Κάποια από τα νούμερα στις φανέλες είναι εμβληματικά. Άλλα όχι. Τυχαίοι αριθμοί επιλέγονται για λόγους προκατάληψης ή εγωισμού. Και υπάρχουν κάποιοι, με τελευταίο τον κεντρικό μέσο της Κιέβο Γιόναθαν ντε Γκουζμάν, που επιθυμούν να φορέσουν στην πλάτη τους το νούμερο 1.

Ωστόσο, ο... άσος σε ποδοσφαιριστή εκτός τερματοφύλακα δεν είναι η μοναδική περίεργη επιλογή φανέλας. Το FourFourTwo παρουσιάζει δέκα χαρακτηριστικές περιπτώσεις.

0. Χίτσαμ Ζερουαλί, Αμπερντίν

Σε αρκετές ομάδες η φανέλα με το 10, την οποία φόρεσαν μεταξύ άλλων ο Πελέ, ο Μαραντόνα και ο Μέσι, είναι λίγο βαρύτερες από στο υλικό που χρησιμοποιείται για την κατασκευή τους. Το ίδιο συμβαίνει και με νούμερα όπως το 9, το 7 και το 14.

Υπάρχουν όμως και άλλοι αριθμοί, όπως, ας πούμε, το 9.

Ο Μαροκινός διεθνής Ζερουαλί πέρασε τρία χρόνια (1999-2002) στην Αμπερντίν, σημειώνοντας 11 γκολ σε 37 εμφανίσεις. Η φανέλα του βρίσκεται ακόμα στη μπουτίκ της ομάδας κι αυτό εξαιτίας του αριθμού που είχε. Έχοντας το προσωνύμιο "Μαροκινός μάγος" και "μηδέν", ο Ζερουαλί αποφάσισε να κρατήσει το τελευταίο τυπωμένο στην πλάτη του. Ήταν Ήταν ο πρώτος στη Σκωτία που το κάνει, γεγονός που προκάλεσε αρκετή κουβέντα. Την επόμενη σεζόν, η Premier League Σκωτίας απαγόρευσε την επιλογή του. Ο "μηδέν" είχε τραγική κατάληξη, χάνοντας τη ζωή του σε τροχαίο το 2004.

1. Έντγκαρ Ντάβιντς, Μπαρνέτ

Ο πρώην νικητής του Champions League με τον Άγιαξ πήγε στη Μπαρνέτ ως παίκτης-προπονητής με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπιζε τους αντιπάλους σε όλη του την καριέρα: Έναν συνδυασμό δύναμης και ωμότητας. Είδε κάρτες και στα πέντε πρώτα παιχνίδια του, τόσο κίτρινες όσο και κόκκινες.

Σε μία αντίστοιχα ασυνήθιστη κίνηση όπως αυτή της μεταγραφής του, ανακοίνωσε ότι παίρνει το νούμερο 1 από τον τερματοφύλακα Γκρέιαμ Στακ. «Αυτός θα είναι ο αριθμός μου για τη σεζόν, θέλω να ξεκινήσω αυτή την μόδα». Ο Ντάβιντς, ωστόσο, δεν ήταν πρωτοπόρος. Ο Στούαρτ Μπάλμερ στην Τσάρλτον, ο Χουντ Χιλς στην Ολλανδία και ο Όσι Αρντίλες στην Αργεντινή είχαν φορέσει την ίδια φανέλα πριν από αυτόν.

2. Όσι Αρντίλες, Αργεντινή

Μιλώντας για τον Αρντίλες και την Αργεντινή, ο δημιουργικός μέσος της Τότεναμ φόρεσε και το νούμερο 2 στην τελική φάση του Μουντιάλ 1978. «Ο λόγος ήταν επειδή υπήρχε αρκετή διαφωνία για τους αριθμούς στις φανέλες. Οπότε, ο προπονητής Σέσαρ Μενότι αποφάσισε να μας τις δώσει με αλφαβητική σειρά, γι' αυτό και το 1 πήγε στον Νορμπέρτο Αλόνσο», τονίζει ο Αρντίλες.

Οι σπέσιαλ ποδοσφαιριστές ωστόσο εξαιρούνταν. Το 1982 ο Ντιέγο Μαραντόνα θα έπρεπε να έχει τον αριθμό-συνώνυμο της ατυχίας, το 13. Ωστόσο, πήρε το 10. «Ο Μενότι πρέπει να πήρε την απόφαση. Ως δια μαγείας, ο Μάριο Κέμπες πήρε το 10 το 1978, οπότε μάλλον επίσης ο Μενότι έβαλε πάλι το χέρι του», συνεχίζει ο Όσι.

10. Γουίλιαμ Γκαλάς, Άρσεναλ

Σπάνια το νούμερο 10 είναι πρώτη επιλογή για έναν κεντρικό αμυντικό, όσο καλός κι αν είναι. Αλλά όταν ο Γκαλας πήγε στην Άρσεναλ από τη συμπολίτισσα Τσέλσι, πήρε τα ψηφία που πριν φορούσε ένας playmaker: Ο Ντένις Μπέργκαμπ.

«Το νούμερο 3 δεν του ταίριαζε και είχα ήδη δώσει όλα τα υπόλοιπα», έλεγε ο Αρσέν Βενγκέρ. «Στο τέλος, θεώρησα ότι ίσως είναι καλή ιδέα να δώσω το 10 σε αμυντικό, γιατί ένας επιθετικός θα υπέφερε πολύ από τη σύγκριση με τον Ντένις. Στην αρχή δίσταζα να παραχωρήσω τον αριθμό του Μπέργκαμπ και κυρίως σε έναν αμυντικό, αλλά τελικά αποφάσισα ότι ήταν καλύτερα έτσι».

16. Πάουλο Φούτρε, Γουέστ Χαμ

Όταν ο Πορτογάλος άσος Φούτρε έμαθε ότι έπρεπε να φορέσει το νούμερο 16 στη Γουέστ Χαμ αντί για το αγαπημένο του 10, έφερε μια ομάδα νομικών για να λύσει το ζήτημα. Ο Χάρι Ρέντναπ στην αυτοβιογραφία του έγραψε: «Ο Έντι Τζίλαμ, ο γυμναστής μας, του έδωσε το νούμερο 16 και εκείνος του το πέταξε στα μούτρα. Μετά ήρθε σε εμένα. "Ο Φούτρε είναι για το 10, όχι για το 16", μου είπε. Ο Εουσέμπιο το 10, ο Μαραντόνα το 10, ο Πελέ το 10, ο Φούτρε το 10, όχι το γαμ...νο 16", πρόσθεσε.

Προσπάθησα να μείνω ήρεμος. "Πάουλο, βάλε τη φανέλα σου, άλλαξε σε παρακαλώ. Έχουμε ένα μεγάλο ματς με την Άρσεναλ. Αν δεν το θέλεις, έφυγε", του είπα. Και το έκανε. Την επόμενη Δευτέρα ήρθε με τους δικηγόρους του για να διαπραγματευτεί το νούμερο 10».

Πλήρωσε 100.000 λίρες για να το σιγουρέψει.

52. Νίκλας Μπέντνερ, Άρσεναλ

Ο πρώην στράικερ της Άρσεναλ ήταν πάντα περίεργος. Κάποτε πλήρωσε πρόστιμο επειδή έδειξε χορηγημένο εσώρουχο κατά τη διάρκεια του 2012 με την ομάδα της Γαλλίας. Αργότερα, προκάλεσε το Emirates, αποφασίζοντας να αλλάξει το τελευταίο λεπτό τη φανέλα του για τη σεζόν 2009/10, παίρνοντας το 52 αντί για το 26.

«Αποφάσισα να μετακινηθώ στο 52 επειδή είναι ένα ιδιαίτερο νούμερο για εμένα προσωπικά και ελπίζω ότι θα μου φέρει τύχει τη νέα σεζόν. Καταλαβαίνω ότι αρκετοί οπαδοί έχουν πάρει τη φανέλα μου με το νούμερο 26 τυπωμένο, οπότε θα αναλάβω προσωπικά να πληρώσω το κόστος της αλλαγής σε όποιον έχει ήδη προχωρήσει στην αγορά». Με δεδομένο ότι εκείνη την εποχή η ομάδα είχε τον Σεσκ Φάμπρεγας, τον Ρόμπιν Φαν Πέρσι και τον πολλά υποσχόμενο Γουόλκοτ, μάλλον δεν θα χρειάστηκε να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη.

69. Μπισέντε Λιζαραζού, Μπάγερν Μονάχου

Έχοντας επιστρέψει για τη δεύτερη θητεία του στη Μπάγερν Μονάχου του 2005, ο Λιζαραζού επέλεξε να πάρει το νούμερο 69.

Η επιλογή προκάλεσε αρκετά ερωτηματικά στον κόσμο και ο Γάλλος Λιζαραζού στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι ήταν ένας τυχερός αριθμός για εκείνον. Γιατί; Επειδή ζύγιζε 69 κιλά, γεννήθηκε το 1969 και είχε ύψος 1.69. Επομένως η απόφασή του δεν έγινε για να κάνει πλάκα στα αποδυτήρια. Τίμιος.

80. Ροναλντίνιο, Μίλαν

Όταν ο Βραζιλιάνος μαέστρος με τα πεταχτά δόντια υπέγραψε στη Μίλαν το 2008, αποφασίστηκε να φοράει το 80 αντί για το αγαπημένο του 10. Ο λόγος αρχικά είχε να κάνει με την πολιτική του κλαμπ. Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Μίλαν, Αντριάνο Γκαλιάνι, ο Ολλανδός Κλάρενς Ζέντορφ είχε ήδη καπαρώσει τη φανέλα. «Ποτέ δεν ζητήσαμε από παίκτη να δώσει τον αριθμό του και δεν θα το κάνουμε ούτε τώρα», ξεκαθάρισε.

Ο Ροναλντίνιο επέλεξε το 80' από την ημερομηνία γέννησής του. Η επιλογή του έγινε μικρή μόδα στο Σαν Σίρο, με τον Φλαμινι (84) και τον Σεφτσένκο (76) να ακολουθούν τα βήματά του.

1+8 Ιβάν Ζαμοράνο, Ίντερ

Όταν ο Χιλιανός Ιβάν Ζαμοράνο υπέγραψε στην Ίντερ από τη Ρεάλ Μαδρίτης το 1996, φορούσε το 9, μέχρι που το 1998 ο «μικρός Βούδας» Ρομπέρτο Μπάτζιο έφτασε και απαίτησε το 10. Το πρόβλημα ήταν ότι το φορούσε ο Ρονάλντο. Οπότε, ξεκίνησε το σίριαλ.

Ο Βραζιλιάνος πήρε το 9, αφήνοντας τον Ζαμοράνο να καταφύγει σε μια δημιουργική ιδέα για να διατηρήσει τον αριθμό του. Πήρε το 18 και πρόσθεσε ένα + ενδιάμεσα, φτιάχνοντας έτσι μια απλή πρόσθεση που είχε άθροισμα το 9.

88. Τζιανλουίτζι Μπουφόν, Πάρμα

Ο Iταλός τερματοφύλακας προκάλεσε αντιδράσεις όταν αποφάσισε να φορέσει το 88 το 2000. Αρχικά φαινόταν μια άκακη επιλογή, ωστόσο, ξαφνικά, η εβραϊκή κοινότητα τις Ιταλίας ξεσηκώθηκε. Ο αριθμός, είπαν, αποτελεί ναζιστικό σύμβολο. «Το H είναι το όγδοο γράμμα της αγγλικής αλφαβήτου. Οπότε, βάζοντας δύο οκτάρια μαζί, έχεις ένα ΗΗ. Δηλαδή Heil Hitler», είπαν.

Ο Μπουφόν γρήγορα υπεραμύνθηκε της επιλογής του: «Διάλεξα το 88 επειδή μου θυμίζει τέσσερις μπάλες. Και στην Ιταλία όλοι ξέρουν τι σημαίνει να έχεις μπάλες: Δύναμη και αποφασιστικότητα. Και αυτή τη σεζόν πρέπει να έχω μπάλες για να διατηρήσω τη θέση μου στην Εθνική».

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Στην αρχή δεν διάλεξα το 88. Ήθελα το 00, αλλά η λίγκα μας είπε ότι είναι αδύνατον. Επίσης σκέφτηκα το 01, αλλά δεν θεωρείται κανονικός αριθμός. Ήθελα το 01 γιατί ήταν στην πινακίδα του "Στρατηγού Λι" στην τηλεοπτική σειρά "Dukes of Hazzard"».

Tερματοφύλακες. Θεόμουρλοι.