Η παροιμία λέει πως «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», όμως πολλές φορές αυτό δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα, ειδικά στο χώρο του ποδοσφαίρου. Πιο πρόσφατο παράδειγμα ο τελικός του Γιουρόπα Λιγκ, με την Λίβερπουλ να κάνει δυναμικό ξεκίνημα στο πρώτο ημίχρονο, όμως στην επανάληψη η Σεβίλλη να κάνει την ανατροπή και να κατακτά – και πάλι - το τρόπαιο.

Αν αυτό μπορεί να γίνει σε ένα και μόνο παιχνίδι, πόσο μάλλον σε ένα ολόκληρο πρωτάθλημα. Ομάδες να αρχίζουν δυναμικά και στη συνέχεια να καταρρέουν ή ομάδες πραγματοποιούν νωθρό ξεκίνημα και στη συνέχεια να κάνουν το απόλυτο comeback. Άλλωστε, το πρωτάθλημα αποτελεί μαραθώνιο και όχι κούρσα... μιας ανάσας. Κάτι που έμαθαν καλά φέτος πέντε ομάδες από τα πέντε κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Γκλάντμπαχ
Μετά την 3η θέση στην Μπουντεσλίγκα τη σεζόν 2014-15, η Μπορούσια ξεκίνησε το φετινό πρωτάθλημα με εξίσου υψηλές προσδοκίες. Η αρχή, όμως, ήταν καταστροφική. Πέντε ήττες στις πέντε πρώτες αγωνιστικές την έφεραν, όπως ήταν λογικό, στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα, με αποτέλεσμα να δει την πόρτα της εξόδου ο προπονητής της, Λουσιέν Φαβρ.

Η έλευση του Αντρέ Σούμπερτ στον πάγκο της Γκλάντμπαχ έδωσε νέα ώθηση στην ομάδα, η οποία από το 0/5, έκανε ένα σερί έξι συνεχόμενων νικών, ανεβαίνοντας στην 5η θέση της βαθμολογίας. Η ανοδική πορεία της συνεχίστηκε και με τη νίκη της επί της Μπάγερν τη 15η αγωνιστική μπήκε στην πρώτη τριάδα. Τελικά, τα «πουλάρια» τερμάτισαν στην 4η θέση του πρωταθλήματος, πήραν ένα εισιτήριο για τα προκριματικά του επόμενου Τσάμπιονς Λιγκ και άφησαν πίσω τους το εφιαλτικό ξεκίνημα στην Μπουντεσλίγκα.

Λυών
Από το ξεκίνημα φαινόταν πως αυτή η χρονιά θα είχε μεγάλες διακυμάνσεις για τη γαλλική ομάδα. Η πρώτη εντός έδρας νίκη ήρθε την έβδομη αγωνιστική, ενώ έπρεπε να φτάσει στη 12η αγωνιστική για να καταφέρει να πάρει δύο συνεχόμενες νίκες. Το διάστημα, όμως, που ήταν πραγματικά καταστροφικό ήταν ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος. Σε επτά παιχνίδια, ο απολογισμός ήταν μία νίκη, μία ισοπαλία και πέντε ήττες (οι τρεις εξ αυτών συνεχόμενες). Αυτά τα αποτελέσματα ήταν ο κύριος λόγος που απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία τον Ουμπέρ Φουρνιέ.

Η έλευση του Μπρούνο Χενέσιο στον πάγκο δεν άλλαξε αμέσως την κατάσταση, καθώς και μετά τη διακοπή των Χριστουγέννων τα σκαμπανεβάσματα ήταν πολλά για την Λυών, η οποία είχε φτάσει αισίως στην ενδέκατη θέση της βαθμολογίας. Από τον Φεβρουάριο και μετά, όμως, η ομάδα... ρόλαρε και πήρε μεγάλες νίκες (ακόμη και απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν), τερματίζοντας στην δεύτερη θέση του πρωταθλήματος και παίρνοντας ένα εισιτήριο για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ της επόμενης περιόδου.

