Το φως και το… σκοτάδι του Τσόλο!

Ξημερώματα, αμέσως μετά τον τελικό και με το μαύρο κοστούμι του να έχει εμφανώς ασπρίσει από τα άλατα του ιδρώτα, εμφανίστηκε με δυσκολία στην άρθρωση. Οποιος είδε τη συνέντευξη τύπου του Ντιέγο Σιμεόνε, κατάλαβε από την πρώτη λέξη το πόσο τον ζόριζε ο κόμπος που είχε στην καρωτίδα. «Εχασα δύο τελικούς. Αυτό συνιστά αποτυχία», ήταν τα πρώτα λόγια του και αφού παραδέχτηκε ιπποτικά (και ας μην το πίστευε) την ανωτερότητα της Ρεάλ, έστειλε το μήνυμα που άγχωσε τους απανταχού Ροχιμπλάνκος: «Το μέλλον; Πρέπει να ηρεμήσω και να σκεφτώ», απάντησε και έκτοτε όλοι στην Ισπανία και όχι μόνο, ψάχνονται για την επόμενη μέρα: την δική του και της Ατλέτικο.

Τελείωσε δηλαδή ο Τσόλο από το «Βιθέντε Καλδερόν» ή μήπως ήταν ατάκα μέσα από την απογοητευμένη ψυχή του κατά το… εν βρασμώ των θυμωμένων; Και εάν φύγει που θα πάει; Ας ψάξουμε να δούμε εάν υπάρχουν απαντήσεις σε όλα αυτά κι ας είναι ακόμα νωρίς για προβλέψεις. Εικασίες θα κάνουμε μέσα από τα δεδομένα του δικού του club, αλλά και των εν δυνάμει υποψήφιων να τον χρίσουν αφεντικό τους…

Στην Ισπανία λοιπόν θορυβήθηκαν για τα καλά και άρχισαν να ψάχνουν τις λεπτομέρειες. Το μεγαλύτερο μυστικό στο ν’ απαντηθούν όλες οι σχετικές απορίες, βρίσκεται σε μία κουβέντα που υποτίθεται πως έκανε την επόμενη μέρα του τελικού με τον Μιγκέλ Ανχελ Χιλ Μαρίν και μάλιστα χωρίς να βρίσκονται μπροστά οι υπόλοιποι σημαντικοί παίκτες της διοίκησης: δηλαδή ο πρόεδρος, Ενρίκε Θερέθο και ο τεχνικός διευθυντής, Χοσέ Λουίς Καμινέρο. Οι δύο τελευταίοι θα έδιναν το ένα τους χέρι, για να παραμείνει στη θέση του ο Τσόλο, καθώς η δουλειά του τους έχει καταστήσει κι αυτούς άκρως επιτυχημένους στα πόστα τους.

Το ύστατο ρεπορτάζ εξηγεί κάτι ιδιαίτερα βασικό. Ο Σιμεόνε φέρεται να έχει εξηγήσει στον ισχυρό άνδρα του συλλόγου το ένα και εξής λογικό πράγμα. Πως το θαύμα συντελέστηκε δύο φορές και λογικά δεν θα είναι εφικτό να επαναληφτεί υπό τις ίδιες συνθήκες. Πως εάν του την αποδημήσουν, δεν θα μπορέσει ο Αργεντινός κόουτς να φτιάξει από το μηδέν και τρίτη φορά μία ομάδα τόσο δυνατή. Πως κουράστηκε να το επαναλαμβάνει και ότι θα ήθελε, ότι ήρθε ο καιρός να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Αυτό το τελευταίο έχει δύο έννοιες. Η μία διαφαίνεται ως άριστη για την Ατλέτικο και άλλη ως θλιβερή…

Ο Τσόλο ζήτησε με απλά λόγια ενισχύσεις στο υψηλότερο επίπεδο. Πλέον η Ατλέτικο έχει βγάλει αρκετό χρήμα και οφείλει να κάνει το άνοιγμα της και στο παζάρι. Επίσης, το να μην πωληθούν τα αστέρια από το δικό του ρόστερ. Τουλάχιστον όχι φέτος, ώστε να ρολάρει και με τους καινούργιους και βλέπουμε. Ο Χιλ Μαρίν εμφανίζεται να συναινεί σε όλα αυτά, καθότι τα θεωρεί σωστά και δίκαια αιτήματα. Ηδη στο ταμείο υπάρχει τα 45 εκατ. ευρώ από την πώληση του Τζάκσον Μαρτίνες στους Κινέζους και θα πάνε αποκλειστικά για αγορά σέντερ φορ από το πάνω ράφι.

Στα υπόλοιπα που ενδιαφέρουν, ο Νικολάς Γκαϊτάν θεωρείται κλεισμένος, όπως και Σίμε Βρσάλικο, ο Κροάτης δεξιός μπακ της Σασουόλο που έκανε τρομερή σεζόν και θα αποκτηθεί για να δίνει ανάσες στον Χουανφράν. Αυτές είναι οι βασικές απαιτήσεις του Σιμεόνε, ενώ υπάρχουν και ορισμένες συμπληρωματικές, όπως αμυντικός χαφ (ο συγκλονιστικός Γκάμπι έχει μεγαλώσει και ο Τιάγκο θα μείνει μόνο για φέτος), αναπληρωματικός αριστερός μπακ και δεξιός εξτρέμ με τις ικανότητες του Καράσκο όσον αφορά το ένας εναντίον ενός. Ο Χιλ Μαρίν λοιπόν μοιάζει διατεθειμένος να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του προπονητή του και να τον δελεάσει στο να παραμείνει.

Η περίπτωση να μην το κάνει, είναι η μία από τις δύο που μπορούν να οδηγήσουν τον Τσόλο στην έξοδο. Η άλλη έχει να κάνει προφανώς με την επιθυμία για αλλαγή περιβάλλοντος, για διαφορετικούς στόχους και διαφορετικά μεγέθη. Μόνο που η αλήθεια είναι πως σε αυτή την περίπτωση δεν έχει και πολλές επιλογές και όσες του απομένουν, δεν μοιάζουν ιδανικές. Η τέλεια δουλειά που θα του ταίριαζε, θα ήταν η Τσέλσι. Προσέλαβε όμως τον Αντόνιο Κόντε, ενώ όλοι οι μεγάλοι στο Νησί έχουν προπονητή.

Στην Ισπανία δεν υπάρχει καμία συζήτηση εκ των προτέρων για τη Ρεάλ, ενώ στη Μπάρτσα δεν ταιριάζει σε καμία περίπτωση. Η Γερμανία δεν αποτελεί επιλογή για κανέναν λόγο και απομένει η Παρί από τη Γαλλία, την οποία θα μπορούσε να μεταμορφώσει από soft club σε ομάδα για την μεγάλη κούπα. Τέλος, στην Ιταλία, με τη Γιούβε κομπλέ, μόνο η Ιντερ θα έμοιαζε ικανή να τον προσελκύσει, αλλά και πάλι δύσκολα θα τον έπειθε για το project. Για τη Μίλαν όπως είναι τώρα, η κουβέντα φαντάζει περιττή.

Διαβάζοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω, το πιο πιθανό είναι να παραμείνει στην ομάδα της καρδιάς του, στο σπίτι του. Θα του αγοράσουν αυτούς που θέλει, θα μείνουν οι καλοί του και εκείνος θα έχει την… σπιτική ασφάλεια. Το βήμα του θα κάνει κάποια στιγμή, μα όχι τώρα. Προφανώς τα λόγια του ήταν πάνω στη στεναχώρια του. Ηρεμώντας, λογικά θα δει ότι του χρόνου μπορεί να χτυπήσει και πάλι όλους τους στόχους. Θα θυμηθεί και τα περσινά λόγια του. Όταν τον Μάρτιο του 2015 υπέγραφε έως και το 2020 (με 6,5 εκατ. ευρώ ετησίως) και υποσχόταν ένα μακρόπνοο σχέδιο: «Στη ζωή οφείλεις να επιλέγεις. Κι εγώ επέλεξα σήμερα την Ατλέτικο, για να μείνω μαζί της. Πάμε να συνεχίσουμε τη σκληρή δουλειά»! Αυτό δηλαδή που ξέρει να κάνει καλύτερα από κάθε άλλον…

Follow me: @jorgekaraman