα! Στην Αμερική έχει δύο αυτοκίνητα, μια Dodge Magnum κι ένα Yukon Denali, αγορασμένα το 2005 και το 2007 αντίστοιχα. Το χαρακτηριστικό του είναι η κορδέλα που φοράει στο κεφάλι του για τον ιδρώτα και την οποία βάζει στην ίδια γωνία με εκείνη που επέλεγε ο Σκοτ Σκάιλς. Κορδέλα την οποία αποχωρίστηκε φέτος. Αγαπημένο του σημείο στο σώμα του, το οποίο κοσμείται από πολλά τατουάζ, είναι το δεξί του μπράτσο, όπου μια πατημασιά μωρού με το όνομα Kylee, του θυμίζει διαρκώς την κόρη του.

10. Το όνειρο...

Όταν πήγε στην Ισπανία, είχε ένα πράγμα στο μυαλό του. «Είναι όνειρό μου να παίξω στο φάιναλ φορ και γι' αυτό επέλεξα την Κάχα Λαμποράλ». Η επιλογή του το καλοκαίρι έμοιαζε ως ασφαλέστερος δρόμος, κάτι που γνώριζε και ο ίδιος. Ήξερα ότι η Κάχα δεν θα στεκόταν εμπόδιο στη μεταγραφή μου. Θέλαμε και οι δύο να λύσουμε τη συνεργασία μας. Ο Παναθηναϊκός είναι η μεγαλύτερη ομάδα στην καριέρα μου, με έναν τεράστιο προπονητή και κόσμο που τη στηρίζει». Ο Μάικ Μπατίστ είχε φροντίσει να τον ενημερώσει για τη νέα του ομάδα, πριν ακόμα έρθει στην Ελλάδα και τον… πήρε από κοντά άμα την άφιξή του.

Όχι, πως χρειάστηκε να τον πείσει… «Όταν με ενημέρωσε ο μάνατζέρ μου, του είπα αμέσως «κάνε κάτι να αγωνιστώ στον Παναθηναϊκό». Ήταν κάτι φοβερό όταν το έμαθα. Δεν έχεις κάθε μέρα την ευκαιρία να παίζεις στους πρωταθλητές Ευρώπης. Σε μια ομάδα που έχει έξι ευρωπαϊκούς τίτλους και συνέχεια κατακτά το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Έπρεπε να αρπάξω την ευκαιρία που μου δόθηκε να αγωνιστώ σε τόσο υψηλό επίπεδο για πρώτη φορά στην καριέρα μου».

Η ευκαιρία, όμως, δεν δίνεται τόσο εύκολα. Ο Ντέιβιντ Λόγκαν δεν έβρισκε χρόνο συμμετοχής στα σημαντικά ματς, δεν έπειθε τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος κατ’ επανάληψη έστελνε μηνύματα προς «σημαδεμένους» παίκτες του ότι πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο. Έμοιαζε ανίκανος να προσαρμοστεί, ακριβώς όπως πριν κάποια χρόνια ο προκάτοχός του, Ντρου Νίκολας. Μέχρι που ήρθε η ώρα να κυνηγήσει το όνειρό του. Και χθες ήταν το χαρτί που τράβηξε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και αυτή τη φορά ήταν σίγουρος ότι θα είναι άσος…