Σουόνσι
Μετά το εντυπωσιακό ξεκίνημα με την ισοπαλία στο Στάμφορντ Μπριτζ και τις νίκες επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Νιούκαστλ, άρχισε... η κατηφόρα. Σε 13 παιχνίδια, η Σουόνσι πήρε μόλις μία νίκη (απέναντι στην Άστον Βίλα), ενώ είχε τέσσερις ισοπαλίες και οκτώ ήττες. Αυτή η κατρακύλα την έφερε στη ζώνη του υποβιβασμού και την 18η θέση της βαθμολογίας, με τον Φραντσέσκο Γκουιντολίν να αναλαμβάνει την τεχνική ηγεσία της ομάδας στα τέλη Ιανουαρίου, όταν η ομάδα είχε μόλις ανέβει δύο βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη.

Στο πρώτο παιχνίδι με τον Ιταλό στον πάγκο της, η Σουόνσι κέρδισε για πρώτη φορά την Έβερτον στην Πρέμιερ Λιγκ, ενώ στη συνέχεια πήρε μεγάλες νίκες απέναντι σε Άρσεναλ και Τσέλσι. Ένα ακόμη τρίποντο επί ενός ισχυρού αντιπάλου ήταν αυτό την Πρωτομαγιά απέναντι στη Λίβερπουλ, που εξασφάλισε και μαθηματικά τη σωτηρία. Τελικά, η Σουόνσι τερμάτισε στη 12η θέση, δέκα ολόκληρους βαθμούς πάνω από την επικίνδυνη ζώνη, ενώ ο Φραντσέσκο Γκουιντολίν κέρδισε με το σπαθί του νέο διετές συμβόλαιο.

Λας Πάλμας
Η νίκη της επί της Σαραγόσα τον περασμένο Ιούνιο της είχε δώσει το εισιτήριο για τα μεγάλα σαλόνια, όπου επέστρεφε με πολλά όνειρα. Το ξεκίνημα, όμως, στη La Liga δεν ήταν όπως το φανταζόταν η Λας Πάλμας, καθώς στα πρώτα δέκα παιχνίδια είχε μόλις μία νίκη (απέναντι στη Σεβίλλη), τρεις ισοπαλίες και έξι ήττες. Με μόλις έξι βαθμούς βρισκόταν στη 19η θέση της βαθμολογίας, όμως είχε και πιο κάτω, παρά το γεγονός πως έγινε αλλαγή προπονητή και ο Κίκε Σετιέν διαδέχθηκε στην τεχνική ηγεσία τον Πάκο Ερέρα.

Η ήττα από την Σπόρτιγνκ Χιχόν τη 14η αγωνιστική την έφερε στην τελευταία θέση του βαθμολογικού πίνακα και η υπόθεση-παραμονή φάνταζε εξαιρετικά δύσκολη. Ωστόσο, η ομάδα στη συνέχεια πήρε κάποιες σημαντικές νίκες, απέναντι σε ομάδες όπως η Θέλτα, η Βαλένθια, η Λα Κορούνια και η Εσπανιόλ. Αυτή η τελευταία νίκη της, μάλιστα, την ανέβασε στην ένατη θέση τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος το φινάλε, όμως ο μόλις ένας βαθμός που πήρε στη συνέχεια την... έριξαν στη 12η θέση του πρωταθλήματος.

Γιουβέντους
Ξεκίνησε τη χρονιά ως το απόλυτο φαβορί, μετά την κατάκτηση του περσινού πρωταθλήματος και την παρουσία στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Μόνο που στην αρχή της σεζόν, τα πράγματα «στράβωσαν» για τα καλά. Οι δύο ήττες από Ουντινέζε και Ρόμα στις δύο πρώτες αγωνιστικές την έφεραν τη Γιουβέντους στη 16η θέση της βαθμολογίας. Η συνέχεια εξίσου απογοητευτική. Μέχρι τη 10η αγωνιστική, η «Μεγάλη Κυρία» είχε ηττηθεί, επίσης, από Νάπολι και Σασουόλο και με δώδεκα βαθμούς βρισκόταν στη 12η θέση του πρωταθλήματος.

Κάπου εκεί, όμως, πήρε μπροστά. Πραγματοποίησε ένα εκπληκτικό σερί 15 νικών, που την έφεραν στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Από ‘κει και πέρα όλα τα υπόλοιπα αποτελούν ιστορία. Η Γιουβέντους δεν έπεσε ούτε μία φορά από την πρώτη θέση, παίρνοντας τελικά το πρωτάθλημα με εννέα βαθμούς διαφορά από τη δεύτερη Νάπολι. Από τη 11η έως την 38η αγωνιστική, οι «μπιανκονέρι» είχαν 26 νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα. Το απόλυτο comeback...