Είναι πολλοί, πάρα πολλοί πλέον οι φίλοι του Παναθηναϊκού οι οποίοι αμφιβάλλουν για την αλήθεια και για το μέγεθος του προβλήματος του Σεμπαστιάν Λέτο. Αυτό οφείλεται σε τρεις λόγους: α) στο ότι δεν πρόκειται για «καταληπτό», σαφές για τον κοινό θνητό (και όχι αθλητή) πρόβλημα. Δεν είναι κάταγμα, χιαστός, έστω προσαγωγοί, τραυματισμός κατά τη διάρκεια αγώνα, κάτι που ο φίλαθλος το αντιλαμβάνεται «χειροπιαστά». Το «ενοχλήσεις στο γόνατο» δεν τον αγγίζει πολύ. Του ακούγεται «αόριστο», «έωλο», κάτι σαν το «έχω πονοκέφαλο δεν θέλω απόψε» στο κρεβάτι, κάτι σαν το «έχω τη μέση μου» για πατροπαράδοτη ελληνική κοπάνα από τη δουλειά, κάτι σαν το «πονάει η κοιλιά μου» όταν είμασταν πιτσιρίκια. Σ’ αυτό παίζει ρόλο ότι η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ουδέποτε έχει ανακοινώσει επισήμως ότι «ο αθλητής Σεμπάστιαν Λέτο υποφέρει από το τάδε» και στο βασίλειο της καχυποψίας που ονομάζεται ελληνικό ποδόσφαιρο, το μυαλό πάει αλλού.

β) στο ότι πλησιάζουν πλέον τα σημαντικά παιχνίδια και ξέρουν πόσο σημαντικός είναι για παιχνίδια εναντίον ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακού. Ισως, μάλιστα το θέμα του Λέτο να είχε πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και ενδοπαναθηναϊκά (σε ομάδα, διοίκηση, φιλάθλους) αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε τόσο λίγες απώλειες στην περίοδο της απουσίας του από το ματς με τον Λεβαδειακό (3-0 στις 25/1, με δύο δικές του ασίστ και ανθρώπους της Γαλατάσαραϊ στο ΟΑΚΑ, από τότε μόνο τρεις χαμένοι βαθμοί, στη Λιβαδειά και σταθερά στην κορυφή).

γ) σε μερίδα ΜΜΕ που αβάσιμα και στο πλαίσιο του κουτσομπολιού και του «παρασκηνίου» με σχόλια και σχολιάκια σταδιακά καλλιέργησαν την αίσθηση σύμφωνα με την οποία «ο Λέτο κάθεται γιατί είναι απλήρωτος».

δ) στο ότι λίγες ημέρες πριν από το τελευταίο του ματς με τον Λεβαδειακό ο Γόντικας είχε συναντηθεί με τον μάνατζέρ του και μία ημέρα πριν από το συγκεκριμένο παιχνίδι με τον ίδιο τον Λέτο.

Προσπάθησα να βάλω κάτω τα κομμάτια του παζλ και μίλησα με 4-5 ανθρώπους προτού γράψω αυτό το κομμάτι. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι παρότι εύκολα κάποιος μπορεί να πιστέψει στις «σκιές», δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση ο Λέτο να υποδύεται τον τραυματία. Εμμέσως, βεβαίως, «τροφή» μπορεί να θεωρήσει κάποιος ότι δίνει και ο ίδιος. Διότι όσο εύκολα γράφει μέρα παρά μέρα στο twitter «ευχαριστώ για τη συμπαράσταση, σύντομα θα είμαι καλά και θα αγωνιστώ», τόσο εύκολα θα μπορούσε να έχει βγάλει μια ανακοίνωση και σε επιθετικό ύφος για όσα γράφονται, ακούγονται, λέγονται. Διότι η αλήθεια είναι ότι η υπόνοια έχει φωλιάσει σε πολλούς φίλους του Παναθηναϊκού.

Τα κομμάτια που συνέλεξα λοιπόν, είναι τα εξής:

1. Ο Λέτο είναι τύπος που δεν μπορεί να «κρυφτεί» στη συμπεριφορά του. Συμπαίκτες του μου έχουν περιγράψει πόσο ενθουσιώδης και χαρούμενος ήταν πριν από δύο εβδομάδες, όταν ξεκινούσε για να ενταχθεί στο καθιερωμένο προπονητικό πρόγραμμα. Και πόσο δύσθυμος και πικραμένος ήταν δυο – τρεις ημέρες αργότερα, όταν κατάλαβε ότι πάλι κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να πάρει παράταση η επιστροφή του…

2. Ο Λέτο έχει απουσιάσει από τις 25 Ιανουαρίου. Δηλαδή πέντε εβδομάδες που θα γίνουν επτά μέχρι το ματς με την ΑΕΚ. Πέρυσι είχε απουσιάσει για τον ίδιο λόγο εννιά (!) εβδομάδες. Από το 1-4 στις 03/10/2010 με τον Εργοτέλη, μέχρι και το 0-0 στην Τρίπολη, στις 12/12/2010. Είχε απουσιάσει από οκτώ ματς πρωταθλήματος και τέσσερα του Τσάμπιονς Λιγκ (Μπάρτσα, Κοπεγχάγη, Ρούμπιν μέσα έξω). Για όσους δεν θυμούνται αυτή την περίοδο, ήταν το χρονικό διάστημα της… ανάδειξης του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, με κορύφωση την εμφάνισή του στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ (2-1).

3. Ο Λέτο γνωρίζει ότι κατά 99% θα πωληθεί το καλοκαίρι. Ξέρει επίσης ότι είναι άτυχος, διότι δεν μπορεί να «φανεί» εφέτος στην Ευρώπη (όπως ο Σισέ που πήρε μεταγραφή όχι με τα «ελληνικά» αμέτρητα γκολ του, αλλά με τα μοναδικά γκολ του στην Ευρώπη, εναντίον της Ρόμα!). Και θέλει όσο τίποτα άλλο τουλάχιστον τον τίτλο του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος, ει δυνατόν και τον τίτλο με μια ομάδα – αουτσάιντερ, στην οποία έχει χαρακτηριστεί «ηγέτης». Ο ίδιος θέλει περισσότερο από όλους τους φίλους του Παναθηναϊκού να παίζει και να πετυχαίνει γκολ. Δεν κερδίζει απολύτως τίποτα με την απουσία του. Τίποτα!

4. Ο Λέτο εξαρτάται από το ιατρικό τιμ του Παναθηναϊκού, το οποίο δεν του έχει ανάψει προς το παρόν το πράσινο φως για την επιστροφή. Επίσης έχει συζητήσει διεξοδικά με τον Ζεσουάλδο Φερέιρα, ο οποίος όχι μόνο δεν τον πίεσε για την επιστροφή του, αλλά του έχει πει ότι πρέπει να αγωνιστεί μόνο όταν αισθανθεί απολύτως έτοιμος.

ΑΝ ο Λέτο πάσχει από χονδροπάθεια στο γόνατο, κάτι που δεν έχει επιβεβαιωθεί ποτέ από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός, ισχύουν τα κάτωθι…Ρώτησα φίλο, γιατρό. Και ιδού τι μου είπε.

1. Καθοριστικός παράγοντας είναι η σωστή εκτίμηση της χονδροπάθειας. Η σωστή διάγνωση. πό το αν είναι 1ου, 2ου, 3ου, 4ου βαθμού. Αυτό καθορίζεται από τρεις παραμέτρους: α) την έκταση (πόσα εκατοστά) β) τη θέση γ) το βάθος φθοράς του χόνδρου. Επίσης σημαντικός παράγοντας είναι και το σημείο της πάθησης (επιγονατίδα;).

2. Ανάλογα με την εκτίμηση αποφασίζεται ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Οι τρόποι είναι δύο: α) χειρουργείο β) συντήρηση – ενδυνάμωση (ο Εμάνουελ Ολιζαντέμπε είχε σε δύο σημεία, στο ένα 2ου και στο άλλο 3ου βαθμού και γι’ αυτό ήταν απαραίτητη η επέμβαση τότε για το πρόβλημα).

3. Ο ανθρώπινος παράγοντας παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Οι άνθρωποι παίρνουν τις αποφάσεις. Επί παραδείγματι για τον τρόπο «συντήρησης + ενδυνάμωσης» ή για την αποκατάσταση μετά το χειρουργείο, η οποία συντελεί τουλάχιστον στο 50% της θεραπείας του παίκτη αν είναι επιτυχημένο το 50% της επέμβασης.

4. Δεν υπάρχει «μπούσουλας». Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική σε κάθε παίκτη. Όχι μόνο ως προς τον βαθμό του προβλήματος, αλλά και ως προς την διαχείρισή του. Εξαρτάται και από την «ανταπόκριση» του γονάτου και από την συνέπεια του παίκτη και από το πρόγραμμα που θα λάβει από το ιατρικό τιμ και ασφαλώς από τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας (κάθε πότε 2 ματς ανά εβδομάδα και ποια η επιβάρυνση σε κάθε παιχνίδι;).

5. Όταν ο παίκτης μπαίνει στο χειρουργείο, υπάρχουν τρεις μέθοδοι αποκατάστασης. Σε πολύ «βαριές» περιπτώσεις προτείνεται η μεταμόσχευση χονδροκυτάρρων, αλλά σπανίως ενδείκνυται για ποδοσφαιριστές. Οι πιο συνηθισμένες είναι: α) με «μικροκατάγματα» (τρυπούλες στον χόνδρο για να αναζωογονηθεί σταδιακά από κάτω) β) με «μωσαϊκοπλαστική» (μετάθεση κομματιών χόνδρου στο προβληματικό σημείο από σημεία του γονάτου που δεν επιβαρύνονται). Ο χρόνος αποκατάστασης μετά το χειρουργείο υπολογίζεται σε 4-12 (!) μήνες, ανάλογα με την έκταση της βλάβης και τον τρόπο αποκατάστασης.

6. Το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό ποδοσφαιριστών που ταλαιπωρούνται από τα 24-25 τους με χονδροπάθεια υποχρεώνονται κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της καριέρας τους να μπουν στο χειρουργείο. Και ανάλογα με όλους τους αστάθμητους παράγοντες (νέος τραυματισμός, καταπόνηση, πρόγραμμα, τρόπος συντήρησης ανά σεζόν) πορεύονται εν συνεχεία γνωρίζοντας ότι το γόνατό τους δεν θα είναι ποτέ πια τέλειο!

7. Είναι πολύ πιο «ευάλωτο» σε χονδροπάθεια ένα γόνατο που έχει υποστεί επέμβαση στον μηνίσκο ή στον χιαστό. Ο Λέτο δεν έχει μπει στο χειρουργείο ποτέ για τέτοιο λόγο.

Υ.Γ. 1 Από τις συζητήσεις Κοσεντίνο – Λέτο – Γόντικα το μόνο σίγουρο είναι ότι ο μάνατζερ του παίκτη είχε συζητήσει για το ενδεχόμενο μεταγραφής του τον Ιανουάριο. Το πνεύμα ήταν «μπορώ να φέρω πρόταση, να το τρέξω;». Και η απάντηση ήταν αρνητική. Ο παίκτης δεν έχει μιλήσει ποτέ με ανοιχτά χαρτιά για τη συζήτησή του τότε με τον πρόεδρο της ΠΑΕ, η οποία είχε γίνει ΜΕΤΑ το… πρώτο «κρούσμα» (στον πάγκο με τον ΠΑΣ Γιάννινα) και μία ημέρα πριν από το τελευταίο 90λεπτο του, με τον Λεβαδειακό.

Υ.Γ. 2 Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι θα είχε συμβεί αν δεν είχε αναβληθεί η προηγούμενη αγωνιστική. Αν, δηλαδή, ο Λέτο σίγουρα θα απουσίαζε από τα ματς και με τους δύο «Δικέφαλους